گوش شناگر یا عفونت گوش خارجی

[solinaz]

گوش شناگر يك عفونت ساختمان گوش خارجي است. اين مسئله به طور ويژه در شناگرها رخ مي دهد. اما از آنجائيكه دليل عفونت باقي ماندن آب در مجراي گوش است، دوش گرفتن و حمام كردن نيز ممكن است باعث ايجاد اين عفونت شود. باكتريهائي در حالت طبیعی در پوست و كانال گوش ساكن هستند؛ وقتي آب در مجراي گوش باقي مي ماند، این باکتریها تكثير مي شوند و باعث عفونت و آزار در مجراي گوش مي شوند. در صورت پيشرفت عفونت، ممكن است قسمت خارجي گوش نیز درگير شود.

نشانه هاي گوش شناگر:

شايع ترين نشانه گوش شناگر درد خفيف يا متوسط گوش (كه با کشیدن لاله گوش بدتر مي شود) و همچنين خارش گوش است.
ديگر نشانه هاي گوش شناگر ممكن است شامل هريك از موارد زير باشد:

• احساس پري يا گرفتگي در گوش
• ترشح گوش
• افت شنوائي
  
• درد زياد كه ممكن است به سمت گردن، صورت يا طرف ديگر سر نيز گسترش يابد.
• تغيير وضعيت گوش به سمت جلو يا فاصله گرفتن آن از جمجمه
• تورم غدد لنفاوي

درمان گوش شناگر:

درمان در مراحل اوليه بيماري شامل تميز كردن مجراي گوش و استفاده از قطره مي باشد. محلول های اسيدي مثل اسيد بوريك يا اسيد استيك در عفونت هاي اوليه موثر است. در عفونت هاي شديدتر، اگر پرده گوش پاره نباشد تميز كردن مجرا با آنتي بيوتيك به درمان عفونت كمك مي كند. اگر مجراي گوش متورم باشد يك اسفنج يا مش در مجرا قرارداده و ازاين طريق قطره هاي آنتي بيوتيك تجویز می شوند. داروي ضد درد نيز ممكن است لازم شود. بيمار براي بررسي روند درمان و تميز كردن مجدد مجرا در صورت نياز بايد تحت نظر پزشك باشد.

حفاظت از گوش شناگر:

احتمال عفونت كردن گوش خشك بسيار ضعيف است. به اين ترتيب دور نگه داشتن گوش از ورود آب و رطوبت بعد از شنا و حمام اهميت زيادي دارد. براي جلوگيری از ورود آب به مجراي گوش از گوشي هاي ضد آب كه معمولاً براي حفاظت شنوائي بكار مي رود مي توان استفاده كرد. از سشوار نيز براي خشك كردن گوش مي توان استفاده كرد. اما گوش پاك كن به دليل وارد كردن جرم به داخل مجرا، از بين بردن خاصيت حفاظتي جرم و آسيب رساندن به پوست نازك مجراي گوش و درنتيجه فراهم كردن محيط مناسب براي عفونت توصيه نمي شود.
در صورت پاره نبودن پرده گوش مي توان از الكل يا مخلوط الكل و سركه استفاده كرد. نحوه استفاده درست مثل استفاده از قطره هاي گوشي است. الكل آب اضافه را تبخير و گوش را خشك مي كند. اما قبل از استفاده از هر گونه قطره هاي گوشي اطمينان از پاره نبودن پرده گوش اهميت زيادي دارد. در مورد بررسي پارگي پرده، سوراخ بودن يا جراحت پرده يا در صورت انجام هر گونه عمل جراحي در گذشته بايد با پزشك متخصص مشورت كرد.
افراد با خارش گوش، پو سته پوسته شدن مجرا يا جرم زياد در گوش بيشتر مستعد ابتلا به اين بيماري هستند. بنابراين تميز كردن مرتب كردن گوش توسط پزشك كمك موثري در جلوگيري از ابتلا به اين بيماري مي كند. خارش گوش از علائم آزار دهنده است. گاهي افراد به دليل آلرژي يا قارچ دچار خارش مي شوند. اما اغلب التهاب مزمن پوست مجراي گوش مي باشد.

درماتیت سبورئیک (Seborrheia dermatitis) نوعي التهاب پوست مجراي گوش است. در اين بيماري درست مثل شوره سر، جرم گوش خشك، تكه تكه و فراوان مي شود. بيشتر افراد با رعايت رژيم های غذايي مثل غذاهاي روغني، كربوهيدراتها (نشاسته ها و شكلات)، مشكلشان بر طرف مي شود. پزشكان اغلب قطره كورتيزون را در زمان خواب كه خارش گوش زياد است تجويز مي كنند. درمان بيماري مدت زيادي طول نمي كشد، اما مي توان آن را كنترل كرد.

منبع