چرا انسان ها دارای چانه هستند؟!

[Almas Parsi]

چرا انسان ها دارای چانه هستند؟!

در اغلب قصه های کودکانه یک زن جادوگر حضور دارد که با چانه نوک تیز دراز و ناخن های بلندِ قلاب شکل، سواربرجاروی جادویی خود، شخصیت محبوب داستان را آزار داده ولی عاقبت شکست می خورد.

چرا همیشه صورت هایی با چانه های خیلی تیز، چهره افراد بدجنس را به ذهن ما القاء می کنند؟ اصولاً دلیل وجود چانه چیست؟ آیا در حمایت از آرواره ها در زمان جویدن نقش دارد؟

این مطالعه به منظور کشف این "دلیل" انجام شده است.

---

محققان دریافته اند که انسان امروزی به شکل کاملاً مشخصی نسبت به انسان های ناندرتال یا نخستین و سایر گونه های انسان نما مانند میمون ها .....چانه برجسته تری دارند. دکتر ناتان هولتون، استاد انسان شناسی دانشگاه Lowa، به عنوان یک محقق درگذشته نظریهای دراین باره ارائه کرده بود.

در این نظریه ذکر شده بود که انسان جهت وارد کردن نیروی کافی به آرواره ها هنگام جویدن، به چانه نیاز داشته است. اما درمطالعه تازه دکتر هولتون و همکارانش مشخص شد که این نظریه قادربه توجیه قابلیت نگهداری آب دردهان نیست!


به گفته دکتر هولتون، ظاهراً تکامل و برجستگی چانه دراستقامت و حمایت ازآرواره ها درمقابل فشارهای تعاملی نقشی نداشته و ارتباطی بین آنها دیده نمی شود. اما شاید دلیل وجود این برجستگی فقط یک موضوع ساده باشد: "کوچکترشدن اندازه صورت درهنگام استراحت."


راز چانه


دکتر هولتون و همکارانش جهت بررسی نقش چانه بر آرواره ها یک تحقیق انجام دادند. آنها مراحل تکامل و تغییرات استخوانی چانه و فک را در292 مورد به منظور بررسی نقش انواع فشارها اندازه گیری نمودند. مطالعه ازبررسی 18 دختر و 19 پسر سه ساله آغاز شده و به صورت معاینه و بررسی تصاویرِ اخذ شده توسط اشعه X تا سنین بزرگسالی پیگیری شد. دکتر هولتون دراین باره می گوید:

"ما به این نتیجه رسیدیم که رابطه پایداری بین برجستگی چانه و مقاومت آرواره ها وجود ندارد. درواقع برجستگی چانه با گذشت سن و زمان افزایش مییابد اما مطاله نشان داد دربعضی ازموارد مقاوت آرواره ها درطول همین زمان نه تنها افزایش نیافته بلکه کاهش نیز می یابد. و این بدان معنی است که گاهی قدرت فک در سه سالگی، زمانی که هنوز کاملاً رشد و تکامل نیافته بوده، بیشتر از بزرگسالی است."


صورت های کوچک شده

هولتون می افزاید: "اگر چانه و برجستگی آن در حمایت از آرواره ها نقشی نداشته باشد، شاید بتوان گفت که ما با یک راز مواجه هستیم. وقتی دوره تکامل تدریجی گونه های انسانی شامل انسان های ناندرتال، انسان های امروزی و اجداد آنها را بررسی کنید مشاهده می کنید که در طول زمان اندازه بدن و صورت در روند تکامل کاهش یافته است.

این موضوع می تواند به تغییرات تدریجی هورمورنی مربوط باشد. روابط انسان ها در گذر سال ها دوستانه تر شده و از میزان رفتارهای تهاجمی آنها کاسته شده است (مثلاً ترشح بیشتر اکسی توسین باعث بهبود روابط انسانی و افزایش ترشح تستوسترون باعث افزایش خشونت رفتاری می گردند).

دانشمندان کوچکتر شدن اندازه بدن در قسمت های مختلف را ازاثرات جانبی "domesticating" یا "اهلی شدگی" می دانند که در نتیجه ی فشرده تر شدن چهره، چانه ناگزیر برجسته تر به نظر آمده است. اما چشمگیرتر شدن چانه در چهره دومین عارضه جانبی تکامل است. دربین قسمت های مختلف چهره درانسان امروزی، استخوانهای چانه آخرین استخوانهای داخل صورت هستند که از رشد بازمیایستند و شاید اولین دلیل برجسته شدن آن همین تفاوت زمانی باشد."


در ادامه مطالعه، او و تیمش همچنین دریافتند که یکی دیگر ازعوامل مقصر در نوک تیز شدن چانه، بینی است. همانطور که قبلاً ذکر شد اندازه بدن انسان در قسمت های مختلف از جمله چهره، در روند تکامل کوچکتر شده اما اندازه بینی در این میان ثابت مانده است زیرا بدن کوچکتر نیازی به هوای بیشتر و حفره تنفسی بزرگتر نداشته و در نتیجه بینیِ یک صورت بزرگتر که قطعاً خودش نیز بزرگتر بوده همچنان با همان شکل و اندازه دریک چهره کوچکتر باقی مانده است. شاید فشردگی صورت دراین ناحیه مسئول برجسته ترشدن چانه باشد.


او می افزاید: "واقعاً کوچکتر شدن اندازه صورت می تواند توجیه کننده خیلی از تغییرات چهره در سیرتکامل باشد و اگر ما بتوانیم قطعیت رخداد این اتفاق را ثابت کنیم، قادر به حل خیلی از معماها خواهیم بود."




منبع : کوی دانش
باز نشر : سایت علمی نخبگان جوان