همه چیز درباره پروژه سفر بی بازگشت به مریخ mars 1

[*elman*]

رؤیای امارات متحده برای تحقق سفر به مریخ

امارات متحده عربی از برنامه ارسال فضاپیما به مریخ تا سال 2021 خبر داد که می‌تواند این کشور را به نخستین کشور عربی تبدیل کند که به سیاره دیگری راه یافته است!
کد خبر: ۴۴۷۴۱۷

تاریخ انتشار:

۱۶ آبان ۱۳۹۳ - ۱۴:۲۵

-

07 November 2014

امارات متحده عربی از برنامه ارسال فضاپیما به مریخ تا سال 2021 خبر داد که می‌تواند این کشور را به نخستین کشور عربی تبدیل کند که به سیاره دیگری راه یافته است!

به گزارش ایسنا، بر اساس برنامه اعلام شده، کاوشگر بدون سرنشین امارات متحده پس از یک سفر فضایی 9 ماهه همزمان با پنجاهمین سالگرد استقلال این کشور از انگلیس، به سیاره سرخ خواهد رسید.

امارات متحده همچنین بدنبال راه‌اندازی آژانس فضایی در سطح ملی برای به حداکثر رساندن سهم صنایع فضایی در اقتصاد این کشور است.

هدف از مأموریت مریخ و آژانس فضایی جدید، تنوع بخشیدن به اقتصاد این کشور به دور از وابستگی به نفت، گاز و صنایع پیشرفته عنوان شده است.

موسسه فناوری و علوم پیشرفته امارات (EIAST) سال 2006 با هدف ایجاد قابلیت‌های محلی در تحقیقات و نوآوری‌ها افتتاح شد.

محققان EIAST با همکاری شرکت Satrec Initiative کره جنوبی به تازگی دو ماهواره تصویربرداری از زمین طراحی کرده‌اند و اکنون محققان اماراتی قصد دارند که نقش محوری در طراحی ماهواره سوم با نام خلیفه ست (Khalifa Sat) ایفا کنند که تا سال 2017 به فضا پرتاب می‌شود.

شرکت‌های الیاه ست (YahSat) و ثریا (Thuraya) نیز در حال بهره‌برداری از چند ماهواره‌ برای ارائه خدماتی از جمله شبکه تلفن ماهواره‌ای، تصاویر تلویزیونی با کیفیت HD و اینترنت با پهنای باند تجاری هستند.

در مجموع میزان سرمایه‌گذاری امارات در فناوری فضایی به رقم 3.4 میلیارد پوند رسیده است.

با این حال امارات برای انجام مأموریت‌های پرتاب که برای مأموریت مریخ بسیار حیاتی محسوب می‌شود، به کشورهای دیگر وابسته است.

«دانیل وود» از محققان دانشگاه جان هاپکینز که از موسسه فناوری و علوم پیشرفته امارات (EIAST) دیدن کرد، خاطر نشان کرد: امارات در حال حاضر از توانایی انجام سفر به مریخ برخوردار نیست، اما این هدف با تخصیص بودجه کافی و مشارکت سازمان‌های فضایی باتجربه، در آینده عملی خواهد بود.

به گفته «وود»، این برنامه می‌تواند یک فرصت مناسب برای مهندسان اماراتی جهت یادگیری قابلیت‌های جدید باشد، اما مسئولان باید مدنظر داشته باشند که چه نتایجی مورد انتظار آنها است.


منبع

[*elman*]

سفر بی‌بازگشت به مریخ! + عکس داوطلبان ایرانی




» سرویس: رسانه هاي ديگر - رسانه ديگر
کد خبر: 92060804951
جمعه ۸ شهریور ۱۳۹۲ - ۱۳:۲۱


اسکان انسان در کره مریخ همیشه دستمایه گمانه‌زنی‌ها و مطالعات جدی بوده زیرا شرایط سطحی این سیاره و وجود آب در آن باعث شده تا بتوان آن را قابل زیست‌ترین مکان خارج از کره زمین در منظومه خورشیدی دانست.
به گزارش ایسنا، روزنامه کسب و کار در گزارشی با این مقدمه نوشت: کره ماه به عنوان نخستین مکان برای شهرک‌سازی برون‌زمینی انسان‌ها پیشنهاد شده اما ماه دارای جو نیست؛ در حالی که مریخ با جو رقیقی که دارد امکان بیشتری برای میزبانی از انسان و دیگر گونه‌های زیست آلی را فراهم می‌کند.
هم کره ماه و هم کره مریخ به عنوان سکونتگاه‌های بالقوه برای انسان‌ها پرهزینه هستند و مخاطراتی چون فرود در مناطق با جاذبه سنگین معروف به چاه‌های گرانشی را هم در خود دارند. به این خاطر معدن‌کاری در سیارک‌ها نیز به عنوان گزینه دیگری برای گسترش انسان در محدوده فرازمینی مطرح شده است.
آغاز ثبت نام متقاضیان سفر به مریخ
پروژه Mars-One توسط سازمانی به همین نام با هدف استقرار بشر روی سیاره سرخ با استفاده از ترکیبی از تکنولوژی‌های موجود و قابل استفاده در سراسر جهان آغاز به کار کرده است. این سازمان قصد دارد ماجراجویی چندین ساله خود را از طریق نمایش برنامه‌ای تلویزیونی از تمامی لحظات این پروژه با تمامی جهان به اشتراک بگذارد.
شرکت هلندی MarsOne ثبت نام اولیه از داوطلبان حضور در سفر بی‌بازگشت به مریخ را اواخر سال شمسی گذشته آغاز کرد. براساس اعلام مسئولان این شرکت، پیش از شروع رسمی برنامه انتخاب داوطلبان، بیش از هزار درخواست برای حضور در این سفر دریافت شده بود. پذیرش اولیه داوطلبان از 8 ژانویه 2013 آغاز شد و فرایند انتخاب جهانی داوطلبان از طریق برنامه‌های تلویزیونی انجام خواهد شد. این طرح تنها مختص دانشمندان یا خلبانان سابق جت‌های جنگی نیست و تمامی افراد علاقه‌مند با حداقل 18 سال سن می‌توانند داوطلب حضور در جمع پیشگامان مستعمره مریخ (MarsColonypioneer) باشند.
بهره هوشی مناسب و سلامت کامل جسمی و روحی از جمله شروط اصلی برای ثبت نام اولیه در این طرح است و پس از انتخاب اعضای نهایی، دوره 8 ساله تمرین و آماده‌سازی برای سفر به مریخ آغاز می‌شود. این گروه در مدت حضور در تمرینات روی زمین و زندگی بر سطح سیاره سرخ در استخدام شرکت MarsOne خواهند بود. نخستین تجهیزات مورد نیاز برای احداث کلونی طی سال‌های 2016 تا 2021 میلادی به مریخ ارسال خواهد شد و در سال 2018 نیز یک مریخ‌نورد برای انجام تحقیقات تکمیلی راهی سیاره سرخ می‌شود.
«لانس دورپ» بنیانگذار شرکت MarsOne تاکید می‌کند: نخستین گروه مسافران در سال 2023 راهی مریخ خواهند شد و باقی عمر خود را در کلونی‌های احداث شده روی سیاره سرخ سپری خواهند کرد.
نوربرت کرافت از محققان سابق ناسا و مدیر پزشکی پروژه نیز اصلی‌ترین چالش پیش رو برای عملی شدن این طرح را نحوه تعامل و همکاری اعضا در طول سفر بسیار طولانی از زمین تا مریخ و پس از آن زندگی تا آخر عمر بر سطح سیاره سرخ عنوان می‌کند.
دکتر جرارد هوفت برنده جایزه نوبل و برایان انکه مفسر موسسه تحقیقاتی ساوث وست، از مشاوران برجسته این پروژه هستند.
بلیت این سفر، یک‌طرفه است!
بر اساس اعلام شرکت هلندی MarsOne، بیش از 165 هزار درخواست برای سفر بی‌بازگشت به مریخ تاکنون به ثبت رسیده است. پروژه سفر بی‌بازگشت به مریخ شامل انتقال تجهیزات و چند مریخ‌نورد برای احداث پایگاه اولیه جهت استقرار نخستین گروه از ساکنان آینده مریخ است. گروه نخست، متشکل از چهار زن و مرد از قاره‌های مختلف جهان، پس از انتخاب و گذراندن دوره‌های نهایی آموزش تا سال 2023 راهی سیاره سرخ خواهند شد. به دلیل نبود فناوری‌های مورد نیاز برای انجام سفر بازگشت از مریخ، هزینه‌های بالای سفر و مشکلات تامین سوخت، داوطلبان نهایی، بلیت یک‌طرفه به سمت مریخ دریافت خواهند کرد. با وجود عدم امکان بازگشت به زمین، تا ماه آگوست 2013 (مردادماه) بیش از 165 هزار درخواست ثبت شده و استقبال متقاضیان از این طرح چشمگیر عنوان شده است.
هزینه ثبت‌ نام اولیه 12 تا 38 دلار است که براساس وضعیت اقتصادی کشور، افزایش یا کاهش پیدا می‌کند. از ایران نیز تاکنون 8 داوطلب مرد و یک داوطلب زن موفق به ثبت نام قطعی شده‌اند.
شرایط زندگی در مریخ چگونه است؟
این نامزدها چند ماه طی 2 سال در انزوا و در تاسیساتی شبیه‌سازی شده نگاه داشته می‌شوند تا نحوه پاسخ آنها به زندگی در فضای بسته همراه با سه نفر دیگر مورد بررسی قرار گیرد. طی این مدت فضانوردان تمرین‌های فیزیکی بسیاری انجام می‌دهند چرا که طی 8 ماه سفر تا مریخ آنها نمی‌توانند دوش بگیرند و تنها از غذاهای خشک شده، کنسروی و فریز شده استفاده می‌کنند؛ از این‌رو سه ساعت در روز باید ورزش کنند تا بتوانند جرم ماهیچه‌های خود را حفظ کنند.
هوای مریخ به نوعی است که ساکنان نمی‌توانند بدون یک لباس فضایی بیرون بروند. در این سیاره گیاه رشد نمی‌کند اما ساکنان محصولات خود را در کابین‌هایشان رشد می‌دهند تا غذایشان تامین شود.
شاید دلتنگ شوید!
با شرایط توصیفی، بسیاری گفته‌اند ترجیح می‌دهند یک پا نداشته باشند اما در چنین سفری قدم بگذارند و در سیاره‌ای سرد زندگی کنند و برای همیشه از دوستان و خانواده خود خداحافظی کنند! سالیجان شریپف فضانورد مسلمان روس که سال گذشته به ایران سفر کرده بود، در پاسخ به این سوال که آیا در مدت اقامت در فضا غیر از خانواده و نزدیکان خود برای چیز دیگری هم در زمین دلتنگ شده یا نه، گفته است: ماه اول حضور در فضا که همه‌ چیز برای انسان تازگی دارد و کارهای زیادی برای انجام دادن هست، بسیار خوب است ولی به تدریج دلتنگی سراغ انسان می‌آید. دلتنگی‌هایی که من تجربه کردم به حدی است که فکر نمی‌کنم هیچگاه انسانی حاضر باشد برای سفر بدون بازگشت به مریخ و سیارات دور داوطلب شود!
با این وجود افزایش هر روزه تعداد ثبت‌نام‌کنندگان برای این سفر، نشان می‌دهد در این جهان کسانی هستند که حاضرند در نقطه‌ای دوردست، بدون احتمال بازگشت به کره زمین زندگی‌شان را ادامه بدهند. گرچه هنوز مشخص نیست این انسان‌ها واقعا در عمل آماده اعزام به سفر بی بازگشت هستند یا اینکه هنگام رفتن، پشیمان خواهند شد.

