برخی از جهش ها در سلو های سرطانی باعث کاهش رشد تومور می شوند

[سید لفته فردزاده]

یک سلول سرطانی معمولی هزاران جهش دارد که در کل ژنوم آن پراکنده شده است. اما تنها تعدادی از این ژن ها، معروف به ژن های پیشبرنده (driver) باعث بروز صفات سرطانی یا رشد غیرقابل کنترل می شوند. همچنان که به تدریج جهش های پیشبرنده سرطان زا در سلول ها تجمع می یابند، این بیماری در طی سال ها و یا حتی دهه ها، ایجاد می شود. این جهش ها معمولاً انکوژن هایی مانند Ras را تحریک می کند که باعث رشد نامنظم سلول می شود، و از طرفی باعث خاموش شدن ژن های سرکوب گر تومور می شوند مانند ژن P53. زیست شناسان سلول های سرطانی، جهش های دیگر را نادیده گرفته و هیچ اثری برای آن ها در پیشرفت سرطان در نظر نمی گیرند.

مطالعات جدید از دانشگاه هاروارد نشان داده است که جهش های پیشبرنده تنها باعث پیشرفت سرطان نمی شوند. زمانی که تعدادی از این ژن ها به اندازه کافی جمع شوند، می توانند رشد سلول توموری را آهسته تر یا حتی متوقف کنند. این نتایج پیشنهاد می کند که سرطان بایستی به عنوان یک فرآیند تکاملی در نظر گرفته شود. مسیر سلول های سرطانی بوسیله تعادل خاص، بین رشد توسط پیشبرنده ها و جهش های تدریجاً ایجاد شده و متوقف کننده رشد، هدایت می شود.

در نتیجه، داروهایی که باعث سرازیر شدن تعادل به سمت جهش های گروه دوم می شوند، راه جدیدی برای درمان سرطان پیشنهاد می کند. اگرچه یک جهش تنها، اثرکمی دارد اما تجمع آن ها می تواند اثر بزرگی داشته باشد. اگر یک دارو بتواند این جهش ها را بیشتر و آسیب رسان تر کند، این می تواند منجر به کاهش رشد و یا مرگ سلول سرطانی شود.

تاریخ انتشار خبر، 4 فوریه 2013، 16 بهمن 1391

http://www.sciencedaily.com/releases...0204154011.htm