معرفی سری ناوشکن های کلاس Zerstörer 1934 - قسمت سوم: Max Schultz

به نام خدا



در این قسمت درباره ناوشکن Max Schultz خواهید خواند.

این سری از ناوشکن ها،یعنی سری Zerstörer 1934 ، اولین کلاس ناوشکن های آلمانی بودند که بعد از جنگ جهانی اول ساخته شدند و بین سال های اکتبر 1934 و ژانویه 1935 به آب انداخته شدند.البته این سری ناوشکن ها زیاد خوب ساخته نشده بودند،دلیلش این بود که به خاطر شرایط آن دوران ، سریعا به آب انداخته شدند.یکی از مشکلات عمده این ناوشکن ها این بود که در آب های خیلی عمیق بسیار مرطوب میشدند و آب بیشتر جاهای آن را خیس میکرد.این باعث میشد تا توپ های جلوی ناوشکن غیرقابل استفاده شوند.همچنین این ناوشکن ها از نظر مکانیکی هم مشکلاتی داشتند.
موتورهای این ناوشکن ها که جدیدا طراحی شده بودند و از نوع توربینی بودند بعد از نصب مشکلاتشان مشخص شد: نگهداری از این موتورها سخت بود و بیش از حد باعث لرزش ناوشکن میشدند.علاوه بر اینها،این ناوشکن ها بردهای عملیاتی پایین داشتند(تقریبا نصف همتای انگلیسی) و همچنین مقدار مهمات و بار کمی میتوانستند حمل بکنند(باز هم نصف همتای انگلیسی).فقط یکی از این 4 ناوشکن از جنگ جان سالم به در برد.
لازم به ذکر است نام این 4 ناوشکن از نام های پرسنل نیروی دریایی آلمان که در جنگ جهانی اول کشته شده اند گرفته شده بود.



ناوشکن Z3 Max Schultz






ناوشکن Z3 Max Schultz سومین ناوشکن از ناوشکن های کلاس Zerstörer 1934 که به معرفی آن خواهم پرداخت.Max Schultz مانند خواهران خود، در اواسط دهه 1930 برای کریگزمارینه(نیروی دریایی آلمان)ساخته شد.نام این ناوشکن از فرمانده قایق اژدر افکن V69 گرفته شده.مکس شولتز در نبردی در ژانویه 1917 کشته شد.مدت کوتاهی بعد از شروع جنگ جهانی دوم این ناوشکن به اشتباه به یک قایق اژدر افکن آلمانی برخورد کرد و موجب غرق شدن آن شد.به همین دلیل Max Schultz تا آخر ماه بعد در دست تعمیر قرار گرفت و ماه اول جنگ را از دست داد.در اواسط فوریه 1940 زمانی که این ناوشکن و چند ناوشکن هم کلاس دیگر به عملیاتی بر علیه کشتی های انگلیسی به دریای شمال میرفتند،ناوشکن Z1 Leberecht Maass اشتباها توسط بمب افکن آلمانی بمباران و غرق شد.وقتی Max Schultz برای کمک به بازماندگان آمد به یک مین دریایی برخورد کرد و غرق شد.


شرح طراحی و امکانات ناوشکن Max Schultz

مانند دیگر ناوشکن های کلاس Zerstörer 1934 ، ناوشکن Georg Thiele طول کلی 119 متر و 114 متر آبخور دارد.عرض این ناوشکن نیز 11.3 متر بود.همینطور وزن این ناوشکن در حالت کاملا پر به 3,156 تن میرسید.توربین های بخار این ناوشکن توانایی تولید 70,000 اسب بخار نیرو را داشتند و میتوانستند ناوشکن را به سرعت نهایی 36 نات(67 کیلومتر بر ساعت)برسانند.دقیقا مانند دیگر ناوشکن های هم کلاس،این ناوشکن هم از نفت سیاه به عنوان سوخت استفاده میکرد و 752 تن نفت سیاه را با خود حمل میکرد که در ابتدا تصور میشد میتواند به آن برد عملیاتی معادل 8,100 کیلومتر با سرعت 19 نات(35 کیلومتر بر ساعت)بدهد.ولی در عمل با سرعت 19 نات فقط میتوانست 2,830 کیلومتر را طی کند.

قسمت تسلیحات این ناوشکن نیز دقیقا مانند ناوشکن قبلی است.
بر روی این ناوشکن،5 توپ 128 میلی متری SK C/34 ، هر کدام در برجک هایی جداگانه و به صورت تکی نصب شده است.این توپ ها برای درگیری با اهداف دریایی مثل کشتی ها یا برای درگیری با اهداف زمینی میتوانستند مورد استفاده قرار گیرند.سلاح های ضد هوایی این ناوشکن را 4 توپ 37 میلی متری دو لول SK C/30 و 6 توپ 20 میلی متری تک لوله C/30 تشکیل میدادند.همچنین برای درگیری با زیردیایی ها،این ناوشکن 8 تیوب اژدر 533 میلی متری به اضافه 4 پرتاب کننده بمب عمقی(این نوع بمب ها که شبیه بشکه بودند از ناوشکن توسط دستگاهی به درون آب پرتاب میشدند و بعد از اینکه مقداری پایین میرفتند با قدرت زیادی منفجر میشدند و باعث آسیب دیدن یا غرق شدن زیردریایی هدف میشدند.)که در عقب این ناوشکن نصب شده بودند در اختیار داشت.برای هر پرتاب کننده بمب عمقی تقریبا 16 بمب ذخیره نیز توسط ناوشکن حمل میشد.علاوه بر اینها این ناوشکن توانایی مین ریزی نیز داشت.ریل های مین ریزی این ناوشکن در عقب نصب شده بودند و ظرفیت حداکثری 60 مین را داشتند.خدمه این ناوشکن شامل 10 افسر و 315 سرباز وظیفه میشد.


