کـــدام جــمـعـه‌ مـــوعـــود می‌زنـی لـبـخـنـد (شعر فراق امام زمان عج)

[kamanabroo]

در اضطراب چه شب‌ها که صبح شان گم شد
چـه روزهـا کــــه گـرفـتـــــار روز هـفــــتـم شد

چه قدر هفته پر از شنبه شد، به جمعه رسید
و جـمـعــــه روز تـفــــرّج بـــــرای مـــــردم شـد!

چه قــدر شنبـه و یـک شنبـه و دوشنـبه رسید
ولی همـیشه و هـر هـفـتـه جـمـعـه ‌هـا گم شد

چه هفته‌ها که رسید و چه هفته‌ها که گذشت
شمـارشی کــه خلاصـه بـه چـنـد و چـنـدم شد

و هـفـتـه‌ای که فـقـط ریـشه در گذشتن داشت
بـرای شعـله کـشیـدن بـه خـویـش هـیـزم شد

نـه شنـبـه و نـه بـه جـمـعـه، نـه هیـچ روز دگر
در انتــظار تـو قـلـبـی پـــر از تـلاطـــــم شد !؟

کـــدام جــمـعـه‌ مـــوعـــود می‌زنـی لـبـخـنـد
بـه این جـهـان کـه پـر از قـحطی تبسم شد؟

بــرای آمــدنـت جـــمــعــه‌ای مـعـــیــن کـــن
کـه هـفتـه‌ها همـه‌شـان خـالی از تـرنـم شد

[aty.a]

شاید او آمده و بار دگر برگشته

وای بر حال من و تو که اگر بر گشته




نصف یک روز در این شهر اقامت کرده

سر شب آمده و وقت سحر برگشته




زانوی غم به بغل داشته در ندبه خویش

گریه کرده است و با دیده تر برگشته




چقدر خون دل از دست من و تو خورده است

با دو پیمانه از این خون جگر برگشته




از چه معلوم که این وقت که ما منتظریم


چقدر آمده اینجا چقدر برگشته




شاید این مرد به کرات سفر کرده و باز


طبق تشخیص خود او ز سفر برگشته




آه ای مرد جهان منتظر مقدم توست

باز برگرد که امروز خطر برگشت

[طلیعه طلا]

گفتا من آن تـُرنج م کاندر جهان نگنجم
گفتم بـِه از ترنجی لیکن به دست نایی

گفتا تو از کجایی که آشفته می‌نمایی
گفتم منم غریب ی از شهر آشنایی

گفتا سر چه داری کز سر خبر نداری
گفتم بر آستانت دارم سر گدایی

گفتا به دلربایی ما را چگونه دیدی
گفتم چو خرمنی گل در بزم دلربایی

گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد
گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید

گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت
گفتا تو بندگی کن کاو بنده‌پرور آید

[kamel.gholami]

تقصیر من است اینکه، کم می آیی

هر گاه شدم اسیر غم می آیی ...

این جمعه و جمعه های دیگر حرف است

آدم بشوم ؛ سه شنبه هم می آیی !!!!

[سیدپویا]

به امید اینکه روزی....

[zoh_reh]

خدا خدا مي كنم ، فردا پيش از انكه آفتاب در دريا غرق شود بيايي.

[سیاه و سفید]

دلتنگت شده ام کاش خدا آسمانش را گاه گاهی به من امانت می داد

قابی میساختمش ازخیال تو تا دل ببینتش ، هر کجا که هوای تو کرد

" ای حاضر برنظر "

[z.000]

تو چنان زیبایی که تنها سزاوار قلبهایی هستی که ازمهربی پایان اکنده اند............
چنان مقدسی که پیش از ورود عشقت به حریم هر قلبی تنها خودت ,تنها جناب مقدس خودت میتواند ان را تطهیر کند..
.........................................

[zoh_reh]

چقدر ثانيه مانده بگو كه بنشينم
......
دوباره از تو نوشتم ،چرا که غمگینم..
غروب جمعه گذشت و تورا نمی بینم.

میان خواب و خیالم قیامتی برپاست
تورا میان غزلها ردیف میچینم.

بهار سال گذشته وجای خالیتان
سپید قلب شما نامِ هفتمین سینم

اگر چه مثل اهالی کوفه عهدم سست
به ندبه ها بِسِپارید اهل این دینم

سه شنبه ها به تمنای جمعه برپایم
چقدر ثانیه مانده ..بگو که بنشینم!!

غبار کوچه ی زهرا(س) به دامنت داری
بریز عطر دلش را میان آیینم..

صدای پای شما یا که صوت قرآن است
شکسته بغض زمین راشبیه آمینم....

خلاصه غرق خجالت قلم به دستم بود
نگو که رد خدانیست پشت پَرچینم

نیامدی و غزل تاابد دلش خون شد
از ابتدای نگاه ترانه غمگینم.


مریم وزیری

[میترا پوررحیم]

بعضیا میگن اقا نمی آیی؟بعضیا میگن امام زمانم نمی آیی؟ولی من از دل خود با زبان بچگیم میگویم اقاجون منتظرم تا بیایی. من سالهاست منتظرم تا تو را با اسمی که در کودکی صدایت زدم صدا بزنم