استرس و اضطراب و اینا ...

[آبجی]

ا سترس هاي زياد ناشي از زندگي ماشيني امروزه باعث بروز بسياري از بيماري ها و مشکلات رواني شده است. اين موضوع باعث شده تکنيک هاي مختلف آرام بخشي طرفدار زيادي پيدا کند. يکي از اين تکنيک ها مديتيشن است. استفاده از مديتيشن براي درمان چيز جديدي نيست .علم و هنر مديتيشن از هزاران سال پيش به اين طرف توسط عرفا تمرين شده است. امروزه نيز مديتيشن يکي از درمان هاي پيشرفته بشمار مي رود که مي تواند بطور وسيعي تحت عنوان "طب فکري بدني" طبقه بندي شود. به گزارش جام جم آنلاين مديتيشن يا مراقبه، موثرترين تکنيک جهت دستيابي به آرامش عميق، رهايي از استرس، ايجاد سلامت، افزايش خلاقيت و ذکاوت و دستيابي به شادابي و رضايت دروني است. اين تکنيک، روشي ساده، طبيعي و بدون نياز به تلاش زياد است که 5 ميليون نفر از مردم جهان از آن استفاده مي کنند. ذهن همواره پر است از هياهوي افکار در حال گذر، آرزوها، خاطره ها، هيجان ها و همگي در حال عبور هستند، به عبارت ديگر در حالت عادي آگاهي ذهن مملو از افکار مختلف است، درست مانند آينه اي که با غبار پوشيده شده باشد. مديتيشن باعث مي شود که ذهن بتدريج، سطوح لطيف تري از تفکر را تجربه کند تا اين که به سطح ماورايي رسيده و در تماس مستقيم با سرچشمه تفکر قرار گيرد. در حين انجام اين تکنيک الگوي امواج مغزي در حالت آلفا قرار مي گيرد که در آن سطح نيروهاي شفابخش فعال مي شود.
بسياري از پزشکان، مديتيشن را به عنوان يک روش درماني جهت پايين آوردن فشار خون و تنفس بهتر مبتلايان به آسم و آرامش بيشتر در اضطراب هاي روزانه توصيه مي کنند. در بعضي موارد مديتيشن به منظور يک روش درماني مکمل در کنار ساير درمان ها به بيمار توصيه مي شود.
مديتيشن و ترک اعتياد
مديتيشن به طور خود به خود باعث مي شود که افراد از کافئين، توتون، تنباکو، الکل و داروهاي تجويزي و غيرتجويزي کمتري استفاده کنند. در مجموع پزشکان، موفقيت اندکي در برنامه هاي ترک اعتياد به دخانيات به دست مي آورند که بالاترين ميزان آن در دراز مدت حدود 20 درصد بوده است، در حالي که ثابت شده که تاثير مديتيشن براي ترک اعتياد تقريبا دو برابر ميزان ياد شده است.
مديتيشن و بيماري هاي قلبي
اثر مديتيشن بر استرس و تبعات آن بويژه بيماري هاي قلب و عروق و فشار خون بالا طي تحقيقات گسترده اي، مورد بررسي قرار گرفته است. هنگامي که تحت استرس هستيد، فشار خون شما افزايش يافته و احساس گرما مي کنيد، همچنين وجود استرس ممکن است باعث شود که کمتر ورزش کرده و بيشتر سيگار بکشيد. استرس هاي پياپي، بدن را به طور مداوم در معرض سطوح بالاي هورمون هايي قرار مي دهند که با افزايش احتمال لخته شدن خون، مي تواند باعث افزايش خطر بروز حمله قلبي شود. ثابت شده است انجام تمرين منظم مديتيشن، بهترين روش کاهش استرس بوده و باعث بهبود سلامت عمومي و بيماري هاي قلبي مي شود.
مديتيشن و اعتماد به نفس
طبق يک مطالعه، افرادي که به تمرين مديتيشن مي پرداختند، يک ماه پس از شروع تمرين تصور بهتري از خود را نسبت به پيش از انجام آن تجربه مي کردند. اين نتايج مويد اين فرضيه اند که تمرين منظم مديتيشن، عدم تعادل در عملکرد فيزيولوژيکي و رواني را از بين برده و فرد را قادر مي سازد به شيوه اي فکر و عمل کند که به عقايدش نزديک تر است; به زبان ساده تر اعتماد به نفس او را تقويت مي کند.

[s@ba]

