معماری چین

[وحید 0319]

موقعيت جغرافیاییسرزمين چين در دورترين قسمت شرقي آسيا قرار گرفته و از هندوستان بوسيله كوهستانهاي بلند جدا گرديده است . حاصلخيزترين بخش چين در نواحي جلگه اي آن بيشتـر در شمال شرقي قرار گرفته و مناطق مسكوني و پر جمعيت آن را به وجود آورده است .چيني ها از نژاد مغول بوده و از جمله اقوام نادري هستند كه از همان ابتدا در سرزمين خود ساكن بوده اند و سرزمين خود را به جاي چين “ تي ين هو ” يعني زير آسمانها نام نهاده اند .جامعه چين از روزگار كهن جامعـــــه اي طبقاتي بوده است و بيشتر شهروندان را دهقانان فقير تشكيل داده اند . سلسله هاي پادشاهي ( امپراطوري ) چين به ترتيب عبـــارتند از : هيا ، شانگ ، جو ، چين ، هن . در دوره دودمان جو ( 1123تا 221 ق . م ) فئوداليسم در چين بنياد نهاده شد و قدرت سياسي بين شمار زيادي از زمين داران بزرگ تقسيم شد .يكي از درخشان ترين دوره هاي چين ظهـــور سلسله تانگ ( 907تا 618 ميلادي )‌بود كه كشـــور را به صورت مركز سياسي ، اقتصادي و فرهنگي آسيا در آورد .مغولان در قرن 13 ميلادي ضمن عبـور از ديوار چين و شهر پكن را تصرف كردند . قوبيلاي خان آنجا را پايتخت خويش نمود . ماركوپولو هم از اين كشور در زمان مغولان ديدن نمود .آیین های چين باستاندر چين اديان و فلسفه هاي گوناگوني رواج داشت كه مهمتـــرين آنها انديشه هاي كنفوسيوسي ، دائوئي ( تائوئي )‌، و بودايي بود . كنفوسيــوس ( 407 –551 ق.م )‌مبلغ وفاداري و نظم و احترام بود . فلسفـــه او بر بنيان ذن يعني عواطف و مهر و محبت انســـاني قرار داشت . عشق به ابا و گذشتگان در انديشه كنفوسيوس جايگاهي ارجمند داشت .لائوزي ( قرن شش ق . م ) بنيانگذار دائوئيسم بود . به عقيده او انســان در حقيقت جزئي از كاينات است و بايد به طــــور تام و تمام با آن همساز و همنـــوا باشد . كاينات تابع اصول “ يين ” و “ يانگ ” است . يين نيروي مؤنث و يانگ نيروي مذكر است . نماد دائوئيسم بيانگر اتحاد يين و يانگ است . آئين بودايي در حدود قرن دوم ميلادي از طريق جاده ابريشم كــــه راهي بازرگاني بود ، از هند به چين رسيد . بخشي از معماري معابد چين مربوط به آيين بودايي است .معماری چينمعماري چين نيز همانند ساير هنرهــــاي آن از گستردگي و تنـوع فراوان برخوردار است ، هر چند آثار معماري آنـــان گاه به علت استفاده از مصالح كم دوام از بين رفته اند ، وليكن آنچـــه از اين آثار باقيمانده ، گوياي اين حقيقت است كه آثار چين در حد معماريهاي مصر و بين النهـــرين و ايران باستان است . به طور كلي معماري چين شامل معابد ( كنفوسيوسي ، لائوتسه ، بودايي ) پاگودا ، قصر ، ديوار بزرگ چين ، خانه و ديرها ، آرامگاهها و معابد صخره اي (‌غارها ) است .سبکهای معماری چین دوگونه اند :سبک شمالی و سبک جنوبیتفاوت چشم گیر بین این دو سبک در انحنای شیب سقف و میزان تزیینات لبه های بام و پیش آمدگی آنهاستسبک شمالی را شیوه ی کاخی نیز مینامند در این سبک شیب بام نرم است و مانند چادرها ی عشایری است و حاشیه بام ها به ندرت با مجسمه تزیین یافته اند و در این سبک تزیینات اندک اند. بهترین دستاورد آن بناهای با شکوه شهر ممنوعه مربوط به دوران مینگ در مرکز شهر پکن می باشد.سبک جنوبی: در این سبک سقف به اندازه ای شیب پیدا می کند که گوشه های آن مانند شاخ گاو به سوی بالا متمایل میشود و کناره های بام ها با مجسمه های کوچک خدایان تا ئویی و جانوران اسطوره ای آراسته می گردد پیش آمدگی بام ها و ستونها نیز به همین ترتیب دارای انحنا و تزیینات میباشد و هیچ بخش از سطح را صاف وبدون آرایه نمی گذاشتند شهر شانگهای دستاورد این شیوه ی هنری است.خانه چینیاولين سكونتگاههاي چيني گودالهايي هستند كه به صورت دايره ساخته شده اند و روي آن را با شاخ و برگ درختان پوشانده اند .از نظر تزئيني نمونـــه هاي خانه گلي دوره هان كاملا شبيه سبك هاي موجــــود در چين است . مدخل اصلي در داخل توسط “ مانع ارواح ” ( ديواري در مقابل مدخل ) حفاظت مي شود ، به طوريكه حياط از داخل خانه از نظر پنهــــان است . بر اساس عقايد چيني ، شياطين و ارواح پليد در خط مستقيم حركت مي كردند و اين ديوارها در مقابل مدخل مانع ورود آنها به داخل خانه مي شدند .ساختمان معماري خانه امروز چين دقيقا به نمونه اوليه خويش در هزار سال پيش شباهت دارد . اجزاي ضروري اين ساختمانهــــا عبارتند از : يك تالار چهار گوشه زير يك بــــام نوك تيز با قرنيزهاي بر آمده ، بر روي يك شبكه نگاهدارنده و ستونهــاي چوبي ، كه ديوارها هيچ نقشي در نگاهـداري از سقف ندارند بلكه در حكم پرده ها و تيغه هاي جدا كننده مي باشند . معماري چين در چهارچوب اين فرمول محـدود ، توجهش را بر نماي ساختمــان متمركز مي كند . كارايي ساختمان غالبا تابع تزئينات آن بود . جالب توجه است كه در طي چند قرن جهت همه ساختمانها شمالي ـ جنـــوبي بوده است . در معابد يا منازل چيني بام بسيـار اهميت دارد ، جنس آن از آجر و كاشي است و اگر بر سريرهاي سلطنتي سايه افكند زرد و گرنه سبز ، ارغـــواني ، سرخ يا آبي است .

