طراحی
این گوشی بزرگ و سنگین است اما از استحکام و دوام بسیار خوبی برخوردار است. اگر صفحه نمایش از این بزرگتر می شد ، باید نام تبلت را بر این گوشی می نهادیم. بهترین نکته ای که دیده می شود و البته دیگر خبر جدیدی هم نیست ، این است که کار با گوشی آسان است ، پس بهتر است بیش از این وقتمان را در این بخش هدر ندهیم و به سراغ پایه خاص گوشی برویم که HD2 را از Desire HD متمایز می کند.
این پایه تنها قطعه فلزی به کار رفته در ساخت گوشی است و با وزن فعلی گوشی به نظر نمی آید که نیازی به استفاده بیشتر از فلز در ساخت آن احساس می شده است. این پایه گواه دیگری برای استفاده خوب از فضا در HTC HD7 است و با خم شدن بر روی محل جایگیری لنز دوربین قرار می گیرد. این آیتم بر زیبایی های بصری بدنه گوشی هم می افزاید. رنگ نقره ای این پایه هم با قسمت نقره ای رنگ پایین گوشی هماهنگی زیبایی دارد.
اطراف لنز دوربین (و همین طور فلاش دوگانه و اسپیکر گوشی) به رنگ زرد در آمده است. ما پیش از این هم شاهد به کار گیری این رنگ در بدنه داخلی گوشی های HTC بوده ایم. با خم شدن و جای گرفتن پایه در جای خود ، میزان بسیار کمی از آن پیداست اما این میزان کم هم برای افزودن بر جذابیت گوشی کافیست. پلاستیک مات استفاده شده در کناره پشتی در برابر اثرات انگشت مقاوم است.
صفحه نمایش گوشی تقریبا تمامی کناره جلویی آن را اشغال کرده است ، گرچه کیفیت تصاویر صفحه نمایش به اندازه قطر آن قابل توجه نیست. این صفحه نمایش یک LCD معمولی است اما این چیزی نیست که ما از آن ناراضی هستیم.
برای اینکه از نقاط قوت صفحه نمایش آغاز کنیم ابتدا نگاهی به حساسیت آن می اندازیم. حساسیت صفحه نمایش خوب است و نمونه خازنی به کار رفته در HD7 پاسخدهی بسیار خوب و عملکرد مناسبی دارد. تماشای ویدیوها ،مرور وب و خواندن متن بر روی صفحه نمایشی با این اندازه و رزولوشن بسیار لذت بخش هستند . زوایای دید و خوانایی صفحه نمایش در برابر تابش مستقیم نور آفتاب هم قابل قبولند.
کنتراست نسبتا پایین ، اشباع رنگی کم و روشنایی بسیار ضعیف صفحه نمایش است که سبب می شود از آن ناراضی باشیم. صفحه نمایش به وضوح فاصله بسیاری از صفحه نمایش های Super AMOLED یا LCD به کار گرفته شده در آیفون دارد و هیچ تردیدی در این مورد وجود ندارد. اما مشخصا کیفیت تصویر این صفحه نمایش از گوشی هایی چون LG E900 Optimus 7 و یا حتی HTC Trophy هم پایین تر است.
و برای اینکه شاید این نقایص برای تصمیم گیری شما کافی نباشند ، باید به مشکل دیگر صفحه نمایش HTC HD7 هم اشاره کنیم. زمان پاسخدهی این صفحه نمایش بسیار ضعیف است که در هنگام پیمایش منوهای فهرست وار برجسته تر هم میشود. می توانید این مسئله را در هنگام پیمایش منوها و با دقت به محو شدن آن ها درک کنید. این اتفاق در هر جای دیگری از رابط کاربری که باید با لیست ها کار کنید هم رخ می دهد. آنچه جای شگفتی دارد این است که این مشکل در مرورگر وب یا گالری عکس چندان هم جدی نیست . اما به هر حال نمی توان به سادگی این مشکل را در منوی اصلی و پخش کننده ویدیویی نادیده گرفت.
در بالا و پایین صفحه نمایش دو نوار دیده می شود که به سادگی می توان آن ها را با اسپیکرهای استریو اشتباه گرفت. اما متاسفانه باید بگوییم که آن ها اسپیکر نیستند. به کارگیری آن ها هیچ هدفی جز جمع کردن گرد و غبار را که پاکسازی آن ها هم محال است را دنبال نمی کرده است.
