(طبق قانون جذب) ما چه کسانی را جذب می‏کنیم؟

[باستان شناس]

(طبق قانون جذب) ما چه کسانی را جذب می‏کنیم؟

بر اساس قانون جذب ما چه کسانی را جذب می‏کنیم و یا چه کسانی جذب ما می‏شوند؟

هر فردی در زندگی یک سری دوستان خاصی دارد که تقریبا همه آن دوستان، از خصوصیاتی نسبتا شبیه به هم برخوردارند و با به عبارتی دیگرمعمولا طیف دوستان و همنشینان هر شخص، افراد خاصی هستند که خصوصیات اخلاقی نسبتا شبیه هم دارند.


قانون جذب فقط منحصر به اشیا و خواسته‏های مادی و معنوی نیست بلکه در مورد افراد نیز صادق است. یعنی ما تا اندازه‏ای می‏توانیم تعیین کنیم که چه کسی را جذب خواهیم نمود.

طبق یافته‏های دانشمندان، هر کسی دربردارندۀ هاله‏ای از انرژی در اطراف خود است که این هالۀ انرژی به تفکرات فرد بستگی دارد؛ تفکرات مثبت هاله‏های انرژی مثبت و تفکرات منفی هاله‏های انرژی منفی را تولید می‏کنند.

پس با توجه به اینکه هاله‏های انرژی در اطراف هر شخصی وجود دارد، مجاورت با افراد مثبت‏اندیش یا منفی‏نگر باعث تاثیر در رفتار ما می‏شود.
برای مثال با خود تصور کنید که چرا یک کودک در بغل مادر خود احساسی بسیار خوب دارد؟
یقینا به این دلیل است که مادر با عشق خالص و ناب خود به کودک، انرژی خود را به او منتقل نموده و با بغل کردن کودک، وی را در فضای انرژی مثبت خود قرار می‏دهد.

همینطور در مورد هاله‏های انرژی افراد خوب، مثبت نگر و … . و نیز هاله‏های انرژی افراد منفی نیز همینطور است.

حتما تابحال همنشینی با افرادی که تفکرات منفی دارند همنشین شده‏اید. قطعا تا چند دقیقه یا ساعت دچار نوعی کاهش انرژی شده و حالت شادابی خود را از دست داده‏اید.

قانون جذب می‏گوید :

هر انرژی تمایل به جذب انرژی همانند خود را (در شکل کاملتر) دارد.

به همین دلیل است که قانون جذب به ما می‏گوید شما بخواهید (به خواستۀ خود فکر کنید) سپس ما با تصور کردن و تلقین به نفس و در واقع با تابش انرژی به هستی، آن چیزی که به آن فکر می‏کرده‏ایم را به شکل پرتراکم خود (یعنی جسم و تجسم یافته) به دست می‏آوریم. این اساس قانون جذب است.

همچنین یک قانون در علوم پایه وجود دارد که می‏گوید :

همیشه شکل کم تراکم هر انرژی تمایل به جذب شکل پرتراکم و انبوه خود دارد.

در مورد جذب انسانها و اینکه ما چه کسانی را جذب می‏کنیم، نمی‏توان افرادی را که حضورشان در زندگی ما به دست خودمان نبوده و ناچارا در زندگی ما وارد شده‏اند را به حساب آورد، مانند پدر، مادر، برادر، معلم، همسایه و … . اما جذب دوستان و همسر مسئله‏ای است که تا اندازه‏ای می‏توان در آن به صورت اختیاری عمل نمود.





ما همیشه افرادی را جذب می‏کنیم که مانند ما اندیشیده و نیز رفتاری مانند خودمان دارند اما نه تنها دقیقا شبیه خودمان، بلکه بسیار بیشتر و شدیدتر از خودمان در آن رفتار و تفکرات زندگی خود را سپری می‏کنند.

برای مثال اگر ما روزی ۵ بار غیبت کرده و دروغ می‏گوییم، فردی را جذب خواهیم کرد که روزی ۵۰ بار دروغ گفته و غیبت می‏کند.

همچنین مثلا اگر ما تا اندازۀ ۲۰ نمره امیدوار به رحمت خدا هستیم، فردی را جذب می‏کنیم که به اندازۀ ۲۰۰ نمره به رحمت خدا اطمینان و یقین دارد.

پس در واقع افرادی را که ما ناخودآگاه جذب می‏کنیم، دقیقا همان بازگشت رفتار خودمان است که به صورت یک انسان در حضورمان ظاهر شده است.

همان طور که بزرگان و مشاهیر جهان از قدیم گفته‏اند، انسانها و دوستان در واقع آینۀ رفتار ما هستند و دوستان می‏آیند تا ما خود را بشناسیم و جملاتی از این قبیل.


از طرفی طبق ضرب المثل “موش داخل کاسۀ آدم وسواسی میرود”، همیشه حساسیت بیش از حد به یک مسئله یا امری مهم و یا حتی غیرمهم باعث کشاندن و جذب کردن آن مسئله به سمت خودمان است (به دلیل ترس از به وجود آمدن مسئله).