8 داوطلب مرد ایرانی سفر به مریخ




منبع

[*elman*]

ناسا: اگر نمی‌توانید به مریخ سفر کنید حداقل نام خود را به سیاره سرخ بفرستید


نویسنده: آرش شیرخورشیدی یکشنبه, 20 مهر 1393 ساعت 01:14


سیاره مریخ

• 
  

نسل بشر میلیون‌ها سال است که بر روی کره زمین اقامت کرده است، اما هستند کسانی که آرزوها و رویاهای دور و درازی دارند که آنها را مایل به ثبت نام خود بر روی ستاره‌ها و اجرام آسمانی می‌کند. ناسا نیز به خوبی این ویژگی بشر را درک کرده و اعلام کرده که افرادی که مایل به ارسال نام خود به اعماق فضا هستند می‌توانند اینکار را به راحتی به انجام برسانند.


ناسا، سازمان فضایی آمریکا اعلام کرده است که تمامی افرادی که مایل به ارسال نام خود به سیاره مریخ هستند باید قبل از تاریخ 31 اکتبر سال جاری میلادی نام خود را در یک سامانه اینترنتی ثبت کنند. این سازمان فضایی قرار است لیست نام‌های ثبت شده در سامانه اینترنتی خود را به وسیله یک موشک فضایی تحت نام ماموریت Orion به سیاره سرخ ارسال کند.
تمامی نام‌های ثبت شده در این وب سایت بر روی یک تراشه کوچک به اندازه یک سکه معمولی ذخیره خواهد شد.
این ماموریت آزمایشی اولین ماموریتی است که ناسا قصد دارد طی آن فضاپیمای جدید خود به نام Orion را به طور جدی مورد آزمایش قرار دهد و از این به بعد از آن به عنوان فضاپیمای رسمی خود درماموریت‌های فضایی استفاده نماید.
البته قبل از ارسال اوریون به مریخ ناسا قصد دارد سلسله آزمایشاتی را جهت کسب اطمینان از عملکرد این فضاپیما به انجام رساند. در اولین مورد از این آزمایشات اوریون به جو زمین فرستاده شده و پس از سپری کردن 4.5 ساعت در حال گردش به دور زمین وارد جو زمین می‌شود و در اوقیانوس آرام فرود خواهد آمد.
ارسال نام شما به فضای خارج از زمین و سپس فرود آمدن در اوقیانوس آرام، شاید مهیج باشد، اما ناسا خود را برای برنامه‌های بزرگتری آماده می‌کند. اوریون صرفا برای گردش به دور زمین ساخته نشده است، بلکه طراحی آن به این دلیل بوده تا روزی بتواند فضانوردان را سالم بر روی سطح سیارک‌ها و حتی مریخ فرود آورد. زمانی که شما نام خود را برای ذخیره شدن بر روی این تراشه ثبت می‌کنید به طور ضمنی موافقت خود را برای فرستاده شدن نام خود به مریخ در آینده نزدیک نیز اعلام کرده‌اید.
در حال حاضر چیزی در حدود 95,000 نفر نام خود را در این پروژه ثبت کرده‌اند و شما نیز با مراجعه به سامانه رسمی ناسا جهت انجام اینکار به این آدرس می‌توانید نام و نام خانوادگی خود را ظرف مدت چند ثانیه وارد کرده و پس از آن با پیام Success! مواجه خواهید شد. سپس تراشه حاوی نام‌ها درون فضاپیمای اوریون قرار داده شده و راهی پرواز آزمایشی 4.5 ساعته در روز چهارم دسامبر خواهد شد.
ناسا در حال حاضر به شدت مشغول بررسی و آزمایش این موضوع است که بتواند هر چه زودتر پای انسان را به سیاره سرخ باز کند. زمانی که ما برای اولین بار بر روی این سیاره قدم بگذاریم قطعا به دنبال یافتن هرگونه تمدن خواهیم گشت. در آن زمان نام شما نیز بخشی از این ماموریت حیرت انگیز مریخی خواهد بود.
همچنین ناسا میزان مسافت طی شده هر اسم را به صورت مجزا نمایش خواهد داد که البته این اطلاعات صرفا جنبه تفریحی داشته و تنها هدف از نمایش آن، جلب توجه افکار عمومی به چنین ماموریت‌های فضایی پیشگامانه است.
آخرین فرصت برای ثبت نام در این پروژه روز جمعه نهم آبان اعلام شده است و افراد تا آن روز فرصت دارند نام خود را به عنوان یکی از مسافران مریخ برای همیشه ثبت کنند. شاید بسیاری از ما نتوانیم هرگز به مریخ سفر کنیم اما حداقل می‌توانیم با افتخار عنوان کنیم که نام ما بر روی این سیاره شگفت انگیز حضور دارد. کسی چه می‌داند شاید روزی فرزندان و نوادگان ما با دیدن اسم ما شگفت زده شوند!