بناهای مسکونی که اساسی ترین نوع ساختمانی محسوب میشود، به الحاظ زمان پیدایش زودتر از دیگر ساختمانها و از لحاظ پراکندگی گسترده ترین و ازلحاظ تعداد بیشترین ساختمانها می باشد .بانظرداشت تفاوت شرایط طبیعی و انسانی نواحی مختلف چین ،خانه های مسکونی متنوع و گوناگون ساخته شده است

خانه مسکونی سی هه یوان

خانه های مسکونی سنتی و عمده در نواحی سکونت ملت "هان" رامساکن منظم تشکیل میدهد و الگوی آن "سی هه یوان "بیجنیگ یعنی خانه ای که درچهار طرف با اطاق ها احاطه شده و در وسط حیاط قرار دارد ، می باشد . "سی هه یوان" بیچینگ معمولا به دو بخش تقسیم میشود ، یعنی بخش جلو و بخش عقب .اطاق میانی محل انجام تشریفات خانوادگی و پذیرائی از مهمانان عالیقدر میباشد و اطاقهای چهار طرف روبروی حیاط قرار دارد و به وسیله کوریدور به یکدیگر متصل می شود . سی هه یوان " شهر بیجنگ که ترجمان ایده پدر شاهی با ستانی و نظام خانوادگی چین است ، با حیاط پهن و وسیع چهار گوش ، محیط آرام و صمیمی و گلها و درختان قشنگ و منظم ، فضای زندگی بسیار ایده آل محسوب میشود . خانه های مسکونی "سی هه یوان " در مناطق شمال و شمال شرق چین فراوان دیده میشود

تان ا و و تو لو" "

در جنوب چین خانه های مسکونی بیشتر ساختمانهای چند طبقه ای میباشد. "تان او "یعنی خانه ای است که محور آن حیاط کوچک بیضی شکل میباشد. این گونه خانه ها معمولا ً مربع شکل بوده و ساده و تمیز بنظر میرسد و در استانهای جنوبی چین پراکنده است .

