اختراعات تصادفی

[ØÑтRдŁ§]

ما همیشه تصور می كنیم مخترعان و مكتشفان، برای اختراع یا اكتشاف چیزی اول برنامه ریزی می كنند و سپس با تلاش و كوشش بی وقفه به آن دست پیدا می كنند.در حالی كه همیشه این طور نیست.
گاهی اوقات برخی از اتفاقات تصادفی یا به اشتباه در بعضی از آزمایش ها ذهن خلاق دانشمندان را به خود مشغول می كند و مسیر مطالعات و تحقیقاتشان را عوض می كند تا به نتایج تازه ای برسند. شاید تعجب كنید اگر بدانید بسیاری از وسایلی كه امروزه از آن استفاده می كنیم به همین شیوه ساخته شده اند.
● ساخارین
ساخارین كه اولین ماده شیرین كننده مصنوعی است در سال ۱۸۷۹ به طور تصادفی توسط محققی به نام «كنستانتین فالبرگ» كه در آزمایشگاه دانشگاه «جان هاپكینز» كار می كرد ، كشف شد. به این صورت كه فالبرگ فراموش كرد قبل از صرف ناهار دست هایش را بشوید. اتفاقاً آن روز در جریان آزمایشات مقداری از یك ماده شیمیایی روی دست او ریخته بود. فالبرگ متوجه شد نانی كه در دستش گرفته است به صورت غیرعادی طعم شیرین گرفته است.
او چند سال روی ساخت ساخارین كار كرد و در نهایت در سال ۱۸۸۴ حق امتیاز آن را گرفت و ساخارین را به صورت انبوه تولید كرد.
این شیرین كننده مصنوعی در جریان جنگ جهانی اول كه شكر جیره بندی شده بود به محبوبیت زیادی دست پیدا كرد.
● ماكروفر
در سال ۱۹۴۵ ، «پرسی اسپنسر» مشغول انجام آزمایش هایی روی یك لوله خلأ كه «مگنترون» نامیده می شد بود كه ناگهان متوجه شد شكلاتی كه در جیبش بوده آب شده است. اسپنسر آزمایش دیگری روی ذرت انجام داد. وقتی ذرت ها در دستگاه جدید تبدیل به پاپ كورن شدند او فهمید كه این دستگاه قابلیت به وجود آوردن یك انقلاب جدید در زمینه تكنولوژی را دارد.
ماكروفر در سال ۱۹۵۰ به تولید انبوه رسید اما به علت حجم زیاد و قیمت بالا مورد اقبال عمومی قرار نگرفت. به مرور تا سال ۱۹۶۷ قیمت دستگاه و حجم و وزن آن كاهش یافت و همین مسئله موجب شد ماكروفر به آشپزخانه بسیاری از مردم راه پیدا كند.
● كرن فلكس(برشتوك)
در سال ۱۸۹۴ دكتر «جان هاروی» سرپرست آسایشگاهی در میشیگان بود. او و برادرش ویل هاروی تصمیم داشتند ماده غذایی بسازند كه هم برای بیماران مفید و مغذی باشد و هم با رژیم سفت و سخت آسایشگاه هماهنگ باشد. آنها یك روز به صورت تصادفی مقداری گندم آب پز را در معرض هوای آزاد قرار دادند. بعد از گذشت مدتی گندم پخته شده حالت بیات پیدا كرد.
دكتر هاروی وقتی متوجه این قضیه شد به جای آن كه آن مواد را دور بریزد، آنها را پرس كرد تا ورقه هایی از خمیر تولید كند ولی چون خمیر بیات و خشك شده بود، موقع پرس شدن خرد و تبدیل به پولك های ریز شد.
دكتر هاروی پولك ها را تفت داد تا آنها به شكل كورن فلكس امروزی دربیایند. پس از امتحان كردن این روش روی ذرت و سایر غلات، دكتر هاروی امتیاز تولید كورن فلكس را گرفت و در سال ۱۹۰۶ ویل هاروی كارخانه تولید كورن فلكس را تأسیس كرد.
البته چون ویل برای خوشمزه تر كردن كرن فلكس به دستور آن كمی شكر اضافه كرد، دكتر هاروی به خاطر پائین آمدن ارزش غذایی آن از همكاری با او سر باز زد.