نظام زندگی صنعتی، هر چند دستاوردهای زیادی برای ما به همراه آورده است، اما در بسیاری ابعاد نیز عوارضی در پی داشته است؛ از جمله اینکه هر یک از ما با استرس زیادی روبرو هستیم.
نظام زندگی صنعتی، هر چند دستاوردهای زیادی برای ما به همراه آورده است، اما در بسیاری ابعاد نیز عوارضی در پی داشته است؛ از جمله اینکه هر یک از ما چه در زندگی فردی و چه در محیط کارمان با استرس زیادی روبرو هستیم. گاهی اوقات برخی به این می‌اندیشند که ای کاش هیچگاه فشار، استرس یا تعارضی وجود نداشت. این در حالی است که تحقیقات نشان داده است که این فشار ناشی از کار امری طبیعی است و حتی اگر بتوان آن را در یک میزان متناسب نگاه داشت که بتوان آن را مدیریت کرد، می‌تواند موجب خلاقیت‌هایی نیز در فضای کار شود.
باتوجه به اهمیت این مساله، دکتر شهرام رحیمی استاد دانشگاه به بررسی این مساله پرداخت.
رحیمی سخنان خود را این گونه آغاز کرد: همه ما به نوعی با موضوع استرس درگیریم، اما این فشارهای روانی همگی بد و زیان‌آور نیستند، هر چند که اگر این چالشها از یک حد خاصی خارج شوند می‌توانند منشاء بیماری در انسان بشوند. بنابراین در یک تقسیم‌بندی کلی، استرس به دو بخش تقسیم می‌شود، استرس‌های زیان آور و استرس‌هایی که می‌توان با مدیریت آنها جنبه مثبت ایجاد کرد.
وی سخنان خود را در ارتباط با کنترل استرس این گونه ادامه داد: برای کنترل استرس ابتدا باید به خوبی آن را بشناسیم، همچون یک نظامی هنگامی که قصد حمله به دشمنی را دارد. او باید ابتدا از موضع دشمن، قدرت آتش او و حتی‌از انگیزه و نگرش او آگاه باشد. یک پزشک هم برای درمان یک بیماری با روشهای مختلف باید نسبت به وضعیت بیمار و بیماری‌اش آگاه شده باشد.
رحیمی تاکید کرد: اینک درحال حاضر استرس بزرگترین عامل مرگ‌ومیر در جهان است. شاید بگوئید این‌گونه نیست و بیماریهای قلبی بیشترین مرگ‌ومیر را باعث می‌شوند. اما باید بگویم که بخش عمده بیماری‌های قلبی هم ناشی‌از عوامل استرس‌زا در جوامع مدرن امروزی است. سرطان‌ها، بیماری‌های عصبی و اختلالات روانی نیز همگی به دلیل منابع فشارزا در بین انسانها است. در همین ارتباط وزارت بهداشت اعلام کرده است که درتهران از هر هفت نفر، یکی دچار استرس حاد است که این رقم بسیار بالایی است و حتی در این جمع هم بسیاری از افراد هستند که تحت مداوا هستند.
رحیمی سخنانش را در همین ارتباط ادامه داد و گفت: استرس عکس العمل جسمانی،روانی، رفتاری ویا نگرشی است که دراثر یک عدم موازنه بین آنچه می‌خواهیم و توانایی‌های ما به وجود می‌آید.
وی در همین ارتباط ادامه داد: الگوهای عملی استرس به دو دسته محیط و فرد تقسیم می‌شوند. محیط، خود شامل رویدادها، موقعیت‌ها، باید و نبایدها و مطالبات و مجوزها است. از طرف دیگر، الگوی‌های استرس‌زای فرد را می‌توان به خلق‌وخو، منش، تجارب‌زندگی، دانش و مهارت بخش کرد.
بررسی آثار بیرونی استرس، موضوعی بود که رحیمی در ادامه سخنانش مورد توجه قرار داد و گفت: استرس در هر یک از ما منجر به بروز سه حالت می‌شود. این حالتها عبارتند از: «سازش»، «گریز» و «نبرد» دراین شرایط دو حالت غلبه (Eustress) و شکست (Distress) ایجاد می‌شوند که در نهایت هر دو حالت منجر به بروز استرس در افراد می‌شود، فقط تفاوت در این است که در پیروزی استرس مثبت و در شکست استرس زیان‌بار و منفی خود را نشان می‌دهد.
وی سخنانش را در ارتباط با علائم استرس ادامه داد و گفت: استرس دارای علائم متعددی است که از جمله می‌توان به علائم جسمانی، روانی، اجتماعی و رفتاری اشاره کرد.
▪ رحیمی آن گاه با ارائه تقسیم بندی درپی آمده، علائم ظاهری استرس را مورد بررسی قرار داد:
۱) علائم جسمانی عبارتند از: سردرد، دل درد، افزایش ضربان قلب، گرفتگی عروق، گرفتگی عضلات، کلسترول بالا، فشارخون، کاهش ایمنی بدن، اختلالات جنسی، تومورها، خستگی مدام و...
۲) علائم روانی عبارتند از: بی‌طاقتی، افسردگی،بی‌حوصلگی،اضطراب� � احساس ‌بیهودگی، عدم اعتماد به نفس و ...
۳) علائم اجتماعی عبارتند از: پرخاشجویی، غیرقابل تحمل شدن، یکدندگی، لجبازی، عدم همکاری، تنها گزینی و...
۴) علائم رفتاری عبارتند از: افزایش مصرف دارو، بروز رفتارهای جرقه‌ای، بدخوابی، حادثه‌های مداوم، شلختگی، بهم‌خوردن ریتم اشتها و...
● عوامل استرس‌زا
دکتر رحیمی، بخش دیگری از سخنان خود را به بررسی موضوع گروههای فشار و استرس زا اختصاص دادو گفت: عوامل چندی در پیرامون ما وجود دارند که موجب ایجاد استرس می‌شوند. این عوامل به شرح موارد درپی آمده تقسیم می‌شوند:
۱) محیط: که شامل قوانین اجتماعی، سنت و عرف، بایدها و نبایدها، مجوزهای اجتماعی، تصمیم‌های مراجع قدرت، وضعیت اجتماعی و اقتصادی
۲) فرد: شامل این گزینه‌ها است: تصویری که ازخود داریم، نگرش و ارزشهای ما، اعتقادات و اصول و ویژگیهای شخصی.
۳) خانواده: که شامل وضعیت مالی، نظم و رفتار فرزندان، بی‌توجهی اعضا به یکدیگر و بخصوص زن و شوهر، سهیم نبودن اعضا در مسئولیت‌های خانه، بی‌توجهی به ظاهر خود در محیط خانه، احساس گناه به خاطر عدم موفقیت‌ها، نداشتن تفریح جمعی، برقراری ارتباط با همسر و فرزندان، مشغله زیاد و اقوام همسر وی آن گاه به بررسی شرایط برای مدیریت استرس پرداخت و با اشاره به نقش خانواده گفت: خانواده مهمترین رکن زندگی انسان است و باید برای رهایی و مقابله با استرس به آن توجهی ویژه کرد.
رحیمی در ادامه با اشاره به ویژگیهای یک خانواده سالم گفت: خانواده سالم، خانواده ای است که در آن افراد به درستی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، سخنان یکدیگر را گوش می‌کنند، به یکدیگر احترام می‌گذارند، سنگ صبور همدیگر هستند، به یکدیگر اعتماد دارند، به جای انضباط خشک و تحکم آمیز مناسبات انسانی بین آنها حکمفرماست، به خدمات یکدیگر احترام می‌گذارند و برای حوزه خصوصی همدیگر ارزش قائلند.
● سازمان و سلامت روانی
سخنران در کنار خانواده به جایگاه سازمان در سلامت روحی- روانی افراد اشاره کرد و گفت: محیط کاری هر یک از ما در زندگی مان نقش جدی پیدا کرده است، به سبب اینکه در بسیاری موارد با بیش از ۱۰-۱۲ساعت از طول روزمان را در سازمانهای مان صرف می‌کنیم که همین امر می‌تواند نشان دهد که سازمانهای ما چه نقشی در سلامت روانی ما ایفا می‌کند.
وی سپس با اشاره به نقش مدیران برای کاهش استرس در فضای سازمان گفت: مدیران سازمانها با روشهایی می‌توانند مشکلات و استرس‌های محیط کاری را کاهش دهند، ضمن اینکه این کارها به افزایش راندمان پرسنل منجر می‌شود و منافع آن به سازمان خواهد رسید. در همین راستا مدیران برای کاهش استرس باید به عوامل درپی آمده توجه کنند:
۱) مشخص کردن گستره وظائف و اختیارات کارکنان سازمان
۲) انعطاف‌پذیری سازمان درمورد اشتباهات کارکنان
۳) متناسب و هنجار نمودن محیط‌کار
۴) ارزیابی عملکرد روش‌مند و متداوم
۵) بازخورد دادن و گرفتن در فرآیند کار
۶) افزایش آگاهی همگانی نسبت به استرس و عوارض آن
۷) اهمیت دادن به بهداشت روانی
۸) استفاده از خدمات مشاوره ای
۹) تشکیل گروههای کمک به خود.
● راهکارها
رحیمی در بخش پایانی سخنان خود به ارائه راهکارهایی برای مقابله با استرس پرداخت و گفت: طبق تحقیقات صورت گرفته، یک سری عوامل می‌تواند به مدیریت استرس کمک کند. یکی از این راهکارها بیان احساسات است، به این ترتیب روانشناسان تاکید می‌کنند که افراد باید کسی را برای بیان مشکلات و مکنونات قلبی داشته باشند. راهکار دوم این است که افراد انتظارات خود را به شکل واقع بینانه ای دنبال کنند. راهکار سوم، مثبت نگری یا همان دیدن نیمه پر لیوان است که با این راهکار می‌توان از حجم فشارهای روحی کاست.
▪ رحیمی در پایان چند پیشنهاد دیگر نیز به این شرح ارائه کرد:
ـ ممیزی عکس‌العمل‌های رایج به موقعیت‌ها، در برابر موقعیت‌هایی که به طور روزمره مارا درفشار می‌گذارند، فکر کنید و سعی نمایید که بهترین و ساده ترین آنها را انتخاب کنید.
ـ استفاده از نظام‌های حمایتی.
ـ کاهش ورود مواد سمی به بدن. موادی همچون داروها، سیگار، موادمخدر و همچنین مواد غدایی زیان‌آور چون چربی‌ها و اسیدهای چرب، قند و....
ـ ورزش مناسب.
ـ اهمیت جدی به استراحت جسمی و روحی.
ـ تقویت حس طنز
ـ برای خود و علائق خود زمان بگذارید و به چیزهایی که سبب مسرت خاطر شما می‌شوند، بیشتر بپردازید.
ـ استفاده از فنون آرام‌بخش.

