تحصیل در داخل یا خارج از کشور ... چرا ؟

[Sa.n]

موفقیت برای هرکس معنایی داره...موفقیت کم و زیاد نداره...آدم یا موفق هست یا نیست...موفقیت لحظه ایه....خیلی از اون کسایی که ما دلمون میخواد روزی هزار بار جاشون باشیم چون موفقن،خودشونو اونطور که باید موفق نمیدونن....اونی که کم و زیاد داره ،"تلاش" هست...تلاش هم به کشور و مکان مربوط نمیشه...اگه من با توجه به تلاشی که میکنم به اون جایی که میخوام برسم این یعنی موفقیت...

سپاس از شرکتتون در تاپیک
این سوال رو پرسیدم چون اکثرا میگن فلانی رفت فلان کشور تحصیل کرد الان یک فرد سرشناس و موفقه ، همه هم این موضوع رو به خاطر کشوری که درش فرد تحصیل کرده می دونن

[m.g.s.t.r]

کی از نظراتم اینه که اونور بیشتر برا تحصیلات آدم ارزش قائلند
همه چیز تخصصا جداست
ارزش هر رشته مشخصه

البته این تنها با تحصیل مرتبط نیست و بیشتر به کار و زندگی در خارج مربوط میشه

[Almas Parsi]

با سلام به همه دوستان

و تشکر از ساغر عزیز برای طرح این نظرسنجی
در ابتدا ترجیح میدم از حسن ها و معایب تحصیل در خارج کشور صحبتی کنم و بعد از اون بپردازیم به سن تحصیل

البته پاسخ دادن به این سوال و نظرسنجی چون ابعاد گسترده ای داره کار ساده ای نیست و بایستی همه جوانب اون در نظر گرفته بشه چون علاوه بر توان مالی شرایط افراد با هم متفاوته
آموزش کار تیمی و روحیه تحقیق و همچنین امکانات آموزشی و پژوهشی و به روز بودن رو میتونیم در فضاهای آموزشی خارج از کشور به سبک مطلوبی اشاره کنیم که در ایران همه این موارد با نقاط ضعف های فراوانی همراه هست
مورد بعدی شرایط و فرهنگ کنونی در کشور ما که فرد در حال تحصیل چون جدای از این اجتماع نیست پس درگیر با اون مشکلات خواهد بود از جمله ترافیک وحشتناک که همیشه غیر قابل پیش بینی و تشخیص هست واین مساله به تنهایی تمامی برنامه های فرد رو به اشکال میزنه و فرد نمیتونه مدیریت درستی برای برنامه هاش داشته باشه

محدودیت هایی که در رشته های تحصیلی دارن و قوانینی که وضع میشن و برداشته میشن لطمات زیادی به فرد میزنه

مثلا زیر شاخه فلان رشته تحصیلی بنا به دلایلی در هیچ دانشگاهی تحصیل نمیشه و فرد مجبوره دست از علایقش برداره و به آنچه که شرایط بهش اجازه میده روی بیاره و بعد از چند سال قانونی وضع میشه اون رشته تحصیلی تایید میشه ولی در دورترین نقاط کشور که باز خودش برای تحصیل مشکلاتی در بر داره

برای افرادی که تحصیلات آموزشی رو صرفا برای مدرک نمیخوان و روحیه پژوهش دارند تحصیل در خارج از کشور توصیه میشه چون در این زمینه در خارج از کشور بها و ارزش بیشتری قائل هستند

بزرگترین مشکل سیستم آموزشی کشور ما سطحی نگر بودن و غیر کاربردی بودنه
دانشگاه های کشور ما به وفور نظریه پرداز تربیت میکنند که در عمل نمیتونند بازدهی داشته باشند
ولی این رو هم نباید فراموش کرد برای تحصیل در خارج زندگی و اقامت در یک کشور بدور از وطن بایستی فرد روحیه ای قوی داشته باشه و به منظور خوشگذرانی نرفته باشه و میشه اطمینان داشت در زمینه علم و فناوری موفقیت در اون فضا تضمینیه

