معرفی سری ناوشکن های کلاس Zerstörer 1934 - قسمت دوم:Georg Thiele

[M@hdi42]

معرفی سری ناوشکن های کلاس Zerstörer 1934 - قسمت دوم:Georg Thiele

به نام خدا

سلام و عرض ادب خدمت شما.




در این قسمت،درباره ناوشکن Georg Thiele خواهید خواند.

این سری از ناوشکن ها،یعنی سری Zerstörer 1934 ، اولین کلاس ناوشکن های آلمانی بودند که بعد از جنگ جهانی اول ساخته شدند و بین سال های اکتبر 1934 و ژانویه 1935 به آب انداخته شدند.البته این سری ناوشکن ها زیاد خوب ساخته نشده بودند،دلیلش این بود که به خاطر شرایط آن دوران ، سریعا به آب انداخته شدند.یکی از مشکلات عمده این ناوشکن ها این بود که در آب های خیلی عمیق بسیار مرطوب میشدند و آب بیشتر جاهای آن را خیس میکرد.این باعث میشد تا توپ های جلوی ناوشکن غیرقابل استفاده شوند.همچنین این ناوشکن ها از نظر مکانیکی هم مشکلاتی داشتند.
موتورهای این ناوشکن ها که جدیدا طراحی شده بودند و از نوع توربینی بودند بعد از نصب مشکلاتشان مشخص شد: نگهداری از این موتورها سخت بود و بیش از حد باعث لرزش ناوشکن میشدند.علاوه بر اینها،این ناوشکن ها بردهای عملیاتی پایین داشتند(تقریبا نصف همتای انگلیسی) و همچنین مقدار مهمات و بار کمی میتوانستند حمل بکنند(باز هم نصف همتای انگلیسی).فقط یکی از این 4 ناوشکن از جنگ جان سالم به در برد.
لازم به ذکر است نام این 4 ناوشکن از نام های پرسنل نیروی دریایی آلمان که در جنگ جهانی اول کشته شده اند گرفته شده بود.

ناوشکن Z2 Georg Thiele

ناوشکن Z2 Georg Thiele یکی دیگر از ناوشکن های کلاس Zerstörer 1934 است که در اواسط دهه 1930 برای نیروی دریایی آلمان،کریگزمارینه،ساخته شد.اسم این ناوشکن از دریابان جورج تیل گرفته شده است که در جنگ جهانی اول،در سال 1914 ، فرماندهی قایق های اژدر افکن آلمانی را در نبرد تکسل بر عهده داشت.او در همان نبرد کشته شد.
در روزهای اول شروع جنگ جهانی دوم و حمله آلمان به لهستان،این ناوشکن به آب های مرزی لهستان برده شد ولی بلافاصله به غرب دانمارک و شمال آلمان برده شد تا در عملیات مین ریزی مرزهای دریایی آلمان استفاده شود.در مراحل اولیه عملیات فتح نروژ این ناوشکن در هر دو نبرد دریایی نارویک مورد استفاده قرار گرفت.در همین نبرد ها این ناوشکن زیر آتش سنگین نیروی دریایی انگلیس صدمه دید،خدمه برای زنده ماندن و اسیر نشدن ، ناوشکن را به طرف خشکی هدایت کردند و بعد از خارج شدن از ناوشکن آن را نابود ساختند.


شرح طراحی و امکانات ناوشکن Georg Thiele

ناوشکن Georg Thiele طول کلی 119 متر و 114 متر آبخور دارد.(به قسمتی از ناوشکن که به زیر آب میرود آبخور میگویند.برای مثال به این عکس توجه کنید:

طول کلی ناوشکن از دماغه تا پاشنه است که با حروف LOA نشان داده شده است.قسمت آبخور نیز که به رنگ آبی است با حروف LWL که حروف اول long at the waterline هستند نشان داده شده است.)

مانند مدل قبلی،یعنی ناوشکن Leberecht Maass ، عرض این ناوشکن نیز 11.3 متر بود.همینطور مانند لبرخت مائاس(لبرشت)وزن این ناوشکن در حالت کاملا پر به 3,156 تن میرسید.توربین های بخار این ناوشکن توانایی تولید 70,000 اسب بخار نیرو را داشتند و میتوانستند ناوشکن را به سرعت نهایی 36 نات(67 کیلومتر بر ساعت)برسانند.دقیقا مانند ناوشکن قبلی،این ناوشکن هم از نفت سیاه به عنوان سوخت استفاده میکرد و 752 تن نفت سیاه را با خود حمل میکرد که در ابتدا تصور میشد میتواند به آن برد عملیاتی معادل 8,100 کیلومتر با سرعت 19 نات(35 کیلومتر بر ساعت)بدهد.ولی در عمل با سرعت 19 نات فقط میتوانست 2,830 کیلومتر را طی کند.