[سلوى]

استرس، فشار عصبی، سوهان روح، تنش، ضربهی روحی، در منگنه قرارگرفتن و... اصطلاحات روزمرهای است که تقریباً همهی ما از آنها استفاده میکنیم. همیشه فکر میکنیم همهی اینها، عوامل بیرونی است که کسی یا چیزی آنها را به ما تحمیل میکند و باعث آزارمان میشود اما واقعیت این است که کسی تبر برنمیدارد تا به روح ما ضربه بزند و آنرا تکهتکه کند، کسی سوهانی ندارد تا روی روح و اعصاب ما بکشد و ما را ناراحت کند، واقعاً منگنهای وجود ندارد که فکر و روح ما را در آن قراردهند تا خرد شویم و زندگی برایمان جهنم شود. تمام اینها، نشأتگرفته از ذهن و فکر خود ماست.



فرضکنید با همسرتان دچار مشکل شدهاید. مدام در ذهنتان مسأله را بررسی میکنید تا راهحلی پیدا کنید. به هر کتابفروشی که میرسید، بهدنبال کتابی میگردید تا راهی جلوی پایتان بگذارد، با دوستان و همکارانتان راجع به این مشکل پیشآمده صحبت میکنید تا اگر آنان تجربهای دارند، در اختیارتان بگذارند، در حالیکه مدام خودتان را به این در و آن در میزنید تا فرجی شود. آیا متوجه هستید که مشکل را بحرانیتر از اولش میکنید و با تعریفکردن آن برای دوست و آشنا، مدام به آن پر و بال میدهید و آنان هم با صحهگذاشتن به اینکه شما واقعاً دچار مشکل هستید و باید آنرا حل کنید، این وضعیت را بغرنجتر از قبل میکنند؟

شما بهجای اینکه به حال و آینده فکر کنید (جایی که شاید امیدی باشد و راه نجاتی برای شما)، گذشته را مدام مرور میکنید؛ آن هم چه مرور بیحاصلی! سعیمیکنید اجزایی که باعث تنش در شما و روابطتان شده را کشف و حذف کنید و از آنجاییکه بهدنبال عامل خارجی هستید که منشأ مشکل شماست و هنوز به این باور نرسیدهاید که ریشهی مشکل را در ذهن و فکر خودتان جستوجو کنید، در دور باطلی قرارمیگیرید که جنگی بیپایان است با کمترین احتمال پیروزی و اگر هم نتوانستید پیروزی را نصیب خودتان کنید، بهدنبال توجیه و دلیلتراشی خواهید بود و خودتان را با این تصور واهی، فریب خواهید داد که اگر شرایط بیرونی و محیطی را تغییر میدادید، بیشک موفقیت، ازآن شما بود.

با کمی دقت میتوانید متوجه شوید که فشارهای روحی و استرسها، کاملاً درونیست. این ما هستیم که وقایع و اتفاقات را برای خودمان پرتنش کرده یا آنها را به مسألهای قابل حل تبدیل میکنیم.

بیشتر ما انسانها، برای اینکه خودمان را گرفتار افکار پرتنش و بیهوده کنیم، افراد بااستعداد و ماهری هستیم بهخصوص اینکه قبلاً در یک مورد خاص هم ذهنمان جهتگیری منفی داشته باشد.

گرفتار شدن به یک مشکل، به اندازهی کافی وضعیت ناراحتکنندهای را برای ما ایجاد میکند اما اینکه مدام مشکل را در ذهنمان تجزیه و تحلیل کنیم تا اجزای مقصر را کشف کنیم، زجرآورتر خواهد بود.

با این اوصاف، گرفتار افکارمان میشویم و بدون اینکه بدانیم و متوجه باشیم، هر لحظه بیشتر در این گردابی که خودمان درستکردهایم، فرومیرویم و اسمش را میگذاریم فشار روحی، استرس و...

باور کنیم که فشار روحی، عاملی بیرونی نیست و افکار پرتنش ما، فقط برداشتیست که ما از وضعیت موجود داریم نه خود وضعیت. فشار روحی، چیزیست که میتواند کاملاً در کنترل ما باشد؛ در اینصورت، میتوانیم نسبت به بدترین لحظات هم با اطمینان به اینکه: «ما بر آن موقعیت مسلط هستیم»، احساس مثبت داشته باشیم.

[آبجی]

می‌دانید هفته‌ها و یا شاید ماه‌ها و سال‌هاست که استرس با شما همراه همیشگی است! این مسئله نسبی است، روزها متفاوت هستند؛ با استرس و یا بدون استرس. میلیون‌ها سال طول می‌کشد که یک ژن در بدن ما تغییر کند، میلیون‌ها سال! به طور فیزیکی ما همان انسان‌های 300 سال پیش هستیم.

