آیا کمبود لیتیوم خون، علت اختلال دوقطبی است؟

[سونای]

جان کِید اثرات تثبیت‌کننده خلق لیتیوم را در ۱۹۴۸ نشان داد.

لیتیوم داروی مؤثری در درمان اختلال دوقطبی است و به دلیل مؤثر بودن است که برای درمان این اختلال تجویز می‌شود و نه به دلیل کمبود آن در بدن یا در خون. اصولاً کمبود نمک لیتیوم به عنوان عامل بیماری شناسایی نشده و میزان معمول آن در خون انسان بسیار اندک است. به عبارت دیگر، هیچ‌کس مبتلا به یک بیماری به نام «کمبود لیتیوم خون» نیست. با این حال در طول درمان با لیتیوم لازم است با فواصل منظم میزان آن در خون اندازه‌گیری شود؛ چرا که پزشک با این روش می‌تواند پی به این موضع ببرد که قرص به درستی مصرف شده و از طرفی مطمئن می‌شود که مقدار لیتیوم مصرفی به اندازه است. در واقع، اگر میزان تجویز شده لیتیوم کم باشد ممکن است مؤثر نباشد و اگر زیاد باشد باعث عوارض جانبی بیشتر و یا در مواردی مسمومیت دارویی شود.لازم به ذکر است که داروی لیتیوم موارد مصرف دیگری به جز اختلال دوقطبی نیز دارد؛ از جمله به عنوان درمان کمکی در اختلال افسردگی اساسی (MDD).



منبعاا