تولید آب از رطوبت هوا

[ab.bb]

دوستان یه سوال.
میشه بدون منبع سرد کننده ، آب تولید کرد؟
یعنی اگه ما یه چیزی بسازیم که سطح تماس خیلی زیادی با هوا داشته باشه و رطوبت هوا جذبش بشه ، میشه در نهایت آب تولید کرد یا حتما باید یه چیز سرد باشه تا میعان اتفاق بیفته؟
مثلا یه فن در نظر بگیرید که هوای اطراف رو به داخل یک بافت اسفنجی ، مکش میکنه. آیا میشه انتظار داشت که رطوبت هوا داخل بافت اسفنجی گیر میفته و به مرور تشکیل قطرات آب رو میده؟

با فشرده کردن هوا هم میشه، رطوبتش رو خارج کرد. اگر رطوبت هوا خیلی زیاد باشه؛ بخار به هر سطحی می چسبه. مثل بدن این سوسک



یه سری مواد شیمیایی هم جاذب رطوبت هستن. منتها خارج کردن رطوبت ازشون کلی دردسر داره.

[Reza94]

طرح خوبي هستش البته منم درحال ساخت يه مدلش بودم كه كنسل كردم ولي با اين اوضاع دوباره مي رم سراغش

[yasaman hedayati]

دوستان یه سوال.
میشه بدون منبع سرد کننده ، آب تولید کرد؟
یعنی اگه ما یه چیزی بسازیم که سطح تماس خیلی زیادی با هوا داشته باشه و رطوبت هوا جذبش بشه ، میشه در نهایت آب تولید کرد یا حتما باید یه چیز سرد باشه تا میعان اتفاق بیفته؟
مثلا یه فن در نظر بگیرید که هوای اطراف رو به داخل یک بافت اسفنجی ، مکش میکنه. آیا میشه انتظار داشت که رطوبت هوا داخل بافت اسفنجی گیر میفته و به مرور تشکیل قطرات آب رو میده؟

درود
ممنون از پست قبلی تون که طرح زیستی سوسک نامیبیا رو نشون داداین...
این ایده ابتدا در مناطق کویری از نامیبیا اجرا شد...منطقه ایی که بیابان لم یزرع و بدون آبی داشت....
اما جالب بود که این سوسک ها در اون مناطق زندگی میکردند....
بعد با تحت کنترل گرفتن اونها متوجه شدن که دمدمه های صبح در کویر زمانی که بخار هوا و رطوبت به حداکثر میزان خودش میرسه
با استفاده از خاصیت نقطه ی شبنمی(dew point) رطوبت وقتی به پوست اون سوسک برخورد میکنه میعان میشه و رطوبت مورد نیاز برای سوسک رو تامین میکنه.....
خب وقتی در یک منطقه ی کویری میعان اتفاق میفته پس در مناطقی که در تمامی ساعات مرطوبه میشه با جذب اون به نتیجه ی مطلوبی رسید.
جواب سوالتون بله هست...
طبق همون تصاویری که دوستان گذاشتن....با یکسری منسوج فنی این قضیه امکان پذیره
کافیه یک سطح وسیعی از منسوج داشته باشین که وفتی میعان صورت میپذیره منسوج جاذب الرطوبه ما آب رو به خودش جذب و لایه زیری رو از یک منسوج هیدروفوب اختیار میکنیم تا آب جمع شده هدر نره
بعد به کمک لول منتقلش میکنیم....در کنار سواحل این طرح به طور صنعتی و عمده جوابگو بوده....
textile fog collectorرو هم میتونین جستجو کنید برای اطلاعات بیشتر

[arisff]