اما ببینید که چگونه همه چیز در مدت زمان کوتاهی تغییر کرده است. بسیاری از موارد، زندگی را آسان کرده‌اند برای مثال: ماشین لباسشویی و خشک کن، حمل و نقل، تنوع غذا، نیروی برق و غیره. اما برخی دیگر زندگی را دشوار کرده اند: تلفن‌های همراه، ترافیک، ازدیاد جمعیت، غذاهای حاضری بدون ارزش غذایی، تلویزیون و برنامه های خسته کننده.


یکی از دوستانم که پزشک نیز هست می گوید: بر طبق آمار، معمولا تصمیماتی که ما در یک روز می‌گیریم برابر کل کارهایی است که یک فرد در قدیم در طول یک سال انجام می داده است.
بنابراین این مساله اصلا عجیب نیست که ما برای فرار از استرسی که ناشی از انجام این کارهای دشوار است، به موارد جایگزین مثل الکل و شیرینی روی بیاوریم. تمام این دیوانگی‌ها، استرس‌ها و اضطراب‌هایی که زندگی ماشینی و سریع برای ما به همراه داشته است، غیر قابل فرار هستند. از آنجایی که که نمی‌توانیم ژنمان را تغییر دهیم، باید برنامه‌ای برای کنترل این زندگی مملو از استرس تنظیم کنیم.


برای رها شدن از استرس چه کارهایی می توانیم انجام دهیم؟ به نظر شما چه کارهایی می توان انجام داد تا بدون از دست دادن سلامتی و شادابی بدن، بتوانیم با استرس و تنش ها مقابله کنیم؟؟


1 – ورزش کنید
حرفم را باور کنید، ورزش در موارد و روزهای زیادی به من کمک کرده است. در صورتی که مجبور هستید سختی زیادی را در شغلتان متحمل شوید، زمانی را به پیاده‌روی سریع اختصاص دهید. این کار به روان شدن گردش خونتان کمک می کند. این ورزش برای کم کردن وزنتان نیست، برای این است که همیشه از لحاظ بدنی و عقلی سالم باشید (ضرب المثل عقل سالم در بدن سالم).




2 – مواد با ارزش غذایی بالا بخورید
از غذاهای با کیفیت پایین پرهیز کنید (غذاهای آماده – فست فودها – مواد قندی). این غذاها کمکی به مغز و بدن شما برای رهایی از استرس نمی‌کنند.


غذاهای طبیعی با ارزش غذایی بالا، به راحتی بدن و ذهن را در مقابل هزاران تنش و فشاری که از محیط وارد می شود حفظ کرده و برای سلامتی مغز و فکر مفید است.




هر بار که به سراغ شکلات می‌روم، به دنبال آن هستم که احساس خاصی در من ایجاد کند. اشتباه نکنید! اگر روزانه مقدار اندکی شکلات بخورید و از خوردن آن لذت ببرید، مشکلی ایجاد نمی‌شود. اما اگر مصرف شکلات تنها در زمانی باشد که فشار زیادی بر من وارد می‌شود، در این زمان است که خوردن چنین غذایی مفید نیست.


چون باعث برطرف شدن استرس نمی شود و حتی ممکن است کاری کند که شما دیگر از غذا های مفید نیز استفاده نکنید. در این مواقع بهتر است سبزیجات را جایگزین کرد.


شما همیشه باید از موادی استفاده کنید که مقاومت بدن شما را بالا ببرد و بالاترین سطح سلامتی را برای بدن شما همراه داشته باشد.

[آبجی]

احساسات خود را باور كنید:
‌هیچ‌وقت به‌خودتان نگویید كه شما نباید آنچه را انجام می‌دهید احساس كنید.(جلوی احساس خود را
نگیرید). نگویید: من الان نباید دچار استرس شوم. شما باید همیشه احساسات خود را قبول كنید در غیراین صورت آن احساسات به‌زودی بر شما غلبه می‌كنند. اگر شما قبول كنید كه استرس دارید یك قدم جلو هستید و بهتر می‌توانید بر آن غلبه كنید.



مسئولیت احساسات خود را قبول كنید :
خالی كردن حالات استرس خود روی دیگران بسیار كار ساده‌ای است. ولی سعی كنید كه هیچ‌ وقت با
دیگران رفتار نامناسبی نداشته باشید. اگر با دیگران بر خلاف میل آنها رفتار كنید باعث می‌شود كه آنها ناراحت شده و ناراحتی خود را بر سر شما خالی كنند.

سرزنش كردن فقط باعث استرس بیشتر شما می‌شود. زیرا اشتیاق،خود مستقیما با عوامل قابل كنترل شما در ارتباط است.آنچه غیرقابل دسترسی است شما را مشتاق می‌كند. اگر شما همسرتان را به‌خاطر داد زدن سرزنش می‌كنید پس تنها راه‌حل این است كه همسرتان صدایش را پایین بیاورد. كه در این حالت اشتیاق و استرس هر دوی شما افزایش می‌یابد زیرا شما نمی‌توانید تاثیر زیادی روی صدای همسرتان داشته باشید.

اما زمانی‌كه شما مسئولیت كار خود را قبول كردید آن وقت فاكتور سرزنش كردن از بین می‌رود.و شما با واقعیت روبه‌رو شده و قربانی دیگران نمی‌شوید و می‌توانید كنترل احساسات خود را در دست بگیرید لذا مسئولیت شما باعث می‌شود تا نسبت به احساسات خود كاری انجام دهید. اگر شخصی باعث اضطراب شما می‌شود، او را صدا كنید و به او بگویید چه احساسی نسبت به او دارید و چرا این احساس را دارید و چه می‌توان كرد كه این احساس از بین برود. این موضوع را با سرزنش كردن آنها بدتر نكنید. همیشه راجع به مشكل خود فكر كنید، نه راجع به شخص به‌خصوصی.


نفس كشیدن :
زمانی‌كه اضطراب وجود شما را فرا می‌گیرد، ناخودآگاه نفس‌های كوتاه می‌كشید. این اولین مرحله قبل از جدال و یا خاموشی و سكوت است كه اینها خود باعث صدمه زدن به گفت‌وگو می‌شود. بنابراین در این مواقع نفس‌های عمیق بكشید، این كار باعث کاهش اضطراب می‌گردد.



