همه اینجا میگن نمیشه به مجازی اعتماد کرد واگر اعتماد کرد بده و..

میگن حرمت رعایت نشه.

اما من یک چیز میگم.

دوستی داشتم که از همین طریق مجازی وسایت ها با یک پسر اشنا شد از اول بهش گفت داداش هااا.
بعد مدتی اینا قرار گذاشتن واز نزدیک هم دیدن. همینطوری بهم داداش و.. میگفتن. وهمدیگر خیلی دوست داشتن. وواقعا بهم میگفتن برادر
وخواهر. وقتی پسره زن گرفت. حتی روزخواستگاریش این دوست من رفت. طوری بود که حتی خانواده خودش میدونستن که با این داداش مجازی که حالا حقیقی شده میره ومیگرده وخوش وبشن.
حتی زنش یکی از همکلاسی های خودمون بود که روزی که باهاش حرفید ماما حضور داشتیم گفت خانم فلانی من تا اخر عمرم این خانوم مثل خواهرمه . از خواهر خودم نزدیک تره پس بهش محبت میکنم دوستش دارم. اگر مشکلی با این رفتارم داری از الان بگو نه. دخترم قبول کرد ازدواج کردند.

حالا یک روز پدر ومادر دوستم فوت کرد. برادر های واقعی اش وهمچنین داماد وعروس هاش این از خونه پدریش بیرون کردن که این خودش هیجا نداشت بره ودر به در شد. تا اینکه برادر مجازیش وواقعیش از ماموریت برگشت وقتی فهمید دوست من در به در شده. رفت برای همین خواهرش که الان خیلیا میگن بده یک خونه تو همون اپارتمان ودر همون طبقه کرایه کرد وتموم خورد وخوراکش پرداخت میکرد . حتی انقدر بهش رسیدگی کرد که الان که باز باهمیم باما میاد دانشگاه وتازه ماشین انداخته زیر پاش که منم میبره دور دور

درصورتی که برادر های خودش اینکار نکردن برای خواهرش.

اونوقت چی الان باید گفت؟؟ ایا این مشکل داره؟؟/

به نظر من این برخی ها هستن//شاید خیلی ها هم بگن نه این توهم. دروغ و.. اما نیست. مشکل اینه ما انقدر بدی دیدیم که ب همه چیز
بی اعتمادشدیم.

ادمای واقعی خیلی پیدا میشن. نه اینکه الکی حرف بزنن

موفق باشید 2