جنگ و کودکي در آثار قيصر امين پور

[نارون1]

چکیده :

در جنگ تحميلي عراق و حاميانش عليه مردم ايران (1359-1367 ه .ش.)، علاوه بر آسيب به تأسيسات و امکانات کشور و نيز شهادت بسياري از هموطنان رزمنده، به جسم و جان غيرنظاميان، از جمله زنان و کودکان بي دفاع هم، آسيب هاي جبران ناپذيري رسيد. تحليلِ بازتاب هنري رويداد و گزارش مقاومت مردم، به ويژه از زبان نويسندگان و شاعراني که مسائل جنگ را تجربه کرده اند، بسيار آموزنده است. قيصر امين پور (1338-1386 ه .ش.) از نخستين و توانمندترين گروه نويسندگان و شاعراني بود که جنگ تحميلي را در آثارشان به تصوير کشيده اند و از چهره هاي برجسته ادبي معاصر، هم در زمينه ادبيات کودک و نوجوان و هم در حوزه شعر مقاومت به شمار مي آيد. هدف از تحليل گزاره هاي ادبي او، پاسخ به اين پرسش ها است که جنگ با کودکان چه مي کند و کودکان چه واکنشي در برابر جنگ از خود نشان مي دهند؟ مسئله مورد پژوهش نيز نسبت ميان دو مفهوم جنگ و کودکي، آن هم نه در ميدان رزم، بلکه از ميان آثار امين پور است که با رويکرد ميان رشته اي بررسي مي شود. مجموع نظر و هنر امين پور، اجمالا نشان مي دهد که او در کنار روايت پايداري ها و دلاوري ها، از بيان نيازها و آزردگي هاي کودکان غافل نيست.

دانـــلود مقاله