استراحت كوتاهی بكنید :
از صحنه خارج شدن همیشه فكر شما را تازه می‌كند. البته نیازی به سفر‌های بلندمدت نیست بلكه یك استراحت كوتاه ‌مدت تنها چیزی است كه به آن نیاز دارید. قدم زدن و یا تمرین در باشگاه ورزشی كافی است.بهتر است فعالیت كنید تا هورمون‌های مخالف و ضد‌حالت‌های فعلی در شما ایجاد شود. ورزش همیشه باعث ریلكس شدن بدن می‌شود. دوری از محل اظطراب باعث ارامش فكر شده و فرصتی جهت مقابله با مشكل به شما می‌دهد. حتما سعی كنید بعد از استراحت مشكل را با طرف مقابل بازگو كنید در غیراین صورت فقط وقفه‌ای در مشكل به‌وجود آمده است بدون آنكه مشكل شما بر طرف گردد.

انعطاف پذیر باشید:
استرس غیرقابل اجتناب است و مانند طلوع و غروب خورشید اتفاق می‌افتد. پس بهترین راه مبارزه با آن تغییر رفتار و برخورد با دیگران است. نرم باشید نه سخت. با توجه به كلام افراد نشانه‌های استرس را تشخیص داده و سپس خودتان را با آن تطبیق دهید. با كمی انحراف و گذشتن از علائق خود دیگران را در به ‌دست آوردن نیازهایشان كمك كنید. نیازی به سختی كشیدن و تحمل سفرهای دور و دراز نیست فقط به صحبت‌های دیگران گوش دهید و توجه داشته باشید كه این روش به خوبی باعث كاهش استرس می‌گردد.

راجع به مشكل بعد از وقوع آن صحبت كرده و بحث كنید:
این موضوع را اگر با موضوع قبلی یعنی انعطاف پذیری ادغام كنید می‌توانید افراد مضطرب را كنترل كنید. شما حتما باید بعد از یك اتفاق تنش‌زا (بعد از آرام شدن) راجع به آن صحبت كنید

در غیر این صورت آن مشكل به شكل فجیع تری تكرار خواهد شد.
اگر شخصی را می‌شناسید كه زود عصبانی می‌شود به او بگویید كه موضوع زیر را بخواند.

اضطراب و استرس شیمیایی:
3 مورد ذكر شده زیر باعث استرس و اضطراب شده و شما باید از آنها دوری كنید.


الف) نیكوتین:
این ماده هم در كوتاه مدت باعث آرامش شده ولی در درازمدت به فرد صدمه می‌زند. اگرچه كشیدن یك سیگار در همان لحظه باعث آرامش می‌گردد ولی ضربان قلب را افزایش داده و نفس‌ها را كوتاه می‌كند و ضررهای بیشمار دیگری نیز دارد.



ب) كافئین:
از این داروی محرك دوری كنید به جای قهوه از یك نوشابه دیگربا كافئین كمتر مثل چای استفاده كنید.



ج) شكر:
غذاهای شیرین باعث افزایش گلوكز می‌شود. می‌توانید از غذاهایی با شكر كمتر استفاده كنید مثل انواع نان سبوس‌دار.


از دیــگران راجـع بــه عكس ‌العمل ‌های خودتان در هنگام استرس سؤال كنید :
شما حتما باید این‌كار را بكنید زیرا در موقع استرس متوجه بسیاری از مسائل و رفتارهایی كه از شما سر می‌زند نیستید و فراموشی كوتاه مدت اجازه بازیابی مسائل را به شما نمی‌دهد. همچنین اطلاع‌یافتن از رفتارهایتان می‌تواند به شما كمك شایانی بكند. اگر دیگران بگویند كه شما در هنگام استرسفریاد می‌زنید، به‌خود آمده و خواهید دانست كه باید استرس خود را كاهش داده و سپس به گفت‌وگو بپردازید.

[آبجی]

شايد رها شدن از استرس و فشار كار غير ممكن به نظر برسد اما چند دقيقه رهايي و آرامش مي تواند به خوبي كارايي و احساس لذت و وضعيت سلامتي شما را بهبود ببخشد. مراحل زير را در زمان مواجهه با استرس به كار بگيريد و آز نتايج آن بهرمند شويد.

1- چندين نفس عميق بكشيد اجازه دهيد قفسه سينه و شكم شما در زمان دم گرفتن انبساط پيدا كنند. و به آرامي هوا را به بيرون برانيد.

2- در شرايط برخورد با ديگران و شرايط بدي كه هنگام كار پيش مي آيند موقعيت را تغيير دهيد مي توانيد از آن محل دور شويد حتي تا محل آب سردكن براي خوردن آب برويد اين مي تواند به شما كمك كند تا فكر خود را روي موضوع متمركز كنيد.

3- بخنديد! اين روحيه سبب مي شود ديگران شما را به عنوان فردي قوي بشناسند. يكي از جكهاي مورد علاقه خود را بخوانيد يا براي دوستان خود تعريف كنيد.دوستي داشتم كه هر وقت لطيفه زيبايي مي شنيد، آن را يادداشت مي كرد و براي خود دفتري پر از لطيفه هاي ناب فراهم كرده بود. و با آن دفتر نه تنها موجبات شادي خود بلكه ساير دوستان را هم فراهم مي كرد.

4- از يك بازي رها كنندة استرس استفاده كنيد. مي توانيد از حلقه هاي ميني بسكتبال دارت بورد ( پيكان و هدف ) استفاده كنيد. اين عمل اثر فوق العاده اي دارد.

5- چشمهاي خود را ببنديد و به يك موسيقي آرام كه مورد علاقه شماست گوش دهيد.

6- خود را در يك تعطيلات زيبا در گذشته ها يا حتي در آينده تصور كنيد يا يكي از موفقيتهاي بزرگ خود را به خاطر بياوريد.

7- با همكاران خود محيطي سرگرم كننده بوجود آوريد اين به شما كمك مي كند تا فشارها را تحمل كرده و هر روز صبح با علاقه بيشتري سر كار برويد.



نكته

سعي كنيد در مورد ديگران با ديد مثبت قضاوت كنيد و دنبال چيزي بگرديد كه محيط كارتان را دلپذير تر كند.

[MAHDIAR]

ؤانواع روشهای مبارزه با استرس
دسته بندی: مقالات روانشناسی


مبارزه با استرس (فشار روانی) یعنی هر نوع تلاش سالم یا ناسالم هوشیار یا ناهوشیار برای جلوگیری ، از بین بردن یا ضعیف کردن استرس آورها ، یا تحمل کردن اثرات آنها بطوریکه حداقل آسیب رسانی را داشته باشد. معمولا دو شیوه کنار آمدن با استرس وجود دارد: به صورت مستقیم و به صورت غیر مستقیم (دفاعی). روش‌های مستقیم مبارزه با استرس مستلزم توجه شخص به واقعه استرسزا و به کارگیری امکانات رفتار و شناختی برای تغییر دادن واقعه است، بطوری که موقعیت از استرس‌زا بودن به موقعیت بدون استرس تغییر کند. روش‌های دفاعی مبارزه با استرس مستلزم اجتناب از واقعه استرس زا یا جلوگیری از پاسخ‌های هیجانی ، شناختی و فیزیولوژیکی است.