اگر هم فرد بتونه در شرایط خارج از کشور تحصیل کنه و با اون شرایط سازگار بشه مسلما از مزایای دیگرش اینه که زبان دیگری رو جز زبان مادری هم یاد گرفته و با فرهنگ های سایر ملل هم آشنایی پیدا میکنه ارزشهای تحصیلی و اجتماعیش افزایش پیدا خواهد کرد و از همه مهمتر با استاندارد های دنیای جدید و فناوری های نوین آشنایی پیدا خواهد کرد

از بزرگترین معایب دوری از وطن هم دوری از خانواده و از دست دادن شرایطی که برای فرد تا سالها یک عادت دوست داشتنی بوده چون فقط اون عادات در فرهنگ خودش رواج داشته و اجین شدن با زبانی غیر فارسی و دوری از زبان مادری که اگر فرد نتونه با شرایط خودش رو وفق بده ممکنه دچار افسردگی و غم غربت هم بشه

و گاهی هم در برخی افراد مادی گرایی آزار دهنده خواهد بود و ممکنه با فرهنگ های غیر متعارف روبرو بشه و خوشایند روحیاتش نباشه و مشاهده برخی افراد که در شرایط بی محدودیتی از هویت خودشون دور شدند و ....

البته باز هم انتخاب کشور و دانشگاه مورد نظر و رشته تحصیلی بسیار مهم هست
واما از چه مقطعی تحصیل مناسب هست باز بستگی به شرایط خانوادگی فرد داره

به اعتقاد من هم همونطور که دوستان اشاره کردند بهتره فرد شخصی از اعضای خانواده به همراهش باشه...
اگر شرایط رو از کودکی داشته باشه بهتره ولی مشروط به اینکه اصالت ایرانی بودن فراموش نشه
در تمامی مقاطع میشه فرد چنین تصمیمی بگیره ولی بهترین کار اینه که اگر قصد تحصیل فرزند در خارج از کشور بود والدین پیش نیازها رو پیش از رفتن فرزندشون فراهم کنند مثلا آموزش زبان بزرگترین مساله هست و تحصیل فرزندشون در ایران بایستی تا حدودی نزدیک به استاندارد های خارج کشور باشه و این امر فقط با انتخاب محیط های آموزشی استاندارد قابل اجراست..

به نظر من اگر قراره هزینه بشه این هزینه بایستی از قبل از رفتن هم اعمال بشه و شرایط مطلوبی رو برای فرد فراهم کنند تا فرد با مشکلات کمتری در خارج از کشور مواجه بشه

و طبعا برای اشخاصی که در مراحل بالاتر تصمیم به تحصیل خارج از کشور دارن شرایط کمی سخت تر هست چون اگر زمینه فراهم نشده باشه تطبیق اون فرد با شرایط جدید براش سخت خواهد بود

در آخر این نکته بسیار مهمه که :
همه این شرایط مشروط به اینکه فرد تحصلیلات عالیه رو در خارج از کشور تکمیل کنه و خدمتش رو در کشور خودش انجام بده ارزشمنده و نباید فراموش کرد که ایرانی به ایرانی بودنش افتخار میکنه و اگر هم تصمیم داره بره و خارج از کشورش تحصیل کنه فقط به نیت خدمت به هم میهن و کشور خودش باید باشه ....


با تشکر از توجه شما دوستان

[zoh_reh]

با تشکر از ساغر جون

من با حمیرا جون موافقم یعنی تحصیلات تا دبیرستان اینجا رو خیلی بیشتر از اونجا تایید می کنن.

بنظر من تحصیلات اونطرف خوبه چون برنامه های ارائه شده به دانشجو از شروع تحصیلات ، موارد اداری و ارزش گذاری تحصیلی و.... تغییراتی نداشته و شما میتونین با کمال آرامش برنامه ریزی بلند مدت داشته باشین.

روش تدریس در دانشگاهها با توجه به موقعیت دانشگاه تفاوتی نخواهد داشت.

اساتید واقعا از تخصص و تجربه کافی برخوردارن، و قدرت کنترل دانشجویان رو از جهات مختلف خیلی خوب دارن.

