معماری مصر باستان-پروژه معماری جهان

[masoudfn]

ناظر از طریق مسیری که به صورت متقارن طراحی شده بود و تحت تأثیر عظمت سردر، در طول مسیر که از خیابان قوچ ها تا حیاط بیرونی و از حیاط تا تالار ستون دار امتداد داشت، هدایت می شد. دورنمای کلی این منطقه، پر رمز و راز و مبهم است. ابعاد سالن 360 در 160 فوت است و در پایین آن خیابانی با 12 ستون وجود دارد که هر کدام 69 فوت ارتفاع و در حدود 12 فوت قطر دارد. این ستون ها دارای سرستون هایی به شکل ناقوس اند که روی آنها شکوفه های نیلوفر آبی تعبیه شده است. در هر طرف راهروی اصلی، فضاهای ستون دار دیگری وجود دارد که هر کدام 60 ستون با 42 فوت(حدود 8/12 متر) بلندی،به قطر 9 فوت دارد. از آنجا که راهروی اصلی ستون های بلندتری نسبت به دو محوطه ی کناری دارد، سقف محوطه ی مرکزی حدود 20 فوت بلندتر از سقف محوطه کناری است. این بدان معناست که اختلاف سطح دیوار و سقف (که می تواند محل قرارگیری پنجره باشد) به وسیله شبکه ای از سنگ های بزرگ، روشنایی روز را به داخل می آورد. این روش نورپردازی، اشکوب روشنایی (Celerestory) نامیده می شود. این روش بارها در طول تاریخ مورد استفاده قرار گرفته است که از جمله می توان به صحن کلیسای جامع اشاره کرد.

پس ابهام نور و رنگ به تاریخ معماری اضافه گردید. فرم های ساده ی هندسی در معماری مصر که بی پیرایه اند ( به جز خطوط برجسته ی هیروگلیف) یادآور و نشان دهنده انعکاس صفوف صخره ها در کوه های سوی دره اند.

نمونه آن را می توان در معبد ملکه حتشپ سوت (Hatshepesut) در دیرالبحری مشاهده کرد. ملکه حتشپ سوت سال های زیادی بر سراسر مصر حکومت راند. معبد محل دفن وی در کوهی در دیرالبحری قرار دارد. این معبد مجموعه ای در مقابل پرتگاه است. راه گروهی موجود در مجموعه و آخرین معبر دسترسی به مجموعه، به وسیله یک سری سراشیبی طراحی شده است. این سراشیبی از صحنی به صحن درگر کشیده می شود. راه اصلی از ابوالهول، از نیل تا دامنه اولین سراشیبی کشیده می شود. روی صحن، بین نوک سراشیبی اول و سطح سراشیبی بعدی ابوالهول ها وجود داردند که از سنگ گرانیت قرمز هستند. این صحن ممکن است با درخت سرو طراحی شده باشد. در این مکان شکل هایی تراشیده شده ایز این درخت ها وجود دارد و ریشه های آنها در سبد هاست. هر کدام با 4 برده که چوب ها را بر شانه حمل می کنند. صحن ها به وسیله ردیف ستون ها پیش می روند، نقاشی دیوار پشتی تولد پادشاهان، خدایان، هیأت های اعزامی او و دست یافته های معماری وی را به سادگی بیان می کند. از صحن بالا منظره ای گسترده از نیل دیده می شود. همچنین از دیرالبحاری می توان به یک مسیر کوهی از وادی پادشاهان (جایی که خود شاه دفن شده بود) نزدیک شد.

منبع : معماری مصر ، آرل