از خاک یا آسمان, انتخاب با ماست!

[میترا پوررحیم]

اگر دانه ای هستی بدون ریشه, اگر در میان هزاران دانه ی خاک در عمیق ترین عمق های زمین گرفتاری,بدان,بدان ذاتت دانه است ولی نه از خاک بلکه از آسمان,تو برای خاک آفریده نشده ای,تو از آسمانی,راهت را پیدا کن پوسته دانه را بشکاف,آرام آرام بیرون بیا از تمام دل بستگی های زیر خاک,تو در خاک دل بسته ای,به تاریکی,به خاک,به نمناکی خاک دل بسته ای,تو از نوری و از سبزی و از زردی خورشید,تو باید بیرون بیایی,پس آرام خودت را بشکن و پوسته ات را پاره کن تا از خاک و آب برای روییدن استفاده کنی.حال خواهی دید که آب و خاک و هوا چگونه تو را برای رشد می پرورانند,و چه زیباست لحظه ای که از خاک بیرون آیی و به ملکوت خدا بپیوندی,در آسمان همیشه سبز خواهی بود,چون خاک وجودت را در زمین به جای گذاشته ای,پس ای نور زیبا ,ای انسان تو نه از خاکی نه از تاریکی,تو از نور و روشنایی و امیدی.خدایا نشانم بده خاک وجودم را کنار گذاشته ام و نور تو را در وجودم جایگزین کرده ام.آمین

[میترا پوررحیم]

بچه ها با اجازتون از خودم بود امیدوارم خوشتون بیاد ولی از ته دل گفتم.میدونم شاید غلط ویرایشی داشته باشم به بزرگی خودتون مرا عفو کنید

[میترا پوررحیم]

زندگی حرکت است و صعود.زندگی تسلیم است و ایثار.کارهایی درست و در زمانی مناسب.شهامت آغاز,آگاهی و ایمان به قداست ثانیه ها,تنها چیزی که به آن نیازمندی.آنگاه نو خواهی شد,که کهنه را سراسر رها کنی,نباید در همانی بمانی که بوده ای,بمانی.همیشه راه دیگری به سوی آگاهی پیش روی توست.بروی,ببال و دگرگون شو.نیرویی که بدان نیازمندی از ژرفا به سطح می جوشد,به خود آگاهی می پیوندد و دیگر گونه ات می کند.تازگی را بجوی.به توانایی هایت تکیه کن.بی پروایی را بپذیر.حق خود را باور بدار,تا از آن تو گردد.(این رو اول کتابی دیدم, دیدم زیباست گفتم برای شما هم بنویسم)