در بالای صفحه نمایش خروجی صدای مخاطب ، LED نشانگر وضعیت و سنسورهای محدود کننده نور و مجاورت جای داده شده اند.
در زیر صفحه نمایش هم کنترل های همیشگی Windows Phone 7 یعنی Back ، Start و Search تعبیه شده اند. همه این کنترل ها خازنی هستند و از حساسیت بالایی برخوردارند. با فشردن و نگاه داشتن کلید میانی Start فرمان صوتی فعال خواهد شد.
کناره سمت راست گوشی میزبان کلیدهای تنظیم صدا و کلید اختصاصی دوربین است. کلیدهای تنظیم صدا باریک هستند و چندان هم برجسته نشده اند و به همین دلیل احساس بازخورد آن ها تا حدی دشوار است.
کلید اختصاصی دوربین هم کوچک و باریک است اما از بازخورد بسیار بهتری برخوردار است. گرچه این کلید مشکل متفاوتی دارد. به دلیل طراحی خاص کناره پشتی ، کلید شاتر از آنچه که باید به مرکز نزدیک تر شده است و به همین دلیل از مکان معمول انگشت اشاره فاصله گرفته است . در حالت افقی دسترسی به این کلید و فشردن آن تا حدی دشوار است.
هیچ چیز قابل توجهی در کناره سمت چپ گوشی به چشم نمی خورد.
تنها چیزی که در کناره بالایی گوشی توجه ما را به خود جلب می کند ، کلید روشن/خاموش/قفل گوشی است که باز هم باریک در نظر گرفته شده است اما این بار به اندازه کافی برجسته شده است.
کناره پایینی گوشی میزبان پورت microUSB ، دهنی و سوکت 3.5 میلی متری استاندارد صوتی است.
لنز دوربین پنج مگاپیکسلی HTC HD7 هم طبق معمول در کناره پشتی تعبیه شده است و در اطراف آن هم اسپیکر و فلاش LED دوگانه گوشی دیده می شوند.
لنز دوربین در مرکز جای گرفته است که جای معمول قرارگیری انگشت اشاره در هنگام انجام مکالمات محسوب می شود. هیچ مکانیزمی به جز کمی فرورفتگی در بدنه گوشی ، برای محافظت از لنز در نظر گرفته نشده است و حتی قرار دادن گوشی در جیب تان هم ممکن است سبب خراشیده شدن لنز دوربین شود.
تنها دو نقطه برای پایه تاشو در نظر گرفته شده است و نمی توانید آن را در نقطه ای دلخواه میان این دو جای دهید. این پایه حالتی ارتجاعی دارد و در کل تکیه گاه محکمی برای گوشی تامین می کند. موضوع این است که نبود اسپیکر در کناره جلویی گوشی در هنگام استفاده از این پایه تاشو به شدت احساس می شود.
با خارج کردن کاور باتری از جای خود شیار جای گیری سیم کارت و باتری 1230 میلی آمپری گوشی نمایان می شوند. آنچنان که اعلام شده است این باتری در حالت آماده با کار تا 320 ساعت و در حالت مکالمه تا پنج ساعت و بیست دقیقه می تواند نیروی مورد نیاز HTC HD7 را در شبکه های 3G مهیا سازد.
HD7 در کل گوشی خوش ساخت و محکمی است. اغلب بدنه این گوشی از پلاستیک مات با کیفیتی ساخته شده است اما کمی هم از فلز در ساخت آن روکش فلزی دوربین- بهره گرفته شده است.استفاده بهینه از فضا هم سبب می شود که به کار گیری این گوشی غول پیکر از آنچه فکر می کنید ، آسان تر باشد.
اندازه صفحه نمایش مشخصا یک امتیاز برای گوشی به شمار می رود. ما تصور می کنیم HTC در ساخت یک گوشی 4.3 اینچی عملکرد خوبی داشته است اما در گام اول و انتخاب صفحه نمایش مایوس کننده ظاهر شده است. اگر مطمئن نیستید ، بهترین کار این است که قبل از اینکه به خرید گوشی دست بزنید ، به صورت آزمایشی با آن کار کنید. و مطمئن شوید که چیزی را که می بینید دوست دارید ، کیفیت تصویر به حدی بد بود که حتی ما تصور کردیم این مشکل تنها به نمونه ای که در اختیار ماست ، مربوط می شود!
علاقه مندی ها (Bookmarks)