سوابق عملیاتی Max Schultz



دستور ساخت ناوشکن مکس شولتز در 7 جولای 1934 داده شد و در 2 ژانویه سال 1935 در بندر کیل ساخت آن آغاز شد.در 30 نوامبر همان سال به آب انداخته شد و در 8 آپریل 1937 ساخت آن یه پایان رسید.فرمانده ناوشکن،مارتین بلازر(لیزر) به عنوان اولین فرمانده مکس شولتز انتخاب شد.در آپریل 1938 این ناوشکن همراه با هم کلاس های خود Z2 Georg Thiele و Z4 Richard Beitzen به بندر اولویک نروژ سفر کردند.مانند دیگر ناوشکن های این کلاس،مکس نیز در رزمایش ماه آگوست به کار گرفته شد.در مکس شلوتز همراه با ناوشکن های هم کلاس خود Leberecht Maass, Georg Thiele و Richard Beitzen به منطقه ایسلند رفتند تا در مناطق سرد و عمیق مورد آزمایش قرار گیرند.در این آزمایش ها این ناوشکن ها موفق عمل کردند.در 23–24 مارس 1939 این ناوشکن هم مانند ناوشکن Leberecht Maass و Georg Thiele یکی از ناوهایی بود که به اسکورت ناوشکن Deutschland که آدولف هیتلر درون آن به ممل میرفت پرداخت.در همان سال(1939)در رزمایشی در دریای مدیترانه شرکت داده شد و بعد از آن در چند بندر اسپانیا-مراکش برای بازدید توقف کرد.چند روز قبل از شروع جنگ جهانی دوم،در صبحگاه 27 آگوست 1939 ناوشکن Max Schultz به طور تصادفی به قایق اژدر افکن Tiger برخورد کرد و موجب غرق شدن آن شد.قسمتی از Max Schultz هم آسیب دید به طوری که باید به یک بندر یدک کشی میشد.2 نفر کشته و 6 نفر زخمی تلفات قایق اژدر افکن شد ولی کسی از خدمه مکس صدمه ندید.برای یدک کشی مکس،ناوشکن Georg Thiele همراه با دو یدک کش نیم ساعت بعد به منطقه رسیدند و Max Schultz را به بندر اشوینواویشچه(که هم اکنون جزوی از خاک لهستان محسوب میشود) بردند.تا اواخر ماه سپتامبر مکس در دست تعمیر بود برای همین نبرد لهستان را از دست داد.
در ماه اکتبر مکس در منطقه اسکاژراک مشغول کنترل کشتی های تجاری و جلوگیری از قاچاق کالا بود.در یکی از گشت ها در 28 اکتبر یکی از توربین های این ناوشکن منفجر شد.این انفجار باعث ورود آب به اتاق بخار.1 شد و همچنین باعث از دست رفتن کل نیروی محرکه شد.تلاش برای یدک کشی این ناوشکن ناموفق بود ولی با تلاش فراوان دوباره نیروی محرکه آن کار کرد و خود را به کیل رساند تا دوباره در دست تعمیر قرار بگیرد.مکس شلوتز ، Beitzen و Z16 Friedrich Eckoldt در حدود 110 مین مغناطیسی را طی دو روز،نهم و دهم فوریه 1940، در منطقه Shipwash ریختند و با این کار باعث شدند 6 کشتی به وزن 28,496 و صدمه دیدن یک کشتی دیگر شدند.

در 22 فوریه،مکس شلوتز و 5 ناوشکن دیگر (Z1 Leberecht Maass, Z4 Richard Beitzen, Z6 Theodor Riedel, Z13 Erich Koellner , Z16 Friedrich Eckoldt) به جنوب شرقی انگلیس که دریای Dogger Bank نام دارد رفتند تا با عملیاتی به نام Wikinger به کتشی های تجاری انگلیسی حمله بکنند.


منطقه Dogger Bank





در مسیر ، این ناوگروه اشتباها مورد حمله یک جنگنده هنکل 111 آلمانی قرار گرفت.یک بمب به Leberecht Maass برخورد کرد و باعث شد قسمت هدایت این ناوشکن از بین برود و همچنین باعث شد این ناوشکن از وسط بشکند،در حالی که 280 نفر از خدمه این ناوشکن کشته شده بودند در حال غرق شدن بود.بین خدمه کشته شده،فرمانده ناوشکن نیز بود.فقط 60 نفر از خدمه این ناوشکن جان سالم به در بردند.در طول عملیات نجات خدمه،ناوشکن Z3 Max Schultz به یک مین دریایی برخورد کرد و غرق شد و تمام خدمه آن کشته شد.بعد از این اتفاقات، آدولف هیتلر دستور داد تا یک دادگاه برگزار شود و علت این اشتباهات و اصل جریان مشخص شود.رای دادگاه اینطور بود که هردو ناوشکن توسط بمب هنکل 111 غرق شده اند.قبل از انجام این عملیات،کریگزمارینه باید به لوفت وافه خبر میداد که ناوشکن هایش را به آن منطقه فرستاده است ولی مقداری دیر موفق به این کار شد.بعد از جنگ جهانی دوم دوباره تحقیق درباره چگونگی غرق شدن این ناوشکن ها شروع شد،انگلیسی ها گفتند که هردو این ناوشکن ها به مین های دریایی انگلیسی برخورد کرده و غرق شده اند.



ادامه دارد...



نویسنده و مترجم:
kaveh