اگه بگیم سنین نوجوانی و جوانی خیلی بحرانین خب فک میکنم خیلی کم پیش بیاد یه جوون خونواده دار که اساسی تربیت شده باشه و توی هر موقعیتی از زندگیش فکرش رو درگیر یک سری مسائل با ارزش بکنه(مثه درس و دانشگاه)
سراغ چنین چیزی بره.البته درسته که افرادی هستن که واسه زیاد درس خوندنشون سراغ چنین چیزایی میرن
همين تربيت اساسي خودش كلي دنگ و فنگ داره . موافق نيستين؟
در مورد اينكه گفتين اگه فكرش درگير مسايل با ازرش باشه نمي ره سراغ اين چيزا ،
اصولا گرايش به اين چيزا واسه فرار از موقعيت فعليه . خيلي وقتا ممكنه فرد از درس بخواد فرار كنه .
در كل گرايش زماني رخ مي ده كه موقعيت و شرايط اون فرد ، اونو به ارامش نرسونده باشه .
علاقه مندی ها (Bookmarks)