غزاله مرعشی


گزارش : روزنامه ايران

[SaSaMc2]

با سلام.
جالب بود.
من خودم به اين اعتقاد دارم كه جرقه يه ايده هميشه تصادفي شكل ميگيره.
شركت سوني هم به همين خاطر در ساعت استراحت. به مخترع واكمن چند برابر ساعت كار
دستمزد ميده تا شايد يك بار ديگه اون فرد در روي تاب بازي دستگاهي مانند واكمن اختراع كند و باعث
انقلاب در توليدات سوني شود.
در مورد ماكروفر من فكر ميكردم يه افسر آلماني با آب شدن شكلاتش در كنار رادار به اين موضوع پي برد!
با تشكر.
شاد و موغق باشيد

[Almas Parsi]

این اختراعات تصادفی جهان را تغییر داد


خالقان بسیاری از اختراعات بشری، اساسا نه مخترع بودند و نه نیت آن را داشتند؛ آنها گمان نمی کردند که یک تصادف ساده تا این حد در حیات انسان ها منشا اثر شود.

از چوب کبریت گرفته تا چیپس سیب زمینی و مایکروفر، خیلی از این اختراع های تصادفی، بعضا ساده و برخی دیگر پیچیده تر، بعدها نقش موثری را در زندگی بشر بازی کردند.

کارشناسان می گویند بین 30 تا 50 درصد اکتشاف ها و اختراعات علمی، از راه خطا و تصادفی حاصل می شوند. چند کشف برتر تصادفی جهان در دو قرن گذشته را بشناسید:

چوب کبریت




جان والکر دانشمند انگلیسی در سال 1826 چوب کبریت را در آزمایشگاهش به طور تصادفی اختراع کرد. او موادی شیمیایی را روی چوب پهن کرده بود تا خشک شود اما وقتی خواست بقایای آن را از روی چوب بزداید، چوب, آتش گرفت و این ایده اختراع کبریت به شکل امروزی آن را به ذهن دانشمندانگلیسی انداخت.

هر چند کبریتی که والکر شروع به ساخت آن کرد از چوب نبود بلکه ماده اولیه آن را ماده ای مقوایی تشکیل می داد.

آنیلین (رنگ بنفش صنعتی)


تا قبل از 1850 ماده الکنین که بسیار تلخ بود برای درمان بیماران مبتلا به مالاریا استفاده می شد.

ویلیام برکینز دانشجوی شیمی در آن سال در حال ساخت دارویی برای این دسته از بیماران بود که توانست به طور اتفاقی به فرمول ساخت رنگ بنفش دست یابد.

تا پیش از آن، رنگ های موجود، از موادی طبیعی مانند معادن، گیاهان و حتی حشرات استخراج می شدند اما این رنگ ها بعد از مدتی جلای خود را از دست می دادند.

دستگاه مایکروویو




مهندس بری اسپنسر آمریکایی در دهه 40 گذشته میلادی در حال کار بر روی لوله های مغناطیسی جنگی بود که دریافت شکلات داخل جیبش به شکلی غیر عادی ذوب شد.

تشعشعاتمایکروویوی در موقعیتی مناسب، شکلات را ذوب کرده بود.

از آن زمان اسپنسر به فکر ساخت دستگاهی برای پخت و داغ کردن سریع غذا افتاد. اولین دستگاه مایکروویو خانگی در سال 1967 ساخته شد.




پلاستیک

مواد ارگانیک در ابتدا برای ساخت پلاستیک به شکل سنتی آن به کار می رفت تا اینکه لئو بایکلنددر سال 1907 از ترکیب تصادفی ماده فورمالید و وینول و حرارت دادن بالای آن به فرمول جدیدی برای ساخت پلاستیک مصنوعی دست یافت.





