حیات میکروبی در آسفالت داغ

[سید لفته فردزاده]

بتازگی در دریاچه ای طبیعی در ترینیداد و توباگو آسفالت داغ مشاهده شده كه علی رغم محیط سمی آن پر از میكروب هاست.

این دریاچه كه نامش pitch (نام قدیمی قیر) است، نزدیك ترین نمونه كشف شده به دریاهای هیدروكربنی است كه در تیتان (قمر زحل) مشاهده شد و این سوال را به وجود آورده كه آیا واقعا آب یكی از مولفه های ضروری حیات است یا خیر؟

این دریاچه در جنوب غربی ترینیداد و توباگو و در منطقه ای به نام La Brea قرار دارد. وسعت این دریاچه حدود ۴۰ هكتار و عمق آن ۷۵ متر است.

این دریاچه بزرگ ترین مخزن سطحی آسفالت مایع در جهان بوده و آسفالت مورد نیاز جاده های سواحل شرقی ایالات متحده را تامین می كند.

دمای آسفالت مایع بین ۳۰ تا ۵۵ درجه سانتیگراد بوده و دائما حباب های هیدروكربنی كه تركیبی از متان، پروپان و اتان است، روی سطح این آسفالت داغ وجود دارد.

مطالعات نشان می دهد كه این حباب ها توسط فعالیت های میكروبی به وجود می آید.

محققان دانشگاه ایالتی واشنگتن به این نتیجه رسیده اند كه دریاچه های جزایر كارائیب علی رغم محیط بسیار سمی و نبود اكسیژن و آب پر از ارگانیسم های زنده است.

طبق گزارش محققان در هر گرم از این مایع، یك میلیون موجود تك سلولی وجود دارد.

توالی ژنتیكی میكروب ها، آنها را به گونه های مختلفی مانند باكتری ها و archea تقسیم كرده كه موجودات تك سلولی بدون هسته می باشند. پیش از این حدود ۳۰ درصد از این گونه ها ناشناخته بودند.

بعضی میكروب ها در هیدروكروبن هایی مانند سولفور، آهن یا متان زندگی می كنند؛ اما میكروب هایی كه در دریاچه قیر La Brea پیدا شده، تفاوت واضحی با دیگر گونه ها دارد و تنها نمونه ای است كه در هیدروكربن های موجود در دریاچه قیر می تواند زندگی كند.

چیزی كه محققان را بسیار هیجان زده كرده این است كه شاید به این وسیله بتوانند وجود حیات را در قمر تیتان به اثبات رسانند.

این قمر زحل، كلیه شرایط لازم برای حیات را دارد، بجز این كه دریاهای آن به جای آب پر از متان است. بعضی میكروب ها، میزان آب لازم برای زندگی را از تجزیه هیدروكربن ها به دست می آورند.

البته محققان قبول دارند كه شاید میزان بسیار كم آب كه در آسفالت رخنه كرده، باعث زنده ماندن میكروب ها شده باشد؛ اما زنده ماندن آنها در محیطی كه تقریبا خالی از آب است، می تواند در جستجوی اشكال حیات ماورای كره زمین موثر باشد.


منبع



http://pseudomonas.blogfa.com/post-107.aspx