روز جهانی سازمان ملل متحد گرامی باد

[روابط عمومی سایت]

با سلام خدمت تمامی کاربران عزیز

فرارسیدن روز جهانی سازمان ملل متحد گرامی و خجسته باد

بيست و چهارم اكتبر روز به اجرا در آمدن «منشور ملل» در سال 1945 ميلادي، و به عبارت ديگر آغاز كار سازمان ملل، و به عبارت دیگر؛ روز تولد آن سازمان و معروف به «روزملل» است.


مراسم مربوط در آن روز (24 اکتبر 1945) در ساختمان وزارت امور خارجه آمريکا در شهر واشنکتن برگزار شد و نخستين مجمع عمومي اين سازمان نيز سال بعد در همان روز در «فلاشينگ ميدو» در شهر نيويورك گشايش يافت، جلسه تشريفاتي نخستين مجمع دهم ژانويه همان سال در لندن تشکيل شده بود.


در ژوئن 1945 در اجتماع شهر سانفرانسيسکو پنجاه دولت منشور ملل را امضاء کرده بودند که تا مراسم 24 اکتبر 1945 تنها 29 دولت اين منشور را به تاييد پارلمانهاي خود رسانيده بودند.

همه آن پنجاه دولت از متحدان جنگ جهاني دوم بودند (دولتهایی که به آلمان، ایتالیا و ژاپن اعلان جنگ داده بودند).

منشور ملل اينک (سال 2009) 64 ساله و این سازمان دارای 192 عضو است.

مروري بر كارنامه 64 ساله سازمان ملل نشان مي دهد كه موفقتر از «جامعه ملل» نبوده و با ساختار كنوني و تا زماني كه منشور آن اصلاح و «وتو = حق رد» از دولتهای پنجگانه سلب نشود بعيد است كه موفقيت داشته باشد؛ زيرا كه فاتحان جنگ جهاني دوم كه طرح تاسيس سازمان ملل را با هدف تامین و تضمین منافع خود از این طریق ریخته اند هفت دهه است كه در اين سازمان حرف آخر را مي زنند و عملا آن را به صورت «سازمان دول پنجگانه» درآورده اند.

دلیل روشن آن این است که مجمع عمومي سازمان ملل كه نمایندگان همه دول عضو در آن شرکت دارند و طبق قواعد دمکراسی بايد تصميم گيرنده اصلي باشد از حد يك تريبون آزاد نمي تواند پا فراتر بگذارد و به همين لحاظ دهها سال است كه برخي از روزنامه نگاران واژه «متحد» را در نوشته هاي خود هنگام خطاب كردن اين سازمان بكار نمي برند و كتاب سياسي پرفروشي هم در این زمینه تحت عنوان «سازمان ملل نامتحد» انتشار يافته است.

بسیاری از اندیشمندان سالهاست که گفته اند: ازآنجا که سازمان ملل با ساختار فعلي كه تصميمات اركانهاي مردمي آن به ويژه كميسيون حقوق بشر ضمانت اجرايي ندارند، دست كم نام اين سازمان؛ از سازمان ملتها به «سازمان دولتها» تغيير يابد تا مردم با شنيدنش عصبي نشوند.

اشغال نظامي بدون مجوّز عراق كه عضو اين سازمان حافظ صلح! بوده است به منزله آخرين ميخ برتابوت آن تلقي شده است. ولي دولتهاي پنجگانه كه هنوز این بنیاد را براي مقاصد خود لازم دارند نهايت تلاش را بعمل مي آورند كه مانع دفن جنازه شوند.


براي مثال: «يونسكو» يكي از آژانس هاي سازمان ملل است كه در همان سال 1945 با هدف كمك به صلح و امنيت جهان از طريق تقويت همكاري هاي فرهنگي، علمي و آموزش و پرورشي ملت ها به وجود آمده است تا مردمي كه از اين راه آگاهي هاي لازم را به دست مي آورند و ارتقاء فرهنگي مي يابند احترام به عدالت، حكومت قانون، حقوق بشر و آزادي هاي اصولي را رعايت كنند. آيا در هفت دهه گذشته اين هدف تامين شده است.


آيا جهانيان حتي يك قدم به اين هدف نزديك شده اند؟. اين آژانس فرهنگي جهاني هنوز نتوانسته به ايجاد يك خبرگزاري بي طرف (نامتعهد) بين المللي كمك كند! كه پيشنهاد آن چهل سال پيش در قطعنامه سران دولت هاي غير متعهد آمده بود و

روز جهانی سازمان ملل متحد گرامی باد