اهالی بومی "که جیا" در جنوب استان فوجیان"،شمال استان" گاندون" و شمال "گوان سی " معمولا ً در مجتمع بزرگ خانه ها دایره و یا مربع شکل زندگی میکنند . یک سالن تک طبقه ای درمیان قرار است و اطراف آن خانه های 4 و یا 5 طبقه است. الگوی اینگونه ساختمانها "تو لو"(یعنی بنای گلی) ی"که جیا " در شهرستان یون دین استان "فو جیان " است . در این شهرستان جمعاً بیش از 8هزار باب ساختمان "تو لو " مربع شکل ، 8 گوشه ای و بیضی قرار است . این ساختمانهای برزگ و زیبا، کاربردی با ویژگی خاص و توانائی تدافعی ، دنیای شگفت آمیز اماکن به شمار میرود

بناهای مسکونی اقلیت نشین

بناهای مسکونی نواحی اقلیت نشین در چین متنوع و گوناکون است . مثلا ً: خانه های مسکونی در منطقه خود مختار اویغور سین جیان معمولا ً خانه های یک تا سه طبقه با بام مسطح میباشد که به وسیله حیاط احاطه شده است و تبتی ها بیشتردر" دیو فان "سکونت دارند . " دیو فان " بزبان تبتی یعنی خانه های با ترکیب چوبی و بام مسطح و دیواره ای با قطعات سنگی ،ملیت مغول عموماً در چادرهای قابل انتقا ل زندگی میکنند و اقلیتهای ملی در جنوب باختر خانه های خود را با ترکیب چوبی و نرده ها در اطراف جلو اطاقها در مکانهای خوش منظره با تکیه بر کوه و کنار جویبار میسازند . طبقه پائین چهار طاق خلوت بوده و طبقات بالا محل زندگی میباشد .درمیان اینگونه بناها خانه های با مبویی ملیت " دای " استان یونان وخا نه"دیو جیا ئو لو " متعلق به ملیتهای " میائو" و " تو جیا " متمایز از دیگر خانه های مسکونی اقلیت نشین است. خانه " دیو جیائو لو" معمولا ً در زمین سراشیب ، بدون شالوده و بر روی ستونها برای استحکام آن ساخته میشود . اینگونه بناها اغلب دو یا سه طبقه است . طبقه بالا کم ارتفا بوده و انبار غلات می باشد و طبقه پائین محل حفظ اجناس متفرقه و یا آغل حیوانات خانگی است .

غار و خانه های مسکونی در شهرهای باستانی

در نواحی وسطی و سفلی رود زرد در شمال چین ،نواحی رسوب طبقه بندی نشده از قبیل استانهای " شنسی "،"کانسو" ،"حه نان "و "شان سی "اهالی محلی در تپه های خاکی غارها زندگی میکنند .

در درون آن با آجر و سنگ محل زندگی شبیه غاری میسازند و حتی چند غار را بهم متصل مینمایند . اینگونه غارها ضد حریق و ضدآلودگی صوتی بوده و در چهار فصل سال هوای درونی آن خنک و ملایم است و در ضمن در ساخت آن در استفاده از زمین و هزینه صرفه جویی میشود . در این نوع بنا ، طبیعی و زندگی بهم تلفیق داده شده است و یک شیوه معماری کامل در استفاده از شرایط محلی محسوب می شود .

افزون بر این ، در چین تعداد زیادی شهرهای باستانی وجود دارد که در درون آن بسیاری خانه های مسکونی قدیمی موجود است و کماکان محفوظ مانده است . شهر باستانی "پین یائو" استان شانسی و شهر باستانی "لی جیان" استان یونن در سال 1998در "فهرست اسامی میراث جهانی " به ثبت رسید .

شهر باستانی "پین یائو " مرکز شهرستان در سلسله های امپراتوری "مین " و " چینگ" می باشد که به کاملترین وجهی محفوط مانده است و الگوی مرکز شهرستانی ملت "هان " چین در نواحی مرکزی بشمار میاید . ساختمانهای این شهر مانند دیوار ،خیابان ،خانه های مسکونی، مغازه و معبد " قدیمی تاکنون بخوبی محفوظ مانده و ترکیب بندی و سبک معماری نیز ویژگی اصلی خود را حفظ نموده است