اشعه ایکس

ویلیلم رانتگن، فیزیکدان آلمانی اشعه ایکس را پس از آن کشف کرد که مشاهده شد اشعهنامرئی کاتود تاثیر درخشنده کنندگی روی قطعه ای از برگ آغشته به ماده باریوم پلاتینوکیانید بر جای گذاشت و تمام اتاق را روشن کرد.




شیشه سکوریت

شیشه خودروها در ابتدا از ماده ای بسیار نازک تولید می شد و همواره خطر شکستگی آن وجود داشت. ادوارد بندیکتس، شیمیدان فرانسوی به طور اتفاقی راهی برای این مشکل یافت، زمانی که یک بطری شیشه ای در آزمایشگاهش به زمین افتاد اما نشکست.

علت آن بود که بطری از داخل با پلاستیک پوشیده شده بود و پلاستیک چسبندگی خاصی به ترکیب شیشه داده بود.

بندیکتس، کشفش را به کارخانه های خودروسازی ارائه داد و پیشنهاد قوی کردن شیشه با ترکیب پلاستیکی را داد اما در آغاز، این طرح به علت هزینه بالای آن پذیرفته نشد، اما بعدها مبنایی محکم برای تولید شیشه های ایمنی شد.

منبع : جام جم آنلاین

[نو آور]

بسیار عالی بود

البته باید گفت بالاخره این مخترعین خوش شانس؛ نوعی تیز فکری، شهود و ذکاوت ویژه داشته اند تا به فراست دریابند که کشفشان، می تواند دست کم در زمینه های دیگر، کاربرد مهمی داشته باشد.

[Almas Parsi]

ﭘنی سیلین






در سال 1928 میلادی الکساندر فلمینگ ﺁزمایشگاهش را بست و برای دو هفته به تعطیلات رفت اما وقتی به ﺁزمایشگاهش بازگشت دید کل یک ظرف را باکتری ﭘوشانده و یک حلقه کپک دور ﺁن را گرفته است.

او در یافت که این کپک می تواند با باکتری ها مبارزه کند و اینگونه ﭘنی سیلین را کشف کرد.


داروی ویاگرا




در سال 1992 میلادی مردی از روستای ولز بر روی سیدنافیل که امروزه آن را به نام ویاگرا می شناسیم ﺁزمایشاتی انجام داد.این دارو برای پایین ﺁوردن فشار خون و بهبودی بیماری های قلبی در دست تهیه بود اما او فهمید اﺛر جانبی این دارو بر روی سیستم جنسی بدن قوی تر است.


وازلین






رابرت 22 ساله در کارخانه روغن سازی پنسیلوانیا کار می کرد، روزی روغن چسبناکی که روی دستگاههای سنگین جمع می شد توجه او را جلب کرد. همکارانش به او گفتند که این روغن در بهبود زخم ها و سوختگی ها به ﺁنها کمک می کند، او نیز یک بار این روغن را امتحان کرد و وازلین کشف شد.


چای





هزاران سال پیش امپراطور چینی به نام شنانگ طبق معمول همیشه ﺁب خوردنش را در بیرون قصر می جوشاند.یک روز باد می وزید و به دور از چشم او چند برگ چای از بوته چای نزدیک او داخل ﺁب جوشش افتاد و مدتی باقی ماند.

شنانگ ﺁب ظرف را دور ریخت اما عصاره چای در ظرف باقیمانده بود، از آنجا که او یک گیاه پزشک بود کمی از ﺁن را از سر کنجکاوی امتحان کرد و بدین ترتیب چای کشف شد.