روش‌های مستقیم مبارزه با استرس
مسئله گشایی برنامه ریزی شده
در این روش برای کاستن یا از بین بردن یک عامل استرس آور محاسباتی (برنامه ریزیهایی) ذهنی انجام می‌شود و بعد برای اینکه آن برنامه به ثمر برسد، تلاش لازم بکار برده می‌شود. این روش به دو دلیل مؤثر است اولا نتایج آن به بهترشدن رابطه بین شخص و موقعیت منجر می‌شود. این بدین معنی است که این روش باعث تغییر مثبت موقعیت استرس آور و شخص یا هردو می‌شود. ثانیا این روش باعث می‌شود که شخص احساس بهتری داشته باشد، حالت هیجانی بهتری را بوجود آورد، هیجان منفی کمتر و هیجان مثبت بیشتری را تولید می‌کند. این بدان دلیل است که توجه فرد را از اثرات و پیامدهای زیان بخش عامل استرس آور دور می‌سازد و آن را متوجه امکانات امیدوارکننده‌تر و روشن‌تر می‌کند.

روش مواجه‌ای
روش مواجه‌ای مستلزم نزدیک شدن مستقیم به منبع استرس و تلاش برای تغییردادن فوری آن است. مثلا در یک رابطه کاری ، ممکن است مدیری به کارمندش بگوید که کار او جالب نیست و باید سخت تر کار کند یا استعفا دهد. این نوع برخورد با عامل استرس‌زا اغلب بجای آنکه تغییر سازنده‌ای را موجب شود به پیامدهای نامطلوب می‌انجامد و حالتهای هیجانی منفی به بار می‌آورد. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که ابراز خشم ، خصومت و پرخاشگری که اغلب با کنار آمدن مواجه‌ای همراه است باعث می‌شود که شخص احساس بدترشدن کند و نه بهترشدن. با این حال اگر حالت‌های هیجانی آزار دهنده را همانند دیگر روشها کاهش دهد روش موثری خواهد بود.

حمایت اجتماعی
حمایت اجتماعی اصطلاحی است که بر شبکه دوستان فرد و کمک رسان‌های بالقوه دلالت دارد. نمونه‌ای از عناصر شبکه اجتماعی شامل همسر ، خویشاوندان ، والدین ، بهترین دوستان ، همسایگان خوب ،همکاران شغلی و دوستان گروه مذهبی است. حمایت اجتماعی فرآیندی است که افراد توسط آن امکانات عاطفی و عملی خود را برای کمک رسانی به فرد دیگر هنگام رنج بردن ازیک بحران ، به میان می‌آورند و او را یاری می‌دهند.

مردم به دلایل گوناگون جویای حمایت دیگران هستند، دوستی ، کمک به گرفتاری‌های روزانه ، کمک مالی و دسترسی به منابع مورد نیاز در سطح هیجانی حمایت اجتماعی فرصت‌هایی را برای مهرورزی ، پشت گرمی ، تشویق ، اطمینان آفرینی ، دوستی ، حس هویت و … فراهم می‌آورد. حمایت اجتماعی به دو طریق اثرات زیان بخش استرس‌ها را کاهش می‌دهد. در روش اول حمایت اجتماعی فرد را در برابر عوامل استرس‌زا قبل از اینکه رخ دهد، کمک می‌کند. در روش دوم شبکه حمایت اجتماعی به عنوان سپری در مقابل استرس عمل می‌کند.

روشهای غیرمستقیم مبارزه با استرس (روش‌های دفاعی)
مکانیسم‌های دفاعی
مکانیسم‌های دفاعی برای اولین بار توسط فروید تعریف و توصیف شدند. آنها راههایی برای مقابله با استرس ، اضطراب ، ناکامی و تعارض هستند ولی عامل استرس‌زا را مورد توجه قرار نمی‌دهند (بر عکس روشهای مستقیم) بلکه واقعیت عامل استرس‌زا را تعریف نموده و آن را به صورت واقعه‌ای بی‌ضرر که تهدید کننده نیست، ارزیابی می‌کنند. مثلا از طریق مکانیسم انکار رئیس یک شرکت از اقرار به اینکه شرکت در حال ورشکستگی است، خودداری می‌کند و بدین ترتیب استرس را از خود دور می‌کند. انواع مکانیسم‌های دفاعی وجود دارند نظیر: سرکوبی ، انکار ، واپس روی ، فرافکنی ، همانندسازی ، خیال پردازی ، تصعید ، عقلانی کردن و … که در سه سطح دفاعهای پخته و کامل ، دفاعهای اضطراب آور و دفاع‌های آشفته عمل می‌کنند.

استفاده از آرام بخش‌ها
داروهای آرام بخش نظیر: باربیتورات‌ها (Barbiturates) ، بنزودیازپین‌ها (Benzodiazepines) و … همگی اثر پاراسمپاتیک (Parasympathetic) داشته و موجب آرامش و خواب می‌شوند. داروهای آرام بخش بدین خاطر موثرند که اختلالات فیزیولوژیکی استرس را بی اثر می‌کنند. در واقع داروهای آرام بخش می‌توانند بصورت مصنوعی یک بهبود فیزیولوژیکی را راه اندازی نمایند. از طرف دیگر این داروها بی‌نتیجه هستند، زیرا به تلاش شخص برای مبارزه با پیامدهای شناختی و هیجانی استرس کمک نمی‌کنند. به عبارت دیگر این داروها موجب آرامش جسمی می‌شوند و برای تغییردادن منبع یا علت استرس کاری انجام نمی‌دهند.

آرامیدگی
روش‌های کنترل استرس نظیر آرامیدگی (Relaxation) ، مراقبه (Meditation) با کاهش دادن تنش جسمانی مثل داروهای آرام بخش عمل می‌کنند. امتیاز این روش‌ها این است که مشکلات داروهای آرام بخش را ندارند. بدین معنی که آنها موجب اعتیاد جسمانی و وابستگی روانی نمی‌شوند. این روش‌ها به فرد آموزش می‌دهند که آرام باشد، عمیقا تنفس کند و تنش عضلانی را آرام کند. انتقاد اساسی به این روش آن است که مردم قادر نیستند به راحتی پاسخ‌های فیزیولوژیکی خود را به هنگامی که در یک موقعیت استرس آور هستند کنترل کنند. به عبارت دیگر در حالی که فردی به پیامدهای از دست دادن کار یا گذراندن یک امتحان فکر می‌کند، حفظ کنترل شخصی بر فشار خون دشوار است. انتقاد دیگر (که به تمام روش‌های دفاعی وارداست) این است که این روش‌ها به جای درمان علت استرس نشانه‌های آن را درمان می‌کنند.

