امیر سرتیپ شهید حسن امیری

[خادم شهدا]

شهید حسن امیری از فرماندهان سلحشور ارتش بود که همواره حضور پررنگی در سنگرهای دفاع مقدس داشت و استراحت کردن در زمان حمله دشمن را ننگ میدانست

شهید حسن امیری در تاریخ یکم بهمن ماه سال 1318 در شهر کرمانشاه به دنیا آمد و دوران ابتدایی تحصیل خود را در روستای کندوله به پایان رساند.این شهید والامقام برای ادامه تحصیلات خود در مقطع دبیرستان به کرمانشاه عزیمت کرد و همزمان با تحصیل در آموزشگاه گروهبانی ثبتنام کرد.
وی پس از اخذ مدرک دیپلم به دانشکده افسری وارد شد و به درجه نظامی ستوان سومی نائل آمد و بعد از مدتی به کشور عمان رفت و بهمدت چهار سال بهعنوان پاسدار صلح به ارتفاعات جولان در سوریه اعزام شد.
شهید امیری پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ایران بازگشت و ابتدا به عضویت لشکر 77 پیروز خراسان درآمد و پس از مدتی به لشکر 81 کرمانشاه پیوست و با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران برای دفاع از وطن به جبهه های حق علیه باطل شتافت و رشادتهای فراوانی را از خود به یادگار گذاشت.
وی در سال 59 هنگام نبرد با دشمنان بهعنوان فرمانده گردان ارتش در جبههها فعالیت میکرد و در بسیاری از عملیاتها حضور پررنگ این شهید والامقام دیده میشد.
شهید امیری در فتح آبادان و آزادسازی خرمشهر جزو ارکان اصلی ارتش بود و پس از انجام این عملیات مهم فرماندهی گردان 119 را بر عهده گرفت.
وی با صلابت تمام و با توان بسیار بالا در عملیاتهای مختلف شرکت میکرد و رزمندگان اسلام او را همواره در خط مقدم سنگرهای دفاع از میهن مشاهده میکردند.
سرانجام این شهید والامقام در تاریخ 26 مهرماه سال 63 بر اثر اصابت ترکش به گردن به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش در باغ فردوس شهر کرمانشاه به خاک سپرده شد.

در خاطرات همرزم شهید امیری آمده است: وی یکی از نظامیان به تمام معنا بود که تخصص، تجربه و درایت ویژهاش او را به یک فرمانده برجسته تبدیل کرده بود.
شهید امیری در هنگام حمله رژیم بعث عراق به فرودگاه هوانیروز بهعنوان افسر پیاده آمادگی خود را برای دفاع از مرز و بوم ایران اسلامی اعلام کرد.

همسر شهید امیری در خاطرات خود به کمک رسانیهای این شهید والامقام اشاره میکند و میافزاید: همسرم انسان وارستهای بود که همواره برای یاری دادن به تمام اعضای خانواده و فامیل پیشقدم میشد.

در خاطرات فرزند شهید امیری آمده است: پدرم مردانگی و سلحشوری خاصی داشت و بارها این سخن خود را تکرار میکرد که استراحت کردن در زمان حمله دشمن ننگ است و تا زمانی که یک سرباز عراقی در خاک میهن اسلامی باشد، باید شجاعانه برای نابودی آن تلاش کرد.