یکی از آشناها تو نیویورک اسلام شناسی تدریس میکنه ، ایشون روحانی هستن و در ایران دروس حوزوی رو تا سطوح عالیه رفته ان. یعنی تو درس ادیان شناسی( یه همچین عنوانی) ، یک مسلمان به قول ما تمام عیار اسلام رو تدریس می کنه، و ایشون از مزایای مالی و اجتماعی خوبی هم برخوردارن. و از مباحثه با دانشجویانی که دارای ادیان مختلف هستند خیلی راضی می باشند.

از نقطه نظر تغییرات رفتاری و اخلاقی خب کسی نمیتونه تاثیر محیط را منکر بشه که دوستان اشارات خوبی در این زمینه داشتند.

[maryam kia]

سلام.
راستش نظر من اینکه بعد از گذروندنه یه مقطعی در دانشگاه خوبه برای ادامه تحصیل به خارج کشور رفت و اونجا درس خوند.
ولی دانشگاه های خوبم اینجا زیاد هست.حالا چه اینجا چه خارج کشور!باید برای اون چیزی ک انتخاب کردی تلاش کنی تا موفق بشی
اینجوریا هم نیست ک هر کی رفته موفق شده باشه ....

[sr hesabi]

سلام دوستان عزیز
سلام و ممنون بابت ایجاد تاپیک
امروز قصد داریم که درباره تحصیل در خارج از کشور بحث کنیم
که آیا خوب هست و موجب موفقیت میشه یا خیر و اگر میشه از چه مقطعی بهتر هست ؟
موفقیت رو ممکن هست که بدنبال داشته باشه و تضمین نمیکنه ولی خوب در بعضی از کشور ها به دلیل امکانات و پشتیبانی هایی که میشه
موجب میشه افراد مستعد به موفقیت برسند
همچنین بعضی از افراد مستعد در ایران پشت سدی به نم کنکور میمانند به همین دلیل مهاجرت موجب ایجاد پیروزی افراد میشه
آیا در خارج از کشور احتمال موفقیت بیشتر هست یا کمتر ؟
بستگی به فردش داره
در آخر تاپیک نتیجه مشخص میشه که اصلا تحصیلات در خارج از کشور مناسب هست یا خیر و اگر مناسب هست از چه مقطعی تحصیلات شروع بشه . ویا اگر نه به چه دلیل ؟
مناسب هست،اگه فردی از کودکی مهاجرت کنه ،خب تطابقش با محیط راحتره ولی اگه نشد به نظر من بعد دیپلم بهتره یا حتی برای دکتری
بازم این به خود فرد برمیگرده ولی شاید از دیپلم به بعد بهتر باشه
ما فرض رو بر این میگیریم که فردی توان مالی برای تحصیلات رو داشته باشه ، بهتره که چگونه تصمیم بگیره ؟

و یا اگر شما جای فرد ذکر شده بودید چه می کردید ، به چه دلیل ؟
من اگه بودم،مهاجرت میکردم
دلایلشم برمیگرده به شرایطم،و اینکه بعضی از فرصت ها ناخواسته ازم گرفته شده که اگه مهاجرت کنم ممکنه برگرده بهم

بازم ممنون
امیدوارم جواب مورد نظر رو داده باشم

[Sa.n]

با تشکر از ساغر جون

من با حمیرا جون موافقم یعنی تحصیلات تا دبیرستان اینجا رو خیلی بیشتر از اونجا تایید می کنن.

بنظر من تحصیلات اونطرف خوبه چون برنامه های ارائه شده به دانشجو از شروع تحصیلات ، موارد اداری و ارزش گذاری تحصیلی و.... تغییراتی نداشته و شما میتونین با کمال آرامش برنامه ریزی بلند مدت داشته باشین.

روش تدریس در دانشگاهها با توجه به موقعیت دانشگاه تفاوتی نخواهد داشت.

اساتید واقعا از تخصص و تجربه کافی برخوردارن، و قدرت کنترل دانشجویان رو از جهات مختلف خیلی خوب دارن.