منبع

[*elman*]

ماه عسل در مریخ

[*elman*]

کد خبر: ۳۵۹۷۸۷
تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۳۹۳ - ۲۱:۰۶

صفحه نخست » علمی

سفر به مریخ در بیهوشی

با نشست فضاپیما بر روی مریخ، انتشار گاز مایع در سیستم تنفسی فضانوردان متوقف شده و بلافاصله آنها را از این حالت خواب بیدار می‌کند.
یک شرکت آمریکایی روش جدیدی را ابداع کرده است که قادر است انسان را در وضعیت بیهوشی به مریخ ارسال کند.

به گزارش فارس، شرکت آمریکایی«SpaceWorks» روش جدیدی را برای ارسال انسان به سیاره سرخ ابداع کرده است.

نشریه فرانسوی «Atlantico» با انتشار این خبر نوشت که در این روش نوین، انسان در حالت بی‌حسی خواب و یا به اصطلاح لتارژی قرار می‌گیرد.

لتارژی نوعی حالت گیجی و خواب آلودگی است؛ اختلال توجه به زمان و مکان، هشیاری بیمار کاهش یافته است ولی بیمار در کما نیست.

به گفته ابداع کنندگان این ایده، روش جدید این امکان را به ما می‌دهد تا سفر انسانها به مریخ را هم راحت‌تر و هم با هزینه کمتر انجام دهند.

اگر فضانوردان در حالت خواب سفر کنند، میزان آب و غذای مصرفی آنها تا 3 برابر و محیط و اندازه فضاپیما نیز تا 5 برابر کاهش می‌یابد.

در این روش، فضانوردان به مدت زمان 90 الی 180 روز یعنی تمامی مسافت سفر به مریخ به حالت خواب عمیق لتارژی قرار می‌گیرند.

خبرگزاری «ریانووستی» نیز در این رابطه نوشته است که به گفته دانشمندان، این حالت بدن بسیار شبیه به حالت خواب معمولی است و از طریق کاهش مصنوعی دمای بدن به کمک انتشار گاز مایع از بینی فرد به دست می‌آید.

به کمک این تکنیک جدید می‌توان دمای بدن انسان را در هر ساعت به میزان یک درجه کاهش داد.

هنگامی که دمای بدن به 32 درجه می‌رسد، انسان به حالت بی حسی بدن یا خواب لتارژی فرو می‌رود و می‌تواند مدت زمان زیادی را در این حالت سپری کند.

با نشست فضاپیما بر روی مریخ، انتشار گاز مایع در سیستم تنفسی فضانوردان متوقف شده و بلافاصله آنها را از این حالت خواب بیدار می‌کند.

براساس پایگاه خبری صدای روسیه، به گفته دانشمندان، برای اینکه فضانوردان بتوانند در این حالت به حیات خود ادامه دهند، غذا و مواد معدنی از طریق رگ وارد خون فرد شده و یک سیستم الکتریکی نیز باعث انقباض و انبساط ماهیچه‌های بدن شده و مانع از کرختی بدن می‌شود.

ابداع کنندگان این روش یقین دارند که به کمک این روش، فضانوردان می‌توانند فعالیت و تحقیقات خود را بلافاصله پس از فرود به سیاره مریخ آغاز کنند.



منبع

[*elman*]

آیا می‌توانیم برای سفر انسان به مریخ، از ماه به عنوان ایستگاه بین راه استفاده کنیم؟

• پرسش از: سینا کاشانی

• یکشنبه, آبان ۷, ۱۳۹۱, ۱۶:۳۲
• پرسش هفته, کاوش‌های فضایی
• ثبت نظر

پاسخ اختصاصی به کانوت:

پوریا ناظمی

روزنامه‌نگار علمی - مترجم کتاب‌های علمی از جمله راهنمای عملی اخترشناسی




برای سفر انسان به مریخ ۴ مرحله چالش انگیز پیش روی ما قرار دارد. نخست پرواز دادن سفینه ای که برای این سفر لازم است به مدار زمین. دوم سفر از مدار زمین به مدار مریخ، سوم فرود آمدن بر مریخ و چهارم بازگشت از سطح مریخ به مدار این سیاره.
علت این‌که پرواز دادن سفینه‌ای برای این سفر مشکلی چالش‌برانگیز به شمار می‌رود به ابعاد و جرم این سفینه بر می‌گردد. در حالی که سفر به ماه و برگشت به زمین تنها در حدود ۱ هفته زمان لازم داشت سریع‌ترین برآورد از سفر رفت و برگشت به مریخ نیازمند قریب به دو سال سفر است. در این سفر نیازمند به حمل مقادیر زیادی، سوخت (به خصوص برای سفر از مدار مریخ به سطح و برگشت به مدار و آغاز سفر از مدار مریخ به سمت زمین) اکسیژن، غذا، دارو و تجهیزات کامل خواهد بود. تجهیزاتی که باید شما را نه تنها در طول سفر تأمین کند که در سفر به سطح مریخ نیز نیازهای فضانوردان را برطرف سازد. به دلایل مختلف خدمه‌ی چنین سفری بیش از ۳ نفر خواهند بود و باید انتظار حداقل ۵ تا ۷ نفر را برای چنین سفری داشت. همه‌ی این موارد باعث می شود ابعاد و جرم سفینه‌ی شما افزایش پیدا کند. با این افزایش غول آسا در ابعاد و جرم سفینه امکان ساخت آن روی زمین منتفی می شود به این دلیل که برای رها کردن این سازه عظیم از دام گرانش سیاره‌ی ما و رساندن آن به مدار باید پرتابگرهای عظیمی ساخته شو دنیازمند نیرویی است که تأمین آن غیر منطقی است.
به همین دلیل اگر زمانی این سفر در دستور کار قرار بگیرد سفینه ای که عازم مریخ خواهد شد باید به طور قطعه قطعه در مدار زمین مونتاژ شود. کاری مشابه آنچه ایستگاه بین المللی فضایی انجام داد و قطعه قطعه در مدار زمین تکمیل شد. پس از تکمیل این سفینه عظیم و اعزام فضانوردان از زمین به آن چنین یسفری می تواند آغاز شود.
ماه اما با داشتن گرانشی حدود یک ششم گرانش زمین، می تواند پایگاه مناسبی برای سفرهای طولانی انسان به مقصد اهداف مختلف منظومه شمسی باشد. . چنانچه زمانی در ماه کلونی‌ها و یا شهرک‌های علمی و تحقیقاتی بنا شود، این پایگاه‌ها می‌تواند به عنوان پایگاه‌هایی برای اعزام سفینه های بزرگ‌تر به مریخ، اقمار مشتری و زحل و همچنین سیارک‌ها و دنباله دارها مورد استفاده قرار بگیرد.
استفاده از ماه صرفه جویی عظیمی در سفرهای بین سیاره‌ای به شمار می‌رود و یکی از اهداف بازگشت دوباره انسان به ماه به شمار خواهد رفت.
البته این اتفاق احتمالاً برای اولین سفر انسانی به مریخ نخواهد افتاد. پیش نیاز این کار سفرهای متعدد به ماه و وجود انگیزه لازم برای بنا کردن پایگاه‌های علمی در آن‌جا است که البته خود این کار با چالش‌هایی مواجه است. این کار زمانی مورد توجه قرار می‌گیرد که برنامه‌ی مدونی برای سفرهای بعدی به مقاصد دیگر منظومه‌ی شمسی وجود داشته باشد. ماه علاوه بر پایگاهی بالقوه برای این سفرها، مکان بی‌نظیری برای ساخت آزمایش‌گاه‌های علمی و از جمله رصدخانه‌ای بزرگ در نیمه‌ی تاریک این قمر زمین به شمار می‌رود. در این بخش ماه به دور از تابش های بازتاب شده از زمین و همچنین در غیاب جوّ مزاحم زمین می‌توان رصدخانه‌ای عظیم را بنا کرد و این مورد نیز یکی از هدف های سفر دوباره انسان به ماه است. اما فعلاً همه‌ی این طرح ها باید منتظر بودجه و انگیزه‌ی لازم بمانند.
اولین گام بازگشت انسان به ماه است که به نظر نمی رسد زودتر از دهه ۲۰۲۰ رخ دهد.