معابد چینیدر معماري هر كشوري پرستشگاههــا از اهميت و جايگاه خاصي برخوردارند . مجموعه معابد به جاي مانده در كشور چين با توجه به تعدد و تنوع اديان مورد قبول در آن بسيــار متنوع مي باشند . كه اين معابد عبارتند از :1- معابد بودايي : به اين معابد راههــاي طبيعي بسيار زيادي منتهي مي شود ، كه معمولا بر سرازير هاي پيچ در پيچ كشيده شده و با دروازه هاي آراسته اي بنام “ پاي لوش “ مشخص گرديده است . بـراي رهانيدن شيطان در برخي مدخلهـا ، پيكره هاي كراهت انگيزي گذاشته شده است . رواج آئين بودايي ظاهرا تغيير مهمي در طــرح معابد چيني بوجود نياورد ، چون معابد تائويي و بودايي را از روي يك نقشـه مي ساختند كه در واقع همـــــان نقشه خانه چينيان بود و آن را براي مقـــاصد مذهبي آماده مي كردند . ترتيب حياط سازي ، با تالارهاي مجـاور ، شبيه خانه هاي مسكوني بود . تالارهاي واقع در حياطهاي جلو اختصــاص به پرستش خدايان يا بودا داشت ، در صـــورتي كه نقاط مسكوني در پشت معبد محل اقامت راهبان بود .عمده مصالح معابد بودايي چـوب و سنگ است . سقف شيـــرواني است و از پوشش سفـــالي يا چوبي ساخته شده است . در بيشتر معـــابد روي سقف بنايي به شكل كشتي قرار دارد كه از نظــر هنر بودايي سمبليك است و به طـــــور كلي سقف اين بناها داراي تزئينات پر كــاري است . در معبد رنگ مسلط بر مجموعه بنا رنگ قرمز است .معابد كنفوسيوسي : دلاويزترين معـــــابد چيني آنهايي است كه در پكن به دين ملي و رسمـــي آن كشور اختصاص داده شده است . معبد كنفوسيوس داراي طاقهـــاي باشكوهي است كه با ظرافت بسيار كنــده كاري شده ، ولي خود معبد بيشتر نمودار حالت فلسفي دارد تا هنــــري . به طور كلي ستونهـاي معابد ، چوبي و سنگي است و غالبا به صـــورت ستون پيكره اي از اژدها و سيمرغ كه در روبروي مدخل معبد قرار داده شده است . پاگودااز آثار برجسته و شاخص هنر معماري خاور دور بويژه چين پاگودا است . اين بناهاي چتري شكل . چند طبقه اند كه تعداد طبقات آنهـا فرد است چون عدد زوج در نزد چيني ها نحس است . پاگودا از درون داراي پله هاي مارپيچي و گردان است . هر چتر به ايـــوان گردي ختم مي شود كه ماموران حكومتي در اين ايوانها مسائل مملكتي را را بررسي مي كردند ، دومين كاركرد اين بناهـــا جهت دعا و نيايش بوده و سوم پيشگويان چين در آن بخش طالع بيني مي كردند و از طرفي جهت وزش باد را مشخص مي نمود .پاگودا نوعي از ساختمان سازي و معماري بودايي است كه به نماد كشور چين تبديل شده است ، اين بناها كه بيشتر در روستـــاها برافراشته شده اند و جزء طبيعي آن نقاط به نظر مي رسند و از استوپاي هندي تقليد شده اند ، با اين تفاوت كه چينيها به جـــاي نقشه گرد ، نقشه چهار ، شش يا هشت ضلعي را ترجيح مي دادند و طبقات را تا ارتفاع حداكثر 90متر روي يكديگر مي انباشتند .ساختمانهای قصرها و کاخهاساختمان قصرهاوکاخها یا به عبارت دیگرساختمانهای درباربناهای عظیم وپرابهت وشکوهمندی می باشند که امپراطوران بمنظوراستحکام سلطه خود، تقدم اعتبارقدرت سلطنتی وارضای نیازمندی زندگی مادی ومعنوی بناکرده اند .
معمولااینگونه کاخهاوقصرهای درباری پرابهت ومجلل وسنگ فرش شده ازآجرهای زراندود تاکنون نیزجلال ودرخشندگی خاص خود راحفظ کرده است .
ازدوران سلسله امپراتوری " چین " قصرهامحل اقامت وزندگی امپراتوروخاندان او بوده وکاخها مکان انجام اموردولتی ازطرف امپرائورگردیده بود . مقیاس ساختمانهای قصروکاخ درسالیان بعد پیوسته توسعه یافت .
خصوصیات مشخص آن گنبد بسیاربزرگ وشیروانی ان پوشیده ازآجرهای کاشی زرد رنگ و نقاشیهای زیبا،سقوف گنبدی باحکاکی های ظریف وزیبا، زیرسازی مستحکم، پارتیشنها، تراورزها وستونهای سنگ مرمری وبناهای متنوع ورنگارنگ حاشیه آن میباشد .
کاخ " تای خه " درشهرممنوعه بیجینگ ازنمونه های معماری قصرهاوکاخهای امپراتوری محسوب میشود . درچین باستانی درزمینه سازندگی کاخ به منظورتجسم قدرت امپراتوری برهرچیزونمایاندن نظام بامحوریت امپراتوری ، ترکیببندی سخت محوری درمعماری های یادشده مراعات شده است .