یکی از آشناها تو نیویورک اسلام شناسی تدریس میکنه ، ایشون روحانی هستن و در ایران دروس حوزوی رو تا سطوح عالیه رفته ان. یعنی تو درس ادیان شناسی( یه همچین عنوانی) ، یک مسلمان به قول ما تمام عیار اسلام رو تدریس می کنه، و ایشون از مزایای مالی و اجتماعی خوبی هم برخوردارن. و از مباحثه با دانشجویانی که دارای ادیان مختلف هستند خیلی راضی می باشند.

از نقطه نظر تغییرات رفتاری و اخلاقی خب کسی نمیتونه تاثیر محیط را منکر بشه که دوستان اشارات خوبی در این زمینه داشتند.

سلام زهره جان
سپاس از توجه و شرکت شما در بحث
ببینید ما دو تا بحث داریم یک بحث این که در خارج از ایران به دانشجو ها و محصلین بیشتر اهمیت
و یک بحث دیگه هم هست اینه که سطح علمی مدارس ایران تا دبیرستان بالاتر از خارج از کشور ماست
که مزایا و موقعیت اجتماعی به همون مورد اول مرتبطه اما آیا به نظر شما اگر توی ایران هم همینقدر به دانشجویان بها داده بشه و امکانات براشون گذاشته بشه دانشجویان ترجیه میدن در ایران بمونن و اینجا تحصیل کنند ؟

[Sa.n]

با سلام به همه دوستان

و تشکر از ساغر عزیز برای طرح این نظرسنجی
در ابتدا ترجیح میدم از حسن ها و معایب تحصیل در خارج کشور صحبتی کنم و بعد از اون بپردازیم به سن تحصیل

البته پاسخ دادن به این سوال و نظرسنجی چون ابعاد گسترده ای داره کار ساده ای نیست و بایستی همه جوانب اون در نظر گرفته بشه چون علاوه بر توان مالی شرایط افراد با هم متفاوته
آموزش کار تیمی و روحیه تحقیق و همچنین امکانات آموزشی و پژوهشی و به روز بودن رو میتونیم در فضاهای آموزشی خارج از کشور به سبک مطلوبی اشاره کنیم که در ایران همه این موارد با نقاط ضعف های فراوانی همراه هست
مورد بعدی شرایط و فرهنگ کنونی در کشور ما که فرد در حال تحصیل چون جدای از این اجتماع نیست پس درگیر با اون مشکلات خواهد بود از جمله ترافیک وحشتناک که همیشه غیر قابل پیش بینی و تشخیص هست واین مساله به تنهایی تمامی برنامه های فرد رو به اشکال میزنه و فرد نمیتونه مدیریت درستی برای برنامه هاش داشته باشه

محدودیت هایی که در رشته های تحصیلی دارن و قوانینی که وضع میشن و برداشته میشن لطمات زیادی به فرد میزنه

مثلا زیر شاخه فلان رشته تحصیلی بنا به دلایلی در هیچ دانشگاهی تحصیل نمیشه و فرد مجبوره دست از علایقش برداره و به آنچه که شرایط بهش اجازه میده روی بیاره و بعد از چند سال قانونی وضع میشه اون رشته تحصیلی تایید میشه ولی در دورترین نقاط کشور که باز خودش برای تحصیل مشکلاتی در بر داره

برای افرادی که تحصیلات آموزشی رو صرفا برای مدرک نمیخوان و روحیه پژوهش دارند تحصیل در خارج از کشور توصیه میشه چون در این زمینه در خارج از کشور بها و ارزش بیشتری قائل هستند

بزرگترین مشکل سیستم آموزشی کشور ما سطحی نگر بودن و غیر کاربردی بودنه
دانشگاه های کشور ما به وفور نظریه پرداز تربیت میکنند که در عمل نمیتونند بازدهی داشته باشند
ولی این رو هم نباید فراموش کرد برای تحصیل در خارج زندگی و اقامت در یک کشور بدور از وطن بایستی فرد روحیه ای قوی داشته باشه و به منظور خوشگذرانی نرفته باشه و میشه اطمینان داشت در زمینه علم و فناوری موفقیت در اون فضا تضمینیه

