دانشمندان موفق در عرصه کشاورزی

[*FATIMA*]

فرانک ویمایر

فرانک ویمایر (Frank Veihmayer) در روز کریسمس سال 1886 در شهر واشنگتن پایتخت ایالات متحده متولد گردید . او درجات لیسانس و فوق لیسانس خود را در سال های 1912 و 1913 از دانشگاه جرج واشنگتن دریافت کرد و برای دوره دکتری به دانشگاه جان هاپکینز رفت که در رشته فیزیولوژی گیاهی موفق به اخذ درجه ph.D شد . ویمایر در سال 1918 بعنوان استادیار آبیاری در دانشگاه کالیفرنیا در شهر دیویس مشغول به کار شد و تا سال 1954 که بازنشست شد در این دانشگاه خدمت کرد . وی به مدت 18 سال مدیر گروه آبیاری دانشگاه کالیفرنیا بود . در سال 1962 ساختمان گروه آبیاری دانشگاه کالیفرنیا بنام ویمایر اسم گذاری گردید . بیشتر مطالعات دکتر ویمایر در زمینه رسوبت خاک و حرکت آب در خاک بوده است . مفاهیم ظرفیت زراعی ، نقطه پژمردگی و اب سهل الوصول که ابتدا توسط بریگز ارائه شده بود بوسیله ویمایر و همکار او دکتر هندریکسن استاد بخش باغبانی دانشگاه کالیفرنیا در شهر دیویس امریکا به صورت عملیاتی وارد مباحث آبیاری و روابط آب و خاک و گیاه گردید . دیکتر ویمایر در هیدرولوژی نیز مطالعات زایدی داشت و چندین گزارش و مقاله علمی را در زمینه تأثیر سوزاندن و از بین بردن پوشش گیاهی بر میزان رواناب در حوضه های آبریز منتشر ساخته است . در سال 1966 درجه دکتری افتخاری حقوق از دانشگاه کالیفرنیا به او داده شد . او پس از بازنشستگی نیز در دانشگاه کالیفرنیا مشغول به کار بود و حاصل عمر او بیش از 170 مقاله و گزارش علمی است که اغلب به زبان های مختلف ترجمه شده است . دکتر ویمایر تا آخرین لحظات حیات خود در اتاق کار کوچکی در بخش آبیاری دانشگاه کالیفرنیا مشغول به فعالیت بود . سرانجام وی در 90 سالگی در سال 1977 جان به جان آفرین تسلیم کرد .