نماز

[sjhosseini48]

نماز
(مائده سادات حسینی)


ارزنده ترین گوهر مقصود نماز است زیبنده ترین هدیه معبود نماز است



صدای دلنشینی گوشهایم را نوازش می کند و سکوت و تنهایی ام را درهم می شکند و فریاد دلنواز« الله اکبر» را با نسیم صبحگاحی به در خانه ها می کوبد؛ خدا بزرگ است.
« حی علی الفلاح »؛ بشتابید به سوی رستگاری.
از خواب برمی خیزم و به کنار حوض می روم تا وضو بگیرم، شنای ماهیان درون حوض مرا به یاد شستشوی گناهان انسان بوسیله نمازهای پنجگانه می اندازد.
چه صدای دلنشینی « الا اله الا الله» معبودی جز او نیست.
سجاده ام را باز می کنم، فریادی از درون ، خود را به دیواره های وجودم می کوبد و انگار دیگر تحمل سکوت ندارد؛ می خواهد فریاد بزند و با خدای خویش راز و نیاز کند.
قنوت انسان را به یاد آن پرستویی می اندازد که سالها در فراغش به افق نظاره می کند،
خدایا در بی کسی هایم تنها کس هستی که در اوج فاصله ها صدایم را می شنوی. ای یاری دهنده ی دلهای نا امید، از تو می خواهم دلم را از تاریکی های جهل و نادانی ام رها سازی و با نورت آن را منور کنی و در هنگام مصیبت ها پناه دل بی کسم باشی و مرا یاری کنی.
نماز را دوست دارم ، وقتی که سر بر سجاده می گذارم و در مقابله مقام بلند مرتبه تو حاجتم را می خواهم وقتی که سجده می کنم می خواهم ساخته شدن وجودم از خاک را به یاد آورم و همچنین از نعمت های بی کران تو تشکر کنم.
وقتی نماز می خوانم به کرانه های آسمان می رسم؛
نماز لحظه زیبایی است. آری، چه زیباست زمانی که فرشتگان در زمان نماز خواندن ، تو را همراهی می کنند و آن نور و درخششی که در چهره ما پدیدار می گردد. فرشتگان را ببین در دست هایشان قلم هایی است که ثواب نماز را می نویسند، قلم های از جنس نور الهی است.
انسان با نماز به شناخت حقیقی خدا می رسد و چه زیباست مرگ در حال نماز.
نماز راه گشوده است که خدا پیش پای بندگان گذاشته تا در هر زمین و زمان مناسب و موقعیتی – از شادی و اندوه و سختی و آسایش و نا آرامی و آرامش – شرح حال را به او بازگویند. یا راه چاره را از او بجویند.
نماز گفتگوی راز است و برآوردن نیاز.
نماز بزرگ بندگی و نیاز به سخن گفتن با هم صحبتی که در صحبتش ملالی نیست و آنچه را از نماز بار می آید ، شیرینی و راحتی و آرامش است.
نماز هم تسلیم است هم پرخاش؛ تسلیم در برابر شگفتی عظمت و شکوه زیبایی خداوند و پرخاش علیه هر قدرتی که از سرِ هستی ، آهنگ توانایی را در موازات قدرت حق ، مغرورانه می نوازد.« ایاک نعبد و ایاک نستعین» .
نماز نردبانی برافراشته در تمام عمر است تا بتوان شبانه روز چندین بار و نه تنها در ساعتی مشخص بر فرازش رفت، بی واسطه با معبود سخن گفت و بی پرده با به وجود آورنده هستی درد و دل کرد.
نماز برای آلودگان وسیله پاکسازی از زشتی ها و راه یافتن به شایستگی های پاکان است و برای و راه یافتگان ، پیمودن بخش دیگری از راه وصل و در اختیار گرفتن منزلی نزدیکتر به دوست.
نماز از یک سو قطره قطره آب شدن است و از سوی دیگر جرعه جرعه آب نوشیدن است.
نماز اساسی ترین رشته الفت و عالی ترین عامل محبت بین بندگان و حضرت حق است. نماز نور دل و صفای قلب و روح و جان و سلامت روان عباد صاح خداست.
نماز واسطه ی محکمی است که تمام هستی انسان را به ملکوت هستی پیوند می دهد و به مانند آن برنامه ای را برای ربط دادن آدمی به حق و حقیقت نمی توان یافت.
نماز خمیر مایه حیات، تزکیه کننده صفات ، علاج زشت ترین عادات ، آورنده حسنات ، تبدیل کننده سیئات ، باعث کرامات ، منبع فیض و افادات ، نگه دارنده انسان از حادثات، مانع صانحات و حقیقت کائنات است.