منبع

منبع پاسخ http://qa.canot.ir/%D8%A2%D9%8A%D8%A7-%D9%85%D9%8A%E2%80%8C%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%8 A%D9%85-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%8A-%D8%B3%D9%81%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%B1%D9%8A%D8%AE%D8%8C-2/

[*elman*]

کد خبر:۴۳۲۲۲۲۵
تاریخ انتشار: ۰۸ فروردين ۱۳۹۲ - ۰۱:۱۳

بلیط یک سره به مریخ

شرکتي آلماني بليط يک سره براي مريخ مي فروشد.
به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از خبرگزاری ام اس ان، شرکت آلمانی "مارس وان" در برنامه ای جاه طلبانه امیدوار است در سال 2023، چهار انسان را به کره مریخ بفرستد.

این شرکت در حال پذیرش متقاضیان است و چون بلیط ها یک سره است، متقاضی باید تا آخر عمرش را در مریخ بگذراند.

این شرکت علاوه بر جذب متقاضی و پذیرش و انتخاب مسافران نهایی سفر به مریخ تلاش می کند تا با فروش حق پخش جهانی این سفر هزینه شش میلیارد دلاری لازم برای سفر انسان به مریخ را فراهم کند.

استیفن گونتر مربی پرواز، یکی از متقاضیان سفر به مریخ است؛ وی که پدر سه فرزند است می گوید برای خداحافظی ابدی با همسرش آماده است.

استیفن امیدوار است یکی از متقاضیان باشد و می گوید که از نظر فیزیکی و ذهنی برای این سفر آمادگی دارد.

باس لندسدورپ بنیانگذار مارس وان می گوید تمامی نیازهای فن آوری از قبیل راکت برای اعزام مسافر به مریخ، ابزار لازم برای فرود در این سیاره و ابزار رباتیک لازم برای ساخت تاسیسات و اقامتگاه فراهم است.

لندسدورپ می گوید: تاکنون کسی به مریخ سفر نکرده است تنها به یک دلیل ساده، به این دلیل که دیگر راهی برای بازگشت به زمین نیست.

به همین دلیل دکتر آدام بیکر کارشناس انگلیسی دانشگاه کینگستون معتقد است که این سفر به نتیجه نخواهد رسید.

دکتر آدام بیکر استاد ارشد مهندسی فضا در دانشگاه کینگستون، می گوید: برای اعزام انسان به مریخ و با حمایت از زندگی کامل وی نیاز است تا غذا، هوا، تمامی ملزومات، وسایل ارتباطی و چیزهای دیگر برای اقامت طولانی مدت در مریخ را فراهم کرد که در این صورت اندازه راکت ها باید فوق العاده بزرگ باشد.

از سوی دیگرهمسر استیفن گونتر می گوید از تصیم شوهرش برای سفر ابدی به مریخ هیجان زده نشده است.

بنیانگذران مارس وان می گویند برنامه ریزی کرده اند تا در سال 2016 ملزومات لازم را به فضا بفرستند و تا دو سال بعد گردشگرهای روباتیک اقامت گاه های لازم را تاسیس کنند. آنگاه در سال دو هزار و بیست سه اولین مسافران مریخ سفر خود را با پخش زنده و بی وقفه زندگی جدیدشان به صورت جهانی آغاز خواهند کرد.


منبع

[*elman*]

اسکان بشر در مریخ


از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پنداشته یک نقاش از سکونت گزیدن انسان در مریخ. بخشی از داخل سکونتگاه به منظور نمایش، برش فرضی خورده‌است.


اسکان دادن انسان در کره مریخ (بهرام) دست‌مایه گمانه‌زنی‌ها و مطالعات جدی بوده‌است زیرا شرایط سطحی این سیاره و وجود آب در آن باعث شده تا بتوان آن را قابل زیست‌ترین مکان خارج از کره زمین در منظومه خورشیدی دانست.
کره ماه به عنوان نخستین مکان برای شهرک‌سازی برون‌زمینی انسان‌ها پیشنهاد شده اما ماه دارای جو نیست در حالی که مریخ با جو رقیقی که دارد امکان بیشتری برای میزبانی از انسان و دیگر گونه‌های زیست آلی را فراهم می‌کند.
هم کره ماه و هم کره بهرام به عنوان سکونتگاه‌های بالقوه برای انسان‌ها پرهزینه هستند و مخاطراتی چون فرود در مناطق با جاذبه سنگین، معروف به چاه‌های گرانشی، را هم در خود دارند. به این خاطر معدن‌کاری در سیارک‌ها نیز به عنوان گزینه دیگری برای گسترش انسان در محدوده فرازمینی مطرح شده‌اند.
محتویات

• ۱ همانندی‌ها با زمین
• ۲ ناهمانندی‌ها با زمین
• ۳ سکونت‌پذیری
• ۴ زمینی‌سازی
• ۵ تابش‌ها
• ۶ نقل و انتقال
  
  • ۶.۱ سفرهای میان‌سیاره‌ای
  • ۶.۲ فرود بر مریخ
  
  
• ۷ تماس با زمین
• ۸ جنبه اقتصادی
• ۹ پانویس
• ۱۰ منابع

همانندی‌ها با زمین

یخ‌های قطبی مریخ در این تصویر دیده می‌شود.


کره زمین از نظر ترکیب بدنه، اندازه و گرانش (جاذبه) سطح با سیاره ناهید (زهره) همانندی‌های زیادی دارد اما مشابهت‌ها با مریخ برای سکونت گزیدن انسان‌ها مناسب‌تر به نظر می‌آیند. این مشابهت‌ها عبارتند از:

• روز مریخی (معروف به هور^[۱]) بسیار با روز زمینی نزدیک است. یک روز که بر مبنای خورشید محاسبه شده‌باشد در کره مریخ ۲۴ ساعت و ۳۹ دقیقه و ۳۵٫۳۲۴۴ ثانیه است.
• پهناوری رویه کره مریخ فقط ۲۸٫۴ درصد از مساحت رویه کره زمین کمتر است و مقدار خشکی‌ها زمین فقط کمی بیش از سطح مریخ است. شعاع مریخ نصف زمین و جرم آن یک‌دهم زمین است.
• انحراف محوری مریخ ۲۵٫۱۹ درجه و انحراف محوری زمین ۲۳٫۴۴ درجه است. در نتیجه بهرام هم مانند زمین فصل دارد، البته فصل‌های مریخ دوبرابر فصول زمین به‌درازا می‌کشند زیرا هر سال مریخ ۱٫۸۸ برابر سال زمین است. قطب شمال مریخ هم‌اینک به سوی صورت فلکی ماکیان (دجاجه) اشاره می‌کند و نه به خرس کوچک.
• مریخ جو دارد. با وجود رقیق بودن (۰٫۷ جو زمین) این جو در برابر پرتوافکندن‌های خورشیدی و کیهانی مقداری حفاظت فراهم می‌کند. از وجود این جو هم‌چنین می‌توان برای ترمز هوایی^[۲] فضاپیماهای واردشونده به مریخ استفاده کرد که این کار پیش از این بارها انجام شده‌است.
• مشاهدات اخیر فضاگردهای ناسا وجود آب در کره بهرام را تائید کرده‌است. از قرار معلوم، مریخ مقادیر قابل توجهی از تمامی عناصر لازم برای نگهداری از زیست، از نوع زمینی‌اش، را داراست.^[۳]

ناهمانندی‌ها با زمین

• گرانش سطحی بهرام ۳۸ درصد زمین است. اینکه آیا این میزان کم‌وزنی برای انسان‌ها مشکل تندرستی ایجاد می‌کند هنوز کاملاً مشخص نیست.
• مریخ بسیار سردتر از زمین است و میانگین دمای سطح آن منفی ۶۳ درجه است و حداقل دمای سطح این کره به ۱۴۰ درجه زیر صفر هم می‌رسد. پایین‌ترین دمایی که تاکنون بر سطح کره زمین ثبت شده ۸۹.۲ درجه زیر صفر است که مربوط به جنوبگان می‌باشد.
• آب‌های موجود در مریخ در حالت مایع و آماده مصرف نیستند.
• از آنجا که بهرام نسبت به خورشید دورتر از زمین است میزان انرژی خورشیدی که به جو بالایی آن می‌رسد کمتر از نصف آن مقدار است که به زمین یا ماه می‌رسد. البته انرژی خورشیدی دریافتی از سوی مریخ با یک جو غلیظ هم‌چون جو کره زمین روبه‌رو نمی‌شود.
• برون‌مرکزیت مدار ماه بیشتر از زمین است که این باعث نوسانات بیشتر در وضعیت دما و تغییرات ثابت خورشیدی می‌شود.
• فشار جو مریخ ۶ میلی‌بار است که بسیار کمتر از حد آرمسترانگ می‌باشد. حد آرمسترانگ حد فشاری است که انسان در آن می‌تواند بدون پوشیدن لباس‌های ضدفشار دوام بیاورد. از آنجا که زمینی‌سازی مریخ به این زودی‌ها انجام‌پذیر نیست زیستگاه‌هایی که در مریخ ساخته می‌شوند بایستی مانند فضاپیماها مخزن‌های تحت فشار داشته باشند تا از درهم فروشکستن انسان‌ها و تجهیزات جلوگیری کنند.
• بخش اعظم جو کره بهرام از دی‌اکسید کربن تشکیل شده‌است. از این رو حتی با با کم کردن فشار جوی، فشار نسبی دی‌اکسید کربن در سطح مریخ هم‌چنان ۱۵ برابر بیشتر از این مقدار بر سطح زمین می‌ماند. مریخ همین‌طور مقادیر زیادی منواکسید کربن دارد. مغناط‌کره آن هم بسیار ضعیف است و در زمینه پس‌راندن بادهای خورشیدی چندان کارآمد نیست.

