اخترزیستشناسی یا دگرزیستشناسی نام رشتهٔ پژوهشیای در زیستشناسی است که به بررسی امکان زیست فرازمینی میپردازد. اخترزیستشناسان به مطالعهٔ خاستگاه، تکامل و پراکنش زیست در کیهان میپردازند. در این رشته نگرش به آینده موجودات زندهٔ ساختهٔ بشر هم گنجانده میشود.
این نمودار زیستپذیری سیارهای نشاندهندهٔ محدودههایی در سیارههای فراخورشیدی است که میتوانند موجودات زنده داشتهباشند. این نمودار بر پایهٔ اطلاعات منظومه خورشیدی خود ما و چگونگی زیست بر روی کره زمین تهیه شده است.
زیستپذیری سیارهای مقیاس اندازهگیری ظرفیت سیارات یا قمرها برای پدید آوردن و رشد زیست در خود است.
از آنجا که وجود زیست فرازمینی هنوز اثبات نشده، زیستپذیری سیارهها فعلاً با ملاک قرار دادن شرایط و ویژگیهای کره زمین و منظومه خورشیدی بررسی میشود.
پیشنیاز اولیه برای زیست، انرژی است ولی در اندازهگیریهای مربوط به زیستپذیری سیارهای بسیاری از عوامل فیزیکی و شیمیایی نیز در نظر گرفته میشوند. سازمان ناسا، در «رهنمود اخترزیستشناسی» خود معیارهای اولیه برای زیستپذیری سیارهای را چنین تعریف کرده است: "پهنههای گستردهای از آب مایع، شرایط مناسب برای تشکیل ملکولهای آلی پیچیده، و وجود منابع انرژی برای حفظ و ادامهٔ سوختوساز
ایران بیولوژی
علاقه مندی ها (Bookmarks)