شعرهای تنهایی

[ارمين]

شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد ................... فریبنده زاد و فریبا بمیرد
شب مرگ تنها نشیند به موجی ......................رود گوشه ای دور و تنها بمیرد
در آن گوشه چندان غزل خواندآن شب .................... که خود در میان غزل ها بمیرد
گروهی برآنند کین مرغ زیبا .......................... کجا عاشقی کرد آن جا بمیرد
شب مرگ از بیم آنجا شتابد .........................که از مرگ غافل شود تا بمیرد
من این نکته باور نکردم ندیدم ............................. که قویی به صحرا بمیرد
چو روزی ز آغوش دریا برامد ............................... شبی هم در آغوش دریا بمیرد
تو دریای من بودی آغوش وا کن .......................که می خواهد آن مرغ زیبا بمیرد

[ارمين]

وقتی نم نم بارون از روزهای رفته ميگه

وقتی قطره ی اشکی از دلی شکسته ميگه

وقتی بوی خاک کوچه شوق کودکی مياره

وقتی باد سرد پاييز تو رو ياد من مياره

به خودم ميگم که بر من چی گذشت

چی برام مونده به جزء يه سرگذشت

[ارمين]

خدایا ! دلم باز امشب گرفته
بیا تا کمی با تو صحبت کنم
بیا تا دل کوچکم را
خدایا فقط با تو قسمت کنم
***
خدایا ! بیا پشت آن پنجره
که وا می شود رو به سوی دلم
بیا،پرده ها را کناری بزن
که نورت بتابد به روی دلم
***
خدایا! کمک کن به من
نردبانی بسازم
و با آن بیایم به شهر فرشته
همان شهر دوری که بر سردر آن
کسی اسم رمز شما را نوشته
***
خدایا! کمک کن
که پروانه شعر من جان بگیرد
کمی هم به فکر دلم باش
مبادا بمیرد
***
خدایا! دلم را
که هر شب نفس می کشد در هوایت
اگرچه شکسته

[ارمين]

کاش اونجا هیچکسی نبود
یه وقتی با تو دوست بشه
تو نازنین من بودی
مثل حالا تا همیشه
کاشکی به جز من هیچکسی
اینقدر زیاد دوست نداشت
یا که دلت عشق من و
اول عشقاش می گذاشت
کاش یه پرنده بودی و
من واسه تو دونه بودم
شک ندارم اون موقع هم
اینجوری دیوونه بودم

[ارمين]

خواهم که در این غمکده ارام بمیرم
گمنام سفر کرده و گمنام بمیرم
خواهم زخدایم که به دلخواه بمیرم
یعنی که تو را ببینم و انگاه بمیرم

[ارمين]

امشب به قصه قلبم گوش ميكني
فردا مرا چو قصه فراموش ميكني
_________________

[ارمين]

در هوايت بي قرارم روز و شب سر ز پايت بر ندارم روز و شب
روزوشب را همچو خود مجنون كنم روزوشب را كي گذارم روزوشب
جان و دل از عاشقان ميخواستند جان و دل را ميسپارم روزوشب
تا نيابم انچه در مغز من است يك زماني سر نخارم روزوشب
تا كه عشقت مطربي اغاز كرد گاه چنگم گاه تارم روزوشب
ميزني تو زخمه بر من ميروي تا به گردون زير و زارم روزوشب
ساقيي كردي بشر را چل صباح زان خمير اندر خمارم روزوشب
اي مهار عاشقان در دست تو در ميان اين قطارم روزوشب
تا بنگشايي به قندت روزه ام تا قيامت روزه دارم روزوشب
جان روز و جان شب اي جان تو انتظارم انتظارم روزوشب
زان شبي كخ وعده كردي روز وصل روزوشب را ميشمارم روزوشب
بس كه كشت مهر جانم تشنه است زابر ديده اشكبارم روزوشب

[ارمين]

گفتمش : دل می خری ؟
برسید چند؟
گفتمش : دل مال تو، تنها بخند !
خنده کرد و دل زدستانم ربود
تا به خود باز آمدم او رفته بود
دل ز دستش روی خاک افتاده بود
جای بایش روی دل جا مانده بود ......

[ارمين]

می روم خسته و افسرده و زار

سوی منزلگه ويرانه خويش

بخدا می برم از شهر شما

دل شوريده و ديوانه خويش

می برم، تا كه در آن نقطه دور

شستشويش دهم از رنگ گناه

شستشويش دهم از لكه عشق

زينهمه خواهش بيجا و تباه
همه چیز تموم میشه و سه تا چیر باقی میمونه

تجربه و خاطره و گذر عمر

[ارمين]

به خاطره همین دیگه بوم خاطراتم رو روبروی نقاش نمی ذارم
تا به آرامی آغاز به مردنم کنم .