درود
ممنون از پست قبلی تون که طرح زیستی سوسک نامیبیا رو نشون داداین...
این ایده ابتدا در مناطق کویری از نامیبیا اجرا شد...منطقه ایی که بیابان لم یزرع و بدون آبی داشت....
اما جالب بود که این سوسک ها در اون مناطق زندگی میکردند....
بعد با تحت کنترل گرفتن اونها متوجه شدن که دمدمه های صبح در کویر زمانی که بخار هوا و رطوبت به حداکثر میزان خودش میرسه
با استفاده از خاصیت نقطه ی شبنمی(dew point) رطوبت وقتی به پوست اون سوسک برخورد میکنه میعان میشه و رطوبت مورد نیاز برای سوسک رو تامین میکنه.....
خب وقتی در یک منطقه ی کویری میعان اتفاق میفته پس در مناطقی که در تمامی ساعات مرطوبه میشه با جذب اون به نتیجه ی مطلوبی رسید.
جواب سوالتون بله هست...
طبق همون تصاویری که دوستان گذاشتن....با یکسری منسوج فنی این قضیه امکان پذیره
کافیه یک سطح وسیعی از منسوج داشته باشین که وفتی میعان صورت میپذیره منسوج جاذب الرطوبه ما آب رو به خودش جذب و لایه زیری رو از یک منسوج هیدروفوب اختیار میکنیم تا آب جمع شده هدر نره
بعد به کمک لول منتقلش میکنیم....در کنار سواحل این طرح به طور صنعتی و عمده جوابگو بوده....
textile fog collectorرو هم میتونین جستجو کنید برای اطلاعات بیشتر

من یه فرضی رو برای خودم گذاشتم و اون هم اینه که هرچه سطح تماس بیشتری بشه با هوا ایجاد کرد ، به همون میزان ، آب بیشتری بدست میاد. به همین خاطر یه چیزی تو ذهنم هست که اگه عملی باشه فوق العاده میشه. و مزیتش نسبت به بقیه روش ها اینه که برای ایجاد سطح تماس بیشتر ، به فضای بیشتر احتیاج نداره بلکه ساختار خودش به اندازه کافی مثل بافت اسفج هست که در عین حال که هوا رو عبور میده ، جای کمتری هم میگیره.

نظرتون راجع به استفاده از متخلخل ترین ماده دنیا (Aerogel) به عنوان همین بافت اسفنجی چیه؟ به طوری که روی این بافت رو با مواد فوق آبدوست پوشش داده بشه. مثل TiO2

باور کنید یا نه ، باید بگم 99.8% ماده بالا از هوا درست شده و فقط 0.2% از حجم بالا رو ماده جامد تشکیل میده!

[حسین متقی]

درود
ممنون از پست قبلی تون که طرح زیستی سوسک نامیبیا رو نشون داداین...
این ایده ابتدا در مناطق کویری از نامیبیا اجرا شد...منطقه ایی که بیابان لم یزرع و بدون آبی داشت....
اما جالب بود که این سوسک ها در اون مناطق زندگی میکردند....
بعد با تحت کنترل گرفتن اونها متوجه شدن که دمدمه های صبح در کویر زمانی که بخار هوا و رطوبت به حداکثر میزان خودش میرسه
با استفاده از خاصیت نقطه ی شبنمی(dew point) رطوبت وقتی به پوست اون سوسک برخورد میکنه میعان میشه و رطوبت مورد نیاز برای سوسک رو تامین میکنه.....
خب وقتی در یک منطقه ی کویری میعان اتفاق میفته پس در مناطقی که در تمامی ساعات مرطوبه میشه با جذب اون به نتیجه ی مطلوبی رسید.
جواب سوالتون بله هست...
طبق همون تصاویری که دوستان گذاشتن....با یکسری منسوج فنی این قضیه امکان پذیره
کافیه یک سطح وسیعی از منسوج داشته باشین که وفتی میعان صورت میپذیره منسوج جاذب الرطوبه ما آب رو به خودش جذب و لایه زیری رو از یک منسوج هیدروفوب اختیار میکنیم تا آب جمع شده هدر نره
بعد به کمک لول منتقلش میکنیم....در کنار سواحل این طرح به طور صنعتی و عمده جوابگو بوده....
textile fog collectorرو هم میتونین جستجو کنید برای اطلاعات بیشتر

