دیوار چین

[باستان شناس]

دیوار چین


دیوار چین که یکی از عجایب هفت‌گانه جهان شمرده می شود ، در جهان به لحاظ زمان ساخت طولانی ترین و بزرگترین مهندسی تدافعی نظامی در قدیم است . این دیوار در نقشه جغرافیاییچین ۷۰۰۰ کیلومتر امتداد یافته است.

این اثر سال ۱۹۸۷ در "فهرست میراث جهانی" ثبت شد. تاریخ ساخت دیوار چین به قرن ۹ قبل از میلاد باز می گردد. حکومت وقت چین برای جلوگیری از حملات ملیت های شمالی ، برجهای آتش برای خبر رسانی و یا قلعه‌های مرزی برای حصول اطلاعات دشمن را در ارتباط با دیوار و بر روی آن ایجاد کرد .

در دوره حکمرانی سلسله‌های بهار و پاییز و کشورهای جنگجو ،میان دوک ها جنگ بر پا شد و کشورها با استفاده از کوه‌های مرزی به ساخت دیوار پرداختند تا سال ۲۲۱ قبل از میلاد ،امپراتور چین شی خوان پس از به وحدت رساندن چین ، دیوارهای دوک ها را به هم متصل کرد که به صورت دیوار بزرگ در مرزهای شمالی بر روی کوه‌ها در آمد . او می خواست با این کار از حملات دشمن به مراتع شمالی جلوگیری کند.


در این زمان طول دیوار چین به ۵۰۰۰ کیلومتر می رسید. در سلسله خان پس از سلسله چین طول دیوار به ۱۰ هزار کیلومتر رسید. در تاریخ دو هزار و اندی ساله چین، حکمرانان دوران مختلف به ساخت دیوار چین پرداختند . تا اینکه طول دیوار به ۵۰ هزار کیلومتر رسید. این میزان معادل گردش به دور کره زمین است .


دیواری که اکنون مردم مشاهده می کنند ، دیوار متعلق به سلسله مینگ (سال ۱۳۶۸ – سال ۱۶۴۴ میلادی) است از غرب به دروازه " جایو گوان " در استان گان سو چین و از شرق به ساحل رود یالو جیان در استان لیائو نینگ در شمال شرقی چین منتهی می شود و درمیان آن ۹ استان ، شهر و ناحیه خود مختار به طول ۷۳۰۰ کیلومتر وجود دارد و مردم آنرا دیوار طولانی می نامند.

دیوار چین به عنوان پروژه تدافعی بر روی کوه‌ها ساخته می شد از بیابان ها مراتع و لجنزارها عبور می کرد . کارگران طبق عوارض زمینی ، ساختار متفاوتی برای ایجاد دیوار در نظر گرفتند که درایت و عقل نیاکان چین را نشان می دهد. دیوار بر مسیر کوه‌های پر فراز و نشیب امتداد یافته است .

در بیرون دیوار پرتگاه‌های بلند دیده می شود .

در واقع کوه و دیوار به یکدیگر پیوند خورده اند . لذا دشمن به هیچ وجه قادر به نفوذ به این دیوار نبود .

دیوار چین معمولا با آجرهای بزرگ و سنگ مستطیل ساخته شده و در وسط ان خاک و خرده سنگ ریخته شده و ارتفاع ان ۱۰ متر است در پهنای دیوار برای عبور چهار اسب کافی است و در یک ردیف عرض آن ۴ -۵ متر است تا در زمان انتقال غلات و سلاحها مشکلی ایجاد نشود . طرف درونی دیوار، نرده سنگی و در وجود دارد که به آسانی حرکت می کند . در فاصله معیینی سکوی دیواری و یا برج آتش برای خبررسانی ساخته شده است .

سکوی دیواری برای ذخیره سلاحها و غلات و استراحت سربازان است و در جنگ مخفیگاه بوده است . هنگامی که دشمن دست به حمله می زد برج های آتش روشن می کردند و سراسر کشور از حمله آگاه می شدند . اکنون مقاومت دیوار چین به عنوان یک مانع نظامی از بین رفته است.

