قانون بُد ارتباط عجیب بین سیارات منظومه شمسی

[ahmad2013]

بد در واقع قانون نیست بلکه نشان‌دهندهٔ رابطه‌ای جدی بین فاصلهٔ سیارات است. در سال ۱۷۷۲ میلادی (۱۱۵۰ شمسی)، اخترشناس جوان آلمانی به نام یوهان بد توجه خود را به رابطهٔ بین این فواصل که در اصل به‌وسیلهٔ یوهان تیتوس پیشنهاد شده بود معطوف داشت و نتیجهٔ آن چنین بود. این سری از اعداد را انتخاب کنید. ۳۸۴ـ۱۹۲ـ۹۶ـ۴۸ـ۲۴ـ۱۲ـ۶ـ۳ـ۰ سپس به هر یک از این اعداد ۴ اضافه کنید، خواهیم داشت: ۳۸۸ـ۱۹۶ـ۱۰۰ـ۵۲ـ۲۸ـ۱۶ـ۱۰ـ۷ ـ۴ حال هر یک از این اعداد را به ۱۰ تقسیم کنید، داریم ۸/۳۸ـ۶/۱۹ـ۱۰ـ۲/۵ـ۸/۲ـ۶/۱ـ۱ـ۷/۰ـ۴/۰ اکنون فاصلهٔ خورشید تا زمین را به‌عنوان یک واحد فاصله (اخترشناسان آن را واحد نجومی می‌گویند و برابر است با ۱۵۰ میلیون کیلومتر) در نظر می‌گیریم. حال می‌‌توانیم فاصلهٔ حقیقی سیارات از خورشید را بنویسیم:
عطارد ۴/۰، زهره ۷/۰، زمین ۱، مریخ ۵/۱
مشتری ۲/۵، زحل ۵/۹، اورانوس ۲/۱۹، نپتون ۱/۳۰، پلوتو ۴/۳۹
همان‌گونه که ملاحظه می‌کنید فاصلهٔ واقعی سیارات تا اورانوس با اعداد فواصل از قانون بد مطابقت بسیار صحیحی دارد. جز برای یک جای خاص در فاصلهٔ ۸/۲ که در این‌جا به‌نظر نمی‌رسد که سیاره‌ای وجود داشته باشد. هنگامی‌که بد این قانون را‌ توضیح داد هنوز اورانوس کشف نشده بود. اما چند سال بعد سیارهٔ مزبور به وسیلهٔ ویلیام هر شل کشف گردید. فاصلهٔ اورانوس از خورشید ۲/۱۹ واحد نجومی بود، خیلی نزدیل به ۶/۱۹ قانون بد و این امر عقیده به قانون بد را تحکیم می‌بخشد. شکاف در منظومهٔ خورشیدی اخترشناسان آن زمان را گیج کرده بود. اخترشناس لهستانی به نام وان زاک در صدد جستجوی سیاره گمشده برآمد. در همین وقت اخترشناس ایتالیائی به نام پیازی سیارهٔ کوچکی را تقریباً درست در همان فاصله کشف نمود و آن نخستین سیارک یا خرده سیارهٔ کشف شده بود و هزاران عدد از آن تاکنون مورد شناسائی قرار گرفته است.
به هر حال، قانون مزبور به‌نظر نمی‌رسد که دربارهٔ نپتون، و پلوتو صدق بکند و تاکنون کسی قادر نبوده است که یک توضیح علمی مناسبی ارائه دهد که چرا فواصل سیارات با این اعداد ساده همخوانی داشته است. ممکن است که قانون بد تنها یک اتفاق سماوی باشد. اگر چنین است بسیار خارق‌العاده خواهد بود.