قصرهای باستانی بیجینگ نماینده معماری قصرهای چین بشمارمی رودوشهرممنوعه نیزنامیده می شودوقصرهای سلطنتی سلسله های "مین " و " چینگ " بوده اس توجمعا ً 24 امپراطوردرای نقصرها زندگی کرده اند . این قصرهای باستانی 720هزارمترمربع مساحت دارد وبیش از9هزاراطاق را شامل می شود . دیوارسرخ رنگ به ارتفاع چند متروبه طول بیش از 3400 متر شهرممنوعه را احاطه کرده وبیرون این دیواررودخانه حفاظتی جاری است .
قصرهای باستانی به دوبخش تقسیم می شود : بخش محل برگزاری مراسم مهم وبزرگ وصدوردستورتوسط امپراتورمیباشد وبناهای عمده آن راکاخهای" تای حه " ، " چونحه " و " بایوحه " تشکیل میدهد که همه آنها برپایه تختی به ارتقاع 8 متر ساخته وبا مرمرسفید رنگ بنا شده است . قصرهای پرجلال وشکوه همانند قصرهای ترسیم شده درافسانه هااست . بخش عقبی این قصرها که " درباردرونی" نامیده می شود، مکانهای انجام امورسیاسی وکشورداری برای امپراتوروکاخهای اقامت زنان وندیمه های دربارمی باشد .
قصرهای "چیانچینگ " و " کونین " وباغ امپراتوری که بناهای عمده این بخش است، سرشارازمحیط زندگی است . این کاخها با باغ، قرائتخانه، اتاقهای متنوع وسنگهای مصنوعی درحیاط قرارداردمعماری باغستانیمعماری باغسازی چین تاریخ دیرینه داشته وقدیمی ترین باغستان درباردرسلسله امپراتوری "جو " دربیش از3000 سال پیش ایجاد شد. باغسازی شهری چین با تنوع فراوان ورنگارنگ بو دنخود درسهسیستمبزرگ باغی جایگاه درخشانی به خوداختصاص د اده ودرتاریخ معماری باغ ازشهرت فراوانی بهرهمند شده است .
معماری باغسازی چین را باغستانهای عظیم خانواده وباغهای ظریف خصوصی تشکیل میدهد .این ساختمانها زیبائی مصنوعی رابازیبائی طبیعی تلفیق داده ودرباغچه بندی سنگها وآبها، گلها وعلفها،حیاطها ومیدانها دالانها وپلها وتابلوها ونقاشی ها بهگونه ای دقیق وماهرانه ترکیببندی شده است که به انسان احساسات عمیق وگوناگون وقدرت تخیل فراوان می بخشد .
محیطی که برای ساخت باغهای چین ایجادشده،عموما بقرارذیل است :اول نشان دادن نظریه مکتب کنفوسیوس درمورد چگونگی برخورد با جامعه. عطف توجه به عمل و واقعیات،مسئو لیت شناسی عالی دربرابرجامعه وبها دادن به ارز شها واصول اخلاقی ومرام واهمیت سیاسی. دوم نمایاندن نظریهدائیسم چین حاکی ازایجاد یک محیط بهشت مانند که ا نسان در آن دربرابر شهرت وثروت بی تفاوت بوده وبه تحمل رنج برای تهذیب نفس وکسب اخلاق خوب مبادرت میورزد وسوم :ایجاد محیط طبیعی .احساسات وتمایلا تصاحبان باغ را نشان میدهد. پارک"یوانمینیوان " این باغستان مشهور خاندان سلطنتی ،معبد دائویسم قدیمی " گوچان "درکوه چینگچنشان " دراستان "سی چوان " وهمچنین تعدادی ازباغهای متعلق به دانشمندان نامدار جدا گانه مبین سه نوع محیط فوق میباشد .
| تفاوت بین باغهای چین وغربی اینست که باغهای غربی بطورعمده ازساختمانها تشکیل میشود ودرساخت ان از اصول هندسی وریاضی استفاده شده است ،اما درباغچه بندی وسازندگی باغها درچین مناظر طبیعی واحساسات بینندگان محورکار دا نسته و بیشتربه یگانگی انسان وطبیعت توجه شده است پارکها و باغهای " سوجو "
باغهاوپارکهای باستانی شهر"سوجو " که سال1997در "فهرست اسامی میراث جهان "به ثبت رسید ،ترجمان تمرکزخصویات هنری معماری باغهای چین است . تاریخ باغستانهای "سوجو" از بیش از2000سال پیش آغاز شد ودرحال حاضرفقط بیش از10باغ مشهوربا قی مانده است .پارک وباغ "سوجو" معمولامساحت کوچکی رادراشغال دارد وباسنگها وآب ها ،گلها وپرندگان محیط وحالتی رانشان میدهد که دراشعارسلسله امپراتوری "تان " و "سون " ترسیم شده است. سازندگان باغ در فضای محدود با کوههای مصنوعی ،درختان وبرجها وآلاچیقها ،حو ضه ها وپله های کوچک محیط هنری بسیاردیدنی وبامعنایی بوجود آورده اند. درمیان این باغها ،بناهای باغستانی پارکهای "جیوجنیوان " و "لیئیوان "شهرت بسیاری دارد .معماری مقبره سازیساختمانهای آرامگاههایکی ازپرعظیم تترین وشکوهمندترین گروههای ساختمانی استکه معمولابااستفاده ازشرایط طبیعی جغرافیائی ودرکنار و یا روی کوه وتعداد اندکی در دشتها احداث شده است . ترکیببندی عمومی این مقبره ها به این قرار است قبرستان توسط دیوار احاطه گردیده ودرب چهارطرف باز است ودر چهار گوشه آن برج دیده بانی قراردارد و راهرویی درجلو قبرستان ایجاد شده وسراسر قبرستان زیر سایه درختان کاج و سرو پربرگ وسر سبز و سر به فلک کشیده قراردارد ومحیط یکپارچه سکوت وآرامش برآن حکمفرمااست .
آرامگاه " چینشیخوان "
اولین امپراتور چین آرامگاهای امپراتور " چینشی خوان " واقع در دامنه شمالی کوه " لی شان " درشهر " سی آن " استان " شنسی"مشهورترین قبرستان چین بوده وبیش از2000سال قدمت دارد . پیکرهها ومجسمه های سفالی وچوبی جنکجویان واسبهائی که همراه امپراتور مرحوم " چینشی خوان " زیرخاک دفن شده بودند،همچون سپاه پاسداران این قبرستان بودندکه صاحب نهایت ابهت وعظمت رزمندگی بوده واثار هنر یحکاکی وتهیه شده بااستادی ومهارت عالی میباشندو که درسال1987در " فهرست اسامی میراث جهان " به ثبت رسید . کمیسیون میراث جهان این امر را اینطور ارزیابی کرد : آن پیکره های سفالی مشهور که دورادور آرامگاه امپراتور " چینشی خوان " ایستاده ، با ژستهای گوناگون ومتنوع واسبها و کالسکه های جنگی واسلحه همه آثارظریف ومکمل را لیستی بوده ودرضمن ارزش عالی تاریخی خودرامحفوظ می داردآرامگاههای امپراتوران سلسله های " مینگ " و " چینگ "

