پلی وینیل کلراید (pvc)

[parichehr]

پلی وینیل کلراید (PVC) اولین بار در سال 1835 به صورت اتفاقی کشف شد و سالها بعد در مقیاس تجاری تولید شد.
پلیمریزاسیون به دو روش Suspension, Emulsion انجام می شود که Suspension رایج ترین روش تولید پلی وینیل کلراید (PVC) است.

پلی وینیل کلراید (PVC) به دست آمده پس از فرآیند پلیمریزاسیون سخت و شکننده است و برای استفاده در تولید کالاهای مختلف ممکن است نیاز به افزودن پلاستایزر، استابلایزر و مودیفایر به آن باشد.

پلی وینیل کلراید (PVC) از نظر حجم تولید پلاستیک ها پس از پلی اتیلن ها و پلی پروپیلن ها در رده سوم قرار دارد و قابل بازیافت است.

-ویژگی ها
مقاومت خوب در برابر چربی ‌ها ، اسید‌ها و بازها ، عایق الکتریسیته از جمله ویژگی های پلی وینیل کلراید (PVC) محسوب می شود.

پلی وینیل کلراید (PVC) به دو صورت کلی تولید می شود: سخت که مقاومت و سختی قابل ملاحظه ای دارد؛ نرم و قابل انعطاف که نسبت زیادی پلاستایزر جهت نرمی و خاصیت کشسانی به آن اضافه می شود.

-موارد مصرف
پلی وینیل کلراید (PVC) به صورت عمده در سه دسته Injection Moulding (قالب تزریقی) ، Pipe Extrution (پایپ) و Film (فیلم) تولید می شود.
پلی وینیل کلراید (PVC) ترموپلاستی (گرما نرم) با موارد مصرف گسترده و گوناگون است. نوع سخت آن که بدون افزودن پلاستایزر تولید می شود در ساخت لوله های ساختمانی ، لوله مجرای سیم ، فریم در و پنجره، تایل های سقف، تور های محافظ فنس ، کارت های اعتباری ، اسباب بازی ، قطعات اتومبیل کاربرد دارد و نوع نرم و قابل انعطاف آن در ساخت شیت ، فیلم ، پوشش فیلم و کابل ، کف سازی ، پرده های حمام، پارچه ، چرم های مصنوعی کاربرد دارد.
پلی وینیل کلراید (PVC) به روش تولید Emulsion در تولید روکش ها ، چرم مصنوعی ، روکش کف سازی استفاده می شود و در دیگر کاربردهای پلی وینیل کلراید (PVC) به روش Suspention تولید می شود.
بیشترین کاربرد پلی وینیل کلراید (PVC) در ساختمان سازی و بناست و به علت ویژگی ضد آتش آن رفته رفته جایگزین مصالح سنتی چون چوب ، فلز می شود.

www.polymer-e.persianblog.ir