قسمت تسلیحات این ناوشکن نیز دقیقا مانند ناوشکن قبلی است.
بر روی این ناوشکن،5 توپ 128 میلی متری SK C/34 ، هر کدام در برجک هایی جداگانه و به صورت تکی نصب شده است.این توپ ها برای درگیری با اهداف دریایی مثل کشتی ها یا برای درگیری با اهداف زمینی میتوانستند مورد استفاده قرار گیرند.سلاح های ضد هوایی این ناوشکن را 4 توپ 37 میلی متری دو لول SK C/30 و 6 توپ 20 میلی متری تک لوله C/30 تشکیل میدادند.همچنین برای درگیری با زیردیایی ها،این ناوشکن 8 تیوب اژدر 533 میلی متری به اضافه 4 پرتاب کننده بمب عمقی(این نوع بمب ها که شبیه بشکه بودند از ناوشکن توسط دستگاهی به درون آب پرتاب میشدند و بعد از اینکه مقداری پایین میرفتند با قدرت زیادی منفجر میشدند و باعث آسیب دیدن یا غرق شدن زیردریایی هدف میشدند.)که در عقب این ناوشکن نصب شده بودند در اختیار داشت.برای هر پرتاب کننده بمب عمقی تقریبا 16 بمب ذخیره نیز توسط ناوشکن حمل میشد.علاوه بر اینها این ناوشکن توانایی مین ریزی نیز داشت.ریل های مین ریزی این ناوشکن در عقب نصب شده بودند و ظرفیت حداکثری 60 مین را داشتند.خدمه این ناوشکن شامل 10 افسر و 315 سرباز وظیفه میشد.


سوابق عملیاتی Georg Thiele



دستور ساخت ناوشکن جورج تیل در 7 جولای 1934 داده شد و در 25 اکتبر همان سال در بندر کیل ساخت آن آغاز شد.18 آگوست سال بعد،یعنی در 1935 به آب انداخته شد و ساخت آن در 27 فوریه 1937 به پایان رسید.در 22 آگوست 1938 این ناوشکن در نمایشگاه نیروی دریایی آلمان نازی در مقابل آدولف هیتلر و نایب السلطنه امپراتوری مجارستان به نمایش در آمد و بعد از آن در یک رزمایش شرکت داده شد.در دسامبر همان سال همراه با هم نوعان خود،یعنی: Leberecht Maass - Max Schultz - و Richard Beitzen به ایسلند سفر کردند تا در مناطق سرد و عمیق مورد آزمایش قرار گیرند.در این آزمایش ها این ناوشکن ها موفق عمل کردند.
در 23–24 مارس 1939 این ناوشکن هم مانند ناوشکن Leberecht Maass یکی از ناوهایی بود که به اسکورت ناوشکن Deutschland که آدولف هیتلر درون آن به ممل میرفت بود.در همان سال(1939)در رزمایشی در دریای مدیترانه شرکت داده شد و بعد از آن در چند بندر اسپانیا-مراکش برای بازدید توقف کرد.
چند روز قبل از شروع جنگ جهانی دوم،در صبحگاه 27 آگوست 1939 ناوشکن Max Schultz به طور تصادفی به قایق اژدر افکن Tiger برخورد کرد و موجب غرق شدن آن شد.قسمتی از Max Schultz هم آسیب دید به طوری که باید به یک بندر یدک کشی میشد.برای این کار،ناوشکن Georg Thiele همراه با دو یدک کش به منطقه رفتند و Max Schultz را به بندر اشوینواویشچه(که هم اکنون جزوی از خاک لهستان محسوب میشود) بردند.
بعد از اینکه جنگ جهانی دوم شروع شد،Georg Thiele برای مقابله با نیروی دریایی لهستان به نبرد برده شد ولی خیلی زود،قبل از درگیری ها،به غرب دانمارک و شمال آلمان برده شد تا در عملیات مین ریزی مرزهای دریایی آلمان استفاده شود.در اواخر سال 1939 نوسازی-بازآماد جورج تیل شروع شد که تا آپریل 1940 ادامه داشت.