آرامگاههای امپراتوران سلسله مینگ بطورعمده درشهرستان " چانپین " درحومه بیجینگ قراردارد ومجموعه آرامگاههای 13 امپراتورسلسله مینگ میباشد . این 13 امپراتوربعدازآنکه بیجینگ بعنوان پایتخت اعلام شد ،برتخت سلطنت نشستند که مساحت حدود 40 کیلومتر مربع را دراشغال خود دارد . و 13 قبرستان مینگ نام دارد . این آرامگاهها متمرکزترین و کاملترین مجتمع آرامگاهها موجود در چین بحساب میایددیوار چینهمانطور كه مي دانيد يكی از شاهكارهای معماری بشر، ديوار چين است. دیوار چین در سال 1987 توسط سازمان یونسکو، جزو یکی از آثار باستانی دنیا قرار گرفت. اين ديوار از شمال شرق چين به سمت شمال غرب امتـــداد دارد كه طول آن 6400 كيلو متر و ارتفاع ديــوار 7 الي 5/7 متر است ، عرض ديوار هم حدودا 5/7 متر است ، به فاصلــه هر چند متر برجهاي ديده باني در ديوار بزرگ تعبيه گرديده است . ديوار داراي چهار دروازه بزرگ است ، مصالح اين ديوار از آجر و سنگ است ، سازنده اين ديوار “ شي هوانگ دي ” خاقــان “ بنيانگذار سلسله چين ” بود . اين ديوار جهت حفاظت چين از هجـــوم اقوام بيابانگرد زرد پوست به نام “ هونها ” بوده است . اين ديوار از قرن 4 ق.م به صورت ديوارهاي بريده از چينه و گل وجود داشته است ولي در زمان امپراطوري شي هوانگ دي ، اين ديوارهاي مجــزا به يكديگر متصل شد و از مصالح سنگ و آجر در ان استفاده كرد این دیوار مانند یک اژدهای عظیم، از میان صحراها، چمنزارها، کوه ها و فلات ها، از غرب تا شرق کشور چین عبور کرده است. اين ديواردر حدود ۲۷۰۰ سال پيش ساخته شده است که در حال حاضر قسمت هایی از آن در حال تخریب است یا به کلی ناپدید شده است. ديوار چين تنها ساخته بشر است که اگر از جو زمين خارج شويم، ميتوانيم آنرا ببينيم. با این حال، این دیوارهنوز هم یکی از جاذبه های گردشگری در دنیا به شمار می رود که دارای معماری با شکوه و عظیمی است و از لحاظ تاریخی ارزش بسیاری دارد و با عظمتی كه دارد هزاران چشم را به خود خيره نگه می دارد .پیشینه این دیوار
این دیوار عظیم الجثه در اصل در ایالات "یان"، "زائو" و "کین" در فصول مختلف سال در برابر هجوم لشگر های متخاصم، همانند یک دیواره دفاعی و یک اثر نفوذ ناپذیر، برای جلوگيری از يورش قبيله های وحشی به شهرها ساخته شده است .

