مدیریت وابستگی به مواد در بارداری، زایمان و نوزادی

[yas-90]

اقدامات حمايتي و درمان هاي غيردارويي

تقريباً 50-70 % نوزادان متولدشده از زنان مصرف كننده مواد افيوني به دليل بروز سندرم پرهيز نوزادي نياز به درمان پيدا ميكنند. درمان غيردارويي، درمان خط اول براي تمام كودكان متولدشده از زنان وابسته به مواد افيوني است. اين درمان شامل مداخلات مراقبت حمايتي مثل يك محيط آرام، شيردهي مكرر ، استفاده از پستانك، از نزديك در آغوش گرفتن، خوب پوشاندن، تغذيه مكرر با حجم كم و تماس پوستي نزديك مي شود. نوزاداني كه در معرض خطر سندرم پرهيز نوزادي هستند بايد در بيمارستان براي حداقل 3 روز باقي بمانند . اين كار يك زمان حداقلي براي پايش نشانه هاي سندرم نوزادي، ارزيابي مهارت هاي فرزندپروري بيمار، ارزيابي كفايت تغذيه نوزاد و كنترل از نظر كاهش وزن بيش از حد فراهم مي كند. پايش دقيق وزن نوزاد در طول اين دوره ضروري است زيرا اختلالات تغذيه شايع هستند . در صورتي كه دريافت كالري با شيردهي به تنهايي ناكافي باشد، بايد استفاده كمكي از شير خشك تا زمان برقراري دريافت كالري كافي در نظر گرفته شود.


نكته: شيردهي نقش مهمي در مديريت زمان نوزاد متولدشده از زنان وابسته به مواد مخدر است . تغذيه با شير مادر شدت علايم محروميت ، احتمال شروع تأخير ي
علايم و نياز به درمان دارويي را كاهش ميدهد.


مادران نوزادان در معرض خطر سندرم پرهيز نوزادي بايد اطلاعات كافي و متناسب درباره شيردهي، حمايت براي فرزندپروري و ارزيابي دريافت كنند و بايد به آن ها تكنيك هاي آرام كردن آموزش داده شود . زنان و والدين يا افراد حمايت كننده آن ها هم چنين بايد درباره بهداشت خواب خصوصاً وقتي داروهاي آرام بخش مثل متادون دريافت ميكنند آموزش ببينند.

مادران باردار بايد بعد از زايمان به تداوم درمان نگهدارنده با داروهاي آگونيست (متادون يا بوپرنورفين ) تشويق شوند . هم چنين در صورتي كه مادر منع شيردهي نداشته باشد بايد به ادامه شيردهي تشويق شود.

نكته: اگر مادر اصرار به ترخيص زودرس نوزاد در معرض خطر داشت، نوزاد بايد توسط فوق تخصص نوزادان بررسي شده و والدين نيز برگه رضايت نامه را امضا نمايند.

[yas-90]

درمان دارويي

عليرغم اهميت درمان هاي غيردارويي براي مديريت سندرم پرهيز نوزادي، درمان با مراقبت حمايتي و مورفين از درمان مراقبتي به تنهايي مؤ ثرتر است و به صورت معني داري زمان بازيابي وزن تولد و طول مدت مراقبت حمايتي را كاهش مي دهد.

درمان دارويي سندرم پرهيز در نوزادي، داروهاي متعددي را توصيه مي كند كه شامل مورفين، متادون و ... مي شود.



استفاده از داروهاي آگونيست در سندرم پرهيز نوزادي

اثربخشي و ايمني درمان با اپيوئيدها در نوزادان تازه متولدشده در يك مقاله مروري كوكرين بررسي شد و نتيجه اين بود كه اپيوئيد ها درمان اوليه ارجح براي سندرم پرهيز نوزادي خصوصاٌ براي نوزادان مادران مصرف كننده اپيوئيد ها در دوران بارداري هستند . اگر نوزادان داراي سندرم پرهيز نوزادي مرتبط با مواد افيوني با داروهاي اپيوئيدي درمان شوند، احتمال كم تري وجود دارد كه دچار تشنج شوند . هم چنين احتمال كم تري وجود دارد كه نياز به درمان با يك عامل دارويي ثانويه پيدا كنند و ممكن است طول مدت درمان كم تر داشته باشند . مورفين خوراكي داروي آگونيست انتخابي است.

نكته: آگونيستهاي اُپيوئيدي فقط زماني بايد استفاده شوند كه اطمينان داشته باشيم سندرم پرهيز نوزادي ناشي از ترك مواد افيوني است.




تداوم شيردهي در حين درمان سندرم پرهيز نوزادي

در صورتي كه مادر باردار روي درمان نگهدارنده با بوپرنورفين است و نوزاد در حال دريافت داروي اُپيوئيدي براي درمان سندرم پرهيز نوزادي است تداوم مصرف بوپرنورفين بلامانع است اما از تجويز محصول تركيبي بوپرنورفين + نالوكسان بايد اجتناب شود.

پایان