قیمت تمام شده و میزان جذب به سطح و میزان تولید اب به قیمت به نسبت دما و رطوبت و سرعت وزش باد
این اطلاعات وجود داره؟

[yasaman hedayati]

من یه فرضی رو برای خودم گذاشتم و اون هم اینه که هرچه سطح تماس بیشتری بشه با هوا ایجاد کرد ، به همون میزان ، آب بیشتری بدست میاد. به همین خاطر یه چیزی تو ذهنم هست که اگه عملی باشه فوق العاده میشه. و مزیتش نسبت به بقیه روش ها اینه که برای ایجاد سطح تماس بیشتر ، به فضای بیشتر احتیاج نداره بلکه ساختار خودش به اندازه کافی مثل بافت اسفج هست که در عین حال که هوا رو عبور میده ، جای کمتری هم میگیره.

نظرتون راجع به استفاده از متخلخل ترین ماده دنیا (Aerogel) به عنوان همین بافت اسفنجی چیه؟ به طوری که روی این بافت رو با مواد فوق آبدوست پوشش داده بشه. مثل TiO2

باور کنید یا نه ، باید بگم 99.8% ماده بالا از هوا درست شده و فقط 0.2% از حجم بالا رو ماده جامد تشکیل میده!

سلام
آره از نظر تئوری مشکلی به نظریه تون وارد نیست....
ولی سوالی که پیش میاد اینه که هزینه هاش به تولید میارزه؟

[yasaman hedayati]

قیمت تمام شده و میزان جذب به سطح و میزان تولید اب به قیمت به نسبت دما و رطوبت و سرعت وزش باد
این اطلاعات وجود داره؟

سلام داداش...
تنها اطلاعی که الان دارم اینه که میزان تولیدش به ازای هر 1 مترمربع 11 لیتر در روزه

[arisff]

سلام
آره از نظر تئوری مشکلی به نظریه تون وارد نیست....
ولی سوالی که پیش میاد اینه که هزینه هاش به تولید میارزه؟

خود ماده ایروژل هزینه بالایی نداره و چندین شرکت ایرانی این ماده رو میسازن و به عنوان یک ماده عایق ازش استفاده میکنن.
فقط میمونه عملی بودن این کار...

از بقیه دوستان انجمن هم خواهش دارم نظرشون رو راجع به این ایده بگن و اگر در مرحله تئوری به مشکل خاصی نخوره ، انشاالله یه تاپیک میزنیم و از دوستانی که مایل به همکاری جهت عملی ساختن این ایده هستن ، دعوت میکنیم.

ایده این هست:

مقدمه

هرچه سطح تماس بیشتری بشه با هوا ایجاد کرد ، به همون میزان ، آب بیشتری بدست میاد. به همین خاطر اگر ساختاری به وجود بیاریم که در سه بعد با هوا در تماس باشه ، علاوه بر اشغال فضای کمتر ، آب بیشتری هم تولید خواهد کرد. و مزیتش نسبت به بقیه روش ها اینه که برای ایجاد سطح تماس بیشتر ، به فضای بیشتر احتیاج نداره بلکه ساختار خودش به اندازه کافی مثل بافت اسفج هست که در عین حال که هوا رو عبور میده ، جای کمتری هم میگیره.

تئوری

نظرتون راجع به استفاده از متخلخل ترین ماده دنیا (Aerogel) به عنوان همین بافت اسفنجی چیه؟ به طوری که روی این بافت رو با مواد فوق آبدوست پوشش داده بشه. مثل TiO2

[حسین متقی]

خود ماده ایروژل هزینه بالایی نداره و چندین شرکت ایرانی این ماده رو میسازن و به عنوان یک ماده عایق ازش استفاده میکنن.
فقط میمونه عملی بودن این کار...