این دیوار که در طول حکومت پادشاهان مختلف بارها تعمیر و بازسازی شده و گسترش یافته است، در حقیقت هنگامی که برای اولین بار بنا شد، به عنوان دژی مستحکم و مستقل به شمار میرفت و پس از آن در هنگام امپراطوری "کین" به دیوار عظیمی مبدل شد. امپراطور "کین شیهوانگ" پس از متحد شدن ایالات چین، تلاش کرد تا با مرتبط ساختن قسمت های این دیوار در قسمت های شمالی به یکدیگر، حملات لشگریان " هان" دا دور سازد. از آن پس، این دیوار بزرگ به عنوان بنای یادبود ملت چین در طول تلریخ، بر شمرده می شده است. دیدار و گشت و گذار از این دیوار ، همانند سفری به گذشته های تاریخ است. زیرا در هر قدمی که بر میدارید، با یکیاز شاهکارها و عجایب معماری روبرو می شوید .

معماری و ساختمان دیوار
نحوه ساخته شدن این دیوار بسیار جالب است. در ساختن این دیوار، از مصالح و نیروهای انسانی بیشماری از جمله سربازان، زندانیان و مردم بومی استفاده شده است. دیوار چین سمبل و نشانه بارزی از خرد، پشتکار و سر سختی مردم چین است .

اما يكی از نكات جالب توجه كه در ساخت اين ديوار وجود دارد، استفاده از آرد برنج در ساختار آجرهای آن است. به اين شكل كه معماران و طراحان ديوار چين برای آنکه به آجرهای ديوار استحكام بيشتری ببخشند، به تركيبات سازنده آن، آرد برنج نيز افزودند تا دوام و قدرت ديوار را افزايش دهند .

