مغز برای پیدا کردن اشیا به حافظه اتکا دارد

[نارون1]

تصور کنید که روی یک میز به هم ریخته، دنبال کیف پول خود می‎گردید. در حالی که نگاهی اجمالی بر روی میز دارید، در ذهن خود تصویری ذهنی از شکل کیف پول‎تان نگاه می‎دارید.

دانشمندان علوم اعصاب اکنون منطقه‎ای از مغز را شناسایی کرده‎اند که این نوع نمایش دیداری را در حین جست‎وجو ذخیره می‎کند. پژوهش‎گران هم چنین دریافتند که این منطقه علائمی‎ را به بخش‎هایی از مغز ارسال می‎کند که حرکات چشم را کنترل می‎کنند و به شخص می‎گویند درمرحله بعد کجا را نگاه کند.
این منطقه، موسوم به "پیش‎کمانی شکمی" (وی پی ا ) (ventral pre-arcuate -VPA ) برای چیزی که پژوهش‎گران "توجه به ویژگی" می‎نامند، حائز اهمیت است. این "توجه به ویژگی" به مغز امکان می‎دهد تا بر اساس خصوصیات ویژۀ اشیاء، دنبال آن اشیاء بگردد. بیش‎ترپژوهش‎های قبلی در مورد این که مغز چه گونه توجه می‎کند به بررسی نوع متفاوتی از توجه موسوم به توجه فضایی پرداخته اند. توجه فضایی به معنای آن است که وقتی مغز بر روی مکان مشخصی تمرکز می‎کند چه اتفاقی رخ می‎دهد.
رابرت دسیمون، مدیر"مؤسسۀ مک گاورن دانشگاه ام‎آی‎تی برای پژوهش‎های مغز" می‎گوید: "روشی که مردم زندگی می‎کنند در بیشتر اوقات از قبل نمی‎دانند اشیاء کجا هستند. هر روز صبح سعی می‎کنید سوییچ اتومبیل خود را پیدا کنید تا سرِ کار بروید. این کار را چه‎گونه انجام می‎دهید؟ تمام گوشه و کنار خانه را نمی‎گردید. باید از دانش خود مبنی بر این که سوییچ ماشین چه شکلی است استفاده کنید."
پژوهشگران اکنون سرگرم مطالعه پیرامون چگونگی تراکنش "وی ‎پی ‎ا " با ناحیه‎ای نزدیک به آن موسوم به "وی ‎پی ‎اس " هستند که به نظر می‎رسد برای وظایفی که توجه باید از یک شیء به شیء دیگر منعطف گردد بیش‎تر حائز اهمیت است. این پژوهش‎گران همچنین مشغول بررسی بیش‎تر پیرامون توجه انسان می‎باشند به امید آن که در باره اختلالاتی مانند اختلال نقص توجه/بیش فعالی و سایر اختلالات مربوط به نقص توجه مطالب جدید فرا گیرند.
دسیمون می‎گوید: "به واقع فرصتی برای درک مطلبی مهم در باره نقش پوستۀ جلو مغز هم در رفتار عادی و هم در اختلالات مغزی وجود دارد."


منبع:
پژوهشکده علوم شناختی