اگر هم فرد بتونه در شرایط خارج از کشور تحصیل کنه و با اون شرایط سازگار بشه مسلما از مزایای دیگرش اینه که زبان دیگری رو جز زبان مادری هم یاد گرفته و با فرهنگ های سایر ملل هم آشنایی پیدا میکنه ارزشهای تحصیلی و اجتماعیش افزایش پیدا خواهد کرد و از همه مهمتر با استاندارد های دنیای جدید و فناوری های نوین آشنایی پیدا خواهد کرد

از بزرگترین معایب دوری از وطن هم دوری از خانواده و از دست دادن شرایطی که برای فرد تا سالها یک عادت دوست داشتنی بوده چون فقط اون عادات در فرهنگ خودش رواج داشته و اجین شدن با زبانی غیر فارسی و دوری از زبان مادری که اگر فرد نتونه با شرایط خودش رو وفق بده ممکنه دچار افسردگی و غم غربت هم بشه

و گاهی هم در برخی افراد مادی گرایی آزار دهنده خواهد بود و ممکنه با فرهنگ های غیر متعارف روبرو بشه و خوشایند روحیاتش نباشه و مشاهده برخی افراد که در شرایط بی محدودیتی از هویت خودشون دور شدند و ....

البته باز هم انتخاب کشور و دانشگاه مورد نظر و رشته تحصیلی بسیار مهم هست
واما از چه مقطعی تحصیل مناسب هست باز بستگی به شرایط خانوادگی فرد داره

به اعتقاد من هم همونطور که دوستان اشاره کردند بهتره فرد شخصی از اعضای خانواده به همراهش باشه...
اگر شرایط رو از کودکی داشته باشه بهتره ولی مشروط به اینکه اصالت ایرانی بودن فراموش نشه
در تمامی مقاطع میشه فرد چنین تصمیمی بگیره ولی بهترین کار اینه که اگر قصد تحصیل فرزند در خارج از کشور بود والدین پیش نیازها رو پیش از رفتن فرزندشون فراهم کنند مثلا آموزش زبان بزرگترین مساله هست و تحصیل فرزندشون در ایران بایستی تا حدودی نزدیک به استاندارد های خارج کشور باشه و این امر فقط با انتخاب محیط های آموزشی استاندارد قابل اجراست..

به نظر من اگر قراره هزینه بشه این هزینه بایستی از قبل از رفتن هم اعمال بشه و شرایط مطلوبی رو برای فرد فراهم کنند تا فرد با مشکلات کمتری در خارج از کشور مواجه بشه

و طبعا برای اشخاصی که در مراحل بالاتر تصمیم به تحصیل خارج از کشور دارن شرایط کمی سخت تر هست چون اگر زمینه فراهم نشده باشه تطبیق اون فرد با شرایط جدید براش سخت خواهد بود

در آخر این نکته بسیار مهمه که :
همه این شرایط مشروط به اینکه فرد تحصلیلات عالیه رو در خارج از کشور تکمیل کنه و خدمتش رو در کشور خودش انجام بده ارزشمنده و نباید فراموش کرد که ایرانی به ایرانی بودنش افتخار میکنه و اگر هم تصمیم داره بره و خارج از کشورش تحصیل کنه فقط به نیت خدمت به هم میهن و کشور خودش باید باشه ....


با تشکر از توجه شما دوستان

سلام
سپاس از شرکتتون در بحث
خب پس با این دید ما این برداشت رو می کنم که اگر امکانات مناسب برای محصلان ایرانی فراهم بشه دیگه ترجیح نمیدن که خارج از کشور تحصیل کنن
پس میشه گفت یک جور دانشجویان به خاطر مزایا و دیده شدن استعدادهاشون به کشور های خارجی روی میارن و قصد تحصیل در خارج رو دارن
حالا اینجا یک سوال مطرح میشه که به نظر شما همین مزایا چقدر در روحیه محصل تاثیر داره و آیا در تعلمش موثره ؟

[Sa.n]