ورزش
افرادی که ورزش می‌کنند یا شرایط جسمی خود را در حالت طبیعی و خوب نگه می‌دارند، نسبت به افرادی که چنین وضعیتی ندارند، کمتر به اضطراب و افسردگی دچار می‌شوند. ورزش آثار منفی استرس را به روشهای مختلف کاهش می‌دهد، در درجه اول در موقع ورزش هورمون‌های واردشده به جریان خون به هنگام استرس ، مصرف می‌شوند و خطر آنها را کاهش می‌دهد. در درجه دوم تنش متراکم شده در ماهیچه‌ها را آزاد می‌کند و درنهایت نیرو ، نرمی و قدرت بدنی را افزایش می‌دهد و مقاومت دستگاهی ، قلبی – عروقی را زیادتر می‌کند. ورزش‌هایی که در هوای آزاد انجام می‌گیرد، موثرتر از ورزش‌های داخل سالن است. از بین ورزش‌های مفید می‌توان پیاده روی و دوچرخه سواری و شنا را نام برد.

[MAHDIAR]

اضطراب
دسته بندی: مقالات روانشناسی


اضطراب‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ احساس‌ ناراحت‌کننده‌ و مبهم‌ ترس‌ ، وحشت ‌، یا خطر با منشای‌ ناشناخته‌ که‌ بر فرد مستولی‌ می‌گردد. برای‌ بعضی‌ از افراد این‌ حالت‌ ممکن‌ است‌ ناگهانی‌ روی‌ دهد و بر طرف‌ شود، اما برای‌ بعضی‌ دیگر این‌ حالت‌ به‌ صورت‌ مزمن‌ در می‌آید. اضطراب‌ از نظر علمی‌ چندین‌ نوع‌ دارد: اضطراب‌ حاد ناشی‌ از موقعیتی‌ خاص ‌، اختلال‌ در تطابق‌ یافتن‌ با شرایط‌ تازه ‌، اختلال‌ اضطرابی‌ عمومی‌ شده ‌، اختلال‌ هراس ‌، اختلال‌ تنش‌زای‌ پس‌ از حادثه ‌، ترس‌ مرض‌گونه‌ و اختلال‌ وسواسی‌ ـ جبری‌.

علایم‌ شایع‌ بیماری
احساس‌ اینکه‌ یک‌ اتفاق‌ نامطلوب‌ یا زیانبار به‌ زودی‌ رخ‌ خواهد داد،
خشک‌ شدن‌ دهان ‌، مشکل‌ در بلع ‌، یا خشونت‌ صدا ، تند شدن‌ تنفس‌ و ضربان‌ قلب ‌، تپش‌ قلب‌ ،
حالت‌ لرزش‌ یا پرش‌ عضلات‌ ، ناتوانی‌ جنسی‌ ، انقباض‌ عضلات‌ ،
سردرد ، کمردرد ، عرق‌ کردن‌ ، تهوع ‌، اسهال ‌، کاهش‌ وزن‌ ،
خواب‌آلودگی‌ ، مشکل‌ در تمرکز ، منگی‌ یا غش‌ ، تحریک‌پذیری‌ ، خستگی‌ ، کابوس‌ ، مشکل‌ در حافظه.‌
بروز اختلال‌ در روابط‌ اجتماعی‌ و شغلی‌ ، افزایش‌ ناگهانی‌ میزان‌ اضطراب‌ ممکن‌ است‌ موجب‌ بروز حمله‌ هراس‌ و فرار از موقعیت‌ شود، وابستگی‌ به‌ داروها و نامنظمی‌ ضربان‌ قلب‌ از دیگر علائم این بیماری هستند.

علل‌ بروز اضطراب
فعال‌ شدن‌ مکانیسم‌های‌ دفاعی‌ بدن‌ برای‌ مبارزه‌ یا فرار ترشح‌ آدرنالین‌ از غدد فوق‌کلیوی‌ افزایش‌ می‌یابد، و موادی‌ که‌ از تجزیه‌ آدرنالین‌ در بدن‌ جمع‌ می‌شوند (کاتکول‌ آمین‌ها) نهایتاً بخشهای‌ مختلف‌ بدن‌ را تحت ‌تأثیر قرار می‌دهند. تلاش‌ برای‌ پرهیز از اضطراب‌ خود موجب‌ اضطراب‌ بیشتر می‌شود. استرس‌ با هر منشاء (مثلاً مشکلات‌ اجتماعی‌ یا مالی‌) ، سابقه‌ خانوادگی‌ اضطراب‌ ، خستگی‌ یا کار زیاد ، وقوع‌ مجدد موقعیتهایی‌ که‌ قبلاً استرس‌زا بوده‌اند یا طی‌ آنها به‌ فرد آسیب‌ رسیده‌ است‌، بیماری‌ جسمانی ، تکامل ‌طلبی‌ غیرمنطقی‌ ، ترک‌ اعتیاد و … خطر بروز اضطراب را تسریع می‌کند.

راههای پیشگیری‌
از روشهای‌ کسب‌ آرامش‌ یا مراقبه‌ برای‌ کاهش‌ استرس‌ بهره‌ بگیرید.
به‌ فکر تغییر شیوه‌ زندگی‌ خود باشید تا استرس‌ کاهش‌ یابد.
استرس و اضطراب ایجاد شده را مدیریت کنید (مدیریت استرس).
از تفکرات بی‌ جا و بیش از حد دوری کنید.
سعی کنید در اجتماعات حضور بیشتری یابید.
سعی کنید زیادی با خودتان خلوت نکنید و خود را از تنهایی دور کنید (رهایی از احساس تنهایی).
درمان‌
اضطراب‌ عمومی‌ شده‌ را می‌توان‌ با درمان‌ کنترل‌ کرد. غلبه‌ کردن‌ بر اضطراب‌ اغلب‌ موجبات‌ زندگی‌ بهتر و رضایت‌ بخش‌تری‌ را فراهم‌ می‌آورد.

