ثبت اختراع نرم افزار

طبق قوانین و مقررات وضع شده ثبت اختراع نرم افزار زمانی قابل احراز است که دارای سه شرط زیر باشد :
1- جدید بودن اختراع در سطح جهان
2- برخورداری از گام ابتکاری
3- داشتن کاربرد صنعتی و قابلیت پیاده سازی و اجرا می باشد. متقاضی اختراع نرم افزار برای نشان دادن قابلیت پیاده سازی و اجرای نرم افزار خود بایدحداقل آن را شبیه سازی یا به صورت پایلوت اجرایی کرده باشد . صرف بیان ایده ی جدید قابل بررسی نیست .

نرم افزار دارای سه طبقه بندی کلی به صورت ذیل است :
• نرم افزار های سیستمی
• نرم افزار های کاربردی
• نرم افزار های خدماتی

نرم افزارهای کاربردی و خدماتی ، معمولا درآمیخته با رشته های مختلف و متعدد حوزه های صنعتی و خدمات است .برای بررسی درخواست های ثبت اختراع نرم افزار لازم است متقاضی ، پیشینه موضوع اختراع مورد نظر خود و نتایج بررسی (literature) خود را در زمینه اهمیت مورد تقاضا و کارهای مرتبط انجام شده و تفاوت های مورد تقاضا با اختراعات دیگران ، مستندو همراه تقاضای ثبت اختراع نرم افزار ارائه نماید .ثبت اختراع نرم‎افزار مشمول موارد زير نمي‎شود :

۱-طبق ماده ۲۸، براي امور ذيل نمي‌توان تقاضاي ثبت نمود:
* نقشه‎هاي مالي
* اختراعاتي كه مخالف نظام عمومي و برخلاف عفت عمومي باشد.
* فرمول و تركيبات دارويي

۲-طبق بند۳ ماده ۳۷ در ذكر مواردي كه هر ذينفعي مي‎تواند به محكمه رجوع كرده و تقاضاي صدور حكم بطلان ورقه اختراع را نمايد، اشاره مي‎شود به اختراعات مربوط به طريقه‎هاي علميﹺصرف كه عملا" قابل استفاده صنعتي يا فلاحتي نباشند. به عبارتي، الگوريتم‎ها مشمول ثبت اختراع نرم‎افزاري نمي‎شوند.

۳-نرم‎افزارهايي‎كه صرفاً براي انجام محاسبات محض رياضي به كار مي‎روند به عنوان اختراع شناخته نمي‎شوند. لازم به توضيح است اساس نرم‎افزار كامپيوتري، برنامه‎ريزي به منظور انجام دستورات در زمان بسيار كوتاه است، و انجام محاسبات محض رياضي(به هر ميزان پيچيدگي كه باشد) به كمك نرم‎افزار را نمي‎توان به عنوان اختراع نرم‎افزاري محسوب كرد.

تقسيم‎بندي موضوعات مورد ادعاي نرم‎افزار:
۱-تكنيكي: نرم‎افزارهايي كه با توجه به بند ۱ ماده ۲۷ قانون، از نظر تكنيك‎هاي به كار گرفته شده در ساخت نرم‎افزار مدعي اختراع است، به طوري كه به عنوان يك محصول جديد با ويژگي‎هاي نوآورانه و مفيد از صنعت نرم‎افزار شناخته مي‎شوند.
۲-كاربردي: نرم‎افزارهايي كه با توجه به بند ۲ ماده ۲۷ قانون، از نظر تكنيك ساخت، ساده و يا حتي تكراري هستند، ولي به واسطه كاربرد نرم‎افزار (با حفظ شرايط عمومي ثبت اختراع نرم‎افزاري) به تنهائي و يا در يك فرآيند، مدعي اختراع است.روش‎هاي كسب‎وكار كه بيشتر مربوط به ارتباطات مالي و اجتماعي هستند، و منظور روش انجام يا راهبري تجاري به كمك نرم‎افزار كامپيوتري است، به عنوان نرم‎افزار به كارگرفته‎شده در يك فرآيند، جزء نرم‎افزارهاي كاربردي محسوب مي‎شوند.
ادعا: از آنجايي‎كه ادعا مشخص‎كننده موضوعات خواسته شده براي حفاظت از طريق ثبت اختراع است، لذا بايد شامل فقط مشخصات فني ويژگيهاي منحصربه‎فرد نرم‎افزار باشد.لازم به توضيح است، در بررسي كارشناسي فقط ويژگي‎هاي ذكر شده مورد بررسي قرار خواهد گرفت.

نكته مهم: در مواردي كه سخت‎افزار خاصي به همراه نرم‎افزار است، به صورت كاملا" واضح مشخص شود كه ادعا مربوط به سخت‎افزار و يا نرم‎افزار است.قانون ثبت علامت و اختراعات مصوب ۱۳۱۰ - ماده ۲۷ :هر كس مدعي يكي از امور ذيل باشد مي‎تواند تقاضاي ثبت نمايد :
۱- ابداع هر محصول صنعتي جديد
۲- كشف هر وسيله جديد يا اعمال وسايل موجود و به طريق جديد براي تحصيل يك نتيجه يا محصول صنعتي يا فلاحتي

برای اطلاع از قوانین ثبت اختراع نرم افزار و ورقه ی اختراع آن لطفا کلیک کنید