یک رویداد بسیار بزرگ در تاریخ حیات، انتقال مهره داران از آب به خشکی است. به گزارش مجله Developmental Cell منتشر شده در ماه دسامبر، شواهد جدیدی بدست آمده که تکامل دست و پا از طریق توالی های DNA، فعال کننده برخی از ژن های ویژه انجام می گیرد.

این یافته ها کمک می کند تا قدرت تغییر بیان ژن ها و تأثیر آن روی شکل بدن را بهتر متوجه شویم. همچنین بسیاری از بیماری های ژنتیکی دراثر بدشکی اندام های بدن در طول رشد و نمو ایجاد می شوند. در مواردی که ژن ها در تشکیل اندام های بدن شرکت دارند، عملکرد غیرطبیعی ژن ها باعث بروز مشکلاتی مانند چند انگشتی و سندروم Hand-Foot-Genital می شود.
به منظور فهم این موضوع که چطور باله ها به اعضاء بدن (دست و پا) تبدیل شده اند، دانشمندان Hoxd13 با غلظت زیاد در نوک باله جنین Zebrafish در معرض ژن های مسئول تشکیل اندام های بدن قرار دادند. این عمل با ایجاد یک بافت غضروفی جدید، باعث کاهش بافت باله شد. دانشمندان در پی این هستند که آیا افزایش بیان ژن Hoxd13 در گذشته باعث اثر مشابهی در تکامل اعضاء بدن شده است؟ آن ها مشغول بررسی عناصر DNA هستند که تنظیم کننده فعالیت ژن Hoxd13 در اندام های جنین موش است ولی در ماهی وجود ندارد.

عناصر کنترلی ژن Hoxd13 در موش قادر هستند که بیان ژن را در قسمت دیستال باله اولیه Zebrafish هدایت کنند. این نتیجه نشان می دهد که ماشین مولکولی قادر است عناصر کنترلی را فعال کند که در آخرین اجداد مشترک جانوران و ماهی ها نیز فعال بوده و اکنون بوسیله بقایای آن در Zebrafish به اثبات رسیده است.

منبع


http://geneticscience.mihanblog.com/post/190