شما همسرش هستید نه مادرش !

[mozhgan.s]

صبح زود‌تر از خواب بیدار می‌شوید، صبحانه را حاضر می‌کنید، لباس‌هایش را اتو می‌کنید، وسایلش را در کیف کارش می‌گذارید و لیوان شیر را پای‌تخت می‌برید و او را از خواب بیدار می‌کنید. بعد از خداحافظی هم هر چند ساعت یکبار با او تماس می‌گیرید و احوالش را می‌پرسید و در ده‌ها جمله عاشقانه به همسرتان توصیه می‌کنید مراقب خودش باشد. حالا یک بار دیگر رفتارهایی که برای اثبات عشق‌تان انجام داده‌اید را مرور کنید. شما بیشتر از آنکه به شریک زندگی شباهت داشته باشید به مادری دلسوز شبیه شده‌اید. تقصیر خودتان نیست. اغلب ما از کودکی یاد می‌گیریم که نشان دادن عشق یعنی‌ تر و خشک کردن دیگران و تصور می‌کنیم هر چه بیشتر شریک زندگی‌مان را‌ تر و خشک کنیم، همسر ایده‌آل‌تری به نظر می‌رسیم اما مراقب باشید، روانشناس‌ها می‌گویند مادری کردن برای مرد‌ها راه مناسبی برای نشان دادن عشق نیست و دیر یا زود زندگی مشترک‌تان را به سراشیبی می‌کشاند.
رئیسش هستید؟
به محض اینکه همسرتان کاری را شروع می‌کند بالای سرش می‌روید و سعی می‌کنید او را راهنمایی کنید؟ گاهی برای جلوگیری از اشتباه‌هایش در نیمه کار خودتان آستین‌ها را بالا می‌زنید و برای تمام کردنش دست به کار می‌شوید؟ حاصل این رفتار شما همسری بدون اعتماد به نفس خواهد بود که حتی در نبود شما هم وظایفش را نیمه‌کاره‌‌ رها می‌کند و توانایی انجام درست هیچ کاری را در خود نمی‌بیند.
از این راه بروید: حتی اگر احساس می‌کنید همسرتان اشتباه می‌کند، کمی طاقت بیاورید و بگذارید خودش متوجه این موضوع شود. از او بپرسید برای انجام کار کمک می‌خواهد و اگر پاسخش مثبت بود بپرسید چه کمکی از شما ساخته است.
پرستارش هستید؟
وقتی سرما می‌خورد، راس ساعت با دارو‌ها بالای سرش حاضر می‌شوید و تا سوپش را نخورد از کنارش بلند نمی‌شوید؟ اگر شما به سلامتش رسیدگی نکنید و برایش از دکتر وقت نگیرید با بیماری می‌سوزد و می‌سازد؟ اگر پاسخ شما به این سؤال‌ها مثبت است باید بگوییم آنقدر برای همسرتان مادری کرده‌اید که او نقش خودش به عنوان یک کودک بی‌دست و پا که همیشه نیاز به مراقبت دارد را پذیرفته است. تصویری که از مادر در ذهن مرد‌ها نقش می‌بندد در زندگی آینده‌شان تاثیر می‌گذارد. محققان می‌گویند این گروه از مرد‌ها واقعا در آرزوی ازدواج با زنی شبیه مادرشان هستند و به همین دلیل وقتی زنی در دنیای زندگی مشترک برای‌شان مادری می‌کند، مقابلش نمی‌ایستند و در کنار او خود را تبدیل به یک کودک می‌کنند پس مراقب باشد همسرتان شما را گرفتار این دام نکند.
از این راه بروید: همسرتان باید یاد بگیرد کسی جز خودش مسئول سلامت او نیست. پس دارو‌ها را روی میز بگذارید با مهربانی از او بخواهید ساعت را برای زمان مورد نظر کوک کند و بعد به کارهای خودتان برسید.
طراح لباسش هستید؟
قبل از بیرون رفتن لباس‌هایش را آماده می‌کنید و به او می‌گویید چه بپوشد؟ بدون حضورش برایش لباس می‌خرید چون احساس می‌کنید او از این کار‌ها سر درنمی‌آورد؟ درست است که با این رفتارهای شما می‌توانید همسرتان را با‌‌ همان ظاهری که دوست دارید به دیگران معرفی کنید اما باور کنید این رفتارهای مادر و فرزندی آرام‌آرام از او مردی می‌سازد که اگر یک هفته به سر و وضعش رسیدگی نکنید از عهده شستن لباس‌هایش و توجه به آراستگی‌اش هم برنمی‌آید.
از این راه بروید: از انجام کارهای شخصی همسرتان دست بردارید. شاید به‌خاطر تقسیم وظایف شستن لباس‌ها بر عهده شما باشد اما اجازه ندهید همسرتان برای اتو نداشتن لباس‌هایش یا ناهماهنگ بودن آنها با هم شما را سرزنش کند. اگر مثل یک مادر وظیفه مرتب بودن ظاهرش را بر عهده بگیرید، باید منتظر باشید که دیر یا زود کودکی کردن‌هایش در جنبه‌های دیگر زندگی مشترک‌تان هم دیده شود.
