توصیه های مدیریتی و کارآفرینی فردی که آمریکا را تغییر داده است!








در ادامه ی سری پست های بخش با عنوان کیمیاگران عصر، در این مطلب به سراغ رموز موفقیت نولان بوشنل رفته ایم. نولان كي بوشنل (متولد ۵ فوريه ۱۹۴۳) مهندس و كارآفرين آمريكايي است كه بنيان‌گذار شركت‌ آتاري و مجموعه تئاترهاي زنجيره‌اي «چاك‌اي چيز پيزا تايم» است.

بوشنل جايزه «نوآور برتر سال» نشريه نيشنز رستورنت نيوز را دريافت كرده و يكي از اعضاي فهرست «۵۰ انساني كه آمريكا را تغيير دادند» است. بوشنل بيش از ۲۰ شركت را پايه‌گذاري كرده و يكي از پدران صنعت بازي‌هاي ويدیويي است.








بوشنل از دانشكده مهندسي دانشگاه يوتا با مدرك مهندسي برق در سال ۱۹۶۸ فارغ‌التحصيل شد. او يكي از دانشجويان بي‌شمار علوم رايانه در دهه ۱۹۶۰ است كه بازي معروف «كشتي فضايي» را روي رايانه‌هاي مين‌فريم شركت دك بازي كرد. در آن زمان دانشگاه يوتا به‌شدت درگیر تحقيقات مربوط به گرافيك رايانه‌اي بود و نسخه‌هاي متعددي از بازي «كشتي فضايي» را توليد می‌كرد.








در سال ۱۹۷۲ بوشنل و دوست دوران تحصيلش تد دابني شركت خود را با نام «آتاري» راه‌اندازي كردند كه اشاره‌اي است به نام محل‌هاي ورود به مرحله بعد در بازي با نام Go. آنها دفتري را در كاليفرنيا اجاره كردند، با كارخانه بيلي براي ساختن يك بازي ماشين قرارداد بستند و نخستين مهندس‌شان آلن آلكورن را استخدام كردند.

بوشنل كمي بعد سهام دابني ـ كه نگران موفقيت در بازار بازي بود ـ را خريد. سپس با همكاري آلكورن نخستين بازي موفق آتاري را توليد كرد: «پونگ». پونگ شبيه‌سازي بازي تنيس روي ميز و يك بازي ويدیويي ساده و اعتيادآور بود.

موفقيت‌هاي آتاري بعد از پونگ ادامه يافت. سرانجام بعد از موفقيت‌ آتاري در خلق بازار بازي‌هاي ويدیويي، در سال ۱۹۷۷ وارنر كامينيوكيشنز (تايم‌‌وارنر امروزي) شركت آتاري را به قيمت ۲۸ ميليون دلار خريد.








بوشنل هم‌اكنون بنيان‌گذار مشترك و طراح ارشد بازي وب‌سايت «بازي‌هاي ضد كهنسالي» است؛ سايتي كه داراي بازي‌هايي براي تحريك كردن مغز است و توسط بوشنل و دو محقق داراي مدرك دكترا ايجاد شده است.نولان بوشنل، اغلب با عنوان پدر بازی‌های الکترونیکی خطاب می‌شود؛ هرچه باشد او آتاری را خلق کرده است.

این کارآفرین، تفریح و سرگرمی را به زندگی بسیاری افراد آورده است و لذت استفاده از ابزارهای الکترونیک را از انحصار گیک‌ها خارج نموده است. بونشل پس از بنیان‌گذاری مجموعه تفریحی زنجیره‌ای Chuck E. Cheese’s، مجموعه قابل تأملی از کمپانی‌ها را تأسیس نموده و یا در راه‌اندازی آن‌ها مشارکت داشته است.

وب‌سایت مشیبل، اخیراً با نولان دیدار داشته و طی مصاحبه‌ای از تجربیات و تفکرات او جویا شده است. در ادامه متن فارسی این مصاحبه را با یکدیگر می‌خوانیم.








مصاحبه‌کننده: خلق آتاری توسط شما، در سال ۱۹۷۲ یعنی ده‌ها سال پیش اتفاق افتاد. بهترین خاطرات شما از آن زمان چیست؟آنچه برایم بیش از همه تازگی دارد، این است که من واقعا نمی‌دانستم که در حال انجام چه کاری هستم و چه چیزی را هر روز سر هم می‌کنم… این موضوع چالش‌برانگیز بود.

بودن در شیب تند منحنی یادگیری، به همان میزان برای من لذت‌بخش بود که برای هر شخص دیگری در دنیا می‌تواند باشد. البته من همچنان هم در شیب تند منحنی یادگیری هستم.

شاید بالاخره یک روز بفهمم که وقتی به جلو می‌روم می‌خواهم چه شخصی باشم و چه‌کاره شوم؛ ولی احتمالا من همیشه فقط یک مبتدی باقی خواهم ماند. به نظر می‌رسد که اگر شما یک مبتدی همیشگی باشید، بهترین کار را برای مغز خود انجام داده‌اید.

راحت نبودن با شرایط فعلی و تلاش برای فهمیدن مسائل، همان چیزی است که باعث رخ دادن نوروژنز می‌شود.








