زعمق جان خدایت را صدا کن

[ابراهیم ناظمی]

دلت را با خداوند آشنا كن
زعمق جان خدايت را صدا كن
دلت غفلت زده مانند سنگ است
مس دل را ز ياد او طلا كن
شكوه بندگي در خاكساري است
خضوع و بندگي پيش خدا كن
تو غرق نعمت پروردگاري
بيا و حقّ نعمت را ادا كن
نشان حق شناسي در نماز است
جفا تا كي؟ بيا قدري وفا كن
ركوعي، سجده‌اي، اشكي، خضوعي
به پيش آن يكي، قامت دو تا كن
به پيش او گشا دست نيازي
به درگاه بلند او دعا كن
به سنگ توبه‌اي بشكن دلت را
غرور و سرگراني را رها كن