بیخیالی هم نعمتی است ! بیخیال از هر تفکر بودن بیخیال نسبت به هر قضاوتی بودن بیخیال نسبت به خیلی از خبرهایی که میرسد بودن .... شاید گاهی لازم است سر ساعت نه شب زباله های روح مان را که شامل همه ی این فکرهای مزخرف و بی انتهاست در جایی خالی کنیم ... واقعا وقتی مخ ام را از هر چه ناملایمات و تشویش های ناخواسته است خالی میکنم چقدر سبک میشوم چقدر پرواز میکنم درست مثل این بادکنکهایی که با گاز هلیوم پر میکنند بی اختیار در آن لحظه میخواهم پرواز کنم ! مگر اینکه به زور سرب نگه مان دارند ! اما نه از اون سرب ها !! .... همه ی وقایع تلخ زنجیرهایی هستند که روح را در اسارت خود میگیرند و تنها به او مجال تنفس اندکی میدهند ...