Georg Thiele در نبرد نروژ

ناوشکن Georg Thiele در آپریل 1940 در عملیات Weserübung که در دریای نروژ اجرا شد حضور داشت.Georg Thiele در این عملیات وظیفه اسکورت کشتی هایی را بر عهده داشت که هنگ 139 پیاده نظام کوهستان و فرماندهی لشکر سوم کوهستان را به نارویک که واقع در شمال شرقی نروژ است میبرد تا آنجارا تصرف کنند.در 6 آپریل نیروهای هنگ 139 پیاده نظام کوهستان و فرماندهی لشکر سوم کوهستان سوار کشتی ها شدند و روز بعد حرکت آغاز شد.در 9 آپریل،ناوشکن ها و کشتی های آلمانی به ایالتOfotfjord که نارویک در آن واقع است رسیدند.به خاطر یک طوفان برف شدید،کشتی های آلمانی توانستند بدون هیچ درگیری(چون دیده نمیشدند)وارد بندر شوند.به محض رسیدن به بندر و پهلو گرفتن کشتی ها،نیروهای کوهستان سریعا پیاده شدند ولی طوفان برف آرام تر شده بود و کشتی ها و ناوشکن های آلمانی قابل رویت شده بودند.در همین لحظه ناوشکن دفاع ساحلی NORGE(نروژ) که در منطقه بود آلمانی هارا دید و بلافاصله به طرف آلمانی ها آتش گشود و از فاصله تقریبی 600–800 متر 13 گلوله به طرف آلمانی ها شلیک کرد.ولی بعد از این،ناوشکن آلمانی von Arnim به طرف ناوشکن نروژ اژدر پرتاب کرد و آن را غرق ساخت.هیچ کدام از 13 گلوله ای که شلیک شد به ناوشکن ها و کشتی های آلمانی برخورد نکرد.

منطقه نارویک

ناوشکن های Georg Thiele و von Arnim اولین کشتی هایی بودند که بعد از تصرف نارویک،از تانکر سوخت گرفتند و به طرف Ballangenfjord،یعنی قسمت جنوبی ایالت Ofotfjord رفتند.در سحر 10 آپریل 5 ناوشکن انگلیسی از ناوگروه دوم ناوشکن ها 5 ناوشکن آلمانی را در بندر نارویک غافلگیر کردند.2 ناوشکن آلمانی توسط اژدرهای انگلیسی ها غرق شدند و 3 تای دیگر به شدت آسیب دیدند.این در حالی بود که ناوشکن های انگلیسی فقط مقدار کمی آسیب دیده بودند.همانطور که گفته شد،آلمانی ها به شدت غافلگیر شده بودند و دلیل این صدمات هم همین بود.وقتی انگلیسی ها شروع به عقب نشینی کردند،ناوشکن های آلمانی خود را جمع و جور کرده و بر روی انگلیسی ها آتش گشودند و انگلیسی ها هم متقابلا آتش گشودند.ولی اینبار شلیک های هیچ کدام به خاطر دودی که ناوشکن های انگلیسی ایجاد کرده بودند تا فرار کنند آنچنان که باید موثر نبود.در این بین،ناوشکن های Thiele و von Arnim هم اخطار دریافت کردند و به طرف منطقه نبرد اعزام شدند.ناوشکن های آلمانی در موقعیت T قرار گرفتند(برای درک راحت این اصطلاح نیروهای دریایی،کلیک کنید) و حالا میتوانستند از فاصله 4000 متری تمام بدنه ناوشکن های انگلیسی را زیرآتش خود بگیرند.آلمان ها آتش گشودند و ابتدا به ناوشکن هاردی-Hardy حمله کردند و به شدت به آن آسیب زدند.Hardy به همین خاطر مجبور شد خود را به خشکی بزند تا قبل از غرق شدن خدمه آن از ناوشکن خارج شوند و جان سالم به در ببرند.بعد از این،ناوشکن های آلمانی اینبار به ناوشکن Havock شلیک کردند.ناوشکن Havock هم به آتش مقابل پرداخت ولی حتی اژدرهای پرتاب شده توسط طرفین هم نتوانستند کاری از پیش ببرند و شلیک ها بی اثر شدند.Havock خود را عقب کشید تا ناوشکن هانتر-Hunter جای او را بگیرد.به محض اینکه هانتر به جلو آمد،ناوشکن Georg Thiele با اژدر به آن حمله کرد.اژدر Georg Thiele درست به هدف خورد و کنترل هانتر از دست خدمه خارج شد،در همین حین که سرعت هانتر کمتر شد و مقداری پیچید،ناوشکن Hotspur از عقب به آن برخورد کرد.هاتسپر میتواسنت به نبرد ادامه دهد ولی به خاطر واژگون شدن هانتر،هاتسپر هم صدمه دید و از کنترل خارج شد.3 ناوشکن باقی مانده انگلیسی با ایجاد دود قادر به فرار بودند.وقتی 3 ناوشکن انگلیسی در حال فرار بودند بر روی Georg Thiele آتش گشودند و 7 بار آن را مورد اصابت توپ های خود قرار دادند و به شدت به آن آسیب زدند.سلاح های جلویی ناوشکن Georg Thiele به اضافه سیستم های کنترل آتش منهدم شدند،قسمت هایی آتش گرفت و 13 نفر از خدمه آن کشته شدند.