اما زیبایی معماری مخصوص آن دیدنی است . زیبایی دیوار چین پر ابهت ، و باعظمت است. از دور دیواری بلند و پر پیچ و خم بر روی کوه‌ها همانند اژدهایی در حال حرکت به چشم می خورد و صحنه‌ای شکوهمند ایجاد شده است . از نزدیک ، دروازه‌های پر ابهت ، دیوار ها ، سکوهای دیوار ی ، برج های دیده بانی ، برج های آتش هماهنگ با عوارض زمینی آکنده از دلربایی هنری است. دیوار چین دارای اهمیت تاریخی و فرهنگی و ارزش دیدنی است.


چینی ها می گویند : " کسی که به دیوار چین صعود نکرده باشد ، قهرمان نیست ".

گردشگران چینی و خارجی از پیمودن دیوار احساس افتخار می کنند . حتی سران بسیاری کشورهای خارجی نیز فرصت دیدار از این اثر بزرگ را از دست نمی دهند .

برخی از بخش های دیوار چین بخوبی حفظ شده است از جمله دیوار "بادلینگ " در نزدیکی بیجنیگ دیوار " سی ما تای " ، دیوار " موتیان یو " ، دروازه شان حای گوان در انتهای شرقی دیوار چین است که نخستین دروازه چین نامیده می شود و دروازه "جایوگوان" در انتهای غرب در گان سو ،این بخش ها همچنین از مکان های بسیار مشهور و دیدنی دیوار است و گردشگران زیادی در تمام سال از آنها بازدید می کنند .

دیوار چین تجسم درایت و رنج و زحمت میلیونها چینی در دوره باستان چین است . این اثر پس ازهزاران سال از بین نرفته و دارای دلربایی فناناپذیر و سمبل روحیه ملیت چین است .

سال ۱۹۸۷ میلادی دیوار چین به عنوان "سمبل ملیت چین" در فهرست میراث جهانی ثبت شد.

• Roland Michaud (Photographer), Sabrina Michaud (Photographer), Michel Jan, The Great Wall of China (۲۰۰۱)

[باستان شناس]

ديوار چين يا ديوار بزرگ چين، يک بناي عضيم چيني است که ساخت آن حدود1400 سال، يعني از قرن دوم قبل از ميلاد تا قرن هفدم ميلادي ادامه پيدا کرد و به منظور مقابله با هجوم اقوام مهاجر عشاير، همچون مغول‌ها، ترک‌ها و هون‌ها ساخته شده بود. شروع ساخت اين دژ بزرگ به اولين امپراطوِر چين، يعني کين شين هوانگ در بين سالهاي 230 قبل از ميلاد تا 200 قبل از ميلاد بر مي‌گردد و پايان آن در زمان حکومت سلسله مينگ انجام پذيرفت. اين بنا با 6352 متر طول، به اين ترتيب از لحاظ جرم و حجم بزرگترين ساختمان جهان مي‌باشد.



همانطور كه مي دانيد يكي از شاهكارهاي معماري بشر، ديوار چين است. ديوار چين در سال 1987 توسط سازمان يونسکو، جزو يکي از آثار باستاني دنيا قرار گرفت. اين ديوار مانند يک اژدهاي عظيم، به طول 6700 کيلومتر از ميان صحراها، چمنزارها، کوه ها و فلات ها، از غرب تا شرق کشور چين عبور کرده است. اين ديواردر حدود 2700 سال پيش ساخته شده است که در حال حاضر قسمت هايي از آن در حال تخريب است يا به کلي ناپديد شده است. ديوار چين تنها ساخته بشر است که اگر از جو زمين خارج شويم، ميتوانيم آنرا ببينيم. با اين حال، اين ديوارهنوز هم يکي از جاذبه هاي گردشگري در دنيا به شمار مي رود که داراي معماري با شکوه و عظيمي است و از لحاظ تاريخي ارزش بسياري دارد و با عظمتي كه دارد هزاران چشم را به خود خيره نگه مي دارد.




پيشينه اين ديوار



اين ديوار عظيم الجثه در اصل در ايالات "يان"، "زائو" و "کين" در فصول مختلف سال در برابر هجوم لشگر هاي متخاصم، همانند يک ديواره دفاعي و يک اثر نفوذ ناپذير، براي جلوگيري از يورش قبيله هاي وحشي به شهرها ساخته شده است.