سکونت‌پذیری

شرایط سکونت‌پذیری انسان بر سطح بهرام از تمامی دیگر سیاره‌ها و هم‌چنین از ماه مناسب‌تر است. برای نمونه بر سطح سیاره تیر (عطارد) نوسانات گرما و سرمای بسیار سختی وجود دارد، سطح ناهید (زهره) به مانند تنوری داغ است، و سیاره‌های مرزهای بیرونی سامانه خورشیدی و ماه‌های آن‌ها نیز در شرایط یخبندان شدید به‌سر می‌برند.
خارج از کره زمین، تنها بر فراز ابرهای پیرامون کره ناهید است که دانشمندان تاکنون مکانی سکونت‌پذیرتر از مریخ برای انسان یافته‌اند.^[۴] از سوی دیگر برخی شرایط طبیعی آب‌وهوایی در برخی نقاط زمین با شرایط مریخ همسان است. در ماه مه ۱۹۶۱ افرادی با بالن هوایی به بالاترین مکانی که انسان با بالن صعود کرده یعنی ۳۴.۶۶۸ متر صعود کردند^[۵] و فشار هوایی که در آن ارتفاع ثبت شد در حدود همان فشار هوایی موجود بر سطح مریخ است.^[۶] سرمای شدید حاکم بر مناطق قطبی زمین نیز در همان محدوده دماهای شدید در مریخ قرار دارند.
زمینی‌سازی

نوشتار اصلی: زمینی‌سازی مریخ‎
به آماده کردن یک جرم آسمانی به سبک کرهٔ زمین برای زندگی انسان، زمینی‌سازی می‌گویند. طرح‌هایی وجود دارد که روند و فرایند تغییر درازمدت محیط سیارات، ماه‌ها و دیگر اجرام فضایی را پیشنهاد می‌کند بصورتی که جو و خاک آن اجرام به صورتی درآیند تا سازگار با سکونت گاه‌های بشری گردند.
پژوهشگران مختلف، زمینی‌سازی مریخ را امکان‌پذیر می‌دانند و آن را شامل سه فرایند اصلی در نظر می‌گیرند: ایجاد جو، گرم نگه داشتن جو، و جلوگیری از از دست رفتن جو و نشت آن به فضای بیرونی.
تابش‌ها

مریخ میدان مغناطیسی قابل مقایسه با میدان مغناطیسی زمین ندارد. این امر به اضافه رقیق بودن جو، باعث می‌شود که مقادیر بزرگی از پرتوهای یونساز به سطح مریخ برسند.
فضاپیمای اودیسه مریخ دستگاهی به نام «آزمون محیط تابشی مریخ» (MARIE) را با خود همراه برد تا میزان خطرات تابشی برای انسان در بهرام را اندازه‌گیری کند. یافته‌های این دستگاه نشان داد که سطح تشعشعات در مدار مریخ ۲.۵ برابر بیشتر از تشعشعات موجود در ایستگاه فضایی بین‌المللی است. میانگین دزهای تابش درحدود ۲۲ میلی‌راد در روز (۲۲۰ میکروگری در روز یا ۰.۰۸ گری در سال) اندازه‌گیری شد.^[۷] سه سال قرار گرفتن در معرض چنین تابشی کافی است تا آثار آن در بدن انسان از مرز امن که هم‌اینک توسط ناسا تعیین شده رد شود. البته این اندازه‌ها مربوط به مدار مریخ است و میزان تابش‌ها در سطح این کره احتمالاً بسیار کمتر از این میزان است و بسته به ارتفاع و شدت میدان مغناطیسی از نقطه به نقطه متفاوت است. توفان‌های پروتونی خورشیدی^[۸] که گهگاه زبانه می‌کشند دزهای بسیار بیشتری از این میزان تولید می‌کنند.
ناسا در سال ۲۰۰۳ در مرکز فضایی جانسون واقع در آزمایشگاه ملی بروکهیون آزمایش‌هایی را با استفاده از شبیه‌سازی تابش‌های فضایی به‌وسیله شتاب‌دهنده ذره‌ای انجام داد.^[۹] این آزمایش‌ها نشان داد که قرار گرفتن مزمن انسان در معرض مقدار پرتوهای یادشده شاید چندان هم که فکر می‌شد زیانمند نباشد و بدن در این شرایط به نوعی تعادل و هم‌ترازمانی تابشی^[۱۰] دست یابد.^[۱۱]
نقل و انتقال

سفرهای میان‌سیاره‌ای

انرژی بر واحد جرم (دلتا وی) که برای رفتن از زمین به مریخ لازم است از همه سیارات دیگر، به‌جز ناهید (زهره)، کمتر است. با استفاده از مدار ترابرد هوهمان سفر به مریخ حدود ۹ ماه به‌درازا می‌کشد. مسیرهای دیگر سفر نیز که کوتاهتر هستند و سفر به بهرام را طی شش یا هفت ماه امکان‌پذیر می‌کنند نیز وجود دارند اما میزان سوخت و انرژی مورد نیاز پیمودن این مسیرها به مراتب بیشتر از مدار هوهمان است. این مسیرهای میان‌بر هم‌اینک مسیر استاندارد سفر مأموریت‌های رباتی از زمین به بهرام است.
بهرام، (وایکینگ ۱، ۱۹۸۰).


سفرهای کوتاه‌تر از شش ماه به مریخ نیازمند تغییر سرعت‌های بیشتر و در نتیجه سوخت بسیار بیشتر هستند که میزان سوخت مورد نیاز به تناسب کاهش مدت سفر به صورت تصاعدی افزایش می‌یابد. پیمودن چنین مسیرهای میانبری با راکت‌های شیمیایی توجیه اقتصادی ندارد اما با فناوری‌های نوین پیشرانش فضایی که به تازگی آزمایش شده، کاملاً توجیه‌پذیر و قابل اجرا است. پیشرانه مغناط‌پلاسمایی^[۱۲] (واسمیر VASIMR) و راکت هسته‌ای نمونه‌هایی از این فناوری‌ها جدید هستند؛ با فناوری اول سفر به مریخ در مدت چهل روز و با فناوری دوم حتی در دو هفته امکان‌پذیر خواهد شد.^[۱۳]
فناوری‌های شتابگیری ثابت همچون بادبان‌های خورشیدی و رانه‌های یونی که مدت سفر را به چند هفته کاهش می‌دهند نیز برای سفر به بهرام قابل استفاده هستند.
فضانوردانی که به مریخ سفر کنند با خطر تابش‌های کیهانی و بادهای خورشیدی روبه‌رو هستند که اگر از این فضانوردان محافظت کافی نشود مسئله بیماری سرطان برای آن‌ها پیش خواهد آمد. اثرات سفرهای درازمدت انسان در فضا هنوز به طور کافی بررسی نشده‌است اما دانشمندان ریسک گرفتن سرطان در سفرهای میان‌سیاره‌ای را میان ۱ تا ۱۹ درصد برآورد می‌کنند. پژوهشگران نزدیک‌ترین برآورد را برای مردان ۳.۴ درصد عنوان می‌کنند و برای زنان به خاطر اینکه بافت غده‌ای بزرگ‌تری دارند درصدهای بالاتری را تخمین می‌زنند.^[۱۴]
فرود بر مریخ