از بقیه دوستان انجمن هم خواهش دارم نظرشون رو راجع به این ایده بگن و اگر در مرحله تئوری به مشکل خاصی نخوره ، انشاالله یه تاپیک میزنیم و از دوستانی که مایل به همکاری جهت عملی ساختن این ایده هستن ، دعوت میکنیم.

ایده این هست:

مقدمه

هرچه سطح تماس بیشتری بشه با هوا ایجاد کرد ، به همون میزان ، آب بیشتری بدست میاد. به همین خاطر اگر ساختاری به وجود بیاریم که در سه بعد با هوا در تماس باشه ، علاوه بر اشغال فضای کمتر ، آب بیشتری هم تولید خواهد کرد. و مزیتش نسبت به بقیه روش ها اینه که برای ایجاد سطح تماس بیشتر ، به فضای بیشتر احتیاج نداره بلکه ساختار خودش به اندازه کافی مثل بافت اسفج هست که در عین حال که هوا رو عبور میده ، جای کمتری هم میگیره.

تئوری

نظرتون راجع به استفاده از متخلخل ترین ماده دنیا (Aerogel) به عنوان همین بافت اسفنجی چیه؟ به طوری که روی این بافت رو با مواد فوق آبدوست پوشش داده بشه. مثل TiO2

ایده ی خوبیه
ولی در تئوری
باید توجه داشته باشید ببینید تخلخل این ایروژل با سلولهای باز هست یا بسته؟
این سلولهای باز چه محیطی برای عبور هوا میتونند فراهم کنند
چون به نظرم هوای مرطوب نمیتونه به لایه های داخلی برسه مگر اینکه در سطح بالا و ضخامت کم ساخته بشه
در ضمن نسبت افزایش بازده باید به نسبت افزایش قیمت غلبه کنه تا از نظر اقتصادی بصرفه
وگرنه ایده میره تو بخش بایگانی

[sr hesabi]

خود ماده ایروژل هزینه بالایی نداره و چندین شرکت ایرانی این ماده رو میسازن و به عنوان یک ماده عایق ازش استفاده میکنن.
فقط میمونه عملی بودن این کار...

از بقیه دوستان انجمن هم خواهش دارم نظرشون رو راجع به این ایده بگن و اگر در مرحله تئوری به مشکل خاصی نخوره ، انشاالله یه تاپیک میزنیم و از دوستانی که مایل به همکاری جهت عملی ساختن این ایده هستن ، دعوت میکنیم.

ایده این هست:

مقدمه

هرچه سطح تماس بیشتری بشه با هوا ایجاد کرد ، به همون میزان ، آب بیشتری بدست میاد. به همین خاطر اگر ساختاری به وجود بیاریم که در سه بعد با هوا در تماس باشه ، علاوه بر اشغال فضای کمتر ، آب بیشتری هم تولید خواهد کرد. و مزیتش نسبت به بقیه روش ها اینه که برای ایجاد سطح تماس بیشتر ، به فضای بیشتر احتیاج نداره بلکه ساختار خودش به اندازه کافی مثل بافت اسفج هست که در عین حال که هوا رو عبور میده ، جای کمتری هم میگیره.

تئوری

نظرتون راجع به استفاده از متخلخل ترین ماده دنیا (Aerogel) به عنوان همین بافت اسفنجی چیه؟ به طوری که روی این بافت رو با مواد فوق آبدوست پوشش داده بشه. مثل TiO2

خیلی طرح جالبیه

ولی فکر کنم گرون در بیاد
پوشش دادن آیروژل با tio2 ،طوری که اون خاصیت اسفنجی بودن رو ازمون نگیره،(اطلاعاتم ناقص هست و ممکنه اشتباه بگم)
ولی خب آیروژل برای اینکار بهترینه
و نکته دیگه اینکه واحدهای آیروژلمون باید کوچک باشه
تا بیشترین سطح جذب رو داشته باشیم
از طرفی هم کمترین حجم رو برای رسیدن سریع به نقطه شبنم