دام و دانه
صد هزاران دام و دانه است اي خدا
ما چون مرغانِ حريصِ بي‌نوا
دَم به دَم ما بسته‌ي دامِ نويم
هر يكي گر باز و سيمرغي شويم
مي‌رَهاني هر دَمي ما را و باز
سويِ دامي مي‌رويم اي بي‌نياز!
ما در اين انبار، گندم مي‌كُنيم
گندم جمعْ‌آمده، گُم مي‌كُنيم
مي‌نينديشيم آخِر ما به هوش
كين خَلَل در گندم است از مكرِ موش
موش، تا انبارِ ما حُفره زده‌ست
وز فَنَش انبارِ ما ويران شده‌ست
اوّل اي جان! دفعِ شَرِّ موش كن
وآنگهان در جمع گندم جوش كن
مولوی
دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید
مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.
توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)