میکروسپوریدیازیس

[ستاره آسمون شب]

این بیماری توسط تک یاخته ای ازخانواده ی میکروسپوریدیاها ایجاد می شود که اعضای این خانواده با تولید اسپورهای مقاوم که بسته به گونه اندازه های متفاوتی دارند مشخص می شوند.



از ویژگی گروه میکروسپوریدیاها این است که ساختار لوله مانند دارند که وقتی می خواهند سلولی را عفونی کنند، ساختار لوله ای شکل از داخل انگل خارج شده و وارد سلول میزبان می شود و مواد عفونت زا به سلول تزریق می شود.
این تک یاخته به صورت عامل بیماری زای فرصت طلب در بیماران مبتلا به ایدز ظهور می کند. شایع ترین بیماری میکروسپوریدیایی به صورت اسهال طولانی مدت و تضعیف کننده و در بیماران مبتلا به ایدز که تعداد CD4 آنها کمتر از 50 عدد در هر میکرولیتر باشد، ظاهر می شود. اصولا علائم بالینی این بیماری به محل استقرار انگل در بدن میزبان بستگی دارد.
عفونت میکروسپوریدیایی باعث کراتیت چشمی هم می شود.هم چنین بعضی از گونه ها می توانند ایجاد عفونت منتشره کنند مثلا کل روده را دربرگیرند.
در صنعت زنبورداری این انگل باعث اسهال در زنبورها می شود.
از گونه های این انگل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

گونه	محل در گیری	پاتوژنز
انسفالیتوزون کونیکوکی	منتشر،مغز و....	ازدست دادن آب و...
انسفالیتوزون هلم	اپی تلیال قرنیه	کراتوپاتی
انسفالیتوزون بینئوزی	انتروسیت-روده	اسها ل
انسفالیتوزون اینتستینالیس	انتروسیت-روده	اسها ل
نوزما کونوری	منتشر	درگیری چند ارگان
نوزما کورنئوم	استرومای قرنیه	کراتیت
میکروسپوریدیوم آفریکانوم	استرومای قرنیه	کراتیت
گونه های پلیستوفورما	فیبرهای عضله	میوزیت

چرخه ی زندگی این انگل علاوه بر آب آلوده در اثر اسپورهایی که از ترشحات آلوده ی افراد به هوا منتقل می شوند هم برقرار می گردد و ازاین طریق وارد بدن انسان می شود.
در مورد گونه ی انتروسیتوزون بینوزی، تولید اسپور به صورت آزادانه در سلول انجام می گیرد ولی در انسفالیتوزون، اسپورها در سلول اپی تلیال درون واکوئل می مانند که به این واکوئل، پارازیتوفوروس می گویند.
تست های تشخیصی برای این انگل به شرح زیر است:
1- بررسی میکروسکوپی نمونه های حاصل از آسپیراسیون دئودنوم
2- Inform Labratory اگر این ارگانسم مورد سوءظن باشد.
3 - تکثیر اسیدنوکلئیک
درمان
درمان بالغین با استفاده از آلبندازول و هم چنین قطره ی فوماژیلین برای عفونت چشمی؛ و درمان کودکان بااستفاده از آلبندازول، فوماژیلین و نیتازوکسانید انجام می شود. البته هرکدام ازاین داروها نسبت به گونه ی خاصی از انگل موثر می باشد.








\

[طلیعه طلا]

انیمیشن تهاجم میکروسپوریدیا

http://s3.picofile.com/file/7591968381/PT_08_Microsporidia.exe.html

میکروسپوریدیا( Microsporidia) از جمله انگلهای یوکاریوتیک داخل سلولی اجباری است که قادر به تولید اسپور بوده و طیف وسیعی از مهره­ داران و بی­ مهره­ ها را آلوده می­سازد. اولین بار در سال 1857 ، Nageli عوامل انگلی را در کرم­ های ابریشم شناسایی کرد و آن­ را نوزما بومبیسیس( Nosema bombycis) نام نهاد. میکروسپوریدیا یکی از عوامل بیماری در گروه­های مختلفی از حیوانات می­باشد که برخی از آن­ها از نظر اقتصادی مهم می­باشند مثل حشرات، ماهی­ها، جوندگان آزمایشگاهی، خرگوش­ها و پریمات­ها و غیره. از طرفی میکروسپوریدیا ها در منابع محیطی عمومی مانند آبهای معدنی نیز یافت می­شوند.

اولین مورد میکروسپوریدیازیس انسانی در سال 1959 گزارش شد و تا سال 1985 تنها 10 مورد عفونت انسانی میکروسپوریدیایی گزارش شده بود. در همین سال انتروسیتوزون بینئوسی ( Enterocytozoon bieneusi) از یک بیمار مبتلا به سندرم نقص سیستم ایمنی (AIDS) در فرانسه گزارش شد. پس از آن عفونت­های فراوانی از تمام نقاط دنیا گزارش شد و امروز به عنوان یکی از عوامل پاتوژن معمول در بیماران مبتلا به سندرم نقص سیستم ایمنی شناخته می­شود.

میکروسپوریدیازیس یک عفونت فرصت ­طلب در میان افراد مبتلا به سندرم نقص سیستم ایمنی است و روز به روز تعداد موارد شناسایی شده افزایش می­یابد که به دلیل گسترش روش­های تشخیصی مناسب می­باشد. به گونه­ای که چند گونه جدید میکروسپوریدیایی از جمله انتروسیتوزون بینئوسی در سال 1985، انسفالیتوزون هلم( Encephalitozoon hellem) در 1991 و سپتاتا اینتستینالیس( Septata intestinalis) در 1993 در بیماران ایدزی شناسایی شد.

احتمالا بسیاری از عفونت­های میکروسپوریدیازیس انسانی منشا زئونوز داشته و از طریق آب آلوده به فضولات حیوانی منتقل می­شوند با این وجود انتقال انسان به انسان نیز توصیف شده است.

این عوامل اگر چه در میزبانان با ایمنی سالم به صورت خود محدود شونده می­باشند ولی در افراد مبتلا به سندرم نقص سیستم ایمنی به خصوص بیماران ایدزی می­تواند تهدید کننده حیات باشد.