چرا گاهی انگیزه های نخبگان رنگ می بازند ؟

[Almas Parsi]

با سلام خدمت دوستان ساعی و تلاشگر انجمن

اوقات زیبای تابستانی تون سرشار از آرامش ...

در این تاپیک تصمیم داریم به اتفاق شما خوبان در خصوص رنگ باختن انگیزه ها صحبت کنیم

قطعا برای همه شما این امر اتفاق افتاده که در وجودتون یک انگیزش فوق العاده و قوی ایجاد شده
و شما رو برای رسیدن به اهداف و آرمانهاتون کمک میکنه

و حس توانمندی و قدرتی مهار نشدنی در وجودتون شکل میگیره اما کم کم متوجه میشید
که انگیزه شما با گذر زمان کم کم محو میشه و تنها چیزی که جای اون رو میگیره ایستادگی و مقاومت
در برابر هر نوع تغییر و تحول میشه و بهانه های متعدد جایگزین اون شرایط میشه که باعث حرکت کُند و گاها توقف کامل در مسیر حرکت به سوی اهداف میشه که عموما ما اسم تنبلی رو برای این مقطع از زندگیمون تعبیر میکنیم و میگیم تنبل شدم و انگیزه قبل رو ندارم ...
اما در اصل واقعیت ماجرا اینطور نیست و ظاهرا ما بهانه تنبلی رو عنوان میکنیم.
برای مثال شما میتونید به ما بگید در چه زمانهایی دچار این مشکل شدید و به نظرتون چه عاملی
باعث بی انگیزشی در هدف شما شد...؟
و در اون شرایط شما چه راهکاری رو برای بهبود و بازگشت شرایط خودتون انجام دادید ؟

چنانچه شما تجربه های اینچنینی داشتید خشنود میشیم تجربیاتتون رو در این زمینه ها
در اختیار دوستان بگذارید تا با کمکِ هم ، ریشه و علل و عوامل این بی انگیزشی ها رو پیدا کنیم
و راهکارهای مناسبی رو به هم پیشنهاد بدیم .

در پایان ممنونم از مشارکتتون در این تاپیک و مرسی که به عقاید و نظرات هم احترام میگذارید


شاد و پیروز باشید

[zoh_reh]

با سلام خدمت الماس پارسی عزیز

من نخبه نیستم ولی گاها با این مسئله ای که مطرح کردین مواجه بودم و میشم،

برای من که این مسئله اغلب زمانی پیش اومده که کاری رو بموقع انجام نداده باشم بخصوص از امروز به فردا انداخته باشم،

این فاصله زمانی حالت فرسایشی در من ایجاد کرده و به مرور انگیزه انجام رو کمرنگ میشه، یا

گاهی هم هیجان بیش از اندازه در فاصله انجام کار فروکش میکنه و در این فاصله خیلی مسائل دخیلند،

مثلا تصمیم سریع در اول کار برای انجام آن، مسائل مالی، اتفاقات غیر مترقبه، و....

مسئله مهم دیگه برنامه ریزی کردن بدون پیش بینی های لازم در برنامه موجب افت نتیجه یا شاید انجام نشدن کار خواهد بود.

[Almas Parsi]

با سلام خدمت الماس پارسی عزیز

من نخبه نیستم ولی گاها با این مسئله ای که مطرح کردین مواجه بودم و میشم،

برای من که این مسئله اغلب زمانی پیش اومده که کاری رو بموقع انجام نداده باشم بخصوص از امروز به فردا انداخته باشم،

این فاصله زمانی حالت فرسایشی در من ایجاد کرده و به مرور انگیزه انجام رو کمرنگ میشه، یا

گاهی هم هیجان بیش از اندازه در فاصله انجام کار فروکش میکنه و در این فاصله خیلی مسائل دخیلند،

مثلا تصمیم سریع در اول کار برای انجام آن، مسائل مالی، اتفاقات غیر مترقبه، و....

مسئله مهم دیگه برنامه ریزی کردن بدون پیش بینی های لازم در برنامه موجب افت نتیجه یا شاید انجام نشدن کار خواهد بود.

سلام به زهره عزیز همکار پر تلاش انجمن
ممنون از حضورتون و مشارکتتون در این تاپیک
خانمی این مورد برای هر کس اتفاق میفته عنوان تاپیک صرفا به دلیل نام سایت هست و هر کاربر عضو سایت ،
عنوان نخبگان جوان رو داره و برای ذکر تجربیات و نظرات محدودیتی وجود نداره و همه عزیزان میتونند در بحث مشارکت کنند
ممنون ازمواردی که ذکر کردید و به نکات مهمی اشاره کردید
در ادامه منتظر نظرات دوستان هستیم تا به امید خدا در آینده و در خلال بحث تحلیل های دوستان رو بررسی و در موردش گفتگو کنیم

شاد و پیروز باشید