مصاحبه‌کننده: آتاری با وجود گذشت ده‌ها سال، همچنان به همراهی خود با جامعه ادامه می‌دهد. آیا این یک عکس‌العمل به تکنولوژی فعلی ما است و یا تنها از نوستالژی افراد نشأت می‌گیرد؟در مورد این مسأله دو اتفاق در حال رخ دادن است. اولی بطور مشخص همان نوستالژی است. اما آنچه واقعا در حال رخ دادن است این است که اکنون، بازی‌ها انواع پیچیدگی‌ها را ارائه می‌کنند.

تکنولوژی آن روزها اجازه‌ی چنین چیزی را نمی‌داد… و ذات بازی در بسیاری موارد سادگی است، نه ابهام.

اگر شما تا به حال شطرنج بازی کرده باشید، شما با همان مهره‌های مشکی و سفیدی سر و کار خواهید داشت که در سال‌های ۱۶۸۰ نیز وجود داشته‌اند. بازی‌های آتاری برای گذر زمان بسیار خوب شکل گرفته بودند… به نحوی می‌توان این را اساس گیم‌پلی دانست.

گیم‌پلی با همراهی ذات اصلی (سادگی)، به خودی خود جذاب است.









توصیه های کارآفرینی نولان بوشنل برای جوانان


مصاحبه‌کننده: یک سئوال میلیون دلاری؛ توصیه‌ی شما برای کارآفرینان جوان چیست؟

توصیه‌ی من این است که اطمینان حاصل کنید که همیشه به دنبال افزایش توانمندی‌های خود هستید. من نمی‌گویم به مدرسه و کلاس بروید و آموزش ببینید؛ بلکه منظور من این است که شما می‌توانید همان جایی که هستید، بسیار سریع به فرآیند یادگیری بپردازید؛ به کنفرانس‌ها بروید و هر شب به صحبت‌های TED گوش کنید.


ابزارها فراهم شده‌اند -کیک‌استارتر، سرمایه‌گذاری جمعی- و این حقیقت را هم در نظر بگیرید که شما می‌توانید یک بازی ویدئویی بسازید که معمولا در گذشته سال‌ها زمان می‌برد تا به تنهایی در گاراژ خانه از پس آن بر آیید… به ناگاه می‌بینیم که موانع برای افراد بسیار کوتاه‌تر شده‌اند و مردم مجبور نیستند دیگر میلیون‌ها دلار سرمایه‌ی خود را به خطر اندازند. آن‌ها می‌توانند تصمیم بگیرند که کاری را انجام دهند و به همین سادگی شروع به انجام دادن آن کنند.








مصاحبه‌کننده: شما به تازگی در مراسم‌های بزرگ تکنولوژی در برزیل و مکزیک صحبت کرده‌اید. چه تفاوتی از نظر جو تکنولوژی در آمریکای لاتین در مقایسه با ایالات متحده حس کردید؟

فکر می‌کنم در این مناطق شاهد رشد آگاهی هستیم و اینکه این کشورها کم کم در حال فهمیدن این موضوع هستند که حتی برای در اختیار داشتن یک اقتصاد جهان دومی، بخش دیجیتال باید در یک مسیر بسیار مشخص و ویژه متمرکز شود.








مصاحبه‌کننده: در حوزه‌ی آموزش، تغییرات زیادی در حال رخ دادن است؛ اما در عین حال این تغییرات بسیار آهسته صورت می‌پذیرند. شما فکر می‌کنید تکنولوژی چگونه می‌تواند آموزش را متحول کند و شما در صدد انجام چه کاری هستید؟مساله اصلی در خصوص آموزش این است که باید بطور گسترده‌تر، سریع‌تر و بهتر انجام پذیرد.

چگونه می‌توانیم مقادیر بیشتری از مسائل را با هزینه‌ی کمتر به کوکان‌مان یاد دهیم؟ یکی از کارهایی که مردم در حال انجام آن هستند، که البته به عقیده‌ی من مسیر غلطی است، روشی است که من آن را “معلم در یک جعبه” می‌نامم؛ یک درس را ضبط می‌کنند و آن را بر روی اینترنت قرار می‌دهند.




سخن پایانی






مضمون نوشته ی تصویر فوق:
بهترین و لذت بخش ترین بازی ای که تا بحال من در آتاری بازی کرده ام، بازی بیرون کردن رقبا از صحنه ی رقابت بوده است! بنظرم مهارت خوبی در این بازی دارم.


در این قسمت،مصاحبه‌ی وب‌سایت مشیبل با نولان بوشنل به پایان رسید؛ اما به واقع چه موضوعی را می‌توان از صحبت‌های نولان بدست آورد؟ زمانی که او صحبت از موانع بسیار در گذشته‌ی تکنولوژی در کشور خود می‌کند تا حدود زیادی وضعیت فعلی کشور خودمان در ذهن ما نقش می‌بندد. موانع فراوان، سختی انجام یک کار و چشم بسته بودن نسبت به نتیجه.

اما آنچه میان انسان‌های تاثیرگذار و انسان‌های عادی تفاوت ایجاد می‌کند، در عشق به یادگیری و پشتکار مداوم نهفته است. هیچ یک از پیشرفت‌های تکنولوژی با چشم‌انداز مشخصی از آینده شکل نگرفته‌اند؛ بلکه این خلاقیت «اشخاص تأثیرگذار» بوده است که در راه یادگیری، آینده‌ی دنیا را نیز ترسیم نمودند…

پس بیایید تلاش کنیم برای عشق به یادگیری خود هم که شده، تلاش کنیم و خلاق باشیم.


منبع : لاپلاس
باز نشر : سایت علمی نخبگان جوان