دوست عزيز وارد حريم خصوصي شما كه نشدم ؟!!

[امير آشنا]

كماكان منتظر شنيدن نظرات دوستان هستيم

[shabnamshirin]

به نظر من وقتی میخوایم به آشنایی کمک کنیم اول باید با اخلاق و روحیاتش آشنا باشیم تا کمک ما رو جور دیگه برداشت نکنه

[ریپورتر]

سلام
به نظرم حریم خصوصی هر کسی فرق میکنه مال بعضی ها خیلی گسترده هستش و بعضی ها کم.
ولی در کل یک حداقل هایی وجود داره که باید رعایت کنیم

[بانوثریا]

سلام
من کلا خودم دوس ندارم سوال پیچم کنن در واقع ادم توداری هستم کلا مشکلاتمو سعی می کنم خودم حل کنم و به کسی نمی گم و دوس ندارم ، تو کارام سرک بکشن پس حریم خصوصی من خیلی وسیعه

[محممد]

در مورد حریم شخصی باید بگم باید طرف خودتو بشناسی این که دوست شما چقدر ظرفیت داره ؟
و باید برای این کار شما طوری بحثو باز کنی که خودش بگه اگه مایل بود که میگه و اگر نه خب فکر نکنم ازت انتظاری داشته باشه .
خب اگه دو دوست به نظرم اونقدر با هم صمیمی باشن حریم شخصی خیلی براشون تعریف نمیشه و هر چند که در تمامی عرصه ها بالاخره یه منطقه ممنوعه است و باید یاد بگیریم که به حریم یکدیگر احترام بگذاریم
به نظرم شاید حریم خصوصی فرد اون چیزیه که طرف فقط خودش و خداش میدونه
البته سوالی که اینجا پیش میاد اینه که مثلا یه طرف که کار بدی انجام میده به طور متداول و شما دوستش به اون شک میکنی آیا باید بهش گوشزد کنی یا نه ؟
اگر بگیم بله که این حریم چه معنی میده و اگر بگیم نه پس تکلیف امر به معروف و نهی از منکر چی میشه!
شاید منظور از حریم شخصی این باشه که کارهای عبادی که انجام میدیم ولی نمی خواهیم دیگران بفهمند
یا اینکه نمی خواهیم کسی در مورد راز های خودمون و معشوقمون با خبر بشه .
البته من تعریف دقیقی ندارم و خوشحال میشم کسی پیدا بشه و این مسئله مهم رو برام تبیین کنه .

[تاری]

یارب

با سلام به جمیع همراهان گرامی، خصوصا جناب امیر
بحث خوب و تامل برانگیزیه. ممنون.

نظرات بچه ها خوب و جالب بود مخصوصا آبجی خانوم بخاطر نظر ریاضی وارشون ...

حریمها رو از چند جهت می شه تعریف کرد. به نظر بنده انسان باید دائم برای زندگی شخصی خودش برنامه ای هدفدار در جهت قوانین تربیتی خانواده ی خویش تنظیم کنه که هم موجب رشد و شکوفایی استعدادهاش (از همه جهت: علمی؛ فرهنگی؛ اخلاقی؛ اجتماعی...) بشه و هم آسیبی به خود و خانواده اش وارد نکنه.
وجود و شخصیت ما واقعیت دارد و روزی به حضور خدا خواهیم رسید. ما باید جوابگوی خدا باشم تا خانواده. اگر این را بپذیریم به پشتوانه ی آن خیلی از اصول را هم باید بپذیریم به عنوان موجود آفرینش. پس واقعیت را باید با واقعیتها بسنجیم و جلو ببریم. گاها شده دنیای مجازی را کیلومترها با دنیای واقعی می پذیریم و دستمان را بازتر می گذاریم ولی به شخصه موافق این تیکه نیستم دنیای واقعی را در هر زمان برای خود تکرار کنیم تا مبادا در دنیای مجازی دچار خطا و اشتباه شویم. اگر این دو دنیای به ظاهر متفاوت را یکی بدانیم می ریم سراغ حریمها. (خب تا اینجا سوالی نبود ...)
بنده به شخصه سعی ام بر اینه که رفتارم بر یک روال عادی باشه نه افراط و نه تفریط ... حریم شخصیتی بنده در خانواده اصلا محیط بسته ای نیست که کسی نتونه واردش بشه برای اینکه بسته بودنشو به ضرر خودم می دونم و در راحت بودنم خیلی از مسیرها رو با همفکری پیدا می کنم. به زبون خودمونی تو خونه همه از جیک و پیک من یکی خبر دارن حتی دوست و همکار و رئیس و همکلاسیامو و شاگردامو ... با اسماشون می شناسن از بچگی اینطوری بار اومدیم. این باعث شده تا در حریم دوستی ها تا اونجایی که شناختم اجازه بده و دوستان مایل باشند و اذیت نشن هم همفکری داشته باشم.
باز بر اساس شناخت، از احوال دوستان باخبر بشم و جویای حال خود و خانواده شون بشم.

