نقش والدین در شکل گیری شخصیت کودک

[نارون1]

سلامانه : رعایت برخی نکات از سوی والدین باعث می‌شود که رشد روان و شخصیت فرزندان به درستی شکل بگیرد.
دکتر نیکنام متخصص روانشناسی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان اظهار داشت: گاهی اوقات بلوغ روانی به درستی سیر تکاملی خود را طی نمی‌کند و منجر به اختلالاتی مثل وسواس، کم‌رویی و عدم رعایت حقوق اجتماعی دیگران می‌شود و در صورت اصلاح نشدن، این اختلالات به بیماری‌های اضطراب روانی، افسردگی و جنون جوانی تبدیل می‌شوند.
وی با اشاره به مراحل مختلف رشد روانی بیان کرد: رشد روانی کامل در هر مرحله از سن فرد به ترتیب شامل رشد اعتماد، استقلال، پیشگامی، کاردانی، هویت و بزرگواری است و اختلال در هر مرحله از رشد روانی می‌تواند موارد فوق‌ را به سوء ظن، تردید، گناه، دون پایگی (احساس کهتری و تردید نسبت به توانایی‌های خود)‌، سردرگمی و ناامیدی و گوشه‌گیری تبدیل کند.
این روانشناس در ادامه با اشاره به نقش والدین در تفکرات منطقی کودکان گفت: سعی کنید هر زمان که امکان دارد تصمیم‌گیری مستقل را به کودک واگذار کنید مسئولیت‌هایی از قبیل انتخاب لباس و غذا و در مراحل پیشرفته‌تر طرح سؤال در مورد موقعیت‌های فرضی که نیاز به تصمیم‌گیری دارند می‌توانند به بهبود روند رشد این توانایی کمک کند و همچنین با بزرگ‌تر شدن کودک اگر احتمال خطر نمی‌دهید حل مشکلات را به خودش بسپارید و در برابر وسوسه یاری‌رسانی مقاومت کنید.
وی اظهار کرد: به فرزندان‌تان یاد دهید که هیجانات و احساسات می‌آیند و می‌روند و ترس و ناامیدی و احساس تنهایی همیشگی نیستند. در اصل می‌توانید با آموزش این واقعیت به فرزند شروع کنید که بودن و احساس کردن متفاوتند در این صورت به فرزندتان کمک کنید تا هیجان خود را در همان لحظه شناسایی کند و در مواجهه با هیجانات منفی به او اطمینان دهید که به زودی احساس بهتری خواهد داشت. همچنین از آن‌ها بخواهید تا اتفاقی که برای‌شان افتاده به خاطر بیاورند و برای‌تان تعریف کنند چرا که این روند به رشد حافظه‌ی آن‌ها کمک می‌کند و با مرور تجربیات قبلی می‌تواند کنترل بیشتری بر اتفاقات کنونی داشته باشد.
دکتر نیکنام خاطرنشان کرد: در خانواده پدر هم به اندازه مادر برای رشد روانی کودکان مهم و با ارزش است و برقراری تعادل بین روابط والدین می‌تواند از نظر روانی سبب رشد صحیح کودکان شود و از مسائلی است که این روزها زیاد در روان‌شناسی مورد بحث قرار می‌گیرد.

[روابط عمومی سایت]

شکل گیری شخصیت عاطفی کودک

پرورش عواطف انسانی در کودک یکی از مهم ترین ارکان تربیتی است و در تکامل شخصیت و رشد وی نقش اساسی دارد. کارشناسان رویکرد های اساسی را در فرزندپروری برای پرورش احساسات طبیعی برشمرده اند که این موارد را ذکر می کنیم.

