انگیزش و مشوق
مشوق یک هدف واقعی است که دستیابی به آن انگیزه ای را ارضاء می کند. مشوق برای آدمی می تواند یک پاداش عینی یا پاداش نمادی باشد. برای دانش آموزان نمره خوب و رسیدن به جواب یک مسئله هر دو مشوق به حساب می آیند. در واقع مشوق ها همان تقویت کننده های مثبت هستند (تقویت کننده مثبت: محرک یا عاملی که جاندار برای دستیابی به آن می کوشد.)
مشوق ها یا تقویت کننده های مثبت را به عنوان عوامل ارضاء انگیزه ها، می توان به چند دسته تقسیم کرد:
1. تقویت کننده های نخستین که نیازهای فیزیولوژیکی موجود زنده را ارضاء می کند مانند: آب، غذا، حرارت مناسب...
2. تقویت کننده های شرطی مانند: پول، نمره، مقام، شغل...
3. تقویت کننده های اجتماعی مانند: توجه، محبت، تایید...
4. تقویت کننده های شخصی که به انگیزش درونی معروفند مانند: رضایت خاطر حاصل از یادگیری و کسب دانش. انگیزش درونی با انگیزه های بالا که انگیزش بیرونی نامیده می شوند از این جهت متفاوت است که در انگیزش درونی نیازی به تقویت کننده های مشخص خارجی نیست، بلکه فعالیت یادگیری و نتایج حاصل از آن خود اثر تقویتی دارند. هدف عمده فعالیت های پرورشی معلم این است که دانش آموزان او به تدریج از انگیزه های بیرونی گرفته شوند و تشویق گردند تا یادگیری را به خاطر یادگیری انجام دهند، نه به خاطر کسب مشوق های مادی و ملموس.
علاقه مندی ها (Bookmarks)