چیپس سیب زمینی





تابستان سال 1853 در رستورانی در نیویورک یکی از مشتری ها به خاطر ضخامت زیاد سیب زمینی سرخ شده شاکی شد و ﺁنها را به ﺁشپزخانه برگرداند تا دوباره درست کنند. سر ﺁشپز جرج کرامز این کار مشتری را بی ادبانه تلقی کرد و برای جبران کار او سیب زمینی هایی در حد نازکی کاغذ برای او فرستاد، اما او نه تنها بدش نیامد بلکه چیپس سیب زمینی محبوب نیز از ﺁنجا کشف شد.



شیشه های ایمنی






در سال 1903 یک دانشمند فرانسوی به نام ادوارد بندیکت وقتی داشت از پله ها بالا می رفت صدای شکسته شدن فلاسک را در راه پله شنید، اما در کمال تعجب فهمید که قسمتی از شیشه های فلاسک هنوز نشکسته باقی مانده اند.

او و دستیارانش دریافتند که پلاستیک مایعی که در فلاسک بوده شیشه ها را به هم چسبانده و از ﺁنجا بود کخ ایده ی شیشه های ایمنی شکل گرفت. امروزه این شیشه در اتومبیل ها کاربرد زیادی دارد.



کلوچه های شکلاتی





در اوایل 1930 راث ویکفیلد در ایالت ماساچوست خواست تا نان های شکلاتی درست کند و شکلاتهایی را که دوستش اندرو نستله برایش فرستاده بود را خرد کرد و در خمیر ریخت.

او فکر می کرد چون شکلاتها را ذوب نکرده نتیجه ی کارش خوب نخواهد بود .اما تمام کسانی که کلوچه ها را خوردند بسیار خوششان ﺁمد.

منبع

[Almas Parsi]

بستنی چوبی:




اختراع بستنی چوبی به سال 1905 بر می گردد. ماجرا از این قرار بود که روزی پسر 11 ساله ای به نام فرانک اپرسون آبمیوه خود را که از پودر میوه و آب درست شده بود، به همراه قاشقی که برای هم زدن آن به کار برده بود در بیرون از خانه جا گذاشت. صبح فردا آبمیوه یخ زده بود و به قاشق چسبیده بود.

به این ترتیب اولین بستنی چوبی اختراع شد و فرانک بیست سال بعد این اختراع خود را به ثبت
رساند.

Rogaine (دارویی برای رویش مجدد مو) :




مشاهدات دانشمندان نشان می داد که بیماران مبتلا به فشارخون اگر از داروی لونیتن استفاده کنند موهای ضخیم تر و پرپشت تری خواهند داشت و بدین ترتیب این دارو برای درمان ریزش مو و رشد مجدد آن مورد استفاده قرار گرفت.
آتش بازی:




می گویند حدود2000 سال پیش یک آشپز چینی اشتباهاً زغال چوب، سولفور و نیترات پتاسیم را با هم ترکیب کرد و در نتیجه چیزی شبیه آنچه امروز به عنوان آتش بازی می شناسیم اتفاق افتاد. ناگفته نماند که همه این مواد امروزه در آشپزخانه ها ی ما پیدا می شود.



صابون عاج (Soap lvory) :


ماجرا از این قرار بود که یکی از کارکنان کارخانه صابون سازی که محل کار خود را برای صرف نهار ترک می کرد دستگاه صابون سازی را به اشتباه روشن گذاشت غافل از اینکه این اشتباه به یک اختراع جالب منجر خواهد شد.

مرد کارگر به کارخانه بازگشت و ترس از توبیخ باعث شد که قضیه را از دیگران پنهان کند و صابون های به ظاهر خراب را مخفیانه به فروش برساند.

اما به زودی مشخص شد که مشتری ها از مصرف این صابون راضی بوده اند و می خواهند دوباره از این صابون ها استفاده کنند. بدین ترتیب کارخانه ساخت صابون های جدید را شروع کرد و ظرف مدت کوتاهی به شهرت جهانی رسید.