گرانش بهرام ۰.۳۸ درصد جاذبه کره زمین است و چگالی جو آن نیز یک درصد زمین.^[۱۵] گرانش نسبتاً قوی مریخ و حضور اثرات آیرودینامیکی باعث می‌شود که فرود آوردن فضاپیماهای سرنشین‌دار و سنگین تنها با استفاده از ترمز پیشرانه‌ای کاری دشوار باشد. (روشی که ماه‌نشین‌های آپولو با آن بر ماه فرود آمدند.) از سوی دیگر جو مریخ هم رقیق‌تر از آن است که بتوان برای ترمز و فرود بهرام‌نشین‌های سنگین از اثرات آیرودینامیکی و اصطکاکی هوای آن کمک گرفت. بنا بر این فرود آوردن فضاپیماهای سرنشین‌دار بر مریخ نیازمند سامانه‌های ترمز و فرودی کاملاً متفاوت از سامانه‌های به‌کاررفته در ماه یا مأموریت‌های رباتیک مریخ است.^[۱۶]
اگر فرض بر این باشد که انسان به مصالح ساختمانی نانولوله با قدرت ۱۳۰ گیگاپاسکال دست خواهد یافت در چنین حالتی می‌توان آسانسورهایی فضایی ساخت و از آن برای فرود آوردن خدمه و مواد از فضاپیما به سطح مریخ استفاده کرد.^[۱۷] ساخت چنین آسانسورهای فضایی برای فرود بر فوبوس هم پیشنهاد شده‌است.^[۱۸]
تماس با زمین

ارتباطات از مریخ با زمین در خلال نیم‌هور (ظهر مریخی) که زمین در بالای افق مریخ قرار دارد تقریباً به طور مستقیم امکان‌پذیر است. در چندین مدارگرد بهرام توسط ناسا و سازمان فضایی اروپا تجهیزات رلهارتباطی قرار داده شده بنابر این مریخ هم‌اینک هم از ماهواره‌های مخابراتی برخوردار است. گرچه این تجهیزات با گذر زمان فرسوده خواهند شد اما به احتمال زیاد پیش از آغاز هرگونه اقدام جدی برای اسکان انسان در مریخ، مدارگردهای دیگری که مجهز به دستگاه‌های رله باشند در مدار بهرام قرار داده خواهند شد.
دیرکردی که به خاطر سرعت نور در ارسال پیام میان بهرام و زمین روی می‌دهد در نزدیک‌ترین حالت قرارگیری دو سیاره در حدود ۳ دقیقه و در دورترین حالت ۲۲ دقیقه است. یافته‌های ناسا نشان می‌دهد که ارتباطات میان زمین و مریخ ممکن است در هر تناوب مداری در زمان مقارنه که خورشید مستقیماً در میان مریخ و زمین قرار می‌گیرد به مدت دو هفته قطع شود.^[۱۹] البته قطع تماس از ماموریت تا ماموریت متفاوت است و به عوامل گوناگونی بستگی دارد؛ عواملی چون مقدار حاشیه تماس که در سامانه ارتباطی طراحی شده، و آهنگ مورد نیاز ارسال داده‌ها در هر ماموریت. در عمل بیشتر ماموریت‌های مریخ دچار دوره‌های قطع تماس به مدت حدود یک ماه شده‌اند.^[۲۰]
جنبه اقتصادی

شهاب‌سنگ آهن-نیکل بر سطح مریخ.


اقتصادی بودن کوچ‌نشین‌ها و دستیابی به سود همان‌طور که در ایجاد مستعمرات اولیه در قاره آمریکا اهمیت داشت، برای موفقیت‌آمیز شدن اسکان در مریخ نیز اهمیتی کلیدی دارد. چاه گرانشی کم مریخ و جایگاه آن در منظومه خورشیدی می‌تواند به تسهیل بازرگانی میان زمین و مریخ و توجیه اقتصادی اسکان در این سیاره کمک کند.
گرانش کم در مریخ و سرعت چرخش این سیاره باعث می‌شود که امکان ساخت یک آسانسور فضایی با مواد امروزی در آن فراهم باشد، اگرچه مدار کوتاه فوبوس می‌تواند در این زمینه چالش‌های مهندسی ایجاد کند. در صورت ساخته شدن، چنین آسانسوری می‌تواند مواد معدنی و دیگر منابع طبیعی استخراج شده را از این سیاره به نقاط دیگر جابه‌جا کند.
یک مشکل عمده اقتصادی این است که برای ایجاد مستعمره و شاید هم زمینی‌سازی سیاره مریخ سرمایه‌گذاری‌هایی بسیار زودهنگام و دیربازده نیاز است.
برخی از کوچ‌نشنین‌های مریخ در اوایل ممکن است تخصص خود را در زمینه توسعه منابع محلی مانند آب و یخ برای مصرف خود مریخ‌نشینان قرار دهند. منابع محلی همچنین می‌تواند برای ایجاد زیرساخت‌های لازم استفاده شود.^[۲۱] یکی از منابع شناخته شده مریخ که در حال حاضر قابل دسترس است آهن احیاءشده است که در شکل شهاب‌سنگ‌های آهن-نیکل موجود می‌باشد. استخراج آهن در این شکل آسان‌تر از استخراج اکسید آهنی است که سطح این سیاره را پوشانده است.
یکی دیگر از تجارت‌های اصلی بین کوچ‌نشین‌های مریخ در دوران اولیه ممکن است دادوستد کود باشد.^[۲۲] با فرض فقدان وجود زیست در مریخ، خاک آن برای رشد گیاهان بسیار ضعیف است و بنابر این کود و دیگر تقویت‌کننده‌های خاک در تمدن‌های آغازین مریخ از ارزش زیادی برخوردار خواهند بود تا زمانی که ترکیب خاک این سیاره به مرور عوض شده و بتواند مواد لازم برای رویش گیاهان را فراهم کند.
انرژی خورشیدی از گزینه‌های مهم تامین نیرو در کره بهرام است. از آنجایی که مریخ در مقایسه با زمین در حدود ۵۲٪ دورتر از خورشید قرار دارد مقدار تابش خورشیدی که به مریخ می‌رسد در حدود ۴۲٪ مقدار نوری است که از خورشید به زمین می‌رسد. اما جو نازک بهرام این امکان را می‌دهد که تقریباً همه آن انرژی به سطح برسد در صورتی‌که جو زمین حدود یک چهارم از تابش خورشیدی را در خود جذب می‌کند.
انرژی هسته‌ای نیز نامزد خوبی است، زیرا تراکم این سوخت ترابری آن از زمین را ارزان می‌کند. انرژی هسته‌ای هم‌چنین گرما تولید می‌کند، که برای سکونتگاه‌های مریخ بسیار ارزشمند خواهد بود.
اگر سکونتگران بتوانند از گنبدهایی برای به دام انداختن حرارت خورشیدی، به ویژه برای گلخانه‌ها، استفاده کنند این امر نیازمندی به گرما را کاهش خواهد داد.

[*elman*]

راهنمای سفر به مریخ ، پروژه سفر بی بازگشت به مریخ از شروع تا پایان

ارسال شده توسط: عرفان انبار ۱۰ اردیبهشت ۹۲ ساعت ۱۱:۴۷ ۰ 5,931 بازدید

در پی فراخوان بین‌المللی طرح بلندپروازانه اعزام انسان به سفری بی بازگشت به مریخ، هزاران نفر از سراسر جهان برای حضور در این ماموریت اعلام آمادگی کرده اند که در بین آنها بیش از ۷۰ ایرانی نیز حضور دارند. بسیاری معتقدند این ماجراجویی فضایی که تبلیغات گسترده ای پیرامون آن صورت گرفته به دلیل مشکلات ومسائل فنی فراوان پیش روی آن قابل تحقق نخواهد بود اما از قرار، مسوولان پروژه Mars One و دانشمندان علاقه‌مند، این طرح را کاملا جدی گرفته اند و هر روز اخبار و مطالب تازه ای در خصوص ابعاد مختلف این ماموریت منتشر می‌شود.