در قسمت های مختلف دیوار تفاوت نژادها و قوم های مختلف به نحو بسیار چشمگیر و باور نکردنی، قابل مشاهده است. قسمت اعظم این دیوار که امروزه شاهد آن هستیم، در زمان امپراطوری "مینگ" ساخته شد. که از گذرگاه shanhaiguan در شرق چین شروع شده و تا گذرگاه jiayuguan در غرب ادامه دارد که در این میان از استان های Liaoning ، Hebei ، Beijing ، Tianjin ، Shanxi ، Inner Mongolia ، Ningxia ، Shaanxi و Gansu عبور می کند شهر ممنوعهدر مرکز بیجینگ پایتخت چین مجموعه ساختمانهای طلائی و سحرآمیز وجود دارد .این ساختمانهای معروف بنای شهر ممنوعه است که شهرت جهانی دارد و نام دیگر آن کاخ باستانی است . شهر ممنوعه بیجینگ مروارید درخشان ساختمانهای درباری باستانی چین نامیده می شود و بزرگترین و کامل ترین مجموعه ساختمانهای جنوبی باستانی باقی مانده در جهان به حساب می آید . ساخت شهر ممنوعه از سال 1407 طبق فرمان " جو دی" دومین پادشاه سلسله مینگ شروع شد و 14 سال به طول انجامید . تا سرنگونی سلسله چینگ در سال 1911 در تاریخ حدود 500ساله جمعا 24 پادشاه در شهر ممنوعه سکونت داشته و امور کشوری را اداره کرده اند . شهر ممنوعه بیجینگ از لحاظ گستردگی ، زیبائی ، سبک ، شکوفائی ساختمان و لوکس بودن امکانات آن در جهان اثر نادر است . مساحت شهر ممنوعه بیش از 720هزار متر مربع ، طول آن یک هزار متر و عرض آن نزدیک به 800متر است . دیواری به ارتفاع 10متر دورادور این شهر را احاطه کرده و یک رود پیرامون دیوار در بر می گیرد . در واقع شهر ممنوع طبق نظم تشریفاتی ، استاندارد سیاسی و روحیه انسانی جامعه فئودالی ساخته شده است . برنامه ریزی ؛ دامنه ، اشکال ساختمانی ، تزئینات زنگی و امکانات آن بیانگر اختیارات پادشاهی و سیستم رتبه بندی جامعه فئودالی است در میان ساختمانهای شهر ممنوعه سه تالار به عنوان تالاری تای خه ؛ تالار جو خه و تالار بائو خه از دیگر آثار پرشکوهتر است . این سه تالار محل اصلی اجرای اختیارات اداری و برگزاری مراسم پرشکوه پادشاه بوده است . تالار تای خه مرکز شهر ممنوعه است و تخت طلائی پادشاهی در این تالار قرار دارد. تالاری تای خه نیز مجللترین ساختمان شهر ممنوعه است . مقابل تالار یک میدان بزرگ به مساحت 30 هزار متر مربع دیده می شود و تالاری تای خه بر روی پله های سنگی هشت متری ساخته شده و ارتفاع آن 40 متر است . در فرهنگ چین اژدها اختیارات سلطنتی را نمایندگی می کرده و شاه اژده های حقیقی و فرزند آسمانی نامیده می شده است . در تزینات داخلی تالار تای خه حدود 1300 اژده ها دیده می شود . آورده اند در شهر ممنوعه 9999و نیم اتاق وجود دارد . اما چرا این رقم ؟ علت این است که مردم قدیم متعقد بودند که در کاخ پادشاه آسمانی ده هزار اتاق وجود دارد. پادشاه زمین بعنوان فرزند پاد شاه آسمانی باید این رعبه بندی را مراعات کند و از پادشاه آسمان پیشین نگیرد . از اینرو اتافهای شهر ممنوعه در مقایسه با کاخ آسمانی نیم اتاق کمتر است . ساختمانهای شهر ممنوعه پوبی است ، برای پیشگیری از آتش سوزی بناهای باستانی شیوه های زیادی یافته اند . برای نمونه : ساخت 4 ردیف اتاق سنگی بعنوان دیوار ضد آتش ، قرار دادن 308کوزه برنزی بزرگ در گوشه های مختلف . طبق یاد داشت های تاریخی ، حکومت سلطنتی مینگ برای ساخت شهر ممنوعه 100هزار صهعتگر و یک میلیون کارگر را به خدخمت گرفته و مصالح ساختمانی از سراسر کشور منتقل شده است ، در پشت تالار بائو خه یک سنگ بزرگ با مساحت بیشتر از 50 متر مربع و وزن نزدیک 300تن وجود دارد . این سنگ از محلی در یک صد کیلومتری بیجینگ تهیه شده است ، اما با وجود فقدان وسائل موتوری مدرن ، جابجائی این سنگ بزرگ بسیار سخت بوده است . کارگران در فصل زمستان و در زمان خیلی سرد ، در هر ده ها متر یک چاه حفر کرده و آب را به روی جاده ریخته اند و پس از یخ بستن مسیر ، کارگران توانسته اند با کشتی زمینی این سنگ را به محل شهر ممنوعه منتقل کنند . 10 هزار کارگر و بیش از یک هزار اسب برای انتقال این سنگ عظیم به شهر ممنوعه برای یک ماه مورد استفاده بوده اند . در حقیقت مجموعه ساختمانهای شهر ممنوعه سمب فرهنگ درخشان چین محسوب می شود ، معماران چینی و خارجی متعقدند : برنامه ریزی و احداث شهر ممنوعه بیجینگ اثری بر جسته و بی نظیر و نشانگر سنت فرهنگی دیرینه چین و موفقیتهای شایان بناها و معماران چینی در 500سال پیش می باشد منبع:http://lajourd.com/HTMLs/china.htm