سلام دوستان عزیز
سلام و ممنون بابت ایجاد تاپیک
امروز قصد داریم که درباره تحصیل در خارج از کشور بحث کنیم
که آیا خوب هست و موجب موفقیت میشه یا خیر و اگر میشه از چه مقطعی بهتر هست ؟
موفقیت رو ممکن هست که بدنبال داشته باشه و تضمین نمیکنه ولی خوب در بعضی از کشور ها به دلیل امکانات و پشتیبانی هایی که میشه
موجب میشه افراد مستعد به موفقیت برسند
همچنین بعضی از افراد مستعد در ایران پشت سدی به نم کنکور میمانند به همین دلیل مهاجرت موجب ایجاد پیروزی افراد میشه
آیا در خارج از کشور احتمال موفقیت بیشتر هست یا کمتر ؟
بستگی به فردش داره
در آخر تاپیک نتیجه مشخص میشه که اصلا تحصیلات در خارج از کشور مناسب هست یا خیر و اگر مناسب هست از چه مقطعی تحصیلات شروع بشه . ویا اگر نه به چه دلیل ؟
مناسب هست،اگه فردی از کودکی مهاجرت کنه ،خب تطابقش با محیط راحتره ولی اگه نشد به نظر من بعد دیپلم بهتره یا حتی برای دکتری
بازم این به خود فرد برمیگرده ولی شاید از دیپلم به بعد بهتر باشه
ما فرض رو بر این میگیریم که فردی توان مالی برای تحصیلات رو داشته باشه ، بهتره که چگونه تصمیم بگیره ؟

و یا اگر شما جای فرد ذکر شده بودید چه می کردید ، به چه دلیل ؟
من اگه بودم،مهاجرت میکردم
دلایلشم برمیگرده به شرایطم،و اینکه بعضی از فرصت ها ناخواسته ازم گرفته شده که اگه مهاجرت کنم ممکنه برگرده بهم

بازم ممنون
امیدوارم جواب مورد نظر رو داده باشم

سلام
و سپاس از شرکت در بحث و پاسخگوییتون
تا اینجا اکثر دوستان ترجیح میدادن که چه از دوران ابتدایی تحصیل و چه در دوران بالاتر در خارج از ایران تحصیل کنند
شما فرمودید که بهتره از دوران ابتدایی فرد به بره و یا بهتر از اون بعد از دیپلم هست
یکی از موانع دانشگاه و تشویق افراد هم همونطور که شما فرمودید کنکور هست که اگر الان کنکور مانع نبود اکثر دانشجویانی که به خارج از کشور رفتن و برخی برگشتن و برخی دیگر خیر ، در ایران بودن .
برداشتن کنکور با یک سری مخالفت ها و مشکلات برابری میکنه
اما آیا برداشتن کنکور ارزشش رو داره که دانشجویان ما در ایران بمونن ؟یا خیر؟

[Sa.n]

دوستان عزیز ؛
غیر از بحث هایی که تا اینجا مطرح شد و به امید خدا بحث به خوبی داره پیش میره با کمک شما
یک بحث دیگه هم مطرحه
ما باید تمامی جوانب رو در نظر بگیریم تا بتونیم درباره این موضوع درست بحث کنیم
اگر دقت کرده باشید هر کسی که تحصیلات در خارج از کشور ما رو داره هر کسی که با فرد برخورد میکنه تا یک فرسنگ اون سمت تر همه میگن فلانی رو میبینی از دانشگاه فلان ، فلان کشور مدرک گرفته ، آدم خیلی فهیم و پری هست و اینجوریه و اونجوریه
آیا این درسته که هر کسی که خارج از ایران تحصیل کرده اطلاعاتش بیشتره و به قول برخی علامه هست ؟
یا به عبارت دیگه ، یک استاد دانشگاه که در بهترین دانشگاه های ایران تدریس می کردن رو مدارکشون رو دیده بودم که حتی در یکی از سطح معمولی ترین دانشگاه های خارج هم تدریس کرده بودن اما نام دانشگاه خارجی رو بالاتر از همه زده بودن و دانشگاه های ایرانی رو خیلی کوچک مثل پا ورقی !!
در ایران درس خوندن در خارج از کشور برابر با اعتبار هر فردی شده
آیا این درسته به نظر شما ؟