در این گزارش مروری داریم بر تازه‌ترین بررسی های انجام شده درباره جنبه های مختلف ماموریت Mars One

سازمان خصوصی و غیرانتفاعی Mars One با هدف ساخت مستعمره انسانی بر سطح سیاره مریخ تأسیس شده است؛ ساختار این سازمان متشکل از بنیاد غیرانتفاعی Mars One و شرکت Interplanetary Media Group است.«باس لانس دورپ»، بنیانگذار و مدیرعامل شرکت هلندی Mars One در این پروژه پرهزینه از تجارب ارزشمند مشاورانی مانند دکتر «جرارد هوفت»، برنده جایزه نوبل و «برایان انکه»، مفسر موسسه تحقیقاتی ساوث وست برخوردار است. در سال ۲۰۱۱ اعضای بنیاد Mars One گردهم آمدند تا برنامه استراتژیکی برای فرستادن انسان به مریخ تدوین کنند. سال نخست به انجام تحقیقات و انجام مشاوره با کارشناسان آژانس های فضایی و شرکت های خصوصی هوافضا در سراسر جهان اختصاص پیدا کرد.در گام بعدی از شرکت های فعال در حوزه هوافضا برای ارائه مشارکت در این پروژه و توسعه فناوری های مورد نیاز دعوت شد و به طور همزمان برنامه بین‌المللی انتخاب مسافران آینده مریخ آغاز شد. + هزینه ساخت مستعمره انسانی در مریخ

بودجه پیش بینی شده برای این پروژه شش میلیارد دلار اعلام شده است که حدود ۶۶ درصد هزینه ها تنها به ارسال و فرود فضاپیمای حامل ساکنان مریخ اختصاص دارد؛ شرکت Mars One برای تأمین بخشی از هزینه های این پروژه به دنبال جذب حامیان مالی است. + علت انتخاب مریخ به عنوان سکونتگاه دوم بشر

«چرا مریخ؟» این مهمترین سوالی است که در ذهن بسیاری از مردم ایجاد می شود؛ پس از زمین، سیاره مریخ قابل سکونت ترین سیاره در منظومه شمسی محسوب می شود.خاک این سیاره حاوی آب است و هوای نسبتا مناسبی دارد؛ نور کافی خورشید امکان استفاده از پنل های خورشیدی را فراهم می کند و لایه نازک جو نیز یک لایه محافظ در برابر پرتوهای کیهانی و نور خورشید ایجاد می کند.ریتم شبانه‌روز نیز شباهت زیادی با زمین دارد و هر روز در این سیاره ۲۴ ساعت و ۳۹ دقیقه و ۳۵ ثانیه است. + شرایط داوطلبان سفر بدون بازگشت به مریخ

پذیرش اولیه داوطلبان سفر یکطرفه به مریخ از روز هشتم ژانویه ۲۰۱۳ (۱۹ دی ۹۲) آغاز شده و مهلت ارسال درخواست ها آگوست ۲۰۱۳ پایان می یابد؛ این طرح تنها مختص دانشمندان یا خلبانان جت های جنگی نبوده و تمامی افراد علاقه مند با حداقل ۱۸ سال سن می توانستند داوطلب حضور در جمع پیشگامان مستعمره مریخ (Mars Colony pioneer) شوند. بهره هوشی مناسب و سلامت کامل جسمی و روحی از جمله شروط اصلی برای ثبت نام اولیه در این طرح عنوان شده است؛ همچنین داوطلبان باید در تست های سلامت روان و آمادگی لازم برای مقابله با شرایط روانی دشوار و پر استرس این سفر بی بازگشت حد نصاب لازم را کسب کنند.
+ نحوه انتخاب ساکنان آینده مریخ

هدف نهایی در این طرح، انتخاب ۲۴ تا ۴۰ فضانورد دوره دیده است که در گروه های چهار نفری هر دو سال یکبار راهی سیاره سرخ شوند.مراحل انتخاب اولیه فضانوردان از بین داوطلبانی که تاکنون در سایت ثبت نام کرده اند، از ۲۲ آوریل ۲۰۱۳ میلادی (دوم اردیبهشت ۹۲) آغاز شده است و فرآیند انتخاب جهانی داوطلبان از طریق برنامه های تلویزیونی به صورت مستقیم پخش می شود. پس از این مرحله، دوره هفت ساله تمرین و آماده سازی فضانوردان برای سفر به مریخ در مناطق خشک و متروک زمین در اقامتگاه های شبیه سازی شده آغاز می‌شود؛ در سال ۲۰۲۲ و چند ماه قبل از آغاز رسمی مأموریت، کمیته انتخاب Mars One تصمیم نهایی برای انتخاب نخستین ساکنان مریخ را اتخاذ می کند که احتمالا شامل دو زن و دو مرد از قاره های مختلف جهان است.
+ مهاجرت مادام العمر به مریخ
افرادی که در فهرست نهایی ساکنان آینده مریخ قرار می گیرند، اطمینان دارند که هرگز به زمین بازنخواهند گشت؛ در این شرایط مریخ به سکونتگاه مادام العمر و محل زندگی، کار و مرگ آنها مبدل می شود.
+ سفر به مریخ چند روز طول می کشد؟
سفر به مریخ حدود هفت ماه به طول می انجامد که کمی بیشتر از اقامت شش ماهه فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS)‌ است؛ با توجه به اینکه مدارهای زمین و مریخ کاملا گرد نیستند، طول مدت این سفر بستگی به زمان پرتاب دارد که بین شش تا هشت ماه متغیر است. + ساکنان آینده مریخ چگونه به زندگی ادامه می دهند؟

فضای اختصاص یافته به هر فضانورد در داخل کپسول ها ۵۰ مترمربع است و ۲۰۰ مترمربع فضای داخلی نیز به اتاق خواب، محوطه کار، اتاق نشیمن و واحدهای پرورش گیاهان اختصاص یافته است.فضانوردان با ترک محل سکونت خود و برای در امان ماندن از پرتوهای کیهانی باید از لباس های ویژه (Mars Suit) استفاده کنند.

ساکنان آینده مریخ در طول حیات مادام العمر خود در سیاره سرخ به صورت روزانه و مستمر گزارش هایی را به مراکز کنترل زمینی ارسال کرده و نحوه زندگی و کشفیات خود را با ساکنان زمین به صورت زنده و مستقیم به اشتراک می گذارند.این گروه در مدت حضور در تمرینات بر روی زمین و سفر بی بازگشت به مریخ در استخدام شرکت Mars One خواهند بود.

+ امکان فرزند دار شدن در مریخ وجود خواهد داشت؟ نخستین ساکنان مستعمرات انسانی در مریخ قطعا به تولید مثل نیز فکر خواهند کرد؛ تشکیل خانواده و صاحب فرزند شدن در سیاره سرخ جزو یکی از چالش برانگیزترین مسائل در خصوص این سفر بی بازگشت محسوب می شود.پزشکان تأکید می کنند که دیدگاه روشنی نسبت به احتمال باردار شدن و زایمان در شرایط گرانش ضعیف مریخ که ۳۸ درصد گرانش زمین است، ندارند.
«نوربرت کرافت» از محققان اسبق ناسا در حوزه روانشناسی مأموریت های فضایی طولانی مدت و مدیر بخش پزشکی این پروژه تأکید می کند: نحوه باردار شدن در مریخ نخست با انجام آزمایشات بر روی حیوانات مورد بررسی قرار می گیرد و با دریافت نتایج در خصوص بارداری انسان نیز تصمیم گیری خواهد شد.
+ اصلی‌ترین چالش پیش رو برای سفر به مریخ

«نوربرت کرافت»، اصلی ترین چالش پیش رو برای عملی شدن این طرح را نحوه تعامل و همکاری اعضا در طول سفر بسیار طولانی از زمین تا مریخ و پس از آن زندگی تا آخر عمر بر سطح سیاره سرخ عنوان می‌کند.برای کاهش مدت سفر به مریخ می توان از سوخت بیشتری استفاده کرد، اما این کار هزینه های اجرایی پروژه را به شدت افزایش می دهد. در مقابل می توان با مصرف سوخت کمتر هزینه ها را کاهش داد، اما این مساله در سفرهای بدون سرنشین قابل انجام است و برای سفرهای سرنشین دار باید در کوتاه ترین زمان ممکن فضانوردان را به مقصد منتقل کرد.گرانش مریخ که تنها ۳۸ درصد گرانش زمین است، چالش دیگری است که احتمالا باعث تغییرات فیزیولوژیکی بدن از جمله کاهش تراکم استخوانی، ضعف عضلانی و مشکلات گردش خون می شود.بیماری ها و مشکلات حاد پزشکی نیز در مریخ قابل درمان نیستند؛ همچنین اگر لباس مخصوص فضانوردان در محیط خارج از کپسول ها صدمه ببیند، احتمال مرگ فرد وجود دارد.
+ به خطر افتادن حیات بالقوه در مریخ