خمیر بازی (Doh Play):



این ترکیب غیرسمی به دست نمی چسبد و می تواند چندین بار مورد استفاده قرار گیرد. این وسیله بازی در ابتدا ماده ای انعطاف پذیر وبتونه مانند بود و برای پاک کردن آثار زغال سنگ از کاغذدیواری به کار می رفت. پس از جنگ جهانی که گاز طبیعی جای زغال سنگ را گرفته بود و کاغذدیواری های قابل شستشو به بازار آمده بود، کمپانی تولید کننده این ماده که خود را در معرض خطر ورشکستگی می دید به فکر راه چاره افتاد و محصولات خود را به صورت خمیر بازی روانه بازار کرد.

قهوه :


می گویند چوپانی از اهالی اتیوپی یا حبشه متوجه شده بود که وقتی گوسفندانش از گیاهان قرمز رنگی که در اطرافشان روییده بود تغذیه می کنند، شادتر و سرحال تر از همیشه به نظر می رسند. چوپان بعد از بررسی و امتحان این گیاه آن را به یک پیشوای دینی نشان داد و در نهایت این گیاهان پس از سرخ شدن و جوشیدن به عنوان یک نوشیدنی مورد استفاده قرار گرفتند.


منبع

[Almas Parsi]

اختراعات شگفت‌انگیزی که تصادفی خلق شدند!

شاید باور نکنید که در عصر امروز که اختراعات و اکتشافات به صورت مداوم در حال وقوع هستند، برای به سرانجام رسیدن برخی از آنها سالیان متمادی زمان صرف شده است. اگرچه برطرف کردن موانع پیش رو گاه به زمانی به اندازه طول عمر انسان نیازمند است، اما برای ذهن‌های کنجکاو هیچ جایی برای نگرانی وجود ندارد!

در ادامه شما را با تعدادی اکتشاف بشری آشنا می‌کنیم که به صورت تصادفی خلق شده‌اند!
تاریخ به ما نشان داده است که انسان برای اختراع و اکتشاف گاه تنها نیاز به شانس و تصادف دارد. همان‌طور که برنده نوبل بیوشیمی آلبرت گئورگی می‌گوید: «اکتشاف حاصل ملاقات یک ذهن آماده و شانس است!»

این‌جا ما به شما هشت اختراع و اکتشاف را که تصادفا به نتیجه رسیده‌اند، معرفی می‌کنیم. فراموش نکنید برخی از آن‌ها حاصل شانس و تصادف هستند.

هرچند در پشت پرده بعضی دیگر، اتفاق دیگری رخ داده است. مخترعین این کشفیات قابل توجه، در پی اختراع چیزهای دیگری بودند اما در نهایت به آن‌ها رسیده‌اند.

در ادامه ما روی برخی از اختراعات تصادفی غیر معمول متمرکز می‌شویم. اختراعاتی که داستان‌شان شما را غرق حیرت و ناباوری می‌کند.

این مقاله به شما نشان می‌دهد که تنها با کمی شانس می‌توان به دست‌آوردهای بزرگی دست یافت.

کورن فلکس



چه کسی باور می‌کند که غلات صبحانه محبوب آمریکایی‌ها حاصل یک اختراع تصادفی باشد؟داستان با ویل کلوگ آغاز می‌شود. او به علوم پزشکی علاقه‌مند بود و به عنوان دستیار به برادر پزشکش که در میشیگان و در زمینه رژیم غذایی بیماران کار می‌کرد، کمک می‌نمود.

وقتی به طور مشترک با برادرش برای آماده کردن غذای بیماران مشغول به کار بود به شکلی کاملا تصادفی به چیزی دست یافت که زندگیش را دگرگون کرد.مسئولیت او آماده کردن خمیر نان بود. در حین کار او مواد را برای مدتی به حال خود رها کرد.

در نتیجه گندم پخته شده برای ساعت‌ها به همان حال ماند. وقتی که برای آماده کردن خمیر برگشت گندم‌ها ورقه ورقه شده بودند. برای رفع حس کنجکاوی‌اش همان گندم‌های ورقه شده را پخت تا ببیند که چه اتفاقی روی می‌دهد. نتیجه یک اسنک ترد و روقه‌ای بود.