روان درمانی
وقتی احساس کردید که دارای اضطراب هستید، بهتر است‌ تحت‌ بررسی‌ و درمان‌ از نظر موارد خاص‌ تهدیدکننده‌ یا منشاء استرس‌ که‌ در ناخودآگاه‌ شما است‌ ولی‌ وجود دارد، قرار بگیرید.
به‌ فراگیری‌ روشهای‌ کاهش‌ انقباض‌ ناخودآگاه‌ عضلانی‌ مثل‌ بازخورد زیستی‌ و روشهای‌ کسب‌ آرامش‌ بپردازید.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری : فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری خود را حفظ‌ کنید. فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری به کاهش‌ اضطراب‌ کمک‌ می‌کند.
دارو درمانی
امکان‌ دارد داروهای‌ ضداضطراب‌ مثل‌ بنزودیازپین‌ها برای‌ مدتی‌ کوتاه‌ تجویز شوند.
امکان‌ دارد از داروهای‌ ضدافسردگی‌ برای‌ اختلال‌ هراس‌ استفاده‌ شود.
از کافئین‌ و سایر مواد تحریک‌کننده ‌، و نیز الکل‌ استفاده نکنید.

[ساناز فرهیدوش]

من پیشنهاد می کنم ذهنتان را جای دیگری ببرید . مخصوصا اگر ذهنتان نا خود اگاه جسمتان را دچار بیماریی هایی نظیر میگرن ، تپش قلب و ... کرده است.

من شنا و پاده روی و یادگیری یک زبان خارجی را امتحان کرده ام . مخصوصا وقتی شما در حال یادگیری چیز واقعا جدیدی هستید دیگر نمی توانید به چیز دیگری فکر کنید . واقعا فوق العاده است می توانید امتحان کنید . به شرط این که بخواهید حتما موفق می شوید .

[atnhe27]

---

اول اینکه از استرسهایتان حرف بزنید

یک آدم صبور و دهن‌قرص، گیر بیاورید و کل بدبختی‌ها و جفتک هایی راکه از "الاغ زندگی" خورده‌اید با او تقسیم کنید…

بازگو کردن مشکلات، وزن آنها را کم میکند… علاوه بر آن معمولا وقتی سفره دلتان را جلو کسی باز می‌کنید، او هم سفره خودش را برایتان باز میکند و یحتمل می فهمید که شما در این دنیا، تنها آدم کتک خورده نیستید... و این یعنی آرامش..

دوم اینکه فقط به زمان حال فکر کنید:

گذشته‌تان و آینده‌تان را خیلی جدی نگیرید…
اصلا پاپیچ خرابکاریها و کوتاهی‌هایی که در گذشته در حق خودتان کرده‌اید، نشوید.

همه همینطور بوده‌اند وانگشت فرو کردن در زخمهای قدیمی، هیچ فایده‌ای جز چرکی شدن آنها ندارد.

آینده را هم که رسما باید به هیچ کجایتان حساب نیاورید.

ترس از حوادث و رخدادهای احتمالی، حماقت محض است..
فکر هر چیزی، از خود آن چیز معمولا سخت‌تر و دردناک‌تر است…

سوم اینکه به خودتان استراحت بدهید:


حالامی‌گویم استراحت، یکهو فکرتان نرود به سمت یک ماه عشق و حال وسط سواحل هاوایی…! وسط همه گرفتاریها واسترسها و بدبختی‌هاتون...!!!

آدم میتواند خیلی شیک به خود، مرخصی چند ساعته بدهد…

کمی تنهایی، کمی بچگی کردن، کمی خریت یا هر چیز نامتعارفی که شاید دوست داشته باشید…. که کمی از دنیای واقعی دورتان کند و خستگی را بگیرد…

مثل نهنگ‌ها که هر از چندگاهی به بالای آب می‌آیند و نفسی تازه می‌کنند و دوباره به زیر آب برمی‌گردند…

چهارم اینکه‌‌ تنتان را بجنبانید:

ورزش قاتل استرس است...

لزومی هم ندارد که وقتی می‌گوییم ورزش، خودتان را موظف کنید روزی هزار بار وزنه یک تنی بزنید و به اندازه گوریل بازو دربیاورید…

همچین که یک جفتک چارکش منظم وخفیف در روز داشته باشید، کلی موثر است…

از من به شما نصیحت…


پنجم اینکه واقع‌بین باشید:

ما ملت شریف، بیشتر استرسمان بابت چیزهایی است که کنترلی روی آنها نداریم…


ششم اینکه زندگی‌تان، میدان و مسابقه اسب‌دوانی نیست :
خودتان را دائم با دیگران مقایسه نکنید… مقایسه کردن و"رقابت‌پیشگی"، استرس‌زا است…

اینکه جاسم فوق‌لیسانس دارد و من ندارم و قاسم لامبورگینی دارد و من ندارم و احمد فلان دارد و من ندارم، شما را دقیقا می‌کند همان اسب مسابقه که همه عمرش را بابت هویج ِ سر چوب، دویده وبه هیچ کجا هم نرسیده…

زندگی مسخره‌تر از چیزی است که شما فکرش رامی‌کنید…

هیچ دونفری لزوما نباید مثل هم باشند…
خودتان باشید…


هفتم اینکه از مواجهه با عوامل "ترس‌زا" هراس نداشته باشید:

مثال ساده آن، دندان‌پزشک است…
وقتی دندان خراب دارید، یک کله پیش دکتر بروید و درستش کنید… نه اینکه مثل بز بترسید و یک عمر را از ترس دندان‌پزشک، بادرد آن بسازید و همه لقمه‌هایتان را با یکطرفتان بجوید…

نیم ساعت جنگیدن با درد، بهتر از یک عمر زندگی با ترس ِ درد است…
ترس، استرس می زاید

هشتم اینکه خوب بخورید و بخوابید
و شعارتان "گور پدر دنیا " باشد:

آدمی که درست نخوابد و نخورد، مغزش درست کار نمی‌کند…
مغز علیل هم، عادت دارد همه چیز را سخت و مهلک نشان دهد…

آدم وقتی گرسنه و خسته است، یک وزنه یک کیلویی را هم نمی‌تواند بلند کند، چه برسد به یک فکر چند کیلویی…!!

نهم اینکه بخندید:

همه مشکل دارند…
من دارم، شما هم دارید… همه بدبختی داریم، گرفتاری داریم و این موضوع تابع محل جغرافیایی آدمها هم نیست…

یاد بگیرید بخندید… به ریش دنیا و مشکلات بخندید…

به بدبختی‌ها بخندید… ،بخندید…

به خودتان بخندید…

دو بار اولش سخت است، اما کم کم عادت میکنید و می‌بینید که رابطه خنده و گرفتاری، مثل رابطه خیار است و سوختگی پوست… درمانش نمی‌کند اما دردش را کم میکند

دهم اینکه :
این نوشته را برای کسانی که دوستشان دارید و از خندیدنشان شاد میشوید بفرستید