در حالیکه «کنجکاوی»، مریخ‌نورد جدید ناسا نتایج قابل توجهی در خصوص احتمال وجود حیات در سیاره سرخ به دست آورده است، مأموریت ارسال انسان به این سیاره می‌تواند حیات بالقوه در مریخ را مورد تهدید قرار دهد.هر انسانی که قدم بر سطح سیاره مریخ بگذارد، بیش از ۱۰۰ تریلیون میکروب به همراه خواهد داشت که می تواند ارگانیسم های احتمالی موجود در مریخ را نابود کند. «باس لانس دورپ» مدیرعامل Mars One تأکید می کند، این مأموریت حداکثر تلاش خود را برای عدم دخالت در حیات بالقوه مریخ انجام می دهد و انتخاب محل ساخت مستعمره انسانی، تهدیدات احتمالی را به حداقل می رساند.
+ نقشه راه پروژه سفر به مریخ

• سال ۲۰۱۳: فضانوردان برگزیده در منطقه ای سرد و متروک مشابه مستعمره مریخی، مراحل آماده سازی و تطبیق یافتن با شرایط سیاره سرخ را پشت سر می گذارند. • سال ۲۰۱۴: مراحل آماده سازی تجهیزات مربوطه از جمله ساخت نخستین ماهواره ارتباطی مریخ آغاز می شود.
• سال ۲۰۱۶: نخستین محموله در ژانویه این سال راهی سیاره سرخ شده و ۱۰ ماه بعد در اکتبر همان سال بر سطح مریخ فرود می آید؛ این محموله شامل ۲۵۰۰ کیلوگرم قطعات مجزا، پنل های فتوولتائیک خورشیدی و تجهیزات مختلف است.
• سال ۲۰۱۸: نخستین مریخ نورد در نظر گرفته شده برای این مأموریت، وظیفه یافتن منطقه ایده آل در محدوده تعیین شده برای ساخت مستعمره انسانی را آغاز می کند؛ عملکرد مریخ نورد خودمختار است، اما بیشتر عملکردهای آن با دستورات ارسالی از زمین کنترل می شود.
• سال ۲۰۲۱: شش کپسول بر سطح سیاره سرخ ساخته می شود که شامل دو واحد اقامتی، دو واحد تأمین آب و اکسیژن و دو واحد تأمین تجهیزات است؛ دو مریخ نوردی که به این سیاره ارسال شده اند، وظیفه انتقال تمامی اجزاء به محل احداث کلونی را برعهده دارند.
• سال ۲۰۲۲: تمامی امکانات تولید آب و اکسیژن در اوایل این سال آماده بهره برداری می شود. در ماه سپتامبر (شهریور) نیز چهار فضانورد نخست آماده انجام این سفر می شوند.
• سال ۲۰۲۳: نخستین ساکنان مریخ بر سطح سیاره سرخ گام می گذارند؛ وظیفه اولیه این گروه نصب تیوب های بین کپسول های مجزا، پیکربندی و فعال سازی واحدهای تولید غذا، نصب و تعویض پنل های خورشیدی فتوولتائیک است. چند هفته پس از استقرار نخستین گروه از فضانوردان، پنج محموله باری برای ساخت واحدهای بیشتر به همراه مریخ نورد سوم در سیاره سرخ فرود می آیند.
• سال ۲۰۲۵: گروه دوم شامل چهار ساکن جدید مستعمره مریخی به فضانوردان گروه نخست می پیوندند.
+ طرح های دیگر برای سفر به مریخ
پروژه های معدودی از جمله Mars Foundation، Mars Society، MarsDrive و The Mars Initiative قصد اجرایی کردن سفر به مریخ را دارند، اما در این بین اصلی ترین پروژه به فرستادن نخستین توریست فضایی به سیاره سرخ اختصاص دارد؛ در این مأموریت یک زوج فضانورد تا پنج سال آینده راهی این سیاره خواهند شد.

«دنیس تیتو» مهندس سابق ناسا در سال ۲۰۰۱ میلادی با پرداخت ۲۰ میلیون دلار به روسیه، عنوان نخستین فضانورد خصوصی جهان را به خود اختصاص داد و اکنون در حال سرمایه گذاری در پروژه ارسال فضانورد به مریخ است.در پروژه خصوصی «الهام مریخ» (Inspiration Mars) یک زوج فضانورد سفری ۵۰۱ روزه به سیاره سرخ را در یک کپسول نیمه تنگ ۱۸۲ متر مربعی سپری خواهند کرد.برنامه این سفر با هزینه یک میلیارد دلاری برای ژانویه ۲۰۱۸ برنامه ریزی شده است و در طول این سفر رفت و برگشت ۱۶ ماهه، فضانوردان تا مسافت ۱۶۰ کیلومتری سیاره سرخ سفر خواهند کرد.ژانویه ۲۰۱۸ آخرین زمان در دوره ۱۵ ساله ای محسوب می شود که مریخ در نزدیک ترین فاصله با زمین قرار می گیرد و در صورت لغو برنامه، مأموریت تا سال ۲۰۳۱ قابل انجام نخواهد بود. این سفر«بازگشت آزاد» نامیده می شود؛ بدین معنا که فضانوردان در اطراف مریخ گردش کرده و با استفاده از گرانش سیاره سرخ در مسیر بازگشت قرار می‌گیرند، اما هیچ برنامه پشتیبانی برای نجات فضانوردان در فاصله ۱۲۰ میلیون کیلومتری از زمین در نظر گرفته نشده است.
«تابر مک کالوم»، مدیر فنی مأموریت «الهام مریخ» به همراه همسرش «جین پویتنر» از کاندیداهای بالقوه انجام این سفر محسوب می شوند.وی خاطر نشان می‌کند: در حال طراحی کپسول و ایمن سازی حداکثری انجام این سفر هستیم، اما خطرات انجام این مأموریت از جمله ذرات باردار جریان های خورشیدی و پرتوهای کیهانی غیرقابل انکار است.
در فیلمی که اسپیس منتشر کرده از مردم درباره طول مدت سفر به مریخ سوال و پاسخهای جالبی داده شده است. یک ماه،‌ دوسال، ۶۰ سال و حتی ۳۰۰ سال از جمله تصورات پاسخ‌دهندگان درباره طول زمان سفر بوده است!


منبع

[*elman*]

سفر توریستی به سیاره مریخ، از رویا تا واقعیت

به نظر میرسد که رویای سفر انسان به مریخ در حال به حقیقت پیوستن است. البته افرادی که شرایط جسمی و مالی مناسب برای چنین سفری را دارند باید حداقل 6 سال دیگر صبر کنند.

کمی بعد از آنکه ناسا شروع به ثبت نام از داوطلبان برای یک سفر بدون بازگشت به مریخ کرد، یک شرکت توریستی - فضایی امریکایی از پروژه ای خبر میدهد که امکان سفرهای رفت و برگشت توریستی به سیاره مریخ را فراهم میکند. این سفر که تنها رفت آن 500 روز طول خواهد کشید، یک اقامت 6 ماهه و سپس برگشت بدون خطر را برای مسافران خود تضمین میکند.

این شرکت که نام "کاوشگران آسمان" را برای خود انتخاب کرده است، از هم اکنون در حال برنامه ریزی برای اولین سفر در سال 2019 است.

جالب است بدانید که مالک و برنامه ریز این شرکت، شخصی به اسم "دنیس تیتو" است. او همان کسی است که 12 سال پیش به عنوان اولین توریست فضایی توسط ناسا به فضا سفر کرد. اما حالا میخواهد با سرمایه خودش امکان سفرهای توریستی به مریخ را میسر کند. 12 سال پیش او برای سفر به فضا مبلغی معادل 20 میلیون دلار هزینه کرد و توسط یک فضاپیمای روسی سفر به فضا را تجربه نمود.

هنوز اطلاعات بیشتری در مورد هزینه های احتمالی چنین سفری منتشر نشده است. اما پیش بینی میشود سفر رفت و برگشت به مریخ حداقل 80 میلیون دلار برای هر مسافر آب میخورد!



منبع