بهداشت روانی در مدارس

[امير آشنا]

سلام

با شروع هفته سلامت تصمیم گرفتیم در کنار هم مباحثی در خصوص بهداشت و سلامت مطرح کنیم . امیدوارم مطالبی که اینجا مرور میشه اول از همه مورد توجه مسوولین امر قرار بگیره

در این تاپیک به مباحث مربوط به اصول بهداشت روانی و نکاتی که برای حفظ سلامتی روانی دانش آموزان در مدارس نیازمند توجه هستند اشاره می کنیم .

بهداشت در دو مقوله کلی مورد بررسی قرار می گیره ؛ بهداشت جسمی و بهداشت روانی که البته هر کدوم از این زمینه ها تاثیرات غیر قابل اجتنابی بر روی هم دارند .


بهداشت روانی که متاسفانه به خصوص در مدارس به شدت از اون غافل هستیم نیازمند آموزش و برنامه ریزی های دقیق و مستمر و بکارگیری بهداشت یاران سلامت روانی در مدارسه . امروزه مشکلات متعدد روانی در مدارس کشور وجود داره که بعضا اثرات خودشون رو بر روی وضعیت تحصیلی ، ارتباط با همسالان و غیرهمسالان و حتی بیماری های جسمی میذاره و نکته ناراحت کننده تر اینه که بسیاری از بیماری های روانی در سنین کودکی و نوجوانی شکل می گیرن و در صورت وجود کارشناسان مجرب در مدارس و بررسی مستمر وضعیت دانش آموزان میشه خیلی از این موارد رو در بدو شکل گیری شناسایی و نسبت به رفع اونها اقدام کرد . بسیاری از مشکلات و ناهنجاری های اجتماعی که در بزرگسالی منجر به بروز بزه های متعدد و متلاشی شدن خانواده ها و انواع و اقسام خسارات مادی و معنوی میشه ناشی از همین عدم توجه و طبیعتا عدم شناخت نسبت به بهداشت روانی در مدارسه . تو مقاله ای مطالعه می کردم در کشور سوئد به طور منظم از معلمین مدارس در خصوص وضعیت دانش آموزان نظرخواهی کتبی انجام میشه که حدود نیمی از سوالات به مسایل روانشناختی دانش آموزان مربوط میشه . متاسفانه به طور عموم نه تنها از کارشناسان مجرب روانشناسی در مدارس استفاده نمیشه بلکه اکثریت معلمین ما فاقد آموزش های حداقلی در برخورد با مسایل روانشناختی دانش آموزان هستند ؛ شاید این بی توجهی از اونجا ناشی میشه که اختلالات روانشناسی معمولا خیلی دیر به وضعیت هشدار دهنده می رسن و به همین دلیل معمولا به سادگی از کنار مقوله پیشگیری عبور می کنیم ...

ان شاالله سعی می کنیم در ادامه به مواردی که در مدارس در خصوص بهداشت روانی و عواقب عدم توجه به اون مطرح هستند بیشتر بپردازیم . ممنون از حوصله ای که به خرج میدید

علاقمندیم از نظرات تک تک دوستان عزیز در خصوص بهداشت روانی در مدارس ، راهکارها ، موانع ، عواقب کم توجهی و ...و حتی تجربیاتی که در دوران تحصیل در مدرسه در این خصوص کسب کردند بهرمند بشیم . پس منتظریم

[AvAstiN]

ممنون از بحث جالبتون
من يه مثال مي زنم از مدرسه اي در فرانسه كه يه پيش زمينه ي ذهني از پيشرفتهاي صورت گرفته تو دنيا در زمينه بهداشت رواني دانش آموزان ، پيدا كنيم
يه مدرسه اي در فرانسه هست كه دانش آموزان موظفند كه قبل از اينكه برن سر كلاس آزمايش مختصر ادراري بدن!
بعد به سرعت ( به طور خود كار ) فاكتورهاي مختلف در ادرارش بررسي مي شه و جواب آزمايش واسه مدير مدرسه فرستاده مي شه .
اگه در جواب آزمايش همه چي عادي نبود برطبق نوع فاكتور تشخيص مي ده كه مثلا اين دانش آموز الان در وضعيت روحي خوبي نيست ( مثلا يه مشاجره شب قبل پدرمادرش داشتن باهم)
به معلم اون دانش آموز مي گه كه معلم شرايط اونو رو بدونه و سعي خودشون رو مي كنن كه تمام تلاششون رو انجام بدن كه به اون دانش آموز كمك كنند .

[Particle]

در مدرسه هاي مناقط محروم اصلا بهداشت معني نداره كه بخواييم نوع روانيش رو هم بررسي كنيم !!

[محممد]

از تایپیک بسیار پر محتواتون ممنون
بهداشت روانی یک مسئله بسیار مهمه و با اینکه در مدارس ما اکثرا معلم پرورشی چنین نقشی رو ایفا میکنه ولی به نظرم اکثریتشون یا علم به این کار رو ندارن یا تجربه این چنین کاری رو ندارن .
به هر حال مخصوصا در این دوره بهداشت روانی بسیار مهم است و ای کاش توجه به اون بشه تا کمتر شاهد افسردگی زودرس در بین دانش آموزان کشورمون باشیم که ممکنه ناهنجاری های بدتری رو برای جامعه داشته باشه .

