بچه محله ی امام رضایم

[0014]

عجــبآ

[0014]

یا رضا



یه روز دٍلُم بدجوری گِرفته بود
بوته غصه و غم تو دِلُم شکفته بود



توچِشام سیل اشک موج مِزِدش
انگاری آروم از چِشام رِفته بودش



با خودُم داد مِزِدُم که چرا تِنها شُدُم

یک گوشه نِشستُمُ وبی صِداشُدُم



توهَموحال وهواکه غرق فکر بودُم
دیدُم که زیر لب مشغول ذکر بودُم



نمِرفت از لب مو ذکر یا رضا رضا
دِلُم خیلی گِرفته مددی یا امام رضا



مو همونوم که هر موقع دردی دِرُم

سر بر آستان رضا مِزِرُم



مُدُنم که آقا جواب مو ره مِدِ
مو که نِه هر کی بِیه جواب مِدِ



آقامان خیلی کِریمه به خدا

دست بیچیره هارِه میگیره به خدا



آقانگاه نِمِکنه که سفیدی یاسیاه
خوبارِه که دوست دِره امانگاه مِکِنه به بَدا



دِلِتِ گره بزن به پنجره فولاد آقا
تا که حاجتته بِکنه بِرات روا



موکه آرزومه یک روزی کِفتَرِش بُشُم
میون صحن و سراش جاروکِشِش بُشُم



(بهزاد)

[0014]

[0014]

ببین از کجا میام که هنوز مسافرم

که هنوز نیومده هوایی شدم برم


به چی دل بستم که از همه دل کندم

که به دنیا و غم دنیا میخندم

کاشکی بازم تو حرم با کفترات بپرم

پیش تو پر بگیرم ازت خبر بگیرم

رو سیاهم که هنوز از تو خیلی دورم

مهربونی با مو اما انگار کورم

اگه دورم از تو تو به مو نزدیکی

دلمو میبینی حتی تو تاریکی

چی میشه یه بار دیگه باز بیام پا بوست

که میخوام غرق بشم توی اقیانوست

کاشکی بازم تو حرم با کفترات بپرم

پیش تو پر بگیرم ازت خبر بگیرم

کاشکی بازم تو حرم با کفترات بپرم

پیش تو پر بگیرم ازت خبر بگیرم

http://mashhadcity.persianblog.ir

[0014]

خدا به حق مصطــفاش حاجتِ مار رِوا كِنَه


دِلار اســـــــــيرِ حرمِ امــامِ ما رضـــــا كِنَه


رضـــا طِلايَه بِـــخدا يِـقيـــــن دَرُم مو مِدَنُم


اُكسيـــــرِ عـشـقِـش مِتَنَه مِسِ دِلِـر طِلا كِنَه


آخ كــــه چــــي لِذَّتِ دَرَه زائر پيـرِ حَرَمِش


تا زجا حركت مِكِنَه شَنَه هاتِـر عَصـــــا كِنَه


بِرِم دِخيل كِنِم دِلِر به پوشت پينجره ش مايُم


يارُم خَه بود امام رضا يَك نگايــُم به ما كِنَه


شيطونه وقت كه مِخَه فٍِرِب بده مـــا و شمار


موشتشه وا كِنَه رضا ؛ تا مِيَه دِست و پا كِنَه


تا بِرِسُه دســــتِ مويُم به اوج گنـبذِ طِـــلاش


چــِـكار مِرَه مــور جِرسِ پاهاي كِفتِرا كِنَه ؟


چــــــيزِ عجيبِِ كه نِـــيَه پيـــش او كارٍ نًدًرًه


به يَك اِشَرَه اگـــه دور از ســـــر ما بـِـلا كِنَه


هوا كه گُرگ و ميش مِرَه جورِ دِگَـَي مِرَه دِلُم


خيلِ مِخَه مينِ حَرَم يَك كَــــــم دِلُم صِفا كِنَه


تُر بِخدا بيـــا بُگُ وقـــــتِ كه دِلگير مِرِي تو


كي مِتَنــَه مـــــثلِ رضـــــا عُقدَيِ ‌دلتِ وا كِنَه


بِذار بِگَــــن وَهّابِــــيا هر چي مِخَن بِگَن بُرار


اي حَرفـــا اَجّّــُش نَنتَنة مار از رضا جدا كِنَه


كوربِرَه چيشمــاش ، یا بُگُ بِدَربِلُقّــَه هردوتاش


هركي مِخَه به چيشمِ بَد به شيعه هاش نِگا كِنَه


يَك آرزو بـــه دل دَرُم شُمــــام دَرِن اي آرزور


تا بِرِســـِــم به آرزو همـَــه بــِگِن خـــــدا كِنَه


وقتِ به مينِ حرمـِــش جِنازَه مار طِواف مِدَن


تا بيامرزَه مار خدا ؛ رضـا « خدا خدا » كِنَه


خدا به حقّ مصطفـــــاش حاجتِ مار رِوا كِنَه


دِلار اســـــــــيرِ حـــَــرمِ امامِ ما رضـــــا كِنَه

ابراهیم حاج محمدی

[mhd3]

ای کاش امام رضا طلب کنه برم پابوسش