اگر استخوان‌های شامپانزه را با استخوان‌های انسان مقایسه کنید یک تفاوت بزرگ بلافاصله توجه شما را جلب خواهد کرد. استخوان شامپانزه‌ها دارای ساختار فشرده میکروسکوپی است که به نام استخوان اسنفجی خوانده می‌شود اما استخوان بشر این گونه نیست. عدم وجود استخوان اسنفجی باعث سبکی اسکلت بدن ما شده است، در نتیجه خطر شکستگی و پوکی استخوان در ما افزایش یافته است. ایجاد استخوان‌های سبک‌تر و شکننده‌تر به نظر نمی‌آید استراتژی مناسبی در تکامل باشد. پس چرا استخوان انسان تغییر کرده است؟

در ادامه همراه بیونت باشید

دو مقاله که به صورت آنلاین در Proceedings of the National Academy of Sciences چاپ شده است، این امر را توضیح می‌دهد. در مقاله اول نویسندگان اسکلت شامپانزه‌های جدید را با اسکلت اجداد اولیه انسان Australopithecus africanus، ناندرتال‌ها، انسان‌های هوشمند ابتدایی و انسان‌های امروزی مقایسه نمودند. آنان دریافتند در مقابل انسان‌های امروزی شامپانزه‌ها، Australopithecus، ناندرتال‌ها و حتی انسان‌های اولیه مدرن دارای استخوان‌های اسفنجی بوده اند (به تصویر بالا مراجعه شود: در اینجا تغییرات استخوان دست در هر گونه: شامپانزه‌ها، Australopithecus، ناندرتالها و انسان مدرن از چپ به راست بر اساس سی تی اسکن ارایه شده است).

این امر نشان می‌دهد نیرویی که موجب این تغییرات شده است شاید شیوه زندگی کم تحرک انسان مدرن می‌باشد، زندگی به دور از ورزش‌هایی که استخوان‌ها را قوی می‌سازد مانند دنبال کردن طعمه و صرف زمانی طولانی برای یافتن غذا.

مقاله دوم با مقایسه تراکم استخوان اسفنجی در مفاصل ران پستانداران غیر انسان، شکارچیان باستانی که دسته جمعی شکار می‌کرند و کشاورزان باستانی این فرضیه را تایید می‌کرد و مشخص شد مفاصل ران در شکارچی‌ها تقریبا به اندازه مفاصل ران شامپانزه‌ها قوی است در حالی که مفاصل ران کشاورزان باستانی کاهش استخوان‌های اسفنجی را نشان می‌داد. محققان بیان داشتند عدم ورزش شدید بیشتر از فشار تکامل، موجب بروز استخوان‌های سبک شده است به همین دلیل انسان مدرن دارای استخوانهایی ضعیف تر است. بنابراین اگر می‌خواهید استخوان‌هایی قوی تر داشته باشد مانند یک شکارچی (باستانی) ورزش کنید.



منبع


http://bionet.ir/%d8%a7%d8%b3%da%a9%...7%d8%b3%d8%aa/