[shabnamshirin]

تاپیک بسیار جالبیه همین جا تشکر میکنم ازتونبه نظر من معلم اگه معلم باشه همون اول صبح با یه نگاه میتونه بفهمه شاگردش حالت عادی همه روزشو ندارهمدیریت زمان درسو کلاس هم بسته به شرایط دانش آموز خیلی مهمه مثلا وقتی که بچه تو شرایط مناسب روحی نیست همش به فکر وقت کم آوردن و تموم کردن مبحث خودش نباشه میتونه با بچه ها در مورد چیزهای دیگه حرف بزنه باهاشون دوست باشهدر عوض تو موقع مناسب دیگه ای میتونه درسش رو هم تموم کنهمثلا ما تو دبیرستان یه معلم حسابان داشتیم که یه روز که بچه ها پکر بودن گفت بریم تو حیاط برف بازی .از طرف دیگه متاسفانه بعضی معلم ها فقط درسی رو که ابتدای سال تحصیلی عهده دار شدنو درس میدن که به نظر من هر معلمی باید کنار درس خودش درسهاو نکات ریز و جالب توجهی رو که البته برای پس فردای بچه ها که وارد جامعه و عهده دار زندگی میشن بسیار مهم و مفیده آموزش بده. اونم در قالب نکات کوتاه و جالب و صحبتهای راحت و دوستانه طوریکه واسه بچه ها جالب باشه

[ریپورتر]

سلام
به نظر من اگر بتونند معلمهای پرورشی متخصص داشته باشیم توی مدارس خوبه ولی این معلمهای پرورشی بیشتر توی فکر پیچوندن هستند و مسخره بازی و البته باید روی فرهنگ مردم هم خیلی کار کرد

[moji5]

با سلام و تشکر
به نظر من اگه در ابتدای سال تحصیلی در تمامی مقاطع اولین برخورد بچه ها با معلمشون تو کلاس درس نباشه خیلی میتونه به روند اشنایی و باز شدنه روحیه هر دو طرف کمک کنه
مثلا" تمامی بچه های کلاس اول و معلم هاشون در اولین روز در یه جشن مختصر شرکت کنن و هر معلمی مقداری صحبت کنه و تئاتر یا مراسم طنز هم برگزار بشه تا جو از حالت ترس خارج بشه
برای دانشگاه هم میشه همین کار رو برای هر رشته انجام داد و در همون مراسم از دانشجویان برتر گذشته قدردانی کرد
به نظرم تا حدی میتونه به تحصیل هم هدف بده

[faridehsarvi]

بسم الله الرحمن الرحيم
سلام به همه ي دوستان
اميدوارم روز خوبي رو سپري كرده باشين
الان كه حدود بيست ودو سالمه بهتر مي تونم بفهمم كه در دوران مدرسه چه نيازهايي داشتم
دوران مدرسه به راحتي وبا تاسف مي تونم بگم دركي از خدا نداشتم كه نيمي از اين قضيه رو ميذارم به حساب برنامه ريزي درست آموزش و پرورش
به جاي اينكه بيان بهم بگن وقتي تنهايي يكي باهاته واون خداست بهم گفتن خدا صفات سلبيه و... داره يا اينكه معيار هاي نقلي وعقلي اثبات خدا چيه بعدم لا اقل نگفتن اينا رو بفهم گفتن اين صفحه رو حفظ كن تو امتحان مياد. منم از هرچي بينش و ديني بود متنفر شدم.
باز ماها بهتر بوديم تو خودمون بوديم
اما كودكان ونوجوانان امروز چي به چه راه ها كه كشيده نشدن.........
پسر سيزده ساله مد گروه هاي شيطان پرستي رو تقليد مي كنه وبهش فخر ميكنه در حاليكه ذره اي از باطن قضيه خبر نداره

[faridehsarvi]

البته اول بايد به خانواده ها پردا خت بعد مدرسه
چند تا از خانواده ها واقعا يك خانوادهان واز سلامت رواني برخوردارن

همه چي تو اين جامعه مادي شده
بچه ها ميرن مدرسه كه درس بخونن ويه كاره اي بشن و خودشونو تامين كنن
نمره نمره نمره
معلم ها هم كم نميارن
انگيزه ها همه از دست رفته روحيه ها مردن

معلم ها درس ميدن كه حقوق بگيرن
بچه ها درس مي خونن نمره بگيرن
بيست بگيرن

[faridehsarvi]

ابايي ندارم اينو بگم كه چرا يك بچه ي يازده ساله خودم رو ميگم واغراقي هم در كار نيست
چرا كلاس پنجم دبستان بايد بخوام خود كشي كنم
روزهام به اين فكر كنم كه خدايا كدوم راه خود كشي دردش كمتره؟
مي پرسين چرا مي خواستم خود كشي كنم؟ مشكل خانوادگي داشتم؟ نه نداشتم
مالي؟ نه درسي ؟نه

من يه خلا داشتم كه هيچ چيز جوابش رو نميداد
من تو يه عالم پوچي درگير بودم تو يه محيط بسته درون خودم
درس مي خوندم : خدا هدايت تشريعي دارد.هدايت تكويني داردوووووووووو
اما اينا به چه دردم خورد فهميدمشون ؟نه