ناظمش هستید؟
در مهمانی حواس‌تان به دهان همسرتان است تا مبادا حرفی که شما نمی‌خواهید را بزند؟ رفتارش در جمع را زیر نظر می‌گیرید و به محض سرزدن آنچه از نظرتان اشتباه است به او چشم غره می‌روید؟ انگار شما مثل یک مادر مشغول تربیت همسرتان هستید و می‌خواهید آن‌طور که شما انتظار دارید رفتار کند اما باور کنید رفتارهای امروز شما از او مردی می‌سازد که توان حمایت از شما را ندارد و از پس اداره زندگی مشترک هم برنمی‌آید.
از این راه بروید: عشقی که به همسرتان دارید را همراه با احترام به او نشان دهید. به جای ساختن یک عروسک خیمه‌شب‌بازی از او، اگر رفتار نادرستی از همسرتان دیدید در یک گفت‌و‌گوی بالغانه در روزهای بعد موضوع را با او در میان بگذارید.
معلمش هستید؟
می‌خواهید پیشرفت کند و در روز ثبت‌نام آزمون کار‌شناسی‌ارشد برایش دفترچه می‌خرید و برای درس خواندنش برنامه می‌ریزید؟ کتاب‌هایی که باید بخواند را شما مشخص می‌کنید و او را به تماشای فیلم‌هایی می‌نشانید که از نظر خودتان ارزش دیدن دارد؟ اما تا همسرتان خودش میلی به پیشرفت نداشته باشد، هل دادن‌های شما به نتیجه‌ای نمی‌رسد، پس اجازه دهید او نه به‌خاطر ترس از شما بلکه به‌خاطر ساختن زندگی مشترک‌تان نیاز به پیش رفتن را احساس کند.
از این راه بروید: به جای هل دادنش کمی از او فاصله بگیرید و به‌خاطر تلاش‌هایی که خود خواسته انجام می‌دهد تشویقش کنید. قدر‌شناسی شما و دیدن زحماتش بهترین راه ایجاد انگیزه در همسرتان است.
هورمون‌ها مقصرند
محققان می‌گویند نوسانات هورمونی زن‌ها در دوره‌هایی از زندگی آنها را به یک مادر شبیه‌تر می‌کند. بررسی‌ها نشان می‌دهد ترشح هورمون اکسی‌توسین یا‌‌ همان هورمون عشق با وارد شدن به یک زندگی آرام و عاشقانه بیشتر می‌شود اما بالا رفتن میزان این هورمون در بدن زن‌ها از آنها تنها یک عاشق نمی‌سازد بلکه آرام‌آرام رفتارهای مادرگونه‌شان را هم تقویت می‌کند. محققان معتقدند ترشح‌بیشتر هورمون اکسی‌توسین زن‌ها را لطیف‌تر می‌کند و باعث می‌شود‌‌ همان احساساتی که برای نوزادشان به خرج می‌دهند را برای همسرشان هم خرج کنند. از طرف دیگر بررسی‌ها نشان می‌دهد هورمون اندروفین هم در تبدیل یک همسر به مادر نقش غیرقابل انکاری دارد. این هورمون که در بدن تازه‌مادر‌ها بیشتر از دیگران جاری می‌شود، بعد از ازدواج و در رابطه با شریک زندگی هم زیاد ترشح می‌شود و رفتار زنی که قرار است تنها شریک و همراه زندگی مرد باشد را به رفتار مادر‌ها شبیه‌تر می‌کند.
ناجی‌اش هستید؟
تک‌تک رفتار‌هایش را نقد می‌کنید و مدام غر می‌زنید؟ گذشته‌اش را زیر سؤال می‌برید و به او می‌گویید تا زمانی که در زندگی‌اش نبوده‌اید هر لحظه یک اشتباه تازه به کارنامه‌اش اضافه می‌شده؟ اگر همین‌طور پیش بروید او برای جلوگیری از بیشتر سرزنش شدن و به‌خاطر تردیدی که نسبت به خودش پیدا کرده در آینده نزدیک روی حرف‌تان هم حرف نخواهد زد اما مراقب باشید! این تغییرات نشانه پیروزی و قدرت شما در زندگی مشترک نیست.
از این راه بروید: ماسک دانای کل را از روی چهره‌تان بردارید و از همه رفتارهای همسرتان ایراد نگیرید. باور کنید زندگی با یک مرد بله قربان گوی بی‌اعتماد به نفس از زندگی با مردی که گاهی اشتباه می‌کند شیرین‌تر نیست.
مدیر مالی‌اش هستید؟
همه خریدهای خانه را شما انجام می‌دهید چون تصور می‌کنید همسرتان از عهده آنها برنمی‌آید؟ برنامه‌ریزی‌های مالی را برعهده گرفته‌اید چون تصور می‌کنید همسرتان توانایی مدیریت اقتصادی این خانواده را ندارد؟ شاید تصورات شما چندان هم نادرست نباشد و واقعا شما مدیر مالی بهتری باشید یا در انجام خریدهای خانه ظرافت بیشتری داشته باشید اما تلاش برای ایده‌آل انجام دادن همه این کار‌ها از همسرتان مردی بی‌تفاوت خواهد ساخت که نه سر از حساب و کتاب زندگی درمی‌آورد و نه نیازهای خانه‌اش را می‌شناسد.
از این راه بروید: برخی کار‌ها را بر عهده او بگذارید و بهانه‌هایش برای شانه خالی کردن از آنها را نپذیرید. اگر خودتان را توانمند‌تر می‌دانید، می‌توانید کارهای حساس‌تر را شخصا برعهده بگیرید اما اجازه ندهید همسرتان در این زندگی یک مهمان بی‌مسئولیت باشد.
مجله سیب سبز