و اینکه کاملا حریم گسترده ا اما در روابط اجتماعی اجازه دارم بر اساس شناخت ناقص از همدیگر و بینش خود، تا حریم دیگران گام بر دارم تا موجب رنجش کسی نشوم.
به دوستیهای محیط امن هم اشاره داشته باشم. چرا امن؟ باز بر می گرده به حریم .

واقعا حريم شخصيما تا كجاست ؟ تا چه اندازه حق داريم از هم سوال بپرسيم ؟
تا جایی که حتی سر سوزن ناراحتی به دلشون نزارم.
در سوال کردن هم ابتدا از خودشون می پرسم که آیا این اجازه رو به من می دن تا وارد حریمشون بشم یا نه ... البته سوال از نگاه بنده به عنوان شناخت اون فرد خاص نیست بلکه به عنوان عمومیت شناخت فردی از دفتر آفرینش.
و سوال از احوالاتشون فکر نکنم دلیل بر توجه و در عدمش بر بی توجهی باشه. لطفه اگر این واژه ی لطف را قبول کنیم نه وظیفه رو.
...
یاعلی

[Mobarake]

اول از همه سلام به همگی..
بعد اینکه بحث جالب و قشنگیه..
زیاد در موردش فکر نکرده بودم,ولی ایجاد این بحث و خوندن صحبتای دوستان, باعث شد که...

و فعلا نظری ندارم...
سعی میکنم نظرات دوستانو بخونم , و اگه چیزی به ذهنم رسید میگم...

باز ممنون برای بحث جذابتون.

[*sabrina*]

سلام
به نظر من آدم قبل از پرسيدن هر سوالي اول بايد فكر كنه و خودشو جاي اون شخص بذاره بايد با خودش بگه كه اگه از من اين سوال رو مي پرسيدن من چه واكنشي نشون مي دادم؟ چقدر ناراحت مي شدم؟
از طرفي اگه ببينيم طرف مقابل نمي خواد جواب بده نبايد اصرار كنيم! كه اين واقعا فاجعه است
گاهي اوقات نحوه پرسيدن سوال و حتي مكان و زمان پرسيدن سوال هم خيلي مهمه!
اما اگه با يكي دوست صميمي هستيم خوب يه شناختي از اون داريم مي دونيم چي اونو ناراحت مي كنه و حداقل ظرفيتش چقدره و نبايد از اون حد خارج بشيم

[kab]

سلام
به نظر من آدم قبل از پرسيدن هر سوالي اول بايد فكر كنه و خودشو جاي اون شخص بذاره بايد با خودش بگه كه اگه از من اين سوال رو مي پرسيدن من چه واكنشي نشون مي دادم؟ چقدر ناراحت مي شدم؟

ممنون واقعا نکته قشنگی بود
گاهی اوقات که فکر میکنم در مورد کسی اشتباهی کردم
دقیقا همین کار رو میکنم

[faridehsarvi]

سلام كاري به درست وغلطش ندارم
توي زندگيم چند تا حريم گذاشتم يكي خودم خودم وخداي خودم
يكي خانواده ام
يكي دوستام
يكي آدمايي كه باهاشون سر وكار دارم
كي هم
آدماي غريبه وحريم خودم وخداي خودم واقعا حريم خصوصصيه و نميذارم كسي واردش بشه هر گاه هم كه ناخواسته كسي نزديك بوده كسي واردش بشه شريك حريمم نذاشته