نتایج تحقیقات دانشمندان آمریکایی نشان می دهد که جانداران تک سلولی "پلانکتون" در حدود 500 میلیون سال قبل نقش مهمی در قابل تنفس کردن اتمسفر زمین ایفا کرده اند.


محققان دانشگاه ایالتی اوهایو با تحقیق بر روی منشاء اولین محیط قابل تنفس زمین کشف کردند که پلانکتونها نقش مهمی در غنی کردن اتمسفر از اکسیژن بازی کرده اند.

این دانشمندان نشان دادند که پلانکتونها توانسته اند اتصال میان ایزوتوپهای عناصر موجود در اتمسفر و مواد شیمیایی که حدود 500 میلیون سال قبل در سنگها ذخیره شده بودند را برقرار کنند.

این محققان پیش از این کشف کرده بودند که حدود 500 سال قبل در پوسته زمین نوعی اثر گلخانه ای ایجاد شده است که برخلاف اثرگلخانه ای کنونی، اقیانوسهای دنیا را سرد کرد و موجب شد که جمعیت وسیع و انبوهی از پلانکتونها ایجاد شوند. این پلانکتونها میزان زیادی اکسیژن را وارد اتمسفر کردند.

اکنون نتایج تحقیقات جدید این دانشمندان جزئیاتی را درباره اینکه چگونه اکسیژن در دوره کامبرین از اتمسفر قدیمی زمین ناپدید شد و پس از بازگشت مجدد به اتمسفر به سطحی بسیار بالاتر از گذشته رسید، ارائه می کند.

این محققان در این خصوص توضیح دادند: "می دانیم که سطوح اکسیژن در اقیانوسها در طول دوره کامبرین بین 540 تا 480 میلیون سال قبل تا حد قابل توجهی کاهش یافت. به همین دلیل در این دوره، انقراض دسته جمعی جانداران رخ داد."

این محققان با بررسی سنگهای قدیمی در آمریکای مرکزی، استرالیا و چین کشف کردند که در پلانکتونهای فسیلی شده در این سنگها حجم بالایی از ایزوتوپهای عناصر موجود در اتمسفر وجود دارد.

این ایزوتوپها در اثر مدفون شدن میزان زیادی از مواد آلی در رسوبات اقیانوسی ایجاد شدند. با افزایش سطح این ایزوتوپها پلانکتونها دی اکسید کربن را از اتسمفر جذب و اکسیژن آزاد کردند.

براساس گزارش RedOrbit، این نتایج تائید می کند در دوره ای که به "انقلاب پلانکتونی" معروف است میزان زیاد این جانداران در اقیانوسها به غنی شدن اتمسفر از اکسیژن کمک کرد.

این ارزیابیها نشان می دهد که سطح اکسیژن اتمسفر پیش از انقلاب پلانکتونی بین 5 تا 10 درصد بوده و بعد از آن به بیش از 15 تا 20 رسیده است.