برای مثال ما از مریضی می‏ترسیم و همیشه اولین کسی که مریضی خاصی را می‏گیرد، خودمان هستیم و در مورد جذب انسانها، مثلا ما از افراد دروغگو خیلی بدمان می‏آید و همیشه به خود می‏گوییم “من از آدمهای دروغگو حالم بهم می‏خورد” و بالاخره دوستی می‏یابیم که الهۀ دروغگویی است و یا همیشه با خود می‏گوییم “من از انسانهای خسیس بدمان می‏آید” و در واقع این بد آمدن ناشی از ترسِ گرفتار شدن در دام آنهاست و نتیجتا یک انسان که اصلا شلوارش جیب ندارد (!) نصیب ما می‏شود.

پس در قدم اول ما با تفکر منفی و ترس از گرفتارِ انسانهایی با اخلاق ناپسند شدن، در واقع به آنها فکر کرده و با قراردادن آن تفکرات در هالۀ انرژی خودمان، آنها را جذب می‏نماییم.

همچنین یکی دیگر از عواملی که بعضی افراد بد (یا به اصطلاح مریض روحی) جذب ما می‏شوند، سرزنش‏های قبلی است که به دیگران کرده‏ایم (طبق قانون کارما).

برای مثال دوست ما همسری دارد که بسیار بداخلاق و خشن است.
او را سرزنش کرده و مثلا به او می‏گوییم “توباید در انتخاب همسر بیشتر دقت می‏کردی، این چه همسری است که انتخاب کرده‏ای” و با این کار بومرنگ خود را به سمتی پرتاب می‏کنیم که باعث ناراحتی و دلخوری فرد می‏شود و باید منتظر بازگشت بومرنگ خود باشیم (زندگی بازی بومرنگهاست). چه بسا افرادی که در امر انتخاب دوست و یا همسر بسیار بیشتر از ما دقت کرده‏اند اما باز هم گرفتار نوع مشکل‏دار آن شده‏اند (در راستای امتحان الهی).

البته هیچ کس گناهکار و مسئله‏دار به دنیا نیامده است و آن دوستان و اطرافیان ناجور بوده‏اند که وی را به راه خطا کشانده‏اند، پس طبق گفتۀ لوییزهی، بهتر است فرد گناهکار را مریض بنامیم و بدانیم که یک مریض نیازمند درمان جسمی و روحی است.
چه کنیم تا آدمهای خوبتر را جذب کنیم؟

خیلی راحت است؛ خودمان خوب باشیم، همه را دوست داشته باشیم، به بدیهای افراد فکر نکنیم و اصلا از این نترسیم که نکند فردی با این اخلاق ناپسند نصیب ما شود و یا نکند دوستی با این مشخصات در زندگی ما قدم بگذارد.
(همیشه بدانیم که ما آنقدر خوب هستیم که افرادی که شاید مریض باشند از همنشینی با ما درمان شوند. پس اصلا به همنشینی با افراد مریض فکر هم نکنیم)
البته ناگفته نماند که خالق طبیعت به وسیله‏های گوناگون گاهی افراد را امتحان می‏کند که این از دست ما خارج است.

منبع : سخنان استاد حورایی

[Isengard]

با سلام
عزیزانی که قصد دارن اطلاعات بیشتری در رابطه با این قانون به دست بیارن و با اون آَشنا بشن پیشنهاد میشه به کتاب های دکتر ژوزف مورفی مراجعه کنند.

[AvAstiN]

یه سوالی که همیشه تو ذهنمه اینه که تا چه حد می تونیم به قانون جذب اعتماد کنیم؟ چند درصد؟ تا کجا؟ ما هر کسی رو که باهاش اشنا می شیم چند درصد به خاطر قانون جذبه ؟

[shirin22]

حرفاتون کاملا درست اما چرا بعضیا تا از یکی محبت می بینند یا اینکه فقط هدف از دوستی با این افراد تنها برقراری یه رابطه سالم انسانی هست چرا ابراز احساسات در قبال این افراد نشانه یه سو استفاده از خودشون می دونند و شک دارن

[Isengard]

یه سوالی که همیشه تو ذهنمه اینه که تا چه حد می تونیم به قانون جذب اعتماد کنیم؟ چند درصد؟ تا کجا؟ ما هر کسی رو که باهاش اشنا می شیم چند درصد به خاطر قانون جذبه ؟

اصل قانون جذب همان اعتماد هست ، تا زمانی که از اعماق وجود به این باور نرسید که این قانون وجود داره نمیشه از اون به طور 100 درصد استفاده کرد.
قانون جذب تنها منحصر به یافتن دوست نیست ، حالا در این تاپیک تنها به این بخش از قانون پرداخته شده. اساس قانون جذب بر این هست که هر چه فکر کنی همون رو جذب میکنی ، به نظر منطقی میاد و هست. کما اینکه در روانشناسی ثابت شده که بخشی از مغز همون کاری رو که بهش فکر میکنیم رو جذب میکنه. به طور مثال وقتی به خودمون تلقین میکنیم که فلان مدل ماشین با فلان رنگ در شهر زیاد شده مغز سریعا واکنش نشون میده و به دنبال اطلاعات برای اثبات این ذهنیت میره و اونها رو به طور برجسته نشون میده.