فرزند خود را به طور کامل بپذیرید؛ برای این که کودکی احساس دوست داشته شدن کند، لازم است ابتدا احساس پذیرش را به تمامی دریابد. یعنی باید احساس کند وجودش مورد پذیرش اعضای خانواده است و والدین او را می خواهند . والدین باید یاد بگیرند که فکر، احساس و تجربه های کودک خود را ارزشمند بدانند و احساس آن ها را دریابند. اما در هر صورت ممکن است گاهی اوقات این کار دشوار به نظر برسد. برای مثال بیشتر والدین به فرزندان خود می آموزند که خشم را باید در هر شرایطی مهار کرد. این تربیت ناقص باعث می شود آن ها از احساس خشم، سرخورده شوند و آن را پنهان کنند.اگر کودک یاد بگیرد که خشم یک احساس طبیعی است که مانند هر انسانی باید آن را تجربه و مدیریت کند، می تواند خود را با احساسات انسانی درونی بشناسد و یاد بگیرد که چگونه به شیوه صحیحی می تواند ابراز خشم کند.مهارت های ارتباطی او را افزایش دهید؛ فراموش نکنید این والدین هستند که می توانند توانایی کودک را برای ابراز خودش فراهم کنند. درباره کودکان کوچک تر صحبت کردن کافی است. اما بزرگ ترها باید بین احساس خشم، نگرانی و ترس تفکیک قائل شوند. لازم است والدین درباره احساسات با کودک صحبت کنند. به عنوان مثال اگر کودکی از این که توپش را گم کرده، ناراحت است، مادر می تواند بگوید: « می دانم که بابت گم کردن توپت ناراحتی می توانی بگویی دیگر چه احساسی داری؟» و به این ترتیب او را وادار کنند از احساسش حرف بزند.با کودک خود در فعالیت گروهی شرکت کنید؛ بچه ها به حضور والدین در یک بازی یا فعالیت نیاز دارند زیرا همراهی با والدین به آن ها احساس ارزشمندی می دهد. این همراهی به ویژه به هنگام بروز نوعی تنش بسیار کارساز است. در درازمدت کسب هویت به کودک کمک می کند تا طعم استقلال و خوداتکایی را بچشد و در زندگی آینده بتواند تعاملات اجتماعی مثبت و سازنده ای را تجربه کند.

[روابط عمومی سایت]

سلامانه : رعایت برخی نکات از سوی والدین باعث می‌شود که رشد روان و شخصیت فرزندان به درستی شکل بگیرد.
دکتر نیکنام متخصص روانشناسی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان اظهار داشت: گاهی اوقات بلوغ روانی به درستی سیر تکاملی خود را طی نمی‌کند و منجر به اختلالاتی مثل وسواس، کم‌رویی و عدم رعایت حقوق اجتماعی دیگران می‌شود و در صورت اصلاح نشدن، این اختلالات به بیماری‌های اضطراب روانی، افسردگی و جنون جوانی تبدیل می‌شوند.
وی با اشاره به مراحل مختلف رشد روانی بیان کرد: رشد روانی کامل در هر مرحله از سن فرد به ترتیب شامل رشد اعتماد، استقلال، پیشگامی، کاردانی، هویت و بزرگواری است و اختلال در هر مرحله از رشد روانی می‌تواند موارد فوق‌ را به سوء ظن، تردید، گناه، دون پایگی (احساس کهتری و تردید نسبت به توانایی‌های خود)‌، سردرگمی و ناامیدی و گوشه‌گیری تبدیل کند.
این روانشناس در ادامه با اشاره به نقش والدین در تفکرات منطقی کودکان گفت: سعی کنید هر زمان که امکان دارد تصمیم‌گیری مستقل را به کودک واگذار کنید مسئولیت‌هایی از قبیل انتخاب لباس و غذا و در مراحل پیشرفته‌تر طرح سؤال در مورد موقعیت‌های فرضی که نیاز به تصمیم‌گیری دارند می‌توانند به بهبود روند رشد این توانایی کمک کند و همچنین با بزرگ‌تر شدن کودک اگر احتمال خطر نمی‌دهید حل مشکلات را به خودش بسپارید و در برابر وسوسه یاری‌رسانی مقاومت کنید.
وی اظهار کرد: به فرزندان‌تان یاد دهید که هیجانات و احساسات می‌آیند و می‌روند و ترس و ناامیدی و احساس تنهایی همیشگی نیستند. در اصل می‌توانید با آموزش این واقعیت به فرزند شروع کنید که بودن و احساس کردن متفاوتند در این صورت به فرزندتان کمک کنید تا هیجان خود را در همان لحظه شناسایی کند و در مواجهه با هیجانات منفی به او اطمینان دهید که به زودی احساس بهتری خواهد داشت. همچنین از آن‌ها بخواهید تا اتفاقی که برای‌شان افتاده به خاطر بیاورند و برای‌تان تعریف کنند چرا که این روند به رشد حافظه‌ی آن‌ها کمک می‌کند و با مرور تجربیات قبلی می‌تواند کنترل بیشتری بر اتفاقات کنونی داشته باشد.
دکتر نیکنام خاطرنشان کرد: در خانواده پدر هم به اندازه مادر برای رشد روانی کودکان مهم و با ارزش است و برقراری تعادل بین روابط والدین می‌تواند از نظر روانی سبب رشد صحیح کودکان شود و از مسائلی است که این روزها زیاد در روان‌شناسی مورد بحث قرار می‌گیرد.

دست پر مهر مادر

تنها دستی ست،
که اگر کوتاه از دنیا هم باشد،
از تمام دستها بلند تر است...