اين ديوار که در طول حکومت پادشاهان مختلف بارها تعمير و بازسازي شده و گسترش يافته است، در حقيقت هنگامي که براي اولين بار بنا شد، به عنوان دژي مستحکم و مستقل به شمار ميرفت و پس از آن در هنگام امپراطوري "کين" به ديوار عظيمي مبدل شد. امپراطور "کين شيهوانگ" پس از متحد شدن ايالات چين، تلاش کرد تا با مرتبط ساختن قسمت هاي اين ديوار در قسمت هاي شمالي به يکديگر، حملات لشگريان "هان" دا دور سازد. از آن پس، اين ديوار بزرگ به عنوان بناي يادبود ملت چين در طول تلريخ، بر شمرده مي شده است. ديدار و گشت و گذار از اين ديوار ، همانند سفري به گذشته هاي تاريخ است. زيرا در هر قدمي که بر ميداريد، با يکياز شاهکارها و عجايب معماري روبرو مي شويد.




معماري و ساختمان ديوار



نحوه ساخته شدن اين ديوار بسيار جالب است. در ساختن اين ديوار، از مصالح و نيروهاي انساني بيشماري از جمله سربازان، زندانيان و مردم بومي استفاده شده است. ديوار چين سمبل و نشانه بارزي از خرد، پشتکار و سر سختي مردم چين است.




اما يكي از نكات جالب توجه كه در ساخت اين ديوار وجود دارد، استفاده از آرد برنج در ساختار آجرهاي آن است. به اين شكل كه معماران و طراحان ديوار چين براي آنکه به آجرهاي ديوار استحكام بيشتري ببخشند، به تركيبات سازنده آن، آرد برنج نيز افزودند تا دوام و قدرت ديوار را افزايش دهند.




در قسمت هاي مختلف ديوار تفاوت نژادها و قوم هاي مختلف به نحو بسيار چشمگير و باور نکردني، قابل مشاهده است. قسمت اعظم اين ديوار که امروزه شاهد آن هستيم، در زمان امپراطوري "مينگ" ساخته شد. که از گذرگاه shanhaiguan در شرق چين شروع شده و تا گذرگاه jiayuguan در غرب ادامه دارد که در اين ميان از استان هاي Liaoning ، Hebei ، Beijing ، Tianjin ، Shanxi ، Inner Mongolia ، Ningxia ، Shaanxi و Gansu عبور مي کند.





نگهداري و محافظت از ديوار




آکادمي ديوار بزرگ چين، براي محفظت از اين اثر باستاني تاسيس شده است. پس از بررسي و تحقيقي که بر روي اين ديوار در استان هاي مختلف انجام شد، در تاريخ 12 دسامبر 2002 ميلادي، مسئولين اين آکادمي اعلام کردند که بلاياي طبيعي از يکسو و تخريب و ويراني به دست افراد از سويي ديگر باعث شده است که تنها 30 درصد از اين ديوار از شرايط خوب و قابل قبولي برخوردار باشد. اين تحقيق به مدت 45 روز، بر روي 101 قسمت مختلف ديوار انجام شد.




سابقه فرهنگي ديوار





اين ديوار نمادي قابل توجه از فرهنگ مردم چين به شمار ميرود. در اين ديوار ترکيبي از سمبل هاي مردمي و اسطوره هاي چين به چشم ميخورد. اما زيباترين و درعين حال غم انگيز ترين افساته اي که دراينباره نقل شده است، درباره فروريختن قسمتي از ديوار به خاطر "منگ چيانگنو" است. وي پس از کشته شدن شوهرش در حين ساخت اين ديوار، در غم او بسيار گريست و پس از آن سرگذشت تلخ و غم انگيزي پيدا کرد. اين داستان در کتاب ها و ترانه هاي عاميانه و اپراهاي قديمي نقل شده است و در ميان مردم چين، بسيار مشهور است.




مسافرت در طول ديوار




اگر تمايل داريد که از اين ديوار بازديد نماييد، بهترين منطقه براي شروع، "سيماتاي" است که در 110 کيلومتري شمال شرقي بيجينگ (پکن) قرار گرفته است. زيرا اين منطقه از ديوار، هنوز هم فرم اصلي و واقعي خود راحفظ کرده، و به علت کمبود وسايل نقليه عمومي در اين ناحيه، از طرف توريست هاي ديگرهنوز مورد توجه قرار نگرفته است.