در شب 12/13 آپریل،فرمانده اریک بی،افسر ارشد ناوشکن بازمانده آلمانی دستور مبنی بر حمله به یک ناوگان تجاری انگلیسی دریافت کرد.لازم به ذکر است این ناوگان توسط تعداد زیادی ناوشکن و یک ناوهواپیمابر اسکورت میشد.در این زمان،Thiele فقط 4 توپ آماده و 6 اژدر باقی مانده داشت.نبردناو انگلیسی Warspite خیلی سریعتر از آن که آلمانی ها فکر میکردند به منطقه رسید و ناوشکن های آلمانی را با کمک 9 ناوشکن انگلیسی دور از ناوگان تجاری مشغول کرد.5 ناوشکن آلمانی که آماده نبرد بودند،که جورج تیل هم جزو آنها بود،از بندر نارویک بیرون آمدند و به ناوهای انگلیسی حمله کردند.هیچ آسیبی از طرف انگلیسی گزارش نشد،ولی آلمانی ها با تحمل خساراتی مجبور به عقب نشینی شدند.تعداد انگلیسی ها خیلی بیشتر بود و یک نبردناو هم بین آنها بود.آلمانی ها به شرق نارویک عقب نشینی کردند تا کمین کرده و منتظر انگلیسی ها شوند.برای ناوشکن Thiele مقداری گلوله توپ و چند اژدر باقی مانده بود برای همین در منطقه استرائومن همراه با ناوشکن Z18 Hans Lüdemann کمین کرد.
ناوشکن های انگلیسی وقتی به منطقه رسیدند، Z18 Hans Lüdemann را مجبور به عقب نشینی کردند و بعد توجه خود را به Thiele جلب کردند.کشتی آلمانی اولین ضربه را به انگلیسی ها با اژدر خود زد.اژدر جورج تیل به ناوشکن اسکیمو برخورد کرد و موجب نصف شدن آن شد.ولی دیگر ناوشکن های انگلیسی که سالم بودند به روی تیل آتش گشودند و به شدت به آن ضربه زدند.

ناوشکن اسکیمو بعد از نبرد



فرمانده ناوشکن جورج تیل دستور داد که ناوشکن را به طرف خشکی هدایت کنند تا خدمه از ناوشکن خارج شوند و ناوشکن همانجا نابود شود.14 نفر از خدمه جورج تیل کشته شدند و 28 نفر دیگر نیز زخمی شدند.فرمانده این ناوشکن که Max-Eckart Wolff نام داشت طی حمله زمینی به نروژ از خدمه خود استفاده کرد و در حمله زمینی هم شرکت کرد.طی چند روز بعد،این فرمانده به درجه فرماندهی یکی از هنگ های تفنگدار دریایی آلمان نایل آمد و در 12 می 1940 صلیب آهنی درجه یک و همچنین صلیب شوالیه آهنی به او اهدا شد.
ناوشکن تیل در همان جایی که به گل نشست باقی مانده است و تا به امروز،قسمت هایی از آن هنوز قابل رویت است.

روزهای اولی که جورج تیل به گل نشسته بود

جورج تیل در دوران ما...

ادامه دارد...

نویسنده و مترجم:

kaveh