شکستن مفاصل و انگشتان چه عوارضی در پی دارد ؟

[poune]

مردم عادت دارند با فشار به انگشتان دست يا حركات سريع گردن يا فشار پا بر روي ستون فقرات كمري، باعث ايجاد اين صداها شوند و به عبارتي قولنج آن را رفع كنند و با اين حركت، نوعي احساس راحتي به آنها دست مي‌دهد.
در يك تقسيم بندي ساده مي‌توان اين صداها را به دو دسته تقسيم كرد:
يك دسته صداهاي حاصل از حركات مفصلي است و دسته ديگر صداي حاصل از قولنج كردن مفاصل است كه طي يك فشار شديد در انتهاي دامنه حركتي ايجاد مي‌شود.
تا زماني كه اين صداها با درد و التهاب همراه نباشد، نگراني زيادي در مورد ايجاد اين صداها وجود ندارد. ولي در صورتي كه توليد اين صداها، همراه با درد و التهاب باشد، مي‌بايستي براي درمان و مشكل موجود، به پزشك مراجعه کرد.
در اصطلاحات علمي به اين صداهاي مفصلي،grating cracking ، clicking يا popping گفته مي‌شود. اين صداها در شرايط فيزيولوژيك و نرمال حركات مفصلي يا در حين انجام درمان و مانيپولاسيون مفاصل نيز ايجاد مي‌شوند.
همچنين مفاصل ممكن است لرزش‌هايي ايجاد كنند كه قابل شنيدن نباشد و فقط احساس شوند، اين موارد را لرزش‌هاي "subsonic" يا "زير آستانه شنوايي" مي‌گويند و در موارد باليني به عنوان "كريپتاسيون" گفته مي‌شود.
علاقه محققين به اين مسائل، منجر به انجام مطالعات مختلف، ولي محدود شده است كه بخشي از تحقيقات توسط همكاران دندانپزشك و روي مفصل فكي گيجگاهي صورت گرفته است.
در حالي كه همكاران ارتوپد و فيزيوتراپيست بيشتر روي صداي مفاصل انگشتان و كمي روي گردن كار كرده‌اند.
چگونگي ايجاد صداها
اولين بار در سال 1971 دو دانشمند آلماني، يك نيروي كششي را به مفصل سوم بين انگشت و كف دست اعمال نمودند و شكل‌گيري حباب‌هاي گاز كه عمدتاً CO2 بود را ثابت كردند.
اعمال كشش بين سطوح مفصلي در طي فعاليت‌هاي روزمره، باعث افزايش حجم مفصل و كاهش فشار مايع مفصلي مي‌شود كه منجر به خروج گاز درون مفصلي و ايجاد حباب گاز مي‌شود.
جريان مايع به سمت ناحيه ي با فشار كمتر، باعث خوابيدن (تركيدن) حباب گاز و ايجاد يك صداي قابل شنيدن مي‌شود.
فرد با فشار به مفاصل انگشتان دست و پا و يا حركت سريع گردن و كمر باعث تركيدن حباب و ايجاد اين صدا و كاهش فشار داخل مفصل مي‌شود.
اخيراً هم دانشمندان با استفاده از عملكرد راديوگرافي قبل و بعد از حركت درماني در مفصل انگشتان سوم، ايجاد گاز را كه منجر به ايجاد صداي كراكينگ مي‌شود به اثبات ‌رسانده‌اند.
همچنين مطالعات نشان داده است كه اين روند، ايجاد و تركيدن حباب دامنه غير فعال مفصل را به شكل قابل ملاحظه‌اي زياد مي‌كند.
اين مسئله، غير از مشكلات و عوارض فشار بر مفاصل، وابستگي‌هايي را براي فرد ايجاد مي‌كند كه بعدها با وجود رفع تشكيل حباب‌هاي گاز، همچنان فرد را مجاب به در آوردن اين صداها و حل فشارهاي روحي خود از راه غيرمعقول مي‌كند.
اين صداها ممكن است در طي اجراي حركات درماني بر روي ستون فقرات (مانيپولاسيون) نيز ايجاد شود.
هر يك از مفاصل بدن ما داراي تعدادي گيرنده عصبي از انواع مختلف هستند كه وظيفه آنها ارسال پيام به مغز و گزارش وضعيت مفصل از نظر موقعيت فيزيكي، تحريكات، صدمات يا فشارهاي نامعقول است.
اين گيرنده‌ها در هر لحظه وضعيت مفصل را به مغز گزارش مي‌كنند و مغز بر حسب اين گزارش تصميم‌گيري مي‌نمايد كه بايد چه عكس‌العملي را در مقابل حركت، نيرو يا فشار داخل مفصل نشان دهد.
گفتيم ايجاد حباب‌ها باعث افزايش فشار داخل مفصل خواهد شد. افزايش فشار داخل مفصل به لحاظ ايجاد حباب‌هاي گاز، باعث تحريك گيرنده‌هاي داخل مفصل مي‌شود. تحريك گيرنده‌هاي داخل مفصل، مغز را از ايجاد يك شرايط غيرطبيعي با خبر مي‌كند. به دنبال اين خبر، تصميم‌گيري براي رفع اين فشار غيرطبيعي اتخاذ مي‌شود. لذا فرد با فشار به مفصل در دامنه انتهايي حركت، باعث تركيدن حباب و كاهش فشار داخل مفصل مي‌شود. به اين ترتيب، حس ناخوشايند مفصل قطع خواهد شد و فرد احساس راحتي مي‌كند.
اما مسئله اين است كه به مرور و بعد از سال ها تكرار اين وضعيت، اين كار براي فرد عادت شده و يك نوع وابستگي براي او ايجاد مي‌كند، به شكلي كه حتي بدون وجود حباب‌ها نيز در شرايط عصبي خاص فرد با حداكثر فشار به مفصل، براي ايجاد اين صداها و كاهش فشار روحي خود تلاش مي‌كند.
اين مسئله، غير از مشكلات و عوارض فشار بر مفاصل، وابستگي‌هايي را براي فرد ايجاد مي‌كند كه بعدها با وجود رفع تشكيل حباب‌ها، همچنان فرد را مجاب به در آوردن اين صداها و حل فشارهاي روحي خود از راه غيرمعقول مي‌كند.
يك جمله معروف مي‌گويد: بهترين عادت اين است كه به چيزي عادت نداشته باشيم.

منبع:dramiri1.blogfa.com