[AvAstiN]

اصل قانون جذب همان اعتماد هست ، تا زمانی که از اعماق وجود به این باور نرسید که این قانون وجود داره نمیشه از اون به طور 100 درصد استفاده کرد.
قانون جذب تنها منحصر به یافتن دوست نیست ، حالا در این تاپیک تنها به این بخش از قانون پرداخته شده. اساس قانون جذب بر این هست که هر چه فکر کنی همون رو جذب میکنی ، به نظر منطقی میاد و هست. کما اینکه در روانشناسی ثابت شده که بخشی از مغز همون کاری رو که بهش فکر میکنیم رو جذب میکنه. به طور مثال وقتی به خودمون تلقین میکنیم که فلان مدل ماشین با فلان رنگ در شهر زیاد شده مغز سریعا واکنش نشون میده و به دنبال اطلاعات برای اثبات این ذهنیت میره و اونها رو به طور برجسته نشون میده.

الان شما به طور اتفاقی یکی از دوستانتون رو جذب کردین
قانون جذب باعث شده ؟ 40% به قانون جذب مربوطه؟ 100% ؟

[ashkan]

به نظر من جذب قانون نداره ، چون تحت هیچ محوری نمیشه افراد رو جذب کرد ، در واقع هر فرد دارای یک محور خاص هست که برای جذب اون فرد باید حول محور خودش در گردش بود
این مساله ای هم که ازش به عنوان قانون جذب یاد میشه مثل مساله عشق دارای بی نهایت سوال و جواب هست که هر کسی با عقیده خودش اون رو توجیه میکنه ، در کل اینطور استنباط میکنند که به هر چیزی که بخواهی میرسی اما این خواستن باید تحت هدف استقامت در مسیر هدف انگیزه و غیره و ... محقق بشه ، هر کسی نمیتونه به این جایگاه برسه و اگر کسی رسیده باشه قابل ستایش هست . اما اگر این یک قانون بود خیلی ها میتونستند با رعایت این قانون به خواسته هاشون برسن ، اما چرا نرسیدند ؟ چون نباید اسمش رو قانون بذاریم .

[باستان شناس]

بزرگترين راز زندگي ما قانون جذب است.

قانون جذب بيان مي کند هر چيزي مشابه خود را جذب مي کند.
بنابراين وقتي تو راجع به چيزي فکر مي کني، در عين حال مشابه همان افکار را بسوي خودت جذب مي کني. افکار، مغناطيسي هستند و بسامد دارد.

وقتي افکاري در سرت بپروراني، آنها بسوي کائنات فرستاده مي شوند و بطور مغناطيسي تمام چيزهاي مشابهي را که بسامدي يکسان دارند بسوي خود جذب مي کنند.

هر چيزي بيرون فرستاده مي شود، به منبع، يعني خودت برمي گردد. تو حکم دکل مخابراتي انساني را داري که با افکارت بسامدي را پخش مي کني.

اگر دلت مي خواهد چيزي را در زندگي تغيير دهي، با استفاده از تحول فکري، بسامد را تغيير بده.
افکار فعلي خودت زندگي آينده ات را خلق مي کند. در مورد هرچه بيشتر فکر کني و بر آن تمرکز داشته باشي، بصورت زندگي ات بر تو ظاهر مي شود.
افکار تو به موضوعات تبديل مي شوند.

قانون جذب، قانون طبيعت است و درست همچون قانون جاذبه بي غرض. هيچ چيز نمي تواند وارد تجربه ات شود، مگر آن را از طريق افکار سمج احضار کني. براي اينکه بداني چه فکري مي کني، از خودت در مورد احساست سوال کن.
احساسات ابزاري با ارزش هستند که فوري ما را متوجه هر آنچه در ذهنمان مي گذرد، مي کنند.

غيرممکن است که آدم احساس بدي کند و در عين حال افکاري خوب داشته باشد.

افکارت بسامد تو را مشخص مي کنند و احساست بي درنگ به تو مي گويند که روي چه بسامدي هستي.

وقتي حال و هواي بدي داري روي بسامدي هستي که موضوعات بد بيشتري را جذب مي کني.
وقتي حال و هواي خوبي داري، قدرتمندانه موضوعات خوب بيشتري را بسوي خود جذب خواهي کرد.

تغييردهنده هاي راز، مثل خاطرات خوشايند، طبيعت يا موسيقي مورد علاقه ات، مي توانند احساسات تو را دگرگون کنند و بي درنگ بسامد تو را تغيير دهند.