حاضرید با 4 ساعت خوابیدن بر روی تختی، جان انسانی را نجات بدهید؟

[مه دوست]

23 ساله بود، مهندسی شیمی خونده بود، خوشگل و مهربون با یه نگاه معصوم و نگران.تازه عقد کرده بود که متوجه شد سرطان خون گرفته. به نامزدش گفت که اگه دوست داری، میتونی بری سراغ یکی دیگه، من مشکلی ندارم. ولی ایشون مثل یه مرد وایساده بود و گفت که تا تهش هستم.

می گفت : مریضیش مثل یه خواب بوده ولی الان بیداره...

بعد از یک دوره شیمی درمانی حالش خوب خوب شده بود (البته به قول خودش) و هیچ مشکلی هم نداشت، دکترا گفته بودن که پیوند مغز استخوان براش حیاتیه و هرچه زودتر باید انجام بشه، ولی هیچکدوم ازخواهر و برادراش باهاش تطبیق ژنی نداشتن. قرار بود از بانک جهانی که توی آلمان هست براش سلول بنیادی بیارن، اونم با تطبیق 90٪ و نه100%
اما کار یه گره کور داشت و به دست هرکسی باز نمیشد، اونم هزینه این کار بود و حداقل 100 میلیون ناقابل لازم داشت، تازه این فقط هزینه حاضر کردنش و فرستادنش از آلمان بود، دیگه بماند هزینه های بستریش و چکاپ های دوره ای بعدیش ... .

بعد از چند ماه، دوباره بیماریش عود کرد و باز همون شیمی درمانی نفرت انگیز شروع شد، ولی امید داشت و میگفت میخوام پیوند بگیرم.

هدیه همچنان در انتظار یه امداد از غیب ...

خانوادش میگفتن به هر موسسه خیریه ای که فکرشو بکنید سپردیم، هر جا 500 تومن ، 200تومن، در همین حد کمک تونستن بکنن.

و هدیه هنوز در انتظار ...

تا جایی که انگار داشتن به زور شیمی درمانی هدیه رو از مرگ حتمی نجات میدادن، بازم بیماریش رفته بود تو فاز بهبودی و این اتفاق همه رو خوشحال کرده بود، ولی نمیدونم ناغافل چی شد که بهبود هم انگار دیگه خاصیت خودشو از دست داد و هدیه در بین بی باوری آدمها در اردیبهشت تا بهشت پرواز کرد.

و حالا هدیه دیگه منتظر نیست.



ما ایرانی ها فقط پنج هزار نفر اهدا کننده داریم ولی آلمانی ها چند میلیوننفر اهدا کننده دارن !!!


اگه توی خود ایران کسی پیدا میشد که با سپیده تطبیق ژنی داشت ، نیازی نبود که از اون سر دنیا براش سلول بیارن و ... .


هدیه از بیماری نرفت ، از بیخبری و بی مهری بود که رفت.
.
.
.
از فرد داوطلب در ابتدا نمونه خون گرفته شده و آزمايش تعيينHLA انجام ميشود. نتيجه آزمايش براي بررسي سازگاري با فرد بيمار نيازمند احتمالي استفاده خواهد شد. بعد از تاييد توسط آزمايشات مبنی بر مناسب بودن شما براي اهدا، سلولهاي بنيادي براي پيوند به بيمار نيازمند از شما دريافت خواهد شد.

اطلاعات بیشتر درمورد اهدای سلول بنیادی
http://www.iscdp.org/

[مه دوست]

بعد ازگذشت مدتی یکی از دوستانم خیلی راجع به اهدا کننده ها و بانک سلول بنیادی و این حرفا تحقیق کرد و متوجه شد که
دلیل این که ما اهدا کننده کم داریم اینکه هزینه ثبت hlaحداقل سیصدهزارتومنه، و کمتر کسی حاضر میشه این هزینه رو بده. البته میگفتن رایگانه و فقط 5ccخون از آدم میگیرن و عضو میشی ، بعدش اگه کسی لازم داشت با یه کیسه خون، میتونه به فرد نیازمند سلول اهدا کنه ، حتی نیازی به گرفتن مغز استخون نیست و با استخون کسی کار ندارن.
ولی این اطلاعات ضدونقیضه (که رایگانه یا پولی) یعنی باید خیلی پیگیر باشی تا بتونی اطلاعات خودتو اونجا ثبت کنی ، اگه سایتای مختلفی رو که توشون درخواست کمک کردن سر زده باشین ، میبینین که چقدررررر مردم نوع دوست زیادهستن . ولی موسساتی که اینکارو میکنن فقط 2 تا هستن (سپاس و بیمارستان شریعتی) و نمیتونن جوابگوی این همه آدم نوع دوست باشن، پس ترجیح میدن امکانات انجام آزمایشو برای کسانی صرف کنن که امکان تطبیقش بیشتره ، مثل اقوام درجه 1 بیمار.
کشور ما هنوز به جایی نرسیده که بتونه از همه مردم اطلاعات سلولی ثبت کنه.اگر بخوای کار تبلیغاتی بکنی،باید روی تاسیس موسسه و تامین هزینه هاش تبلیغ کنی.و گرنه اگه الان بگییم یه نفر داره میمیره ، سلول میخواد ، ویه فراخوان بدیم توی اینترنت.می بینیم که چه صف طویلی ایجاد میشه
مثل بانک خون،که تا خوناش کم میشه یه فراخوان میده و کلی انسان شریف میرن کلللللی خون میدن.

پس درد ما بی مهری مردم نیست ، بی مهری مسئولاست که به فکر نیستن.