این گندم‌ها به مذاق بیماران خوش آمد و این آغاز ماموریت کلوگ برای متحول کردن صنایع غذایی بود.

او مدت‌ها به دنبال نام مناسبی برای محصولش بود و در نهایت از نام کورن به عنوان یکی از مواد تشکیل دهنده و فلکس که بیانگر حالت ورقه شده آن بود استفاده کرده و نام آن‌ را کورن فلکس گذاشت.

تجارت خود را پایه‌ریزی کرد و در 1906 کمپانی کلوگ با فروش این محصول و دیگر غلات آماده و محصولات غذایی آغاز به کار کرد.

دینامیت




آلفرد نوبل مهندس و شیمی‌دان سوئدی، تلاش می‌کرد نیتروگلیسرین را که یک ماده منفجره مایع بود تثبیت کند. او و تیم تحقیقاتی‌اش آزمایشات متعددی انجام دادند که در نهایت منجر به یک فاجعه شد.

در 1864 برادر کوچک‌تر او و تعدادی از همکارانش طی یکی از این آزمایشات کشته شدند. در حقیقت کسی بر عمق تاثیری که این تراژدی بر زندگی نوبل گذاشت واقف نیست اما پس از این اتفاق او تمام وقت و انرژی‌اش را صرف یافتن راهی برای انفجار بی‌خطر مواد منفجره کرد.

بسیاری معتقدند نوبل در پی یک تصادف به راه حل دست یافت. در طی حمل نیتروگلیسرین‌ها نوبل به طور اتفاقی متوجه نشتی یکی از قوطی‌ها شد.

او متوجه شد ماده‌ای که به عنوان پوشش برای قوطی به کار برده شده یک نوع مخلوط رسوبی است، که در جذب مایع موفق عمل کرده است.

از آن‌جایی که حمل دستی نیتروگلیسرین مایع خطرناک است کشف نوبل به او کمک کرد تا از این رسوب برای تثبیت گلیسرین در حین انفجار کمک بگیرد.

نوبل فرمولی اختراع کرد که با استفاده از آن ماده منفجره با این رسوب ترکیب می‌شد، بدون آنکه از قدرت تخریبی آن کاسته شود. او این اختراع را در 1867 و با نام دینامیت عرضه نمود که قدمی مثبت برای انفجارهای ایمن بود.


ساخارین



شیرین کننده‌های مصنوعی مسلما جزو اولین اختراعات مورد علاقه طرفداران بهداشت دهان و دندان هستند. اما آیا می‌دانستید ساخارین که یکی از اولی این محصولات بود به شکلی کاملا تصادفی اختراع شد؟در 1879 و هنگامی که کنستانتین فالبرگ در حال سنتز مواد در یکی از آزمایشگاه‌های دانشگاه جان هاپکینز بود به طور تصادفی آن را کشف کرد.

همچون سایر اختراعات این بخش، فالبرگ بدون آن‌که متوجه شود مقداری از آن‌ را با خود به خانه برد.

هنگام صرف غذا او متوجه شد که نان شیرین است در حالی که شکری به آن اضافه نشده بود. با کمی دقت متوجه شد ماده‌ای که با خود از آزمایشگاه آورده باعث این شیرینی شده است.

بعد از انجام آزمایشات بیشتر روی این ماده شکری عجیب، آن را تحت نام ساخارین ثبت و به طور مستقل ثبت نمود که این کار مورد خشم همکارش ایرا رمسن که با او در تحقیقات همکاری می‌کرد، شد.

اگر چه این بی‌توجهی به مسائل بهداشتی از سوی او باعث کابوس بسیاری از آزمایشگاه‌های امروزی است اما نتیجه این اختراع حق انتخاب بیشتری به مصرف کنندگان مواد غذایی داد. سال‌ها بعد ساخارین در بسیاری از مواد خوراکی یافت می‌شد. از آنجایی که متابولیزم ساخارین توسط بدن انسان صورت نمی‌گیرد، در نتیجه کالری وارد بدن نمی‌کند.

در حقیقت یک گرم از این ماده کمتر از 5 کالری تولید می‌کند که عملا مساوی صفر است.

بر طبق استاندارد موسسه غذا و داروی آمریکا، این محصول مناسب افرادی است که به دنبال مواد غذایی بدون شکر هستند و نیز کسانی که مبتلا به دیابت می‌باشند.

دستگاه تنظیم‌کننده ضربان قلب



ویلسون گریتباخ علاقه‌ای سیری ناپذیر به بررسی مشکلات جسمی انسان و کشف راه‌هایی برای برطرف کردن این مشکلات داشت.او به دنبال راهی برای جلوگیری از ایست قلبی بود.

وضعیتی که قلب قادر به دریافت سیگنال‌های ارسال شده توسط اعصاب محیطی نبوده و درنتیجه پمپاژ خون به شکل درست صورت نمی‌پذیرد.

برخلاف سایر همکارانش که از وسایل بزرگ و پرزحمتی برای تحریک ماهیچه های قلب استفاده می‌کردند او تمایل داشت از ابزاری کوچک‌تر استفاده کند.

بنابراین او تصمیم داشت ماشین مناسبی برای درمان ایست قلبی اختراع کند اما لحظه اختراع او، شما را شگفت زده خواهد کرد.

در 1985 در دانشگاه کرنل محققان درصدد ساخت یک اسیلاتور یا نوسان‌سنج برای ثبت صدای ضربان قلب حیوانات بودند.طی مراحل ساخت گریتباخ اشتباها ترانزیستور دیگری را داخل دستگاه نصب نمود.

او متوجه این اشتباه شد اما می‌خواست نتیجه کار را بررسی کند و صرف‌نظر از اینکه اسیلاتور کار می‌کند یا نه؟ از دستگاه استفاده کرد.

چیزی که او شنید صدای ضربان ریتمیک و آشنایی بود. الگویی فوق‌ا‌لعاده شبیه به ضربان قلب.اختراع او که دستگاهی مناسب برای بررسی سیگنال‌های قلبی است که با نام Pacemaker شناخته می‌شود.

پیش از اینکه این اختراع در 1960 روی انسان امتحان شود مدتی روی حیوانات مورد آزمایش قرار گرفت.

در طول سال‌های اخیر گریتباخ به خاطر این دستاورد بارها مورد ستایش قرار گرفته هرچند که این، اختراعی کاملا وابسته به شانس بود.

پارچه چسبی ولکرو





ولکرو چیست؟ چه رابطه‌ای بین خز سگ و دانه‌های گیاهان وجود دارد؟

می‌توان به این سوال پاسخ‌های زیادی داد ولی بیایید این مورد را از نزدیک بررسی کنیم.در اینجا باید مهندس الکترونیک جرج میسترال را به شما معرفی کنم. وقتی که یک روز این آقا به همراه سگش از پیاده روی باز می‌گشتند او متوجه دانه‌های گیاهی شد که به خز سگ و همین‌طور به کرک‌های لباسش چسبیده بودند. این امر توجه او را جلب کرد.

او با میکروسکوپ و از نزدیک این دانه‌ها را مورد بررسی قرار داد و متوجه شد که این آن‌ها دارای چنگگ‌های متعددی هستند که با کمک‌شان به سادگی به هر چیزی متصل می‌شوند.

به دنبال موارد دیگری گشت و سطوحی اختراع کرد که حاوی چنگگ و حلقه باشند و اتصال آن‌ها و نیز مقاومت این اتصالات را مورد بررسی قرار داد.

در1955، و در حال استفاده از نایلون به عنوان ماده مورد آزمایش به کشف مهمش نائل شد و آن را ولکرو نامید.

امروزه ما از این محصول و محصولات مشابه آن در زندگی روزمره‌مان استفاده می‌کنیم.

پنی‌سیلین:



البته نمی‌توان اکتشافات تصادفی را مورد بررسی قرار داد ولی ذکری از یکی از مهم‌ترین دست‌آوردهای علم پزشکی یعنی پنیسیلین به میان نیاورد.

باکتری شناس اسکاتلندی الکساندر فلمینگ اولین بار این ماده را در آزمایشگاه و کاملا تصادفی کشف کرد. در 1928 و بعد از دو هفته تعطیلی در هنگام مراجعه به آزمایشگاه متوجه شد یکی از ظروف پتری میزبان نوع عجیبی از کپک است.

همچنین متوجه شد باکتری‌های درون ظرف به علت رشد این کپک از رشد بیشتر باز مانده‌اند. او طی فرایندی مشکل مقدار بیشتری از این کپک را کشت داد.

اما متاسفانه این کشف تصادفی او هنوز آماده استفاده در علم پزشکی نبود.

13 سال بعد از این اتفاق هاوارد فلوری، نورمن هدلی و اندرو مویر یک‌بار دیگر با این کپک در طی آزمایشات‌شان مواجه شدند مقدار کافی از آن تولید کرده و اثر آن‌ را در معالجات پزشکی مورد بررسی قرار دادند.

از آن پس این ماده در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار گرفته و جان هزاران نفر را نجات داده است.

اگر چه کمتر کسی باور می‌کرد یکی از بزرگترین دستاورد علم پزشکی از کپک های رشد کرده در ظروف پتری بدست آید اما ذهن باز و خلاق اولین کاشف آن این امر را محقق کرد.

بیهوشی



بدون این دستاورد، علم پزشکی با معالجه‌های دردناکی همراه می‌شد.

اگرچه داستان کشف آن مورد بحث و جدل قرار دارد ولی آن‌ دسته از مردم که تجربه بیهوشی را داشته‌اند، از چنین کشف تصادفی خرسند و راضی هستند.کرافورد لانگ، ویلیام مورتون، چارلز جکسون و هوراس ول مردانی هستند که هر کدام نقشی در راه این اختراع بر عهده داشتند.

آن‌ها متوجه شدند که اتر و گاز خنده در کاهش درد در کسانی که تحت تاثیر این گازها قرار دارند موثر می‌باشند.

در طول دهه 1800 استفاده از این ترکیبات برای رسیدن به حالت سرخوشی و کشف و شهود معمول بود!

با کمک اظهارات شاهدان و نیز شرکت کنندگان این مراسم‌ها که به عنوان مهمانی خنده و خوشی نیز از آن اسم برده می‌شد، پدران کاشف ما به بررسی اثراتی که این ترکیبات بر کاهش درد مصرف کنندگان‌شان داشتند، پرداختند.

در 1844 هوراس ول، در یک نمایشگاه با زخمی کردن پای خود به حضار نشان داد که تحت تاثیر گاز خنده قادر به درک درد این عمل نمی‌باشد. همچنین از این گاز در هنگام کشیدن دندان نیز استفاده کرد.

از آن پس این مواد در طی اعمال جراحی و درمان‌های پزشکی به کار برده شدند.

اما در اینجا داستان به پایان نمی‌رسد.

هر روز شاهد کشفیات و اختراعات جدیدی هستیم. چه بسا بسیاری از آنان نیز رهاورد تلاقی بخت و اقبال و ذهنی هوشیار هستند.

پس شما خوانندگان عزیز هم دوباره نگاهی به رویاهایتان بیندازید.

شاید حالا نوبت شماست که به یاری اراده و اندکی شانس مخترع خوش شانس بعدی باشید!


منبع

[کاساندان]

با این حساب ، بیشتر چیزها اتفاقی اختراع شدند!
خب این که عادلانه نیست! یک نفر کلی زحمت میکشد و یک وسیله ای را اختراع میکند و یک نفر دیگر به طور ناگهانی وسیله ای اختراع